ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

Μετά την τριήμερη εκ νεκρών Ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χρίστου και ιδιαίτερα μετά την Πεντηκοστή, οι άγιοι Απόστο­λοι, ενισχυμένοι και ενδυναμωμένοι α­πό το 'Άγιον Πνεύμα, διεσπάρησαν σ' ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Σα­φής ήταν ή εντολή πού είχαν πάρει από τον θείο Διδάσκαλο τους: «Πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το εύαγγέλιον πάση τή κτίσει» (Μάρκ. ις' 15). «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά έ­θνη» (Ματθ. κη' 19). Δεν θα περιορι­σθούν πλέον μόνο στο λαό του Ισραήλ. Έξαποστέλλονται σε οικουμενική ιερα­ποστολή «έως εσχάτου της γης». Να μαθητεύουν οι άνθρωποι στο ιερό Ευ­αγγέλιο, στο λόγο του Θεού. Το κήρυ­γμα τους και ή άγια ζωή τους θα επιδρά­σουν στους ανθρώπους, θα τούς ανα­μορφώσουν. Θα πιστεύσουν, και με το βάπτισμα τους θα ενταχθούν στα ενερ­γά μέλη της Εκκλησίας τού Χριστού. Αυτή ή αλήθεια φλόγιζε και τον από­στολο των εθνών Παύλο. Θα διακηρύξει για τον εαυτό του: «Το αξίωμά μου συν­ίσταται στο να είμαι εγώ υπηρέτης του Ιησού Χριστού στους εθνικούς και να επιτελώ σαν κάποιο είδος θυσίας προς τον Θεό το ιερό έργο τού ευαγγελικού κη­ρύγματος, πού είναι ό λόγος του Θεού. Έτσι με το κήρυγμα θα ελκυσθούν προς τον Χριστό οι εθνικοί και οι ειδωλολάτρες και θα γίνουν οι ψυχές τους προσφορά και θυσία δεκτή από τον Θεό και αρεστή σ' Αυτόν, αγιασμένη διά του Αγίου Πνεύ­ματος...» (Ρωμ. ιε' 16). Σημειώνει ακό­μη ότι προκειμένου να κηρύξει το Ευαγ­γέλιο του Χριστού περιόδευσε από την Ιερουσαλήμ με κύκλο μεγάλο όλα τα μέ­ρη μέχρι το Ιλλυρικό (Ρωμ. ιε' 19).

Πάντοτε ή Εκκλησία, όχι μόνο στην αποστολική εποχή αλλά και στους κα­τοπινούς χρόνους, με τούς άγιους Πατέ­ρες και το πλήρωμα της, ενδιαφέρθηκε και ενδιαφέρεται για τούς ανθρώπους πού δεν γνώρισαν τον Χριστό. Δεν μένει αδιάφορη. Δεν αντέχει να βλέπει τα δη­μιουργήματα τού Θεού να βρίσκονται στο σκοτάδι της άγνοιας.

Μερικά στατιστικά στοιχεία επιβεβαι­ώνουν ότι και σήμερα είναι επείγουσα ανάγκη ή καλλιέργεια τού ιεραποστολι­κού πνεύματος και σε οικουμενική διά­σταση από όλους μας.

Τον Μάρτιο τού 2008 ό πληθυσμός της γης ήταν 6.721.105.496. Ό αριθμός των Χριστιανών όλων των δογμάτων αυτή τη χρονική περίοδο ανερχόταν σε 2.173. 183.400. Δηλαδή το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της γης είναι Χριστιανοί. Τα υπόλοιπα 2/3 των ανθρώπων αγνοούν ή δεν έχουν ακούσει για τη σωτηριώδη χριστιανική αλήθεια τού Ευαγγελίου. Τις θρησκευτικές ανάγκες αυτών των ανθρώπων καλύπτουν ποικίλες ιδεολογί­ες, ψευδοθρησκείες, σατανιαμός και ει­δωλολατρία.

Οι άνθρωποι πού ζουν στην πολυπλη­θέστερη ήπειρο, την Ασία, ανέρχονται περίπου σε 4.001.623.990. Οι Χριστιανοί σ' αυτή την αχανή ήπειρο πλησιάζουν το 9%. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί είναι μό­λις το 0,40%! Το υπόλοιπο του πληθυ­σμού από άποψη θρησκεύματος ανή­κουν στο Ισλάμ, στον Ινδουισμό, στον Κομφουκιανισμό, Ταοϊσμό, Βουδισμό, δι­άφορες νέες θρησκείες, αθεϊσμό και σε άλλες ανατολικές θρησκείες.

