Tapos na nating pag-aralan ang iba't ibang mga bantas. Ngayon, aaralin naman natin ang pagkakaiba sa pagitan ng mga simbolong may halos magkakatulad na gamit at kung kailan sila nararapat gamitin. Simulan na natin!

Ang kuwit, gatlang em, at panaklong ay pare-parehong ginagamit upang maglagay ng karagdagang impormasyon ukol sa teksto. Ngunit, depende sa emosyon at layunin ng sulatin, may mga pagkakataong nararapat na gamitin ang isa lamang sa mga ito.

Halimbawa

Ang mga tao, babae man o lalaki, ay dapat na iginagalang.

-Sa pangungusap na ito, pantay lamang ang magiging bigkas kahit na may karagdagang impormasyon dahil kuwit ang ginamit rito. Titigil lamang nang kaunti bago at matapos basahin ang parirala ngunit pareho lamang ang tono.

Ang mga tao —babae man o lalaki— ay dapat na iginagalang.

-Sa pangungusap na ito, binigyang diin ang pariralang "babae man o lalaki" dahil sa gatlang em. Kapag binasa ito nang may boses ay may kalakasan o pagdidiin rito.

Ang mga tao (babae man o lalaki) ay dapat na iginagalang.

-Sa pangungusap na ito, muted o sa isip lamang babasahin ang pariralang "babae man o lalaki". Kapag malakas itong binasa ay hindi babanggitin ang pariralang nakapaloob sa panaklong.

Ngayon ay alam na natin ang pinagkaiba-iba ng tatlo! Ngayon ay magagamit na natin sila ayon sa nais nating ipahayag sa mga sulatin. Para sa huling aralin, tatalakayin natin ang pagkakaiba ng gatlang em at tutuldok.