Колективний договір 1937

https://polskisocjal.wordpress.com/2020/09/24/franciszek-haluch-1883-1963/

Urodzony 28 listopada 1883 roku. W okresie międzywojennym był czołowym działaczem Centralnego Związku Górników na terenie zagłębia borysławskiego. W latach 1923-1939 był sekretarzem okręgowym na tym terenie. Publikował w piśmie “Górnik”. Od 1928 roku był członkiem Rady Powiatowej Kasy Chorych w Drohobyczu. W roku 1933 został przewodniczącym, a w 1934-1935 skarbnikiem zarządu Funduszu Budowy Domów Ludowych w Borysławiu. Brał udział w tworzeniu ustawy o ułatwieniach w poszukiwaniu i wydobywaniu minerałów bitumicznych.

W 1921 roku powołany został do Komisji Mandatowej Centralnego Związku Górników, a w roku 1925 wybrano go do Zarządu Głównego. Reprezentował również Centralny Związek Górników na Międzynarodowych Kongresach Górników w Nimes (1929) i Pradze (1936).

Jednocześnie należał do PPS w zagłębiu borysławskim. W grudniu 1927 roku wybrano go członkiem okręgowego komitetu wyborczego Małopolski Wschodniej. W 1928 i 1930 roku kandydował do w wyborach do Sejmu. W 1931 roku został wybrany do Rady Naczelnej PPS.

Był również członkiem zarządu głównego Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego.

We wrześniu 1939 roku został aresztowany przez NKWD i zesłany do łagru w Kołymie. W 1941 roku po układzie Sikorski-Majski przedostał się do Teheranu, gdzie dołączył do Komitetu Zagranicznego PPS. W styczniu 1943 roku został delegatem Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej na Środkowym Wschodzie.

Po zakończeniu wojny znalazł się w Wielkiej Brytanii. Od 1952 roku był członkiem Centralnej Rady PPS. Po utworzeniu w 1948 roku w Paryż Międzynarodowego Centrum Wolnych Związkowców na Obczyźnie włączył się w jego prace, a od 1954 roku wchodził w skład Rady Naczelnej tej organizacji. W lipcu 1951 roku uformowała się polska Komisja Centralna Związków Zawodowych na Wygnaniu, której został sekretarzem.

Zmarł 17 stycznia 1963 roku w Londynie.