24.1 Ano ang Kahalagahan ng 1844? 

Ano ang Kahalagahan ng 1844 – Araw ng Pagbabayad-Sala sa Pag-unawa sa Doktrinang Ito? (Bahagi 2)

Kapag Hinahatulan ng Diyos
Ang Templo: Anino at Katuparan
Ang Tatlong Dekreto: Anino at Katuparan

Pagninilay sa Panalangin:
(Efeso 2:19-22) – Isang Anyo ng Espirituwal na Templo ng Diyos.

Ang templong Judio ay itinayo mula sa tinabas na mga bato na hinukay mula sa kabundukan; at bawat bato ay inihanda para sa tamang lugar nito sa templo—tinabas, pinakinis, at sinubok—bago ito dinala sa Jerusalem. At nang ang lahat ay dinala sa lugar, ang gusali ay nabuo nang walang ingay ng palakol o martilyo.

Ang gusaling ito ay kumakatawan sa espirituwal na templo ng Diyos, na binubuo ng mga taong tinipon mula sa bawat bansa, wika, at bayan—mula sa lahat ng antas ng lipunan, mataas at mababa, mayaman at mahirap, marunong at mangmang. Hindi sila patay na materyales na kailangang hugisin ng martilyo at pait. Sila ay mga buhay na bato, kinuha mula sa sanlibutan sa pamamagitan ng katotohanan; at ang Dakilang Punong-Taga-Gawa, ang Panginoon ng templo, ay siyang humuhubog, nagpipino, at naghahanda sa kanila para sa kani-kanilang lugar sa espirituwal na templo. Kapag natapos na, ang templong ito ay magiging ganap sa lahat ng bahagi nito—ang hinahangaan ng mga anghel at ng mga tao—sapagkat ang Tagapagtayo at Maylikha nito ay ang Diyos. {2BC 1029.5}

LAYUNIN – Matunton ang mga pangyayaring naganap bago itayo muli ang Ikalawang Templo (Ang Anino), at ang kahalagahan nito sa mga hinirang ng Diyos sa mga huling araw bilang Kaniyang Espirituwal na Templo (Ang Katuparan)! 

PANIMULA:

Ang pag-aaral na ito ay nagbubunyag ng iba't ibang uri ng anino (type) at katuparan (antitype) na may kaugnayan sa una at ikalawang sinaunang templo at ang mga pangyayaring nauugnay sa mga ito. Upang lubos nating maunawaan ang konsepto ng pag-aaral na ito, mahalagang maunawaan muna ang tsart. Ituon natin ang ating pansin sa itaas na bahagi ng tsart, na tumatalakay sa mga uri ng templo. Doon natin matatagpuan ang impormasyon tungkol sa dalawang tipikal na templo.

Ang unang larawan sa kaliwang bahagi ay kumakatawan sa templo ni Solomon, at ang nasa kanang bahagi ay ang ikalawang templo, na itinayo muli matapos mawasak ang una, pagkatapos ng pitumpung taon ng pagkabihag ng Israel. Ang impormasyong nasa pagitan ng dalawang templong ito ay tumutukoy sa mga pangyayaring naganap sa panahong iyon, na nagsisilbi ring anino sa mga pangyayari sa ibaba ng tsart.

Efeso 2:19-22
"Kaya nga, hindi na kayo mga dayuhan at mga taga-ibang lupa, kundi kayo’y kababayan na ng mga banal, at mga kasangbahay ng Diyos;
Na itinatayo sa saligan ng mga apostol at ng mga propeta, na si Jesu-Cristo rin ang pangulong bato sa panulok;
Na sa kaniya’y ang buong gusali, na nakalapat ng maayos, ay lumalago upang maging isang banal na templo sa Panginoon;
Na sa kaniya kayo rin naman ay magkasamang itinatayo upang maging tahanan ng Diyos sa Espiritu."

