Eisterlé

HISTORISCH:

E.H. Goetschalckx handelt over een aanval van een roversbende op een schans te Grobbendonk (Eisterlé): "Rond de noen verschenen de gevreesde plunderaars bestaande uit enige partijen ruiters voor de schans waarop die van Eisterlé zich schuil hielden. De sterkte der zelve ziende bepaalden zij zich inden beginne bij het vragen van brood,haver, hooi en strooi voor hunne manschappen en paarden. Dit werd hun zo lang zij zulks verzachten geredelijk verstrekt. Het getal echter ieder ogenblik aangroeiende en na enige tijd sterk geworden zijnde omtrent 100 man wilden zij zich daarmede niet langer contenteren en eisten zij dat hun die schansse zoude geopend worden om ze af te roven. Daarvoor hadden de Eisterlénaren zich niet de moeite getroost hun fortte op te graven en waren de belangen die zij daar hadden te heilig en te duurbaar.

Hunne vrouwen en kinderen met de weinige have en met een klein getal beesten die ze nog bezaten waren daar op verscholen. Liever dan ze te scheiden of ze aan de moedwil en de roofzucht van dat vuige alles onterende soldatenvolk, samenraapsel van elk land en natie, prijs te geven, waren ze besloten het uiterste te wagen en eer te sterven dan zich over te geven. Hun antwoord klonk dan ook luide zonder aarzelelen NEEN. Naar het zwaard en geweer grijpend stelden ze zich tegen een tienvoudige overmacht veilig door hun wallen beschut. Intussen hadden de voorschreven ruiters, om't oorlogvoeren en plunderen gewoon, met fortse en geweld aangetast en naardat zij van hunne paarden waren afgegaan meer dan 15 schoten op de schans gelost. Hoe ontstuimig hun aanval ook was lukte het hen niet de schans te veroveren. Met achterlating van één hunner manschappen waren ze verplicht de wijk te nemen".