Arthur Briët had een huis in Nunspeet met de naam Berenbosch.
De lokatie aan de Harderwijkerweg had Briët met zorg gekozen, het was de enige plek waar de Zuiderzeestraatweg door de zandverstuiving liep. Briët woonde en werkte dus echt op de Zoom. Om hem heen woonden en werkten andere kunstenaars. Edzard Koning was vele jaren zijn overbuurman.
Het huis werd later een pension en nog later een vakantiecentrum en recent is het afgebroken en is op die plaats een hospice gebouwd.
Arthur Briët „Het dorp Elspeet bij sneeuw", collectie Gemeente Nunspeet.
Foto: virtuele oudheidkamer Nunspeet.
Deze zwart-wit versie stond in Elsevier, jaargang 11, Deel 22, 1901 juli-december.
Anno 2016 te vinden op de website van Elsevier.
Aan het slot van het artikel van P.A. Haaxman Jr., waarin deze illustratie voorkomt, staat over Briët: " Waar vele schilders, vooral onder de jongeren, in hun werk voorkeur voor een bepaalde richting, leermeester of beroemden tijdgenoot toonen, waardeert men in Briët steeds een eigen keuze, een persoonlijke opvatting der dingen. Wel oefende een tijd lang Alex. Struijs invloed op hem en erkent hij zelf dat de colorist Breitner hem tot vernieuwde krachtsinspanning geprikkeld heeft, maar nabootsing van een ander's karakteristieke eigenschappen is hem altijd een gruwel geweest. Arthur Briët is nog pas in het begin van zijn loopbaan. Zijn aanvankelijk succes wettigt het vermoeden, dat hij mettertijd plaats zal nemen onder de illustratiën van de Nederlandsche schilderschool."
'Suusje aankleden' van Arthur Briët vormde destijds de eerste aanwinst van de Stichting Museum Nunspeet Collectie.
Het atelier gaf ook andere mogelijkheden dan schilderen. Jan Plender maakt de virtuele oudheidkamer er op attent dat er ook ansichten van bestaan. Op deze ansicht staan van links naar rechts Reintje Vlijm, Jentje Vos en Evertje Vlijm.
Illustratie: collectie Jan Plender
Arthur Briët is een centrale figuur in het kunstenaarsdorp Nunspeet. Klaas Roodenburg, die in twee boeken herinneringen aan kunstenaars op de Noordwest-Veluwe vastlegde, vindt Briët een schilder die wat hem betreft voluit de eretitel meester verdient. Niet dat hij anderen onverdienstelijk vond, dan had hij vast niet zoveel werk gemaakt van zijn boeken, maar het kwaliteitsverschil wilde hij toch wel even helder maken.
Een andere reden waarom Briët er net even uitspringt, is zijn atelier. Hij had een locomotiefhuisje op de Zoom bij Nunspeet gekocht en laten verplaatsen naar een plekje naast zijn huis. Zo had hij altijd zo'n huisje als inspiratiebron voor de binnenhuizen, waarmee hij bekend geworden is. Volgens sommige verhalen is het zoomhuisje van Briët later in het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem terecht gekomen. Jammer, maar dat blijkt niet te kloppen. In het Openluchtmuseum staat wel een ander huisje dat van een andere plek in Nunspeet afkomstig is.