Прва лекција-основно значење на некои поими

Post date: May 15, 2011 2:5:18 AM

Аллах - Бог, Врховен и единствен Бог, Господар и Создател, во христијанството познат како Отецот, а во јудеизмот како Јахве.

Рабб - Господар, на арапски, од атрибутите и имињата на Бог.

Ер-Рахман - Милостивиот,

Ер-Рахим - Сомилосниот,

Ел-Малик - Владетелот,

Ел-Куддус - Светиот, имиња на Бог!

Ислам - покорност кон волјата Божја, мирољубивост, единствено призната вера кај Бог.

Муслиман - покорен на Бога, припадник на исламот, оној кој ги извршува петте исламски принципи.

Мумин - верник, муслиман кој цврсто верува и ги исполнува сите обврски со длабоко уверение. Состојбата на човекот, дали е верник ја знае само Возвишениот!

Џахил - оној кој не знае, не упатен во верата, игнорант.

Ќафир - неверник, не-муслиман, атеист, оној кој ја негира или крие вистината.

Мушрик - политеист, многубожец, паган.

Куран - Божјата Реч, светата Книга на муслиманите, последната Божја објава. Во директен превод значи она што се чита, рецитира!

Сура - поглавје од Куранот.

Ајет - цитат или стих од Куранот. Значи знамение или доказ.

Џуз - дел од Куранот составен од дваесет страници, а има вкупно 30 џузови.

Џибрил – Архангелот Габриел или Гаврил.

Хадис - зборовите на Божјиот Пратеник Мухаммед. Свет текст, извор на учењето на исламот.

Шеријат - Исламскиот верозакон, кој се базира на Куранот и Суннетот. Единствениот Божји и праведен закон на светот.

Шехид – сведок. Може да се употреби во случај на маченик кој загинал на Божјиот пат сведочејќи го монотеизмот.

Нијет - намера.

Ахирет - идниот, оној свет.

Дуњалук - овој свет. Некогаш се употребува како асоцијација за материјализам.

Хаир или хајр - добро, аир, арно.

Шер - зло.

Ибадет - обожување.

Убудијје - робување.

Намаз (тур) или Салах (ар) - дневна, редовна и облигативна молитва кај муслиманите. Се состои од рекати. Еден рекат е основен дел од молитвата и се состои од едно стоење - наречено кијам, едно поклонување - руку и две спуштања ничкум - наречени сеџда.

Кијам - стоење.

Руку - прегиб, поклонување.

Сеџда - паѓање (спуштање) ничкум, коленичење, клањање.