ΚΥΠΡΟΣ

ΚΥΠΡΟΣ

ΑΡΧΙΚΗ

Ο Φώτης Πίττας ήταν ανα­γνωρισμένα ένας μεγάλος ήρωας, πού έπεσε πολεμώ­ντας για τη λευτεριά της Κύπρου από τούς Άγγλους. Ένας ήρω­ας, πού άφησε την τελευταία του πνοή στο θρυλικό Αχυρώνα, στο χωριό Λιοπέτρι, με ένα όραμα, την ένωση της Κύ­πρου με τη Μάνα Ελλάδα. Γεννήθηκε στη σκλαβωμένη από τούς Τούρκους σήμερα Αμμόχωστο, στο χω­ριό Φρέναρος. Ως μαθητής συνδύαζε την άριστη επίδοση με τη συμπαράσταση στις ανάγκες της πολύτεκνης οικογένειας του. Όλα τα προλάβαινε. «Ουδέποτε κοιμήθηκε το βράδυ χωρίς προσευχή», γράφει ένας παλιός συμμαθητής του. Εκκλησιαζόταν, νήστευε, κοινωνούσε, «ουδέποτε έχασε μάθημα του Κατηχητι­κού Σχολείου».

Ως νέος διακρινόταν από ξεχωριστή σύνεση και ωριμότητα. Έτσι, όταν το όνειρο του να φοιτήσει στη Σχολή Ευελ­πίδων στην Ελλάδα δεν έγινε πραγματι­κότητα, δεν απογοητεύτηκε, και τότε ήταν πού στράφηκε σ' αυτό πού αποδεί­χθηκε κλήση Θεού για τη σταδιοδρομία του, στο να παρακολουθήσει δηλα­δή το Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου.

Στην Άχνα της Αμμοχώστου κά­θε πρωί ό νεοδιορισμένος δάσκαλος ανταποκρίνεται ακέραια στα σχολικά καθήκοντα. Μα και ως Κατηχητής, κάθε Κυριακή, μεταλαμπαδεύει φως κι ελπίδα στις παιδικές ψυχές, πίστη στον Θεό κι αγάπη στην πατρίδα από το ηφαίστειο της δικής του καρδιάς. Και κάθε βράδυ; Κάθε βράδυ, εναλλάσσει το ρόλο του δασκάλου με τον ρόλο του αγωνιστή της Πατρίδας, γιατί όχι του ήρωα. Κινείται μυστικά, ανα­πτύσσει αξιόλογη κι επικίνδυνη δραστη­ριότητα. Στήνει ενέδρες σε αγγλικά στρα­τιωτικά οχήματα, ηγείται σε επιχειρήσεις συλλογής οπλισμού. Δεν τον φοβίζει τίπο­τα, ούτε και ή προδοσία. Μόνο πού όταν αυτή συμβεί, θ' αναγκαστεί ν' αφήσει το αγαπημένο σχολειό, για να γίνει ό καταζη­τούμενος δάσκαλος με το ψευδώνυμο «Ακρίτας».

Τώρα ή Πατρίδα τον καλεί να της δοθεί ολοκληρωτικά, και ή ιδέα αύτη τον μεθά. Στη γενέτειρα του φίλου και συναγωνιστή του, του αετού του Μαχαιρά Γρηγόρη Αυξεντίου, αναλαμβάνει πλέον υπεύθυνα δράση ως ύποτομεάρχης της Ε.Ο.Κ.Α. Οργανώνει αξιόμαχες Ομάδες, μα προ πάντων εμπνέει με το φλογερό ενθουσιασμό του τα νεαρά παλληκάρια του στο δρόμο των ιδανικών, της θυσίας, δίνο­ντας πάντα πρώτος το παράδειγμα. Στις εύκολες και στις δύσκολες ώρες, πού δεν άργησαν να 'ρθούν. Στις 10 του Γενάρη τού 1958, ό Φώτης Πίττας συλλαμβάνεται από τις αγγλικές αρχές. Στις φυλακές Αμμοχώ­στου μένει απτόητος, παρά τα φοβερά βα­σανιστήρια για να αποκαλύψει τα μυστικά της Ε.Ο.Κ.Α. Κι ύστερα τον περιμένει νέα δοκιμασία στα στρατόπεδα συγκεντρώσε­ως της Πύλας και της Κοκκινοτριμυθιάς.

Στα κρατητήρια ό ήρωας ξεχωρίζει. Έχει πάντα το φρόνημα υψηλό, τη θέλη­ση αδάμαστη. Δε φοβάται το θάνατο. Ελ­πίζει. Πλέκει στίχους υμνώντας τούς ήρω­ες, τις μανάδες πού προσφέρουν τα παιδιά τους «θυσία για την Πατρίδα». Κι όταν μετά από εντολή του αρχηγού Διγενή πε­τυχαίνει μαζί με άλλους να αποδράσει, φεύγει, μα στον τοίχο της φυλακής αφήνει δυνατό το μήνυμα: ζωγραφισμένη με το μαρτυρικό του αίμα τη μορφή της Ελευ­θερίας. Φεύγει και συνεχίζει τη δράση προξενώντας σοβαρές απώλειες στους α­ντιπάλους.

