Het cholerisch sonnet is in de jaren 90 ontwikkeld door Drs. P. De naam zegt het als: er moet iets melancholieks, mopperigs of zeurderigs in zitten
regels: 5+3+5+1
schema: ababb ccc bbaba a
metrum: pentameter
Het is zover: de regen valt in bakken,
De winden huilen schril, het zwerk is grijs.
Wat nu gedaan? Je laat de moed niet zakken,
Want voor je ligt een hele lange reis,
Maar aan het einde lonkt het paradijs.
De regen valt, ’t is ongehoord,
We trekken verder, onverstoord,
Er wordt geen vloek, geen klacht gehoord.
We zingen met zijn twee een mooie wijs.
Vlak bovengronds vliegt zwaluw en een sijs.
Het vocht bezorgt ons erge ongemakken,
Toch geven wij’t niet op, nog voor geen prijs,
Al komen hoosbui, hagel neerwaarts zakken.
We gaan ervoor! De hoofdprijs gaan we pakken.
Normen en waarde
Er moet, zegt de regering, flink bespaard
De kosten overstijgen sterk de baten
Dus pakken ze de kleintjes uiteraard
Maar niet de volgevreten topmagnaten!
En zeker worden drugs niet vrij gelaten:
Geen junk die dan mijn fiets nog hoeft te stelen
Op slag verdwijnt het gros der criminelen
Dat zou beslist miljarden euro’s schelen!
Maar liever zwicht men hier voor de dictaten
Van rabiate bible-beltfanaten
En wordt de oorlog aan de drugs verklaard
‘Het is morele plicht’, klinkt het verwaten
En dat is wel miljarden euro’s waard
En dat betaalt wie ziek is of bejaard!
(Jaap van den Born)
(24-10-2010) 26-5-2014