Het Glorionic Sonnet is een door Gloria Martin in 1976 uitgevonden vorm, naar eigen zeggen geïnspireerd op het sonnet van John Milton. Ze won er een wedstrijd mee en de vorm werd door veel Amerikaanse dichters op diverse fora gebruikt. (Gezien de structuur van het Milton-sonnet, abbaabbacdecde, zie ik persoonlijk het verband niet erg).
De vorm is van het Italiaanse type, maar verdeeld in een oktaaf en een sestet. De chute ligt gewoonlijk vóór de 12e regel.
regels 8+6
schema aabbbccc ddedee
metrum pentameter
volta tussen 11 en 12
Ode aan het Glorionic sonnet
Het is nu bijna veertig jaar geleden:
In de VS werd Gloria aanbeden,
Want zij bedacht een nieuwe variant
En haalde daarmee zelfs de ochtendkrant.
De vorm, gekopieerd in heel het land,
Won op diverse fora mooie prijzen.
Geprezen door de aller slimste wijzen,
Begon een monument stil te verrijzen.
We laten Gloria nu aan het woord:
“Traditie van John Milton zet ik voort
Al is het meer in geest en om te slijmen”.
De slotconclusie heeft mij nooit bekoord:
“Ik mag hier morgenvroeg ter plek bezwijmen,
Op heel de aardkloot zijn geen mooier rijmen!
24-7-2014