Κάποια όμως φορά, τί παράξενο! κάτι τον σπρώχνει να ετοιμάσει την ψυχή του. Καταφθάνοντας στην Άχνα, βρίσκει τον παπά-Γρηγόρη, κοινωνεί τα Άχραντα Μυ­στήρια, και χωρίς πολλά λόγια χάνεται στο σκοτάδι της νύχτας.

Στο Λιοπέτρι κατόπιν συναντιέται σε ειδική αποστολή με τούς άλλους μεγάλους αγωνιστές της λευτεριάς Ανδρέα Κάρυο, Ηλία Παπακυριακοΰ και Χρήστο Σαμα­ρά, ενώ φρουροί, εγκατεστημένοι σε καί­ρια σημεία του χωριού, παραφυλάνε μη φανούν οι Άγγλοι. Και ή πρόβλεψη επα­ληθεύεται.

Στο χωριό καταφθάνει αγγλικός στρα­τός. ΟΙ τέσσερις ήρωες προσπαθούν να διαφύγουν, μα διαπιστώνουν ότι είναι πε­ρικυκλωμένοι από παντού. Καταφεύγο­ντας στον Αχυρώνα τού φίλου Παναγιώτη Καλλή, συνειδητοποιούν ότι έχουν γίνει θύ­ματα προδοσίας. Μα, είναι αποφασισμέ­νοι να μη λυγίσουν, με όποια θυσία...

Σε λίγο, στο Λιοπέτρι θα διεξαχθεί μια από τις πιο επικές μάχες, για να καταδειχθεί και πάλι πώς ή μεγαλωσύνη και σε τού­το τον μικρό μα Ελληνικό τόπο,μετριέται με «της καρδιάς το πύρωμα». Οι Άγγλοι τούς ζητούν να παραδοθούν, μα περήφανο ακούγεται από τα βάθη τού Αχυρώνα το «μολών λαβέ». Έξη ώρες αναμετριέται ή δύναμη των όπλων με τη δύναμη της λιονταρίσιας ελληνικής ψυχής, και δε μπορεί να την νικήσει. Οι Άγγλοι ζητούν ενισχύσεις, αλλά τελικά μια λύση τούς απομένει. Να κάψουν τον Αχυρώνα, ρίχνοντας με ελικόπτερο εύ­φλεκτο υλικό. Κι όταν πλέον οι φλόγες κι οι καπνοί καταπνίγουν τούς τέσσερις αγω­νιστές, αυτοί αποφασίζουν την ηρωική έξοδο. Οι στιγμές είναι ιστορικές. «Ακόμα και τότε, γράφει ό Αρχηγός Διγενής, συνα­γωνίζονταν ποίος θα πέθαινε γενναιότερον». Βγαίνουν, σα λαμπάδες από φως, πού έξακτινώνεται σ' όλη την οικουμένη. Τί κι αν πέφτουν; Τί κι αν έπεσε και ό γενναίος δάσκαλος Φώτης Πίττας, με το πυροβόλο στο χέρι; Υπερασπίστηκαν με σθένος την Κύπρο, την τιμή και τη λευτεριά της. Για να γίνει πια ό ταπεινός Αχυρώνας εθνικό προσκυνητάρι, και «παντοτινόν τού τόπου παρεκκλήσιν».

Ο ηρωικός θάνατος τού Φώτη Πίττα συγκλονίζει προ πάντων όλο τον Κυπρι­ακό Ελληνισμό. Εμπνέει νέους αγώνες για την κατανίκηση τού εχθρού. Κι ό πα­τέρας Πίττας αποχαιρετά τον γιό του, όπως θα το ήθελε, όπως ταιριάζει σε ή­ρωα, όπως θα άξιζε να τον αποχαιρετήσει κάθε Έλληνας:

«Γιε μου, να πάς εις το καλόν... τζι έγιώ 'ννά πάρω τ'όπλον σου τζ' έννά σταθώ στον τόπον σου' να μεν σε τρώει ή έγνοια!...».

