Het Nederlandse sonnet is een creatie van Leny Roovers. Mijn bron-blog kondigt haar aan als Nederlandse dichter, maar ik heb niets van haar kunnen vinden. Wel figureert zij in het Engels op Amerikaanse sites, zelfs komt ze voor in het e-book Keltische Dichtkunst van Jaap van de Born.
Nu dan de vorm: Het is een bijzonder vorm, die grotendeels het Italiaanse 8/6 patroon volgt. De eerste zes regels geven het onderwerp aan, dan wordt in de twee laatste regels van het octaaf (met dezelfde rijmklank) een korte bespiegeling gegeven, waarna het volgende sestet weer beschrijvend is, maar op een andere manier, in een ander tempo. Klinkt wat ingewikkeld, kijk maar naar het voorbeeld.
regels 6+2+6
schema ababaa cc dxdexe
metrum pentameter
volta na regel 6 en 8.
20000 mensen wandelen onder de stad
Ze kwamen uit het hele land naar hier:
Nog één keer lopen in de tunnelbuis.
Ze kregen er geen chips en ook geen bier,
Maar gingen wel voldaan en blij naar huis.
Diep ondergronds, daar voel je je heel fier,
Wat hadden 20000 man plezier!
De kosten zijn niet langer relevant.
Dat staat tenminste in mijn avondkrant.
Van nu af zal zo’n loop er nooit meer zijn.
We gaan, zo zegt men, eind’lijk railsen plaatsen.
Herinneringen blijven en zijn fijn;
Die kun je met je kleinkind later delen:
De bodem van het IJ stond mij wel aan;
Ik deelde dit geluk met o zo velen!