11. สิ่งประทับใจในอดีต

วันที่โพสต์: Nov 03, 2013 3:6:4 PM

สิ่งประทับใจในอดีต

มอบแต่นักเรียน ม.ศ. 4 ก. ศิลปะ

โดย..... ศรีพรรณ

18 พ.ค. 07 วันเปิดเรียน สิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้นที่สุดในวันนี้ ก็คือ การที่จะได้เป็น “คุณครู” สมกับที่ได้เคยคิดฝัน ปรารถนา และตั้งใจไว้ ฉันมาโรงเรียนแต่เช้า บรรยากาศของวันนี้ช่างแจ่มใสเหลือเกิน

ฉันเริ่มต้นชีวิตครูด้วยการเป็นครูประจำชั้น ม.ศ. 4 ก ศิลปะ มีนักเรียนอยู่ในปกครอง 35 คน แต่ละคนหน้าตาน่าเอ็นดู และมีความน่ารักคนละอย่าง ฉันรู้สึกภูมิใจที่ได้ประจำห้องนี้ ตลอดเวลาที่เราเรียน และอยู่ร่วมกัน นักเรียนของฉันมีความรักและสามัคคีกันมาก เขาถือว่าฉันเป็นคุณแม่ และพวกเขาเป็นลูก ๆ เป็นพี่ ๆ น้อง ๆ กัน เราจึงอยู่อย่างมีความสุข

เมื่อถึงวันสุดท้ายของการเรียนในเทอม 1 เรามีการฉลองกันด้วยการนำอาหารมารับประทานร่วมกันภายในห้อง อันแสนจะอบอุ่นของเรา เราทานขนมด้วยกัน สิ่งที่เราชอบกันมากก็คือ “บะเกี๋ยง” เรามีการโยนท๊อฟฟี่แล้วแย่งกัน แต่พอมีคนเสนอให้โยน “บะเกี๋ยง” แล้วแย่งกันบ้างกลับไม่มีใครอาสาแย่งเลย หลังจากทานข้าวแล้ว เราร่วมสนุกด้วยการร้องเพลงและเล่นเกม “บาโต บาโต๋” สามารถเรียกเสียงหัวเราะจากพวกเราได้อย่างมาก

สิ้นเทอม 2 เราระลึกถึงความหลังอีก ใต้ร่มจามจุรีหลังบ้านแหม่ม เรารับประทานอาหาร ร้องเพลง และเล่นเกมอย่างสนุกสนาน ฉันคิดว่า เพลง “ตาดี ตีตาเข” คงจะอยู่ในความทรงจำของพวกเราทุกคน

เทอม 3 ผ่านเข้ามา งานปีไงล่ะที่สำคัญ และสนุก เราจัดห้องสังคม เราช่วยกันทำงานโดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย แล้วผลงานก็เป็นที่น่าภาคภูมิใจ...เวลาจวนจะถึงคริสตมาส....ฉันเสียดาย เสียดายที่สุดที่จะไม่ได้อยู่ร่วมกับนักเรียนที่รักในวันที่แสนสนุก และมีความหมายนี้ ถึงแม้จะเป็นเวลาอันสั้นที่ต้องจากกัน แต่ก็ทำให้ฉันคิดถึงพวกเขาเหลือเกิน คำพูดของพวกเขายังอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดมา

“อาจารย์คะ อาจารย์ไม่อยู่พวกเราคงเหงา และคิดถึงอาจารย์มาก อาจารย์ต้องรีบกลับมานะคะ”

วันเวลาที่ฉันจากไป ฉันคิดถึงนักเรียนที่น่ารักของฉันอยู่ตลอดเวลา สิ่งที่เตือนความทรงจำได้ดีที่สุดก็คือสีม่วง........

และฉันก็คิดว่า เมื่อพวกเขาเห็นสีม่วงเมื่อใด เขาคงคิดถึงฉันด้วยเหมือนกัน..... ในระหว่างที่อยู่ไกล ด้วยความคิดถึง ฉันได้ส่งข่างถึงนักเรียนของฉันเสมอ และได้รับข่าวจากพวกเขาด้วย

“คุณแม่ขา คริสตมาสปีนี้ไม่ค่อยสนุกเลย ทั้งนี้เลยขาดคุณแม่นั่นเอง ถ้าคุณแม่อยู่พวกเราคงไม่ว้าเหว่เหมือนเป็นลูกกำพร้าอย่างนี้ พวกเราคงจะร้องเพลง เล่นเกม สนุกร่วมกัน และคริสตมาสปีนี้คงเป็นวันที่มีความหมายสำหรับเรามาก พวกเราคิดถึงคุณแม่เหลือเกินค่ะ” ......นักเรียนที่รัก ไม่ต้องเสียใจหรอก แม้ครูจะอยู่ไกล แต่ครูก็รักและคิดถึงนักเรียนเสมอ......