Κ.Α.(Από το «ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗ»)

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Ο Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ κ. Μπάν Κί Μούν επισκέφθηκε πρόσφατα την Κύ­προ, είδε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον «πρόεδρο» του ψευ­δοκράτους και συνέστησε εντατικοποί­ηση των διαπραγματεύσεων κ.τ.ό. Όμως έπρεπε να δεί και να καταδικάσει επίσημα τη σταδιακή γενοκτονία πού κάνουν οι Τούρκοι στο από αιώνων ακριτικό νησί του Ελληνισμού, την από τα βάθη των αιώνων ελληνικότατη Κύπρο. Τί θα έκα­νε ό κ. Μούν, αν ή Β. Κορέα εισέβαλλε στη χώρα του και εφήρμοζε σ' αυτή την τακτική πού εφαρμόζουν οι Τούρκοι στην Κύπρο; Διότι σήμερα, στον 21ο αιώνα διεξάγεται στην Κύπρο επαναλαμβανόμε­νο και συντονισμένο κακούργημα γενο­κτονίας και εθνοκαθάρσεως εκ μέρους των Τούρκων. Το 1570 ή απογραφή των Ενετών παρουσίαζε ως πληθυσμό της με­γαλονήσου 270.000 κατοίκους. Μετά την κατάκτηση της Κύπρου από τούς Τούρ­κους, ή απογραφή παρουσίαζε 85.000 φορολογούμενους και 80.000 γυναικόπαι­δα. Δηλαδή ό πληθυσμός μειώθηκε κατά εκατό και πλέον χιλιάδες! Δεύτερη απο­γραφή των Τούρκων αποκάλυπτε ασύλ­ληπτη εθνοκάθαρση. Οι Έλληνες Ορθό­δοξοι ήταν μόλις 42.000, οι δε μουσουλ­μάνοι 18.000, στους οποίους συγκαταλέ­γονταν και βίαια έξισλαμισθέντες.

Έξαλλου τα σύγχρονα γεγονότα μιλούν μόνα τους. Οι σφαγές και οι ομαδικές εκ­τελέσεις Ελλήνων εκ μέρους του «Αττί­λα» το 1974, oil δολοφονίες των εγκλω­βισμένων Ελλήνων στην Καρπασία, οι 200.000 των Ελλήνων πού ξεριζώ­θηκαν βίαια από την Β. Κύπρο και ή αθρόα εποίκιση του ελληνικού νησιού από Τούρκους της Μικράς Ασίας στοιχειοθετούν έγκλημα εθνικής καθάρσεως. Οι δε μιναρέ­δες, πού ξεφυτρώνουν συνεχώς σαν μανι­τάρια ατά πρώην ελληνικά χωριά της τουρκοκατεχόμενης Κύπρου, μαρτυρούν τον συστηματικό εξισλαμισμό της «νήσου των άγιων». Και όμως αυτή ή βίαιη γενοκτονία και ό εξισλαμισμός σε ευρωπαϊκό έδαφος αντιμετωπίζονται όχι μόνο από τούς πολι­τικούς μας αλλά και από την Ε.Ε. και τον Ο.Η.Ε. με... εκρηκτική σιωπή! Αλλά οι συν­εχείς εκ μέρους μας υποχωρήσεις στο ζή­τημα αυτό υπενθυμίζουν την τακτική με την οποία επιχειρούσε να δικαιολογήσει τις ο­πισθοχωρήσεις του ό Άντίοχος ό Δώσων, ό γυιός του Δημητρίου του πολιορκητού. Έλεγε: «Το συμφέρον βρίσκεται στην... υπο­χώρηση»!

Όμως αυτή ή εκ μέρους μας στάση, ό­πως και ή παρόμοια των λεγομένων δη­μοκρατικών κρατών της Δύσεως, είναι έγ­κλημα κατά της άνθρωπότητος και του πο­λιτισμού. Είναι έσχατη περιφρόνηση προς τις άξιες του χριστιανισμού, ό όποιος ευ­εργέτησε την Ευρώπη και όλο τον πολιτι­σμένο κόσμο. Και να σκεφθεί κανείς ότι το πρώτο κήρυγμα του χριστιανισμού, έκτος Παλαιστίνης, ακούσθηκε στην Κύπρο από τον Απόστολο της αγάπης, της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον από­στολο Παύλο!(Από τον "ΣΩΤΗΡΑ")

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Dr.DAVID LANDSMAN

Είναι v' απορεί κανείς για την τόλμη — ας μην το πούμε θράσος — του Βρετανού πρεσβευτή στην Ελλάδα Δαβίδ Λάντσμαν (Dr. DavidLandsman). Διότι όποιος διάβασε την επιστολή του στην «Καθημερινή» της Π. 10.2009 (σ. 26) και γνωρίζει έστω και ελάχιστα για την όλη πολιτική της πονηρής Αλβιόνος στην Κύπρο, «έχει», όπως έγραψε επιστολογράφος της ανωτέρω εφημερίδας, «το δυσάρεστο συναίσθημα ότι ή Αυτού Έξοχότης μάς περιπαίζει»¹.

