Intro & info

’t Over-leven is kiezen, en doen

 

Waar gaat het over1? Het kader2, en de realiteit3

 

1 Zonder flauwekul of vals sentiment zelf kunnen zorgen voor alles wat je nodig hebt om in leven te blijven

2 in een steeds onnatuurlijker wereld waarin alles gereglementeerd is door vooral machtige groepen met veel geld

3 waardoor zelfvoorzienend leven je waarschijnlijk sociaal en economisch aan (of over) de rand van de maatschappij plaatst en een sobere manier van (over)leven en werken wordt.

 

Plan(t) je weg naar onafhankelijkheid

 

’t Over-leven kan je hierbij helpen.

Verander je wereld, niet door geweld, maar je eigen alternatief te (be)leven. Zelf in al je behoeften voorzien, is rebellie tegen de bestaande gang van zaken. Je hebt de grote bedrijven en distributeurs niet meer nodig, je hoeft ze niet rijker te maken. Je betaalt geen belastingen, accijnzen of btw op de producten die je niet meer koopt, maar zelf maakt. Tuinieren maakt je vrij en onafhankelijk.

 

Het is misschien niet 100% nodig, maar wel nuttig. Dat konden we leren van de financiële crisis in 2008, corona of COVID-19 met wereldwijde lock downs in 2020, de dreigende droogte en klimaatverandering. Neem dus zoveel mogelijk je eigen (over)leven in handen.

 

 

‘ t-Over-leven gaat over ’t leven

 

Over-leven ondanks of dankzij de natuur, survival, zelfvoorziening, alles zelf maken, basisvaardigheden beheersen: voedsel vinden, telen, bewaren; wonen, grondstoffen, technieken… alle kennis om zelf in je eigen levensonderhoud te voorzien… wie heeft dat (nog)?

 

Als morgen distributie van drinkwater, internet en elektriciteit wegvalt, kunnen we ons zelf niet meer (lang) in leven houden. De kennis en technieken die hiervoor nodig zijn hadden onze voorouder wel. En die zouden we niet mogen laten verloren gaan. Ik probeer ze hier te verzamelen.

 

Door de industriële ontwikkelingen zijn we, vooral in het Westen, steeds afhankelijker geworden van producenten en verdelers.

We leven van kant-en-klaar maaltijden en fastfood, en kunnen zelf geen brood meer bakken.

Voeding, kleding, woning, water worden ons met een zo groot mogelijke winstmarge opgedrongen. Hoe en hoe verantwoord dit alles gemaakt en vervoerd wordt, daar hebben we weinig kijk op. Alles ligt binnen handbereik op een winkelrek of onder een muisklik. Het hele jaar rond zijn alle soorten groenten, fruit en vlees beschikbaar. Maar wat als…

 

Er zijn al meermaals beschavingen uitgestorven. Zonne-erupties, vulkaanuitbarstingen, milieurampen, epidemieën, tekort aan drinkwater, … (Zie Ä Einde beschaving.)

Als we morgen na de catastrofe op eigen kracht verder moeten, wie zal er dan The Day After terug kunnen starten vanaf nul?

Wie zal er dan na de eerstkomende winter nog in leven zijn? Financiële en IT-specialisten? Land- en tuinbouwers zonder diesel of sproeistoffen? Buitenjongens met een volkstuintje van 1 are?

 

Veel van de nodige basisvaardigheden en kennis proberen we hier te verzamelen.

Pre-industriële huis- en tuin middelen en –technieken om als mens, gezin of gemeenschap te overleven in en met de natuur…

Deze kennis werd vroeger gewoon van vader op zoon doorgegeven. Om een plaats in de complexer geworden maatschappij te veroveren ging iedereen zich verder specialiseren. We weten steeds meer over steeds minder. Doorgeven van kennis wordt in onderwijssystemen geconcentreerd. En is vaak theoretisch, smal en niet praktisch. Veel knowhow is verdrongen door nieuwe technieken, en raakt in de vergetelheid.

 

Alle verbeteringen, vragen en aanvullingen zijn heel erg welkom, mail ze maar.

 

Duurzaam bestaat uit duur (lang duren) en achtervoegsel -zaam, dat 'geschikt om, geneigd tot' betekent. (Zoals bij spaarzaam 'geneigd tot sparen' en buigzaam 'geschikt om te buigen'.) Duurzaam betekende dus 'geschikt om (lang) te duren'.

 

Al 10 generaties dezelfde hamer in gebruik. De steel is 6x vervangen. De kop 2 keer.


van Duurzaam naar Natuurzaam

Plastieken sanseveria's zijn duurzamer dan echte.

Dat geldt ook voor andere bloemen. En potten. Hoe kan dat? Hoe komt dat? De Brundtlandcommissie omschreef duurzaam (1987) ecologisch: “Ontwikkeling die voorziet in de behoefte van de huidige generatie zonder afbreuk te doen aan de mogelijkheden van de toekomstige generaties om in hun behoeften te voorzien.” (Zie Ä Craddle tot craddle)

Daarna werd het woord steeds populairder, en zo vaak misbruikt en verkracht dat ik een alternatief voorstel. Nu zijn for ever chemicals, plastiek, vergiftigd hout ed. duurzaam!

 

Duurzaam was wat lang blijft bestaan, een lange levensduur heeft, blijvend, degelijk, onveranderd, stabiel, stevig is.

 

Ik pleit daarom voor een ander woord… natuurzaam: wat geen (langdurige?) schade berokkent aan de natuur. Of positief: wat (in iedere fase) goed is voor natuur, diversiteit en iedereen.


Dat sluit aan bij de betekenis die ecologisch bedoeld was met duurzaam.


 

¯De goede oude tijd is de tijd toen onze voorouders het zo slecht hadden. C. Buddingh