21.1 Ano ang ibig sabihin ng paglilinis ng Santuwaryo ayon sa Teolohiya ng mga Adventista? 

Ano ang ibig sabihin ng paglilinis ng Santuwaryo ayon sa Teolohiya ng mga Adventista? 

Kapag Ang Diyos ay Humahatol
Pag-unawa sa Paglilinis ng Makalangit na Santuwaryo sa Teolohiya ng mga Adventista

Isipang Panalangin:
"Ang Santuwaryo: Isang Haligi ng Pananampalatayang Adventista"

Ang Santuwaryo bilang Puntirya ng Espesyal na Pagsalakay
Sa hinaharap, ang pandaraya ng bawat uri ay lilitaw, at nais natin ang matatag na pundasyon para sa ating mga paa. Nais natin ng matibay na mga haligi para sa gusali. Wala ni isang aspeto ang dapat alisin mula sa itinakda ng Panginoon. Magdadala ang kaaway ng maling mga teorya, tulad ng doktrinang walang santuwaryo. Ito ang isa sa mga punto kung saan magkakaroon ng pagtalikod sa pananampalataya. Saan tayo makakahanap ng kaligtasan maliban sa mga katotohanang ibinigay ng Panginoon sa nakaraang limampung taon? -- Review and Herald, Mayo 25, 1905. {CW 53.2}


LAYUNIN:
Upang tulungan tayong maunawaan ang ating teolohiya ukol sa doktrina ng Santuwaryo, na may natatanging kaalaman tungkol sa paghatol ng Diyos.


PANIMULA:

Kahulugan:
Ano ang Makalangit na Santuwaryo? (Hebreo 8:2, 5)

Layunin ng Santuwaryo:


PUNDASYONG BIBLIYA PARA SA PAGLILINIS NG SANTUWARYO

Mga Pangunahing Kasulatan:

Araw ng Pagbabayad-Sala (Levitico 16):

Kontekstong Pangkasaysayan: 1844 at ang Dakilang Kabiguan


ANG DOKTRINA NG INVESTIGATIVE JUDGMENT

Kahulugan at Layunin:

Ang Papel ni Cristo bilang Mataas na Saserdote:


Mga Implikasyon para sa mga Mananampalataya:
Paghatol at ang proseso ng paglilinis sa ating mga buhay
Bawat isa sa atin ay may kasong nakabinbin sa hukuman ng langit. Tayong lahat ay huhusgahan ayon sa mga gawa na ginawa habang nasa katawan. Sa karaniwang paglilingkod, kapag ang gawain ng pagbabayad-sala ay isinasagawa ng mataas na saserdote sa kabanal-banalang dako ng makalupang santuwaryo, ang mga tao ay kinakailangang pighatiin ang kanilang mga kaluluwa sa harap ng Diyos, ipahayag ang kanilang mga kasalanan, upang sila ay maipatawad at mabura.

Ano ang ating kalagayan sa panahong ito ng takot at solemnidad?
Nakakalungkot, napakaraming pagmamataas ang nananaig sa simbahan—ano ang ipokrisya, pandaraya, pagmamahal sa kasuotan, kababawan, at kasayahan, at ang pagnanasa para sa kataasan!
Ang lahat ng mga kasalanang ito ay nagpalabo sa isipan, kaya’t ang mga bagay na pangwalang hanggan ay hindi nakikita. Hindi ba natin sisiyasatin ang Kasulatan upang malaman natin kung nasaan tayo sa kasaysayan ng mundong ito? Hindi ba tayo magpapakatalino tungkol sa gawaing isinasagawa para sa atin sa panahong ito, at sa posisyong dapat nating panatilihin bilang mga makasalanan habang ang gawaing pagbabayad-sala ay nagaganap? Kung may malasakit tayo para sa kaligtasan ng ating mga kaluluwa, kailangan nating gumawa ng isang tiyak na pagbabago. Dapat nating hanapin ang Panginoon nang may tunay na pagsisisi; dapat nating ipahayag nang may lubos na pagsisisi ang ating mga kasalanan, upang ang mga ito ay mabura. (Review and Herald, Marso 22, 1887, tal. 10)


Kahalagahan ng Paglilinis ng Santuwaryo

Hustisya at Awa ng Diyos:
Paano inilalahad ng doktrina ang karakter ng Diyos.
"Ang hustisya at paghatol ay ang tahanan ng kanyang trono. Sa pamamagitan ni Cristo, ang awa at katotohanan ay nagtagpo; ang katuwiran at kapayapaan ay nagyakap. Si Cristo mismo ang nagbigay ng batas mula sa Bundok Sinai, at hindi niya binawasan ni isang kudlit o tuldok ng mga kahilingan nito. Inialay niya ang kanyang sariling buhay upang bayaran ang pagsuway ng tao sa batas, at upang bigyan siya ng kakayahang sundin ang mga utos nito. Nasiyahan ang hustisya sa banal na sakripisyo. Sa pamamagitan ng mga merito ni Cristo, maaaring maging makatarungan ang Diyos at gawing matuwid ang makasalanang naniniwala kay Jesus." (Signs of the Times, Oktubre 10, 1892, tal. 2)