Ό Dr. Landsman γράφει, μεταξύ άλλων ολοφάνερα φιλότουρκων θέσεων στην επιστολή του, ότι «ή Βρετανία στηρίζει απόλυτα την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, ή οποία πρέπει να προέρχεται από την Κύπρο και όχι να επιβληθεί έξωθεν (...). Ή επίλυση του Κυπριακού θα συμβάλει στο κλείσιμο ενός θλιβερού κεφαλαίου της Ιστορίας της Κύπρου, πού εμείς οι Βρετανοί γνωρίζουμε πολύ καλά. θα ήταν επίσης επιθυμητό και από ανθρωπιστική άποψη να μπορέσουν οι Κύπριοι, πού ακόμα υφίστανται τα συναισθηματικά και οικονομικά τραύματα της περιόδου 1963-1974, να κλείσουν επιτέλους αυτό το κεφάλαιο της ζωής τους. Αυτός είναι ό λόγος για τον όποιο στηρίζουμε τούς Κυπρίους στην προσπάθειά τους για εξεύρεση λύσης»!!! Ό Dr. Landsman δεν είναι ανιστόρητος. Απλούστατα καθόλου δεν τον συμφέρει να πει την αλήθεια για τη μαρτυρική Κύπρο. Και ή αλήθεια είναι ότι όλα τα δεινά της Κύπρου από το 1878 μέχρι σήμερα οφείλονται στην Αγγλία. Υπογραμμίζουμε όλα τα δεινά. Ας μην κρύβεται λοιπόν ό Άγγλος πρεσβευτής, παριστάνοντας τον φιλάνθρωπο και ανθρωπιστή. Διότι οι φανερές και παρασκηνιακές μεθοδεύσεις των Βρετανών είναι εκείνες πού έφεραν την Κύπρο έδώ πού βρίσκεται σήμερα.

Του υπενθυμίζουμε τις κυριότερες, και αυτές πολύ επιγραμματικά:

Από το 1878, πού ή Αγγλία αγόρασε την Κύπρο από την Τουρκία — την αγορά αυτή ό Άγγλος πολιτικός Γλάδστων την ονόμασε «έπαίσχυντον (shameful) και άτιμάζουσαν τον Άγγλικόν χαρακτήρα», ό δε τότε πρίγκιπας της Ουαλίας και μετέπειτα βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Ζ', κατέκρινε την κατάληψη του νησιού από τη Βρετανία — από το 1878 λοιπόν ή Αγγλία δεν έκανε τίποτε άλλο από του να καλλιεργεί τη διχόνοια και τη διαίρεση του πληθυσμού της Κύπρου, ώστε να μπορεί να κυβερνά αυτή. Ή Κύπρος είναι από την αυγή της Ιστορίας καθαρά Ελληνική. Το 1878 ό πληθυσμός της ήταν, παρόλες τις μέχρι τότε ξένες κατακτήσεις, 77% καθαρόαιμοι Έλληνες και 22% Τούρκοι. Από αυτούς όμως οι περισσότεροι ήσαν 'Έλληνες, πού εξισλαμίστηκαν διά της βίας. Γι' αυτό και μέχρι το 1974 υπήρχαν Τουρκοκυπριακά χωριά με ονόματα, όχι απλώς ελληνικά, αλλά με ονόματα αγίων, όπως ό Άγιος Ιωάννης στην Πάφο. Όταν δε το 1955 άρχισε ό απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ, ό πληθυσμός της Κύπρου ήταν 81% Έλληνες, 18% Τούρκοι και 1% άλλων εθνικοτήτων.

Το πώς δε ή Αγγλία από το 1950, πού οι 'Έλληνες Κύπριοι ζήτησαν με δημοκρατικό δημοψήφισμα την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, σχεδίασε τη διχοτόμηση της Κύπρου' πώς επέμεινε και εξώθησε την Τουρκία να ενδιαφερθεί για την Κύπρο — ως τότε ή Τουρκία καθόλου δεν ενδιαφερόταν και το είχε διακηρύξει διά στόματος των κυβερνητών της —και πώς οργάνωσε και φανάτισε τούς Τουρκοκυπρίους, ώστε να φθάσουμε στις εν ψυχρώ σφαγές αθώων και ανυποψίαστων Ελλήνων στο Κιόνελι (12.6.1958) από τούς Τούρκους «τη συνενοχή των Βρετανικών Αρχών> και κατόπιν το ρόλο και τα σχέδια της Βρετανίας στο βομβαρδισμό της Τυλληρίας από την Τουρκία³, το ρόλο της Βρετανίας στην Τουρκανταρσία του 1963, κ.ά μπορεί να τα βρει πάλι ό Άγγλος πρεσβευτής στα ίδια αρχεία.