Ang pangalawang bahagi ng impormasyon na nasa ibaba ng dalawang templo ay nagpapakita ng katuparang espirituwal ng nasa itaas na bahagi.

Halimbawa, ang katuparan (antitype) ng unang literal na templo ay kumakatawan sa unang bahagi ng Iglesiang Kristiyano, at ang ikalawang tipikal na templo ay kumakatawan sa ikalawang bahagi. Ang lahat ng impormasyon sa itaas na bahagi ng tsart ay ipapaliwanag ayon sa pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari, mula kaliwa hanggang kanan.

Ang ibabang bahagi ng tsart ay pagpapatuloy ng ikalawang templo. Ang pag-aaral na ito ay batay sa Zacarias 4 at pinamagatang "Ang Paraan ng Pakikipag-usap ng Diyos."

Isang Utos sa Muling Pagtatayo ng Literal na Templo Hanggang sa Mensahe ng Pagpapanumbalik ng Bayan ng Diyos (Kaniyang Espirituwal na Templo)

Ang Tatlong Dekreto: Ang Katuparan - Ang Mga Mensahe ng Diyos sa Kaniyang Bayan (Ang SDA Church)

Sa uri (type), may tatlong dekretong ipinalabas ng tatlong magkaibang hari para sa muling pagtatayo, pagpapanumbalik, at pagpapaganda ng literal na templo.

• Ang unang utos ay mula kay Ciro upang itayo ang templo, ngunit ito ay pinigilan ng mga kaaway ng Diyos at napahinto.

• Ang pangalawang utos ay ipinatupad ni Dario, at

• Ang pangatlong utos ay mula kay Artajerjes.

Ang katuparan (antitype) nito ay dapat ding magpakita ng tatlong sugo, bawat isa ay nagdadala ng isang mahalagang mensahe (dekreto) para sa muling pagtatayo, pagpapanumbalik, at pagpapaganda ng espirituwal na templo ng Diyos.

Si William Miller, na nagdala ng unang at ikalawang mensahe ng anghel, ay hindi maaaring kumatawan sa unang tipikal na utos sapagkat ang mensahe ng 2300-araw na propesiya, pagsisiyasat na paghatol, ang anti-tipikal na paglilinis ng santuwaryong makalangit, at ang pagbagsak ng Babilonia ay hindi kailanman itinuro o naunawaan noon. Ang mga ito ay bagong mensahe na walang kaugnayan sa muling pagtatayo o pagpapanumbalik ng espirituwal na templo ng Diyos (iglesia), gaya ng ipinakita sa anino (type).

Samakatuwid, kailangang may tatlong iba pang mensahe, bukod sa unang dalawa ng anghel, na siyang may pananagutan sa muling pagtatayo, pagpapanumbalik, at pagpapaganda ng ebanghelyo ng katotohanan—mga mensahe ng muling pagbuhay, reporma, at muling pagsasaayos. (Tingnan ang 1SM p. 127,128).

"... Kaya’t si Miller at ang kanyang mga kasamahan ay nangaral ng mensahe batay sa Daniel 8:14 at Apocalipsis 14:7, ngunit hindi nila nakita na may iba pang mga mensahe sa Apocalipsis 14, na kailangan ding ipangaral bago ang pagdating ng Panginoon." (GC p. 353).

Ang Unang Dekreto sa Katuparan (Anti-Type)

Dahil hindi kwalipikado si William Miller bilang unang sugo sa katuparan ng anino sa pagbibigay ng mensahe ng muling pagtatayo at pagpapanumbalik ng espirituwal na templo ng Diyos, ang Kaniyang iglesia, ang susunod na kumakatawan dito ay ang ikatlong anghel na dumating noong Disyembre 1844, dalawang buwan matapos ang matinding pagkadismaya, nang matanggap ni Ellen Harmon (E.G. White) ang kaniyang unang pangitain. (Tingnan ang EW p. XVI).