Είναι λυπηρό δύο χιλιάδες χρόνια μετά την έλευση του Χριστού, να υπάρχουν σ' όλο τον πλανήτη άνθρωποι βυθισμέ­νοι σε βαθύ σκοτάδι αμάθειας και ειδω­λολατρίας.

Μπροστά στη θλιβερή παγκόσμια αυ­τή κατάσταση του Χριστιανισμού, και μά­λιστα συγκριτικά με το μικρό αριθμό των Ορθοδόξων Χριστιανών έναντι αυτών πού δεν γνώρισαν τον Χριστό, ή Ορθό­δοξος Εκκλησία, και μάλιστα ή Ελλα­δική, τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύσ­σει μεγάλο ενδιαφέρον για την εξάπλω­ση της Ορθοδοξίας σ' όλο τον κόσμο. Τα διάφορα ιεραποστολικά της κλιμάκια, με πνεύμα θυσίας και αυταπαρνήσεως, πολλές φορές κάτω από αντίξοες συν­θήκες, εργάζονται με ικανοποιητικά α­ποτελέσματα. Ιδρύονται νέες ενορίες. Χειροτονούνται ιθαγενείς διάκονοι, πρε­σβύτεροι και επίσκοποι. Ιδρύονται Σχο­λεία και ιατρικά κέντρα, ορφανοτροφεία κλπ. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γίνονται όλο και περισσότεροι. Οι πιστοί Χριστια­νοί στα μετόπισθεν πρόθυμα και από το υστέρημα τους συμβάλλουν και συντρέ­χουν ό καθένας με τον δικό του τρόπο για να καλύπτονται οι ανάγκες των ιε­ραποστολικών κλιμακίων.

Να δοξάσουμε τον άγιο θεό για την ευλογία πού χαρίζει σ' όλη αύτη την ιερα­ποστολική προσπάθεια της Εκκλησίας μας. Μαζί όμως με την υλική συμπαρά­σταση μας, πού τόσο πρόθυμα και γεν­ναία προσφέρεται από το πλήρωμα της Εκκλησίας μας, είναι αναγκαία ή υπο­στήριξη μας και με τη θερμή προσευχή μας. Να ικετεύουμε εκτενώς τον Κύριο, πού βλέπει ότι ό θερισμός είναι πολύς οι δε εργάτες ελάχιστοι, να εκβάλει νέ­ους εργάτες τού Ευαγγελίου, με φλόγα ιεραποστολική, πού θα διακονήσουν με ζήλο στον ευαγγελισμό των ανθρώπων πού ζουν σε παχυλή άγνοια. Μαζί δε με τη θερμή προσευχή μας, όταν διαπιστώ­νουμε ότι υπάρχουν νέοι πού μέσα τους ανάβει ή φλόγα της ιεραποστολής, να τούς ενθαρρύνουμε. Να τούς ενισχύου­με και να τούς συμπαραστεκόμαστε, κυ­ρίως πνευματικά, για να εξελιχθούν σε εύχρηστους εργάτες του ιερού Ευαγγε­λίου και άξιους υπηρέτες του αγίου θυ­σιαστηρίου. Να προσευχόμαστε ακόμη και για τούς αδελφούς μας πού επαν­δρώνουν τα ιεραποστολικά κλιμάκια, να τούς προστατεύει ό φιλάνθρωπος Κύρι­ος μας και να τούς ασφαλίζει από κάθε εχθρική επιβουλή.

«Ή Ορθοδοξία δεν έχει ταυτότητα αυ­τού του κόσμου, ανήκει στο Χριστό. Δεν έχει υπηκοότητα. Απαιτεί την υπακοή όλων των ανθρώπων στην μοναδική αποκαλυφθείσα αλήθεια του Ευαγγελί­ου, πού είναι και ζωή της. Ή "Ορθοδοξία δεν έχει ιθαγένεια. Δεν είναι αποκλει­στικότητα μόνον ορισμένου λαού. Δια­κρίνεται για την καθολικότητα της και την οικουμενικότητα της».

Ή εντολή του Κυρίου προς τούς τότε μαθητές του «πορευθέντες μαθητεύσα­τε πάντα τα έθνη» και «έως έσχατου της γης», άφορα και εμάς τούς σύγχρονους Ορθόδοξους Έλληνες. Να το θυμόμα­στε.(Από τον «ΣΩΤΗΡΑ»)

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