Το πώς ή Αγγλία προώθησε τον τρομοκράτη Ντενκτάς και τον έκανε όργανο για τα καταχθόνια σχέδιά της, παραδίνοντάς τον τελικά, για να γίνει πιόνι της Τουρκίας, κι αυτά μπορεί να τα βρει ό βρετανός πρεσβευτής στα ίδια αρχεία. Για να μην κουρασθεί όμως υπερβολικά στην αναδίφηση, τον παραπέμπουμε στο τελευταίο βιβλίο πού εκδόθηκε μόλις τον Μάρτιο του 2009 στη Λευκωσία από την «Κίνηση για ελευθερία και δικαιοσύνη στην Κύπρο» με τίτλο «Αιματηρή Αλήθεια». Οι σελίδες του βιβλίου αυτού 7-192 είναι γραμμένες στα ελληνικά οι δε 197-366 στα αγγλικά και φέρουν τον τίτλο «Bloody Truth». Γι' αυτό και το βιβλίο έχει στο εξώφυλλο τον δίγλωσσο τίτλο «Αιματηρή Αλήθεια - Bloody Truth».

Όλα τα κείμενα του βιβλίου αητού έχουν συγκεκριμένες και ακριβείς παραπομπές στα επίσημα έγγραφα του Foreign Office, στις Αγγλικές εφημερίδες και σ' άλλες σαφείς και συγκεκριμένες πηγές.

Από το ίδιο βιβλίο θα πληροφορηθεί ό Dr. Landsman το πώς μεθόδευσε τα πράγματα ή χώρα του, ώστε να βάλει ως εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου την Τουρκία. Πώς έσπειρε το μίσος των Τούρκων κατά των Ελλήνων της Κύπρου. Πώς εφήρμοσε την προσφιλή της τακτική «διαίρει και βασίλευε». Θα πληροφορηθεί επίσης πώς μεθόδευσε ή χώρα του μαζί με τον Κίσσινγκερ την επαίσχυντη, αναίτια και ληστρική Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και την προδοτική στάση της Βρετανίας κατά την εισβολή. Μια ολοκάθαρη εισβολή, πού όμως ή Βρετανία ως τώρα αποφεύγει να την ονομάσει «εισβολή», για να μην κακοκαρδίσει την πολυαγαπημένη της Τουρκία!...

Για το πώς φέρθηκαν οι «ευγενείς» Βρετανοί στην Κύπρο κατά τον απελευθερωτικό, αντιαποικιακό αγώνα του 1955-1959 ασφαλώς δεν το αγνοεί ό Dr. Landsman, θα του χαλάσουμε την καρδιά ύπενθυμίζοντάς του τα φρικτά βασανιστήρια, στα οποία υπέβαλλαν τούς Κυπρίους αγωνιστές της ελευθερίας οι «γενναίοι» βρετανοί σαδιστές του Special Branch με επί κεφαλής τούς Μακκάουαν και Μέρλιν (γιό Ελληνίδας δυστυχώς).

Πέραν αυτών, πώς δεν διαμαρτύρεται ή φιλελεύθερη συνείδηση του Dr. Landsman για την προκλητική παρουσία 40.000 Τούρκων στρατιωτών στην Κύπρο, δηλαδή σε μια χώρα της ΕΕ; Θα πείτε ίσως ότι δεν μάς εκπλήσσει ή στάση του, δεδομένου ότι ποτέ δεν έστερξε ή Βρετανία τη δημιουργία της ΕΕ. Γι' αυτό και την υπονομεύει σταθερά εξαρχής. Αυτά είναι γνωστά και δεν χρειάζεται ν' αναφερθούν λεπτομερώς. Αυτός είναι και ένας λόγος για τον όποιο ό Βρετανός πρεσβευτής επιμένει στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Δηλαδή, μιας χώρας πού Ευρωπαϊκό είναι μόνο ένα τμήμα της, ή Ανατολική Θράκη ή οποία όμως δεν της ανήκει, διότι είναι ελληνική. Μιας χώρας, πού πλήθος πολιτών της (οι Κούρδοι) δεν έχει δικαίωμα να μιλά τη μητρική του γλώσσα. Όπου τα δικαιώματα των μειονοτήτων, πολιτικά και θρησκευτικά, καταπατούνται ολοφάνερα. Διότι, ενώ ονομάζεται δημοκρατία, είναι στυγνή στρατοκρατία.

Να αναφέρουμε το πώς συμπεριφέρεται σήμερα ή Τουρκία στη Β. Κύπρο; Άλλ' αυτό ό Dr. Landsman το ξέρει καλύτερα από μάς. Σημειώνουμε μόνο τούτο: Έδώ και 35 χρόνια ή Τουρκία απεργάζεται τον εκτουρκισμό της Β. Κύπρου με καραβάνια έποικων από τα βάθη της Ανατολίας. Μετέτρεψε τούς Ορθοδόξους ναούς σε τζαμιά, στάβλους, καφετέριες ή τούς κατεδάφισε. Γέμισε την τουρκοκρατούμενη Κύπρο με τζαμιά. Λεηλάτησε και λεηλατεί την πανάρχαια πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Τούς ελάχιστους εγκλωβισμένους Έλληνες στην Καρπασία τους καταπιέζει ανελέητα. Στην Ί. Μ. Αποστόλου Ανδρέου πού καταρρέει συνεχώς, δεν επιτρέπει να αγγίξει τούς τοίχους της ούτε ένα πινέλο!... Ενώ τα σπίτια των Ελληνοκυπρίων, αφού τα σύλησε, τώρα τα πουλά στους «φιλελεύθερους» βρετανούς πού τα αγοράζουν, ως επίσημοι κλεπταποδόχοι, με τη συνέργεια μάλιστα της συζύγου του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Τόνυ Μπλαίρ⁴. Και ενώ ό Βρετανός πρεσβευτής στην Ελλάδα τα γνωρίζει όλα αυτά πολύ καλά, δηλώνει ότι δεν πρέπει έπ' ουδενί λόγω να παγώσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία!...

