Αβραάμ Ευαγγελία

Η έννοια της αυτοσυμπόνιας

Ο όρος αυτοσυμπόνια είναι ένας όρος σχετικά νέος στον χώρο της Ψυχολογίας o οποίος μελετήθηκε από την ψυχολόγο Kristin Neff. Βέβαια η έννοια της αυτοσυμπόνια ήταν πάντα παρούσα όχι σαν ορισμός αλλά σαν έννοια στο χώρο της Ψυχολογίας, εμπεριεχόμενη μέσα σε έννοιες όπως αυτή της αγάπης και αποδοχής του εαυτού, διαδικασίες γνωστές στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Η αυτοσυμπόνια είναι μια έννοια πολύ πιο συγκεκριμένη και εστιασμένη από αυτή της αγάπης και αποδοχής του εαυτού. Είναι το σκαλοπάτι για να φτάσει κανείς στην αγάπη και αποδοχή του εαυτού του. Αυτοσυμπόνια είναι η καλοσύνη, η ζεστασιά, η εστίαση στο εκάστοτε βίωμα και συναίσθημα με την καλύτερη πρόθεση.

Όλοι στη ζωή βιώνουμε αποτυχίες, κάνουμε λάθη, δεν καταφέρνουμε να ανταποκριθούμε σε στόχους και προσδοκίες τους οποίους έχουμε θέσει, ζούμε ματαιώσεις και πληγωνόμαστε. Άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο εκείνη τη στιγμή στρεφόμαστε εναντίον του εαυτού μας και γινόμαστε σκληροί και επικριτικοί μαζί του. Ενεργοποιούμε τον “εσωτερικό μας κριτή”, στον οποίο έχουμε μάθει να λογοδοτούμε από παιδιά, και ταυτόχρονα του υποσχόμαστε πως θα προσπαθήσουμε σκληρότερα, θα αλλάξουμε στάση ζωής και δεν θα ξανακάνουμε τα ίδια λάθη. Αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε ακόμη πιο άσχημα και μας ρίχνει ακόμη περισσότερο στη θλίψη, την ντροπή, ή το αίσθημα της αποτυχίας.

Η αυτοσυμπόνια είναι μια έννοια που έρχεται να μεταφέρει την οπτική μας και την ματιά μας πέρα από τα γεγονότα και την επίκριση, στην θετική στάση απέναντι στον εαυτό μας καθώς και στον τρόπο που του μιλάμε και του συμπεριφερόμαστε στην εκάστοτε δύσκολη στιγμή. Περιλαμβάνει τον τρόπο που κατανοούμε, καθησυχάζουμε και ταυτόχρονα δημιουργούμε την αίσθηση της ασφάλειας στον εαυτό μας.

Η αυτοσυμπόνια, μας μεταφέρει πέρα από το δυτικό τρόπο σκέψης και αντίληψης ο οποίος εμπεριέχει έναν πιο επικριτικό και αυστηρό τρόπο θεώρησης του κόσμου. Η καλλιέργεια της αυτοσυμπόνιας, καλλιεργεί ταυτόχρονα την ικανότητα της συμπόνιας και προς τους άλλους ανθρώπους. Άλλωστε πως είναι δυνατόν να αποδεχτούμε και να κατανοήσουμε, ή να απενεχοποιήσουμε τους άλλους αν το ίδιο δεν κάνουμε πρώτα στον εαυτό μας;

Μέσα στην ψυχοθεραπεία καλλιεργούμε την ικανότητα της αυτοσυμπόνιας, ερχόμαστε σε επαφή με τις αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματα χωρίς να ταυτιζόμαστε μαζί τους. Παρατηρούμε όλα όσα μας συμβαίνουν χωρίς να βιαζόμαστε να τους βάλουμε στις ταμπέλες του καλού και του κακού, της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Καλλιεργούμε τη δυνατότητα να καθησυχάζουμε τον εαυτό μας. Επίσης μειώνουμε το αίσθημα της απειλής της ντροπής της αναξιότητας με τα οποία φορτώνουμε συχνά στον εαυτό μας. Γιατί στην πραγματικότητα, η συμπονετική στάση απέναντι στον εαυτό μας οδηγεί στο χτίσιμο μιας καλής σχέσης καταρχήν με μας και κατόπιν με τους άλλους. Είναι αυτή που μπορεί ενισχύει την ψυχική μας ευεξία και ανθεκτικότητα, να μας κάνει περισσότερο χαρούμενους, αισιόδοξους, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και αυτοαποδοχή.