"Ang unang at ikalawang mga mensahe [Apocalipsis 14:6-8] ay ipinahayag noong 1843 at 1844, at tayo ngayon ay nasa ilalim ng pagpapahayag ng ikatlong mensahe." (CTr 338.4).

Ang mensaheng (dekreto) ibinalik ng ikatlong anghel ay ang katotohanan tungkol sa Sabbath at ang Santuwaryo. Ang dalawang katotohanang ito ay inalis ng Papa noong 508 AD at ibinalik ng ikatlong anghel, kaya’t natupad ang unang tipikal na dekreto.

Dagdag pa rito, dinala rin ni E.G. White ang mensahe ng pagsisiyasat na paghatol sa mga patay at ang paglilinis ng santuwaryong makalangit. Hinulaan din ni E.G. White na ang mensahe ng ikalawang anghel ay muling ipapahayag at tatanggihan. Tinukoy niya ang anghel (sugo) na ito bilang ang ikaapat na anghel, na nagpakilala sa pagdating ng isa pang sugo.

Ang Ikalawang Dekreto sa Katuparan (Anti-Type)

"Bukod dito, sa ikalabingwalong kabanata ng Apocalipsis, sa isang mensahe na darating pa lamang, ang bayan ng Diyos ay tinawag upang lumabas mula sa Babilonia." (GC p. 382, edisyon 1888).

"Itinuturo ng kasulatang ito ang isang panahon kung kailan ang pahayag ng pagbagsak ng Babilonia, na ibinigay ng ikalawang anghel [Apocalipsis 14:8], ay mauulit." (GC p. 603, edisyon 1888).

Ang Ikalawang Dekreto sa Katuparan (Anti-Type)

"Sa Kaniyang dakilang awa, nagpadala ang Panginoon ng isang napakahalagang mensahe sa Kaniyang bayan. Ang mensaheng ito ay upang higit na maitanghal sa sanlibutan ang itinaas na Tagapagligtas, ang hain para sa mga kasalanan ng buong mundo. Inilalahad nito ang pagpapawalang-sala sa pamamagitan ng pananampalataya sa ating Taga-pamagitan; inaanyayahan nito ang mga tao na tanggapin ang katuwiran ni Cristo, na nahahayag sa pagsunod sa lahat ng utos ng Diyos. Marami ang nawalan ng paningin kay Jesus... Ito ang mensaheng iniutos ng Diyos na ipahayag sa buong mundo." (TM pp. 91, 92).

Ang mensahe ng pagpapawalang-sala sa pamamagitan ng pananampalataya ay unang ipinangaral ni Habacuc, sinundan nina Pablo, Martin Luther, at muli nina Jones at Waggoner. Dahil ang mahalagang katotohanang ito patungkol sa kaligtasan ay muling nawala sa paningin ng marami, ibinalik ito ng Diyos noong 1888.

Gayunman, nang mapagtanto ni Satanas ang kabuluhan ng katotohanang ito, inimpluwensyahan niya ang mga pinuno ng iglesia upang ito ay tanggihan.

"Noong 1888, sa General Conference na ginanap sa Minneapolis, ang anghel ng Apocalipsis 18 ay bumaba upang gawin ang kaniyang gawain, ngunit siya’y kinutya, pinuna, at tinanggihan."
—E.G. White, "Taking Up a Reproach."

"Ang tunay na relihiyon, ang tanging relihiyon ng Bibliya, na nagtuturo ng kapatawaran sa pamamagitan lamang ng mga merito ng isang napako at nabuhay na Tagapagligtas, na nagtuturo ng katuwiran sa pamamagitan ng pananampalataya sa Anak ng Diyos, ay minaliit, tinuligsa, kinutya, at tinanggihan." (TM p. 468). 