วันนั้นมาถึง ฉันตื่นเต้นและดีใจที่สุดได้กลับมาพบกับนักเรียนที่รักของฉัน นักเรียนที่รัก นักเรียนคงไม่ต้องว้าเหว่และเหงาอีกต่อไป เพราะครูจะอยู่ด้วย อยู่จนกว่านักเรียนจะเป็นฝ่ายจากครูไป

ปิดเทอม 3 พวกเราฉลองความสุขด้วยการไปเที่ยวถ้ำเชียงดาว ชลประทานแม่แฝก และน้ำตกแม่สา เราร้องเพลงทานข้าว เล่นน้ำ ถ่ายรูปร่วมกัน...สนุกที่สุด.....มันจะเป็นวันสุดท้ายของปีนี้ ถึงเวลาแล้วที่เราต้องจากกัน ถึงแม้จะเป็นเวลาเพียง 2 เดือน แต่สำหรับบางคนก็เป็นการจากไปโดยที่เราไม่แน่ใจว่า จะมีโอกาสพบกันในดาราอีกหรือไม่ ครูขอให้นักเรียนที่รักของครูจงโชคดี.....

2508 ปีการศึกษาใหม่ ฉันได้เลื่อนชั้นตามนักเรียนบางคนขึ้นไป ม.ศ. 5 พวกเราต้องแยกกัน บ้างอยู่ห้องเดิม บ้างก็ย้ายไปห้องอื่น ถึงอย่างไรก็ตาม ฉันยังรักทุกคนไม่เปลี่ยนแปลง บางคนอาจน้อยใจ และเสียใจว่า ปีนี้ฉันไมได้รักเขา ไม่ได้เอาใจใส่เขา และทอดทิ้งเขา เปล่า....ไม่ควรคิดเช่นนั้น นักเรียนยังเป็นนักเรียนที่รักของครู ครูสนใจ และพร้อมที่จะช่วยนักเรียนอยู่เสมอ ครูรักนักเรียนทุกคนจ๊ะ

วันไหว้ครูปีนี้ ...... ดอกเอสเทอร์สีม่วง ....... กระเช้าดอกเอสเทอร์สีม่วงเมื่อปีกลาย ยังอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดเวลา สิ่งที่ประทับใจที่สุดเกิดขึ้นเมื่อพวกนักเรียนของบฉันรุ่นปีกลายที่เหลืออยู่ได้มอบช่อดอกกุหลาบที่สวยงาม และแสนหอม เพื่อเป็นการแสดงความเคารพในวันไหว้ครูครั้งนี้ ฉันตื้นเต้นและซาบซึ้งในความรัก และความเคารพของพวกเขาอย่างบอกไม่ถูก ฉันไม่สามารถจะพูดอะไรออกมาให้ตรงกับความรู้สึกภายในได้ ฉันจะไม่ลืมความรัก และความจริงใจที่พวกเขามีต่อฉันเลย อา.....นี่เรามีความหมายสำหรับเขาเท่าใดหนอ........??

ในคราวที่เราร่วมรับประทานอาหารก่อนปิดเทอม 1 เรากลับไปสู่บรรยากาศเก่า ๆ แม้เราจะอยู่กันคนละห้อง แต่เรารักกันอยู่เช่นเดิม ฉันกล่าวแก่เขาว่า “ครูรักนักเรียน รักพวกเรา และรักมากที่สุดด้วย” แม้จะเป็นคำพูดสั้น ๆ แต่ก็ออกมาจากใจจริงซึ่งนักเรียนก็คงจะทราบความจริงนี้แล้งด้วยใจ

บัดนี้ ถึงเวลาที่เราต้องจากกัน โดยที่ไม่ทราบว่าเมื่อใดจะพบกันอีก แม้ต้องจากไป แต่ฉันจะไม่ลืมเหตุการณ์ต่าง ๆ และความประทับใจที่ได้รับจากนักเรียนที่รักของฉัน 2 ปีแห่งความประทับใจนี้จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป ไม่ว่านักเรียนจะอยู่แห่งไหน และอยู่ในสภาวะใด ครูคิดถึง เป็นห่วงและยินดีให้ความช่วยเหลือเสมอ......ครูรักนักเรียน.........รักนักเรียนที่สุดจ๊ะ...........

***********************************************

ที่มา : หนังสือ DARA 2508