Αβραάμ Ευαγγελία

Κρίσεις Πανικού

H διαταραχή πανικού είναι μια από τις πιο συνηθισμένες στις μέρες μας διαταραχή, η οποία εντάσσεται στις αγχώδεις διαταραχές.

Ο όρος πανικός προέρχεται από τον Αρκαδικό βουκολικό θεό Πάνα, ο οποίος ήταν ο προστάτης των βοσκών και των κοπαδιών, είχε κέρατα και πόδια τράγου και ήταν πονηρό πνεύμα καθώς αρεσκόταν να τρομάζει στα βουνά τους περιπατητές.

Η διαταραχή πανικού περιγράφει μία κατάσταση που χαρακτηρίζεται από οξείες, αιφνίδιες και επαναλαμβανόμενες κρίσεις έντονου άγχους, δυσφορίας και φόβου και συνοδεύεται από μία σειρά σωματικών συμπτωμάτων τα οποία αυξάνονται σε ένταση προοδευτικά και κορυφώνονται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, από την έναρξη της.

Τα συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι: ταχυκαρδία, εφίδρωση, τρέμουλο, αίσθημα πνιγμού-ασφυξίας, πόνος στο στήθος, ζαλάδα, αστάθεια, φόβος απώλειας ελέγχου και άμεσου κινδύνου.

Η πρώτη κρίση πανικού είναι μία, αιφνίδια για το άτομο κατάσταση, ωστόσο, οι επόμενες κρίσεις οφείλονται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα, όπως μία αγχογόνο κατάσταση, ή κάποιο εξωτερικό ερέθισμα από το περιβάλλον (π.χ. κάποια δυσάρεστη είδηση στην τηλεόραση).

Πολλά άτομα προκειμένου να μειώσουν τις πιθανότητες να πάθουν κάτι δυσάρεστο, σταματούν να προβαίνουν σε δραστηριότητες που συνήθιζαν ή απολάμβαναν ως τότε ή αποφεύγουν να πηγαίνουν σε μέρη που θα μπορούσαν να τους προκαλέσουν μια δυσάρεστη εμπειρία άγχους.

Άλλα άτομα χρησιμοποιούν “τεχνάσματα αποφυγής”, όπως λέγονται, δηλαδή συνοδεύονται στις εξόδους τους από κάποιο άλλο άτομο, μπαίνουν στο λεωφορείο όμως κάθονται κοντά στην πόρτα, μιλάνε στο κινητό τους προκειμένου να αποσπάσουν τη σκέψη τους, έχουν μαζί τους ένα μπουκάλι νερό, ένα ήπιο αγχολυτικό φάρμακο, άλλες φορές ένα γούρι ή ένα θρησκευτικό φυλακτό.

Δυστυχώς, οι παραπάνω συμπεριφορές και "δράσεις ασφαλείας", που αποτελούν εναλλακτικές παροχές αυτοβοήθειας, όσο και αν προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση, δεν καταφέρνουν να αποτρέψουν για μεγάλο χρονικό διάστημα το πρόβλημα και τελικά η διαταραχή πανικού συνεχίζει να διαιωνίζεται.

Η ψυχοθεραπευτική παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με κρίσεις πανικού όχι μόνο να μάθουν να ανταπεξέρχονται στις δύσκολες στιγμές της κρίσης, όμως και να καταφέρουν να ανακόπτουν τον φαύλο κύκλο τους. Μακροχρόνια στόχος είναι τα άτομα να αποβάλουν τις κρίσεις πανικού από την καθημερινότητα τους.