Sabi ni Elder Taylor G. Bunch sa Kaniyang Aklat:

"Kung paanong ang Israel ay ‘nagreklamo sa kanilang mga tolda’ at pinuna ang piniling lider ng Diyos na nagtangkang pangunahan sila patungo sa Lupang Pangako, gayundin ang makabagong Israel na muling isinadula ang mga pangyayaring iyon sa Minneapolis noong 1888... Dapat ito ay naging kasindilim sa paningin ng Panginoon tulad ng paghimagsik sa Kadesh-barnea, sapagkat nagresulta ito sa parehong parusa—ang muling pagkaligaw sa ilang." (Apatnapung Taon sa Ilang, p. 15).

Paglaban sa Mensahe ng Diyos

"May ilan na nagkikimkim ng poot laban sa mga lalaking inatasan ng Diyos upang dalhin ang isang natatanging mensahe sa sanlibutan. Sinimulan nila ang gawaing ito ni Satanas sa Minneapolis. Pagkatapos, nang makita at madama nila ang pagpapahayag ng Banal na Espiritu na nagpapatunay na ang mensahe ay mula sa Diyos, lalo nila itong kinamuhian, sapagkat ito ay isang patotoo laban sa kanila... Gayunman, ang mga taong ito ay patuloy na humawak ng mga tungkulin ng tiwala at hinubog ang gawain ayon sa kanilang sariling kalooban, hangga’t kaya nila." (TM p. 79, 80).

Ang Mensahe ng Ikaapat na Anghel

"Ang buong Apocalipsis 18 ay matutupad sa maluwalhating pagtatapos ng gawaing ito. Hindi pa ito natutupad, at ang liwanag ng MENSAHE NG IKAAPAT NA ANGHEL ay nagsimulang magliwanag sa isang kakaiba at makapangyarihang paraan sa Minneapolis. Ang tanging makatuwirang konklusyon ay na ang liwanag ay pinatay ng mga kagamitang pantao." (E.G. White, Liham 106).

Ang Ikatlong Utos sa Anti-Type

Dahil ang unang dalawa sa mga utos ng mga hari ng Medo-Persia ay nabigong ganap na maitayo ang templo at maibalik ang banal na serbisyong tipikal, isang ikatlong utos ang ipinatupad. Ang tipo ay nagpapakita na ang mga mensahe noong 1844 at 1888 ay susundan ng isa pang mensahe. Matapos ang opisyal na pahayag na tinanggihan ng Pangkalahatang Kumperensya ang "pinakamahalagang mensahe" ng Diyos, nagpadala ang Panginoon ng isa pang mensahe, na isinulat at ibinigay sa tatlumpung miyembro ng Komite ng Pangkalahatang Kumperensya habang sila ay nagkakatipon sa sesyon ng Kumperensya sa San Francisco noong 1930.

Kapansin-pansin na sinabi ni E.G. White na kung tinanggap ng iglesia ang mensahe ng Malakas na Sigaw noong 1888, dapat sana ay nasa kaharian na tayo makalipas ang dalawang taon (1890). Ngunit sa halip, kailangan nating magpagala-gala sa ilang sa loob ng apatnapung taon. Ang apatnapung taon mula 1890 ay umaabot sa taong 1930.

Noong 1930, isang mensahe tulad nito ang muling dumating sa iglesia ng Seventh-day Adventist—ang mensahe ng Malakas na Sigaw at ng pagsisiyasat na paghatol sa mga buhay—subalit ito ay muling tinanggihan, tulad ng hinulaan ni E.G. White at A.T. Jones, ayon sa mga sumusunod na sanggunian:

"Noong 1888, sa ginanap na pangkalahatang kumperensya sa Minneapolis, ang anghel ng Apocalipsis 18 ay bumaba upang gawin ang kaniyang gawain, subalit siya ay nilibak, pinintasan, at tinanggihan. At kapag ang mensaheng kaniyang dala MULING LALAGO tungo sa isang malakas na sigaw, ito ay muling lilibakin, pagsasalitaan ng masama, at tatanggihan ng nakararami." – E.G. White, "Taking up a reproach.”

