Pangunahing Tema: Pagdadalisay β Nalalabing Bayan β Paghatol β Panunumbalik β Kaharian
Ang Isaias Kabanata 4 ay pagpapatuloy ng propesiya mula sa Kabanata 2 at 3.
Sa Kabanata 2, ipinahayag ang pagtatatag ng kaharian ng Diyos at ang pagdadakila ng Kanyang kautusan.
Sa Kabanata 3, inilalarawan ang paghatol sa Juda at Jerusalem dahil sa katiwalian at makamundong pamumuno.
Sa Kabanata 4, ipinakita ang bunga: pagkatapos ng pagdadalisay, may matitirang banal at ang presensiya ng Diyos ay muling mananahan sa Sion.
Si Isaias ay nagpahayag sa panahon nina Uzzias, Jotham, Ahaz, at Hezekias β mga panahong may kasaganaan ngunit puno rin ng apostasya.
Ang mga kasalanan ng Juda (kayabangan, idolatriya, kahalayan) ang naging sanhi ng banta ng mga Asiryo at ng kalaunang pagkabihag.
Ang Isaias 4 ay hindi lamang ukol sa kanyang panahon kundi sa hinaharap β sa paglilinis ng bayan ng Diyos.
π EGW β PK 725:
"Ang mga pangitain na nakita ni Isaias ay para sa lahat ng panahon. Ang pagsaway sa kayabangan at kahalayan ay para sa iglesia sa ating panahon."
π VTH β 1TG 8:24:
"Ang Isaias 4 ay propetikong larawan ng nadalisay na iglesia, lumilitaw mula sa paghatol na inilalarawan sa Isaias 3."
π "Sa araw na yaon ay pipisan ang pitong babae sa isang lalaki, na magsasabi, Kakain kami ng aming sariling tinapay, at magsusuot ng aming sariling kasuutan; tawagin lamang kami sa iyong pangalan, upang maalis ang aming kadustaan."
Pitong babae: Sagisag ng mga iglesya (ang pito ay bilang ng kabuuan β AA 585; Pah. 1:20; Jer. 6:2).
Isang lalaki: Si Kristo (cf. Isaias 9:6; Jeremias 33:15β16).
Kakain ng sariling tinapay: Pumipili ng sariling doktrina (cf. Mateo 4:4).
Magsusuot ng sariling kasuotan: Kanilang sariling katuwiran (cf. Pah. 3:17; Is. 64:6).
"Tawagin sa iyong pangalan": Pag-aangkin sa pangalan ni Kristo ngunit walang tunay na pagpapasakop sa Kanya.
π EGW β DA 309:
"Marami ang kontento sa anyo ng kabanalan ngunit wala ang kapangyarihan nito."
π VTH β 1TG 41:17:
"Ipinapakita ng talatang ito ang kalagayan ng Laodicean ng iglesia β nais ng kaligtasan ngunit ayaw sa pagpapabanal."
π "Sa araw na yaon ay magiging maganda at maluwalhati ang sanga ng Panginoon..."
π "At mangyayari, na ang naiwan sa Sion... ay tatawaging banal..."
"Sanga ng Panginoon": Tumutukoy kay Kristo at sa Kanyang matuwid na kaharian (cf. Jer. 23:5β6; Zac. 3:8).
"Naiwan sa Sion": Ang nadalisay na natitira matapos ang paghatol.
Ang paghihiwalay na ito ay gaya ng nasa Ezekiel 9 β ang mga may tatak ay ililigtas.
π EGW β 5T 211β212:
"Wala ni isa sa atin ang tatanggap ng tatak ng Diyos habang may mantsa o dungis pa sa ating pagkatao."
π VTH β 1SR 37:
"Ang matuwid ay yaong naiwan sa Sion pagkatapos ng pagkawasak β sila'y tinawag na banal sapagkat sila ay nadalisay."
π "Pagka huhugasan ng Panginoon ang karumihan ng mga anak na babae ng Sion... sa pamamagitan ng espiritu ng paghatol at espiritu ng pagsunog."
Paglilinis ng karumihan: Pagtatanggal ng kasalanan, kayabangan, at makamundong diwa (cf. Isaias 3:16β24).
