Roman Kurdziel
Roman Kurdziel - polski inżynier elektryk.
".... W latach 1937–1939 pracował w kopalni soli potasowych Kałusz-Нołyń jako kierownik działu elektrycznego. W tym okresie wykonał szereg prowadzonych tam prac inwestycyjnych, a od października 1939 r. do czerwca 1941 r. pełnił funkcję głównego energetyka w tych zakładach."
"....У 1937–1939 роках працював на Калуш- Голинь руднику калійної солі начальником електроцеху. У цей період він провів ряд інвестиційних робіт, що проводилися там, а з жовтня 1939 року по червень 1941 року обіймав посаду головного енергетика цих закладів."
Roman Kurdziel (ur. 4 września 1904 w Przemyślu, zm. 24 grudnia 1978 we Wrocławiu) – polski inżynier elektryk.
Życiorys
Maturę uzyskał w 1922 we Lwowie, studia ukończył na Politechnice Lwowskiej, uzyskując w 1930 dyplom inżyniera elektryka z ogólnym wynikiem celującym. Po studiach wykładał w Państwowej Szkole Technicznej oraz pracował w zakładach energetycznych i przemysłowych. W latach 1937–1939 pracował w kopalni soli potasowych Kałusz-Kołyń jako kierownik działu elektrycznego. W tym okresie wykonał szereg prowadzonych tam prac inwestycyjnych, a od października 1939 r. do czerwca 1941 r. pełnił funkcję głównego energetyka w tych zakładach. W 1945 przeniósł się na Dolny Śląsk jako delegat Centralnego Zarządu Przemysłu Elektrotechnicznego. Od 1 lutego 1946 wykładał na Politechnice Wrocławskiej jako adiunkt w Katedrze Urządzeń Elektrycznych.Od 1954 objął posadę kierownika Katedry Elektrotechniki Ogólnej i pozostał na tym stanowisku do przejścia na emeryturę[1]. W 1956 uzyskał tytuł docenta. Od 1959 profesor na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej i dziekan tego wydziału (1952-1954). W latach 1959-1965 był prorektorem Politechniki Wrocławskiej[2]. Promotor 6 doktorów[1]. W 1970 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Odznaczany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Odznaką XV-lecia Dolnego Śląska, Odznaką Tysiąclecia, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej, Złotą Odznaką Honorową NOT[3].
Został pochowany na cmentarzu przy ul. Bujwida we Wrocławiu[1].