Што е ислам?

Post date: May 23, 2011 10:45:53 PM

Исламот значи доброволна и потполна предаденост на Возвишениот Аллах џ.ш., Створителот на луѓето и световите. Етимолошки, зборот Ислам е изведен од глаголот еслеме,к ој пред се го означува човековото доброволно предавање на Аллаховата Воља на тој начин во него да се положат сите надежи и при тоа да се напушти секој вид на себичност и горделивост. Попратните значења на овој збор се: склад, хармонија, мир, вроденост.

Куранот го открива Исламот во целиот видлив свет:

"Зарем не знаеш дека и оние на Небесата и оние на Земјата му се клањаат на Аллах, а и Сонцето, и Месечината, и sвездите, и планините, и дрвјата, и животните, и многу луѓе - а многумина заслужуваат и казна...." (Ел-Хаџџ,18).

Како верско искуство, Исламот е еден важен момент која ја означува почетната точка од која почнува човековата вистинска понизност, скрушеност и предаденост. Човекот во Исламот е Абдуллах, роб, понизна личност, и ,во исто време и само поради тоа - горд пред Бога кој е неговиот Рабб, Господар, Створител, Одржувач, Одгојувач.

Суштината на Исламското учење е содржана во Шехадетот, Очитувањето кое гласи: Ешхеду ен ла илахе иллеллах Ве ешхеду енне Мухаммеден абдуху ве ресулуху (Јас со срцето верувам,а со јазикот потврдувам дека нема друг Господ освен Аллах,и дека Мухаммед е Аллахов роб и Аллахов Пејгамбер).

На овие два темели од јасниот и најстрогиот монотеизам е изградена комплетната зграда на Исламот како вера,верозакон,култура и цивилизација,со еден збор: на едно сеопфатно учење.

УНИВЕРЗАЛНА ВЕРА

Исламот им се обраќа на сите луѓе и народи. Најчестите вакви обраќања во Куранот се: О, луѓе; О, верници; О, следбеници на Книгата...

"О, луѓе, плашете се од Господарот ваш кој ве создаде од еден маж. Од него создаде жена. И од нив расеа многу мажи и жени..." (Ен-Ниса,1).

Мухаммед а.с. говорел дека сите луѓе се еднакви како забите на чешелот; нема предност Арап над неарап, ниту неарап над Арап, белец над црнец, црнец над белец: луѓето се разликуваат само по свеста за Бога и по извршувањето на Неговите прописи. Правата и земните ресурси им припаѓаат на сите човечки битиа,затоа што истите ги гарантира и создава Аллах џ.ш.

 Према тоа Исламот е:

ВРОДЕНА И ПРИРОДНА ВЕРА

Прописите кои ги донел Исламот не се ускладени према сталешката, материјалната, расната, географската или некоја слична позиција, туку према универзалната човекова природа која Куранот ја нарекува Фитретуллах.

"Па, исправи го лицето свое кон чистата вера, кон Аллаховата природа, према која Тој луѓето ги создаде..." (Рум,30).

Исламот многумина го нарекуваат “вера на прописи” - поради тоа што не постои ниту еден сегмент од човечкиот живот, а да не е или да не може да биде третиран во неговиот правен систем. Тие прописи генерално се делат на Халал - она што е дозволено и Харам - она што е забрането. Халалот и Харамот не поседуваат ирационални или нелогични прописи, несватливи или не складни со универзалните човечки чувства за доброто и злото. Исламската забрана за убивање, крадење, конзумирање алкохол, свинско месо, месо од пцовисаните животни, крв, лажење, проституција, камата...има свој лесно прифатлив смисол, таканаречен ХУКМ(Мудрост), како што на ист начин тоа лесно е да се свати и преку внатрешниот морален глас кој ги оправдува исламските обврски и широката свера на дозволеното.

ИСЛАМОТ Е ВЕРА НА “СРЕДНИОТ ПАТ”

"И ете, така, Ние ве направивме средишен народ, за да бидете сведоци против луѓето, а и Пејгамберот да биде сведок против вас..." (Бекаре,143)

оваа Куранска дефиниција се однесува на повеќе карактеристики на исламот и муслиманите бидејќи:

• Исламот рамномерно се грижи за телесните и духовните,овосветските и Ахиретските, индивидуалните и општествените потреби на луѓето;

•  Исламскиот Верозаконик, по строгоста и флексибилноста, се наоѓа на средината помеѓу еврејскиот формализам и легализам и Христијанската попустливост и либерализам во прописите;

• Исламот го забранува секој вид на претерување (во исхраната, говорот, облекувањето, заработката... дури и во побожноста):

  •  потполниот Ислам се појавил во седмиот век - на временската граница помеѓу митското и идното рационално коментирање на светот;

• муслиманите дури и географски ја населуваат средината од планетата Земја; итн.

ИСЛАМОТ Е ВЕРА НА ПОЕДИНЕЦОТ И ЗАЕДНИЦАТА

Испратен да донесе напредок на овој свет и спас во вечниот живот, Исламот не е религија или идеологија која инсистира само на личниот интерес или на моралното усовршување низ мистичната патека, ниту повлеченост од реалниот, општествениот и политичкиот живот. Исламскиот идеал е да се усоврши поединецот, но и човечкото општество. Исламскиот морал се рефлектира во пожртвуваноста за другите,а најголемата општествена вредност е правдата.

"Ние нашите Пејгамбери со јасни докази ги испраќавме и по нив Книга и мерило испраќавме-за луѓето праведно да постапуваат" (Ел-Хадид,25).

Оттаму секој негов шарт или обврска имаат своја индивидуална и општествена димензија. Отатаму е третирањето на животните прашања и прописи од економската свера во Куранот по кои муслиманот мора да ги помага сиромашните, бедните, инвалидите, болните.... и по кои националното богатство мора да биде секогаш во праведна прерасподелба и промет, по кои наследството мора праведно да им се расподели на машкото и женското потомство, според кој богатството не смее да остане во рацете на мал број богаташи, според кој државата мора да овозможи здрава конкуренција на пазарот и заштита на приватниот имот и да интервенира само во вонредни околности, и сл. Оттука е забраната заработувачката да се стекнува на недозволен начин. Но, за да се постигне општествената правда не се доволни само законите без оглед на нивната правичност.

Исламот повеќе налага на свеста и одгојот на своите следбеници, отколку на санкциите, и затоа препорачува:

"...едни со други потпомогнувајте се во доброчинство и богобојазливост. А не учествувајте во грев и непријателство, плашете се од Аллах, зошто Аллах навистина жестоко казнува" (Ел-Маиде,2).

Припремил:

Х.Енвер еф.Билали