Espiritu ng paghatol: Banal na pagsusuri (cf. Mal. 3:1β3).
Espiritu ng pagsunog: Simbolo ng paglipol sa mga hindi tapat (cf. Mateo 3:11β12).
π EGW β GC 425:
"Ang pagsisiyasat ng paghatol ay dapat dumaan hindi lamang sa mga patay kundi sa mga buhay."
π VTH β 1TG 5:5; 2TG 5:7:
"Ang 'pagsunog' ay tumutukoy sa hatol sa Ezekiel 9 β isang literal na pangyayari na magdadalisay sa iglesia bago ang Malakas na Sigaw."
π "At ang Panginoon ay lilikha sa ibabaw ng bawat tahanan sa bundok ng Sion... isang ulap at usok sa araw, at nagniningas na apoy sa gabi..."
Katulad ng ulap at apoy sa Exodo β simbolo ng banal na proteksyon at presensiya (Exo. 13:21).
Nagpapahiwatig na ang Diyos ay mananahan muli sa gitna ng Kanyang nadalisay na bayan β tanda ng muling pagtatatag ng banal na pamahalaan (Is. 2:1β4).
π EGW β PK 725:
"Sa wakas ng panahon, ipapakita ng Diyos ang Kanyang kaluwalhatian sa Kanyang tapat na bayan."
π VTH β 1TG 8:25:
"Kapag nadalisay ang Sion, ang hayag na presensiya ng Panginoon ay babalik upang gabayan at protektahan ang Kanyang bayan gaya noong una."
π "At magkakaroon ng isang tabernakulo bilang lilim sa araw mula sa init, at bilang kanlungan sa bagyo at ulan."
Simbolo ng espiritwal at pisikal na proteksyon sa gitna ng pandaigdigang kalamidad.
Ang nadalisay na iglesia ay magiging kanlungan sa panahon ng malaking kapighatian.
π EGW β GC 634:
"Ang bayan ng Diyos ay hindi pababayaan... Mga anghel ang nagtatanggol sa kanila mula sa pagkawasak."
π VTH β 2TG 5:8:
"Ang proteksyong ito ay darating lamang pagkatapos dalisayin ang iglesia. Pagkatapos lamang ay magiging kanlungan ito ng mga bansa."
Ang Isaias 4 ay nagpapakita ng:
Pagdadalisay ng Iglesia ng SDA (antitypical Zion)
Paghatol sa mga buhay (Ezek. 9; Mal. 3)
Paghihiwalay ng trigo at damo (Mateo 13)
Muling pagpapakita ng kaluwalhatian ng Diyos
Pagtatatag ng Kaharian ng Diyos sa lupa bago ang Ikalawang Pagparito (cf. Dan. 2:44; Mikas 4:1β4)
π EGW β 5T 80:
"Maaaring ang iglesia ay waring babagsak, ngunit hindi ito babagsak. Mananatili ito habang ang mga makasalanan sa Sion ay aalisin."
π VTH β 1SR 22:
"Nagsisimula ang reporma sa pamamagitan ng paghatol. Hindi maipagkakatiwala ng Diyos ang Malakas na Sigaw sa isang maruming iglesia."
Ang Isaias 4 ay naghahayag ng huling gawain ng Diyos para sa Kanyang iglesia.
Bago maisagawa ang ebanghelyo sa kapangyarihan sa buong mundo, kailangang linisin muna ng Diyos ang Kanyang sariling sambahayan (cf. 1 Ped. 4:17).
Ang bunga ay isang maluwalhati at banal na bayan, puspos ng presensiya ng Diyos at ligtas sa panahon ng kapighatian.
π Isaias 4:3 β βAng naiwan sa Sion... ay tatawaging banal.β
π EGW β COL 414:
"Si Kristo ay sabik na naghihintay na maihayag ang Kanyang sarili sa Kanyang iglesia."
π VTH β 1TG 8:26:
"Ang Isaias 4 ay larawan ng dapat maging kalagayan ng iglesia bago ang huling pag-aani. Isa itong panawagan na maghanda para sa Kaharian."