Km' ακόμη αποφεύγει συστηματικά να αναφέρει στην επιστολή του της 11.10.2009 ότι ή Τουρκία δεν εφαρμόζει στην πράξη το πρωτόκολλο της Άγκυρας, πού υπέγραψε ή ιδία για την ελεύθερη πρόσβαση των πλοίων και των αεροπλάνων της Κυπριακής Δημοκρατίας στα λιμάνια και στα αεροδρόμια της Τουρκίας. Και όχι μόνο δεν το εφαρμόζει, αλλά και διακηρύσσει θρασύτητα ότι δεν προτίθεται να το κάνει!

Που βρίσκει τη δύναμη να μιλά με τέτοιο θράσος ή Τουρκία, πού έπρεπε να λογοδοτήσει στο Διεθνές Δικαστήριο για τα εγκλήματα πού διέπραξε στην Κύπρο το 1974, όλοι το ξέρουν. Απλώς το καταγράφουμε. Τη δύναμη αυτή της τη δίνει ή χώρα του Dr. Landsman και ή υπερδύναμη του Δυτικού ημισφαιρίου. Ή μεν πρώτη, διότι θέλει να έχει τις βάσεις της στην Κύπρο και μάλιστα κυρίαρχες, παρά πάν στοιχειώδες δίκαιο. Ή δε δεύτερη, για να χρησιμοποιεί την Τουρκία και τις βάσεις της για τα δικά της συμφέροντα στη Μ. Ανατολή και στην Ασία.

1. Ή Καθημερινή, 20.10.2009, σ. 12

Βλ. Περιοδ. «Life», 30.6.1958

Βλ. Περιοδ. «Life», 21.8.1964

Βλ. «Ή Δράσις μας», τ. 472, Όκτώβριος 2009, σ. 288-290

Άκρα τού τάφου σιωπή απο τους πολιτικούς μας!.,.

Τό βαθύ κράτος της «δημοκρατικής»(!) Τουρκίας μέ τά όργανα του στην κατεχόμενη Κύπρο οργιάζουν έδώ και 35 χρόνια. Παραβιάζουν συστηματικά, ανενόχλητοι, νταϊλίδικα τη συμφωνία της Γ' Βιέννης του 1975. Αυτή προνοεί ότι οί εγκλωβισμένοι έχουν τό «δικαίωμα της ελεύθερης εγκατάστασης, διακίνησης, επικοινωνίας, μόρφωσης καί εξάσκησης των θρησκευτικών τους καθηκόντων».

Όμως επί 35 χρόνια οι Τούρκοι επιδίδονται συστηματικά στό εθνικό ξεκαθάρισμα μέ την αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα των κατεχομένων περιοχών. Ουσιαστικά ενεργούν

μιά γενοκτονία καί έθνοκάθαρση ύπό τά απαθή βλέμματα των ισχυρών τής γης - καί ιδιαίτερα τών μεγάλων προστατών τους Άγγλων καί Αμερικανών. Άλλά καί μέ τήν ανοχή καί τήν άκρα του τάφου σιωπή τών ημετέρων πολιτικών όλων τών αποχρώσεων καί πεποιθήσεων!... Τί γίνεται στά κατεχόμενα; Συνοψίζουμε:

1. Όταν έγινε ή αναίτια - τό τονίζουμε αυτό, όσο κι άν δέν αρέσει σέ κάποιους ημέτερους -ληστρική εισβολή τών Τούρκων στήν Κύπρο, 3.500 Έλληνες τής περιοχής Κυρήνειας κατέφυγαν στό ξενοδοχείο Ντόουμ (στήν Κερύνεια) καί στό Μπέλλαπαϊς. Οί άλλοι διέφυγαν στή νότια Κύπρο καί έγιναν πρόσφυγες, έκτος εκείνων πού οί «είρηνιστές» του Έτζεβίτ εκτέλεσαν έν ψυχρώ έπί τόπου!...

Στην περιοχή Καρπασίας τό 1974 ζούσαν 25.000 Ελληνοκύπριοι. Σήμερα στήν επαρχία Κυρήνειας καί Μόρφου δέν υπάρχει ούτε ένας Ελληνοκύπριος. Ένώ στήν περιοχή Καρπασίας ζουν περί τούς 350 γέροντες. Όλα δέ τά παιδιά στό νηπιαγωγείο, δημοτικό, Γυμνάσιο καί Λύκειο μόλις φθάνουν τά 50.