Katiyakan para sa mga Mananampalataya:
Ang paglilinis ay nagpapahiwatig ng patuloy na gawain ni Cristo para sa kaligtasan ng sangkatauhan.
"Kung tinanggap lamang nila ang salita ng Diyos na ipinadala sa kanila, hindi sana sila nasa kadiliman ngayon. 'Sapagkat ibig ko na inyong malaman kung gaano kalaking pakikibaka ang mayroon ako para sa inyo, at para sa kanila sa Laodicea, at sa lahat ng hindi pa nakakita ng aking mukha sa laman; upang ang kanilang mga puso ay mapasigla, magkaisa sa pag-ibig, at magtamo ng lahat ng kayamanan ng lubos na pagkaunawa, sa pagkilala sa hiwaga ng Diyos, at ng Ama, at ni Cristo' [Colosas 2:1, 2]." (Manuscript Releases, Vol. 15, pah. 91.2)


Praktikal na Aplikasyon sa Panahon Ngayon

Espirituwal na Paghahanda:
Pamumuhay sa panahon ng "Araw ng Pagbabayad-Sala."
"Ang pagtatapos ng isang tungkulin ay paghahanda para sa pagsasagawa ng susunod. Ngunit pinabayaan mo ang isang tungkulin upang sakupin ang iba na hindi ibinigay sa iyo ng Panginoon. Dahil dito, ang iyong espirituwal na paningin ay nabulagan, tulad ng pagkabulag nito sa Australia." (Sulatan 194, 1902, pah. 5.)
"Matalino para sa mga ministro at mga tao ang laging ihanda ang kanilang mga sarili sa espirituwal para sa anumang maaaring mangyari. Sundan natin ang halimbawa ni Hezekias. Ibuhos natin ang kaluluwa sa pagpapakumbaba, pag-aayuno, at panalangin." (Manuscript Releases, Vol. 16, pah. 17.3)

 

Panawagan sa Kabanalan at Pagsisisi:
Paano dapat makaapekto ang doktrinang ito sa personal na asal at pananampalataya
Tinawag ni Juan ang bawat uri ng tao sa pagsisisi. Sa mga Pariseo at Saduceo, sinabi niya: Tumakas kayo mula sa darating na poot. Ang inyong pag-angkin kay Abraham bilang inyong ama ay walang halaga sa inyo. Hindi nito maibibigay sa inyo ang dalisay na prinsipyo at kabanalan ng karakter. Ang mga seremonyal na sakripisyo ay walang halaga maliban kung maunawaan ninyo ang kanilang layunin—ang Kordero ng Diyos na nag-aalis ng kasalanan ng sanlibutan. Tinalikuran ninyo ang mga hinihingi ng Diyos at sinunod ang inyong sariling baluktot na mga ideya; dahil dito, nawawala ninyo ang mga katangiang nagpapakilalang kayo ay mga anak ni Abraham. (2SM 149.2)

Patuloy na nagtatagal ang ating mapagpalaing Diyos sa mga hindi nagsisisi. Binibigyan Niya sila ng liwanag mula sa langit upang kanilang maunawaan ang kabanalan ng Kanyang karakter at ang katarungan ng Kanyang mga hinihingi. Tinatawag Niya sila sa pagsisisi at sinisigurado ang Kanyang kahandaang magpatawad. Ngunit kung patuloy nilang tanggihan ang Kanyang awa, magpapahayag ng utos na itatalaga sila sa pagkawasak (ST, Agosto 24, 1882). (2BC 1016.5)


Karaniwang Hindi Pagkaunawa at mga Paglilinaw

Mga Maling Paniniwala tungkol sa Paghatol:
Ang paghatol ba ng Diyos ay parusa o pagtubos?
Sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan, ipinakita Niya ang hindi nagbabagong batas ng Diyos. Inilarawan Niya ang katotohanang ito sa pamamagitan ng pagtayo ng pundasyon sa Kanyang sariling kamatayan, itinatayo ang krus bilang sentro at kaluwalhatian nito. Sa Kanyang plano ng pagtubos, niyakap Niya ang tao, inilalagay siyang muli sa kalamangan sa harap ng Diyos, upang ang kanyang moral na kakayahan ay kilalaning nagbabalik-loob sa Diyos, na Siyang Kataas-taasang Tagapamahala. (PH086 8.1)

Ang tao ay tinawag na maging mga sakop ng kaharian ni Cristo. Sa pamamagitan ng banal na kapangyarihang iginawad sa kanila, sila ay magbabalik-loob sa kanilang katapatan. Sa pamamagitan ng mga batas at mapagkukunan, nagtakda ang Diyos ng makalangit na komunikasyon sa espirituwal na buhay ng tao, na ang kilos nito ay kasing-hiwaga ng agham at pagkilos ng hangin (Juan 3:7-8).


