Post date: Oct 30, 2012 10:33:19 AM
Tegenwoordig duikt het woord ´dystopisch´om de haverklap op in combinatie met´Young Adult´. Het gaat dan om de stroom boeken die een negatief toekomstbeeld schetsen. Bekende titels in dit genre zijn onder anderen: De Hongerspelen (Suzanne Collins), Matched (Ally Condie) en Inwijding (Veronica Roth). Eva Moraal schaart zich met haar debuut Overstroomd in dit rijtje. Moraal beschrijft in haar boek een samenleving waarin de Natten en de Drogen tegenover elkaar staan. In een niet nader genoemd gebied heerst, na een aantal overstromingen, het water. De Drogen zijn de elite die wonen in de Gewesten, de hoogste gebieden. Zij hebben toegang tot goed voedsel en leven in luxe. De Natten wonen buiten de Gewesten en hun bestaan is hard. De verhouding tussen beide groepen is gespannen. Deze werelden komen met elkaar in aanraking als Droge Nina noodgedwongen naar school moet in het Natte gebied. Natte Max en de Droge Nina voelen zich tot elkaar aangetrokken, een onmogelijke prille liefde bloeit op. Als Max te weten komt wie Nina werkelijk is besluit hij mee te werken met de verzetsgroep van zijn broer en brengt hij Nina in gevaar. Maar Max kan zijn gevoel voor haar niet uitschakelen en tegen beter weten in worden de twee hopeloos verliefd op elkaar. De lezer rolt makkelijk het verhaal in en raakt snel vertrouwd met het leven in deze toekomstwereld. Binnen deze wereld met zijn grote tegenstellingen plaatst Moraal haar hoofdpersonages: de wat naïeve Nina die snel wijzer wordt en de drukke beweeglijke, gevoelige Max. Beiden worstelen met hun loyaliteiten. Max worstelt met de vraag of hij moet gaan voor een goede opleiding en zich rustig zal houden, of de kant van zijn broer zal kiezen die lid is van een verzetsbeweging. Nina staat voor de keuze binnen haar veilige Natte kringetje te blijven of op onderzoek uit te gaan en zichzelf een aantal kritische vragen te stellen.
Dat zowel Max als Nina rouwen om het verlies van een familielid geeft het verhaal meer diepgang. De opbloeiende liefde is een prettig tegenwicht voor de beschreven harde dagelijkse werkelijkheid. Nina en Max zijn zeventien en Moraal geeft ze een volwassen liefde waarin seksualiteit niet ontbreekt.
Het verhaal is hier en daar onwaarschijnlijk of niet genoeg uitgewerkt. Bijvoorbeeld als Nina erachter komt dat haar beeld van de geschiedenis niet klopt wordt voor de lezer nauwelijks duidelijk wat ze daarvan vindt. In spannende situaties speelt onwaarschijnlijk geluk hier en daar een te grote rol. Maar dit is Moraal snel vergeven, het grote verhaal is boeiend en overtuigend.
Moraal schrijft in een prettige losse stijl die de aandacht vasthoudt. Ze geeft afwisselend Nina en Max het woord en de beide sprekers hebben duidelijk hun eigen klank. Max gooit er regelmatig een ´sjit´ en ´fuk´ tegenaan, woorden die in de toekomst blijkbaar anders worden gespeld. Dit wisselende perspectief werkt goed en Moraal gebruikt het speels: soms omschrijven haar personages dezelfde gebeurtenis, soms gebruikt ze deze vorm om de spanning te verhogen door de lezer meer informatie te geven dan de personages.
Het dikke boek, bijna 400 pagina´s, leest vlot weg. Moraal weet de spanning goed vast te houden
Eva Moraal heeft haar visitekaartje afgegeven; het is een kaartje om te bewaren.
Overstroomd
Eva Moraal
Lemniscaat, 2012 € 17,95