2. Οί ελάχιστοι εγκλωβισμένοι πού ζουν στήν Καρπασία - στό Ριζοκάρπασο καί τήν Άγ. Τριάδα - γιά νά ασκήσουν τά θρησκευτικά τους καθήκοντα πρέπει νά πάρουν άδεια άπό τό Τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο! Ή αστυνομία υπάγεται στό στρατό, ό όποιος είναι απόλυτος κυρίαρχος. Οι πολιτικοί της κατ' ευφημισμόν «Τουρκοκυπριακής Δημοκρατίας» είναι υποχείριοι καί μαριονέττες του τουρκικού στρατού.

3. Στήν αυλή του ναού του Ριζοκαρπάσου οί Τούρκοι έκτισαν έτσιθελικά τζαμί καί ό Χότζας άπό τό μιναρέ του εξαγγέλλει τήν... προσευχή του μέ μεγάφωνα τήν ώρα της θείας Λειτουργίας.

4. Οι ελάχιστοι εγκλωβισμένοι, παρακολουθούνται άγρυπνα από τά όργανα τού στρατού. Ή ελευθερία του λόγου είναι αδιανόητη.

5. Υπάρχει μόνο ένας Ιερέας - οι Τούρκοι δέ δέχονται άλλο - πού εξυπηρετεί τό Ριζοκάρπασο, τήν Άγ. Τριάδα καί τό προσκύνημα-Μονή του Άπ. Ανδρέα. Μετά τή δύση του ήλιου απαγορεύεται οποιαδήποτε θρησκευτική ακολουθία.

6. Οι ελάχιστοι δάσκαλοι πού διακονούν στά σχολεία πρέπει νά είναι αρεστοί στόν Τούρκο κατακτητή. Διαφορετικά αποκλείονται. Στά κτίρια πού στεγάζονται τά σχολεία μέ τά λίγα παιδιά, κυματίζει ή τουρκική σημαία - τό βδέλυγμα της έρημώσεως.

7. Πεθαίνοντας κάποιος εγκλωβισμένος Ελληνοκύπριος τήν περιουσία του δέν έχουν δικαίωμα νά τή διεκδικήσουν οί συγγενείς του. Τήν οικειοποιούνται αμέσως οί Τούρκοι.

8. Ή θρησκευτική μειονότητα των Μαρωνιτών, πού ζουν στόν Κορμακίτη (ΒΔ της επαρχίας Κυρήνειας), έχει πάσαν άνεση κινήσεως καί ασκήσεως τών θρησκευτικών της καθηκόντων, διότι βρίσκονται ύπό τήν προστασία τοϋ Πάπα...

9. Στους Όρθόδοξους ναούς της Άγ. Τριάδος,Άγ. Θερίσσου (Θύρσου), Άγ. Συνεσίου (Ριζοκαρπάσου) καί Άπ. Ανδρέα οί Τούρκοι δέν δίνουν άδεια νά μπει ούτε ένα χαλίκι ούτε νά τούς αγγίξει ένα πινέλλο! Γι' αυτό μέρα-μέ τή μέρα καταρρέουν, ιδιαίτερα ό ναός καί τό ιστορικό μοναστήρι του Άπ. Ανδρέα, πού είναι ήδη υπό κατάρρευση! Οι άλλοι ναοί της περιοχής έχουν γίνει τζαμιά ή στάβλοι ή αποθήκες ή κατεδαφίστηκαν. Παράλληλα ξεφυτρώνουν σάν τά μανιτάρια τζαμιά καί μιναρέδες, χάρη στόν πακτωλό των δολλαρίων που έρχονται από τή Σαουδική Αραβία.

Καί ένώ αυτά τά απαράδεκτα συμβαίνουν στήν Τουρκοκατεχόμενη Καρπασία καί στήν υπόλοιπη περιοχή, στίς ελεύθερες περιοχές τά τζαμιά συντηρούνται, διατηρούνται σέ άριστη κατάσταση καί οι χοτζάδες άπό τά μικρόφωνα ξεκουφαίνουν τόν τόπο. Χωρίς... άδεια της... αστυνομίας! Τό αρχιεπισκοπικό μέγαρο Λευκωσίας μάλιστα βρίσκεται σέ πολύ μικρή απόσταση μεταξύ δύο μεγάλων τζαμιών. Τό ένα είναι στή βόρεια πλευρά - τήν Τουρκοκατεχόμενη Λευκωσία τό άλλο στη νότια, στήν ελεύθερη Λευκωσία. Καί έτσι ό αρχιεπίσκοπος δέχεται τίς διαπεραστικές φωνές του μουεζίνη 5 φορές τό ημερονύκτιο!...