"Ang [karanasang 1888] na iyon, gayunpaman, ay isang halimbawa lamang. May mga bagay PANG DARATING na higit na kagulat-gulat kaysa sa nangyari sa mga nasa Minneapolis, mas nakagugulat kaysa sa anupamang ating nakita. At mga kapatid, tayo ay hihilinging tanggapin at ipangaral ang katotohanang iyon. Ngunit maliban na lang kung ating lubusang pawiin sa ating puso ang bawat hibla ng diwa ng pagtanggi, ating ituturing ang MENSAHE at ang MENSAHERO na nagsugo nito sa parehong paraan kung paano natin tinanggap ang IBA pang mensahe.” – (G.C.B, 1893 p. 185) A.T. Jones.

"Wala akong tiyak na oras na masasabi kung kailan magaganap ang pagbuhos ng Banal na Espiritu—kung kailan bababa mula sa langit ang makapangyarihang anghel at makikiisa sa ikatlong anghel sa pagtatapos ng gawain para sa mundong ito. Ang aking mensahe ay ito: ang tanging kaligtasan natin ay ang pagiging handa para sa panibagong panibagong sigla mula sa langit, na may mga ilawang nakahanda at nagniningas."
— The Review and Herald, Marso 29, 1892 (1SM p 192.1).

"Ang mga propesiya sa ikalabing-walong kabanata ng Apocalipsis ay malapit nang matupad. Sa panahon ng pagpapahayag ng mensahe ng ikatlong anghel, isang 'ibang anghel' ang 'bababa mula sa langit, na may dakilang kapangyarihan,' at ang mundo ay 'magliliwanag sa kanyang kaluwalhatian.’"
— (Mar. p 218).

"Dapat nating isantabi ang ating makasarili at makitid na mga plano, alalahanin na mayroon tayong isang gawain na may pinakamalawak na saklaw at pinakamataas na kahalagahan. Sa pagsasagawa ng gawaing ito, ating ipinapahayag ang mga mensahe ng una, ikalawa, at ikatlong anghel, at sa gayon tayo ay inihahanda para sa pagdating ng isa pang anghel mula sa langit na magpapaliwanag sa mundo sa kanyang kaluwalhatian."
— (4T p 406, 1900).

"Ang panahon ng pagsubok ay nasa atin na, sapagkat ang malakas na sigaw ng ikatlong anghel ay nagsimula na sa pamamagitan ng pagpapahayag ng katuwiran ni Cristo, ang Tagapagligtas na nagpapatawad ng kasalanan. Ito ang pasimula ng liwanag ng anghel na ang kaluwalhatian ay pupuno sa buong mundo."
— (RH Nob. 22, 1892). (1SM p 363).

Konklusyon: Ang Panahon ng Pagtatayo ng Ikalawang Anti-Tipikal na Templo (Iglesia)

Tulad ng nangyari noong panahon ng pagtatayo ng tipikal na templo, ganoon din ang mangyayari sa pagtatayo ng anti-tipikal na templo sa ating panahon. Ang Salita ng Panginoon sa lahat ng tao noong panahon ni Hagai at Zacarias ay nagpapaalala sa mga tagapagtayo na dapat nilang isaalang-alang ang kanilang matinding pagkadismaya, sapagkat sa kanilang paningin, ang kaluwalhatian ng templong kanilang itinatayo ay tila walang halaga kung ihahambing sa kaluwalhatian ng templo ni Solomon.

"Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo: Minsan pa, at kaunting panahon na lamang, ay aking yayanigin ang langit, at ang lupa, at ang dagat, at ang tuyong lupa; at aking yayanigin ang lahat ng mga bansa, at ang ninanasa ng lahat ng mga bansa ay darating: at pupunuin Ko ng kaluwalhatian ang bahay na ito, sabi ng Panginoon ng mga hukbo. Ang pilak ay Akin, at ang ginto ay Akin, sabi ng Panginoon ng mga hukbo."
— (Hagai 2:6-8).