Natuurreservaat

Het Belvedèrebos ontleent zijn naam aan een uitkijkpunt op een hoge stuifzandheuvel. Het bos op en rond de heuvel werd aangeduid als natuurreservaat. Het werd in 1932 geschonken aan de gemeente Nunspeet, met de bepaling dat er niet op gebouwd mocht worden. De naam Belvedèrebos wordt tegenwoordig gebruikt voor het hele bos tussen de spoorlijn en de Eperweg.

De foto is op 9 mei 2021 genomen vanaf de plek waar ooit de uitkijktoren stond en laat een beukenbos zien. Zo ziet het er uit in het voorjaar.

In de winter, wanneer de bladeren van de beuken zijn, oogt het bos op de heuvel als een dennenbos. De foto is genomen in de richting van de plek waar de uitkijktoren stond.

Bij iedere kapronde neemt het aantal dennen af. Sommige dennen zitten wat minder goed in de naalden en zullen op afzienbare tijd wel het loodje leggen. Onlangs werden de jaarringen van een stronk van een vers gekapte den bovenop de heuvel geteld en dat kwam uit op zo'n 170 jaar. Dat was er dus eentje uit het midden van de 19e eeuw. Dat klopt met het resultaat van archiefonderzoek waaruit blijkt dat het dennenbos op de heuvel uit het midden van de 19e eeuw dateert, het oudste deel uit 1836.

Het gedeelte van het Belvedèrebos op de foto's is het oudste natuurreservaat binnen de gemeente Nunspeet. Het werd al als natuurreservaat aangeduid toen het nog eigendom was van Maatschappij De Veluwe. Die had het bos kunnen verkopen aan Gerard Veth, maar mevrouw Molijn, die commissaris was van De Veluwe, wilde het natuurreservaat als zodanig voor de toekomst bewaren. Dit gedeelte van het Belvedèrebos werd in 1932 overgedragen aan de gemeente Ermelo, waarvan Nunspeet destijds deel uitmaakte. Het bos ging gratis over naar de gemeente, maar dat betekende wel dat de gemeente er nu verder de verantwoordelijkheid voor had en voor het onderhoud zorgde.