Paglilinaw sa Papel ng Biyaya:
Ang balanse sa pagitan ng pananampalataya at mga gawa sa proseso ng paghatol.
Ang mga sakop ni Cristo ay yaong sumusunod sa Kanyang mga utos. Sila lamang ang itinutuuring na Kanyang mga sakop. Kung, pagkatapos dumating ang liwanag, magpatuloy sa pagsuway ang mga hindi sumusunod, sila ay mga sakop ng kaharian ng prinsipe ng mundong ito. Ang ipinanganak ng laman ay laman; at ang ipinanganak ng Espiritu ay espiritu. (PH086 9.1)

Ngunit ang mga makalangit na prinsipyo na siyang nagpapakilala sa mga kaisa ni Cristo mula sa mga kaisa ng mundo ay halos hindi na makita. Ang mga taong nagpapahayag na sila'y sa kay Cristo ay hindi na isang hiwalay at natatanging bayan. Ang linya ng pagkakaiba ay hindi na malinaw. Ang mga tao ay sumusunod sa mundo—sa mga gawain nito, mga kaugalian, at kasakiman nito. Ang simbahan ay sumama na sa mundo sa paglabag sa batas, sa halip na ang mundo ang sumama sa simbahan sa pagsunod sa batas. Araw-araw, ang simbahan ay nagiging mas malapit sa mundo. Ang mga nagpapakilalang Kristiyano ay alipin ng kayamanan. Ang kanilang pagpapakasasa sa mga pita ng laman at labis na paggastos ng salapi para sa makasariling kasiyahan ay lubos na hindi nagbibigay karangalan sa Diyos.


Konklusyon: Ang Paglilinis at ang Pagbabalik ni Cristo

Pagkakaugnay sa Hinaharap:
Koneksyon sa Ikalawang Pagparito (Pahayag 22:12)
Sa karaniwang sistema na anino ng sakripisyo at pagkasaserdote ni Cristo, ang paglilinis ng santuwaryo ang huling serbisyong ginaganap ng mataas na pari sa taunang paglilingkod. Ito ang pangwakas na gawain ng pagtubos—ang pag-aalis o paglalayo ng kasalanan mula sa Israel. Inilalarawan nito ang pangwakas na gawain sa paglilingkod ng ating Dakilang Pari sa langit, sa pag-aalis o pagbubura ng mga kasalanan ng Kanyang bayan na nakatala sa makalangit na aklat. Ang serbisyong ito ay may kasamang gawaing pagsisiyasat, isang gawaing paghatol; at ito ay tuwirang nauuna sa pagparito ni Cristo sa mga ulap ng langit na may kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian. Sapagkat pagdating Niya, ang bawat kaso ay napagpasiyahan na. Sinabi ni Jesus: "Narito, ako'y madaling pumaparito; at ang aking ganting-pala ay nasa akin, upang bigyan ang bawa't isa ayon sa kaniyang gawa." (Pahayag 22:12). Ang gawaing paghatol na ito, na nauuna sa ikalawang pagdating, ang inihahayag sa mensahe ng unang anghel sa Pahayag 14:7: "Matakot kayo sa Diyos, at magbigay kaluwalhatian sa kaniya; sapagka't dumating ang oras ng kaniyang paghatol." (GC 352.2)

Pangwakas na Tagumpay:
Paano nagtatapos ang paglilinis ng santuwaryo sa pag-aalis ng kasalanan.
Sila ay puspos ng galit laban sa mga naglilingkod sa Diyos, at hindi magtatagal, ang huling dakilang labanan sa pagitan ng mabuti at masama ay magaganap. Ang lupa ang magiging larangan ng labanan—ang tagpuan ng huling tunggalian at pangwakas na tagumpay. Dito, kung saan matagal nang pinangunahan ni Satanas ang tao laban sa Diyos, ang pag-aalsa ay tuluyang mapipigilan. (RH, Mayo 13, 1902, tal. 13)

Ang bayan ng Diyos ay tinawag upang magdala ng matapang at tiyak na patotoo para sa katotohanan, inilalahad ang mga layunin ng Diyos sa pamamagitan ng patotoo ng panulat at salita. Sa bawat lugar, sila ay magpapahayag ng mensahe ng salita ng Diyos. Sa pamamagitan ng mga taong nabago, pinaging-banal, at banal, ang babalang mensahe ay ipapahayag upang ang panalangin ay matugunan: "Dumating nawa ang iyong kaharian. Gawin nawa ang iyong kalooban dito sa lupa, gaya ng sa langit." (RH, Mayo 13, 1902, tal. 14)

Sa Diyos ang Kaluwalhatian!