10. Ένώ στήν Τουρκοκατεχόμενη περιοχή οί ελάχιστοι Έλληνες πού απέμειναν (κυρίως στήν Καρπασία) ζουν ύπό καθεστώς τρόμου, αβεβαιότητος, καταπιέσεως, καχυποψίας, οί Τουρκοκύπριοι πού ζουν στίς ελεύθερες περιοχές καί όσοι μπαινοβγαίνουν καθημερινά άπό τά κατεχόμενα στίς ελεύθερες περιοχές, κινούνται ανενόχλητοι, άνετα. Εργάζονται. Ασφαλίζονται. Νοσηλεύονται ή υποβάλλονται σέ εγχειρήσεις δωρεάν στά δημόσια Νοσοκομεία κ.ο.κ.

Αυτά συμβαίνουν σήμερα, στόν 21ο αιώνα, στήν τουρκοκατεχόμενη Κύπρο, όπου εδρεύουν 40.000 Τούρκοι στρατιώτες. Όπου ζουν άνετα απολαμβάνοντας τήν όμορφη φύση τής Κύπρου στά σπίτια τών Ελλήνων πού αγόρασαν άπό τόν εγκληματία πολέμου Ντενκτάς κλεπταποδόχοι «ευγενείς» Άγγλοι καί Γερμανοί...

Αυτά συμβαίνουν, γιά τά όποια όμως οί ημέτεροι πολιτικοί καί άλλοι επίσημοι - επίσκοποι, καθηγητές Πανεπιστημίου, δήμαρχοι κλπ. - πού πηγαινοέρχονται στήν Κύπρο, δέν κάνουν κανένα λόγο! Συζητούν οί δικοί μας έδώ καί 35 χρόνια, χωρίς όμως νά καταγγέλλουν τό σύγχρονο έγκλημα τής γενοκτονίας καί έθνοκαθάρσεως πού απεργάζονται οί Τούρκοι στήν άπό τήν αυγή τής Ιστορίας ελληνική Κύπρο. Αν εξαιρέσουμε τή φωνή του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου, του Μητροπολίτου Κυρήνειας κ. Παύλου, του οποίου όλη ή επαρχία είναι τουρκοκατεχόμενη, άλλες φωνές δέν ακούγονται. Άκρα του τάφου σιωπή μπροστά σ' ένα σύγχρονο έγκλημα διαρκείας. Ταυτόχρονα οί καλοζωισμένοι τής Ε.Ε. αγωνιούν πότε θά κάνουν μέλος τής Ενώσεως τους τήν Τουρκία, ένα κράτος κατά 99% μή Ευρωπαϊκό. Καί ό πλανητάρχης πιέζει πρός τήν κατεύθυνση αυτή κλείνοντας μάτια κι αυτιά στό δράμα ενός λαού, πού έχει Ιστορία ασύγκριτα παλαιότερη άπό τόν δικό του λαό καί ανώτερο πολιτισμό, πολύ πρίν άπό τίς Ηνωμένες Πολιτείες του...

Όμως στήν Τουρκοκατεχόμενη Κύπρο μιλάει ό Θεός. Κι αυτό μας παρηγορεί. Πώς; Θά τό πούμε στό επόμενο άρθρο.

ν. π. β.(Από την "ΔΡΑΣΗ")

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Τις πανουργίες πού χρησιμοποίησε ή Αγγλία υποστηρίζοντας σταθερά το Τουρκικό στοιχείο και πριμοδοτώντας το με προνόμια, μπορεί να τις μελετήσει ό Dr. David Landsman στα αρχεία του Foreign Office. Από τα ίδια αρχεία θα μάθει και πώς από το 1931 έως το 1960 ή Αγγλία προσπάθησε να πατρονάρει την εκπαίδευση, ώστε τα παιδιά της Κύπρου να στερούνται τη γνώση της Ελληνικής Ιστορίας κτό.

Αυτά τα λίγα και αυτονόητα. Πίσω από τα οποία όμως προσπαθεί να κρυφτεί ό Dr. Landsman. Τόσο όμως αδέξια!...

ν.π.β,(Από την "ΔΡΑΣΗ")

Αυτοί, βοηθούμενοι από Τουρκοκυπρίους αστυνομικούς, βασάνιζαν τούς Ελληνοκυπρίους αγωνιστές της ελευθερίας της πατρίδας τους στ[ς κεντρικές φυλακές της Όμορφίτας. Και πάλι, για να μην τον κουράσουμε, τον παραπέμπουμε στο βιβλίο του Κυπρίου Φρίξου Γ. Δημητριάδη «Βασανιστήρια: Πλάτρες - Όμορφίτα -Λεύκα», Λεμεσός (Κύπρου) 2008. Πιστεύουμε ότι διαβάζοντάς το θα αισθανθεί, αν όχι αποτροπιασμό, τουλάχιστον ντροπή για τη χώρα πού εκπροσωπεί στην Ελλάδα.