Elegancka strażniczka rafy koralowej
Nazwa naukowa: Lysmata debelius (Bruce, 1983)
Nazwy zwyczajowe: Krewetka szkarłatna (pol.), Fire shrimp (ang.), Red fire shrimp (ang.), Crevette de feu (fr.), Feuer-Scherengarnele (niem.), ホワイトソックスシュリンプ (jap.)
Systematyka:
Królestwo: Animalia
Typ: Arthropoda
Gromada: Malacostraca
Rząd: Decapoda
Rodzina: Lysmatidae
Rodzaj: Lysmata
Krewetka szkarłatna charakteryzuje się intensywnie czerwonym ubarwieniem, które kontrastuje z białymi końcówkami odnóży krocznych – stąd angielska nazwa „white-sock shrimp”. Ciało osiąga długość 6–7 cm, jest smukłe, z wyraźnym karapaksem i długimi czułkami.
Na grzbiecie występują jasne plamki – dwie na karapaksie i kilka na odwłoku. Oczy są czarne, usytuowane na krótkich szypułkach. Odnóża pływne (pleopodia) są dobrze rozwinięte, umożliwiają szybki ruch do tyłu dzięki uderzeniom wachlarzem ogonowym (telson i uropodia).
Gatunek pochodzi z tropikalnego Indo-Pacyfiku. Spotykany jest m.in. na Malediwach, w rejonie Sri Lanki, na Filipinach oraz w Indonezji. Zamieszkuje głównie rafy koralowe na głębokości od 10 do 40 metrów. Preferuje kryjówki w szczelinach i jaskiniach, gdzie spędza większość czasu, wychodząc głównie nocą.
Krewetka szkarłatna prowadzi skryty tryb życia, zwykle przebywa w odwróconej pozycji pod przewieszkami koralowców lub skał. Jest gatunkiem stadnym – w naturze i akwariach często spotyka się pary lub grupy kilku osobników.
Wchodzi w interakcje z rybami, pełniąc rolę krewetki „czyściciela”: oczyszcza skórę i skrzela z pasożytów oraz martwych fragmentów tkanek. Zazwyczaj jest mniej aktywna w dzień niż L. amboinensis – preferuje żerowanie nocne.
Podobnie jak inne krewetki z rodzaju Lysmata, L. debelius jest protandrycznym hermafrodytą. Oznacza to, że każdy osobnik najpierw funkcjonuje jako samiec, a z wiekiem zyskuje zdolność produkcji jaj, zachowując jednocześnie funkcje męskie. Zewnętrzny dymorfizm płciowy nie występuje – samców i samic nie można odróżnić morfologicznie.
6. Dieta
W środowisku naturalnym żywi się głównie pasożytami żyjącymi na powierzchni ciała ryb, resztkami organicznymi oraz drobnymi bezkręgowcami. W akwarium akceptuje szeroki wachlarz pokarmów – mrożone lasonogi, kiełże, artemie, kryl, mięso małży, granulaty i płatki dla krewetek. Ze względu na nocny tryb życia często podchodzi do pokarmu dopiero po zgaszeniu światła.
7. Warunki akwariowe
Minimalna pojemność akwarium: 100 litrów dla pojedynczej pary. W mniejszych zbiornikach może dochodzić do agresji między osobnikami.
Aranżacja: krewetka szkarłatna wymaga dużej ilości kryjówek – grot, szczelin w żywej skale, jaskiń, w których spędza dzień. Najlepiej czuje się w akwariach o rozbudowanej strukturze rafowej.
Oświetlenie: w naturze bywa aktywna w cieniu i nocą. W akwarium preferuje strefy zacienione; zbyt intensywne światło sprawia, że staje się skryta i wychodzi dopiero po jego zgaszeniu.
Temperatura: 24–27 °C
Zasolenie: 1.023–1.025 (ok. 34–35 ‰)
pH: 8.0–8.4
Twardość węglanowa (KH): 7–9 dKH
Wapń (Ca²⁺): 380–450 mg/l – konieczny do prawidłowego linienia i budowy nowego pancerza.
Magnez (Mg²⁺): 1250–1350 mg/l – stabilizuje gospodarkę wapnia.
Jod: niewielkie ilości są niezbędne, można uzupełniać suplementami (ale z umiarem).
Amoniak, azotyny: 0 (krewetka bardzo wrażliwa).
Azotany: < 10 mg/l.
Filtracja: musi być wydajna biologicznie – Lysmata debelius źle znosi niestabilne parametry i obecność toksyn.
Przepływ wody: umiarkowany, najlepiej z obszarami o słabszym nurcie w pobliżu kryjówek. Zbyt silny prąd może ograniczać jej aktywność.
Liczba osobników: najlepiej trzymać pojedynczo lub w dobranej parze. W małych akwariach osobniki mogą walczyć o terytorium, szczególnie samce funkcjonujące w danym momencie cyklu jako „zapładniające”.
Towarzystwo: bardzo dobrze nadaje się do zbiorników towarzyskich z rybami rafowymi. Jest pokojowa wobec ryb i innych krewetek czyszczących, lecz może być agresywna wobec krewetek tego samego gatunku w zbyt ciasnym środowisku.
Zagrożenia: niektóre ryby drapieżne (np. wargacze z rodzaju Coris, niektóre strzępiele, większe rozdymki) mogą traktować krewetki jako pokarm.
Akceptuje pokarmy mrożone (artemia, kryl, małże, krewetki mysis), granulaty i płatki.
Zjada także resztki po rybach, co czyni ją pomocnym czyścicielem.
Warto podawać pokarm wieczorem lub tuż po zgaszeniu światła, ponieważ to wtedy jest najbardziej aktywna.
Krewetka linieje co kilka tygodni. W okresie linienia jest bardzo wrażliwa – chowa się w kryjówkach.
Niezbędna jest obecność odpowiednich minerałów (wapń, magnez, jod) w wodzie.
Po linieniu pancerz jest miękki, dlatego należy zapewnić spokojne kryjówki i unikać drapieżników.
Lysmata debelius jest bardzo wrażliwa na metale ciężkie, zwłaszcza miedź – wszelkie leczenie ryb preparatami zawierającymi miedź w akwarium ogólnym kończy się śmiercią krewetek.
Reaguje źle na gwałtowne zmiany parametrów wody – przy podmianach należy dokładnie wyrównywać temperaturę i zasolenie.
W przeciwieństwie do L. amboinensis, często pozostaje skryta w dzień – nie należy tego mylić z oznaką choroby.
Nie zjada ukwiałów Aiptasia, dlatego nie należy traktować jej jako naturalnego „pogromcy” tych szkodników.
Krewetka szkarłatna (podobnie jak inne z rodzaju Lysmata) jest protandrycznym hermafrodytą – każdy osobnik w początkowej fazie życia pełni funkcję samca, a z czasem nabywa zdolność produkcji jaj, zachowując jednocześnie zdolności męskie. Oznacza to, że dwie krewetki mogą utworzyć parę hodowlaną, niezależnie od tego, które w danym momencie pełnią rolę samca czy samicy.
W akwarium najłatwiej obserwować rozmnażanie, gdy trzyma się parę osobników. W grupach może dochodzić do agresji i zakłóceń cyklu rozrodczego.
Kopulacja ma miejsce krótko po linieniu „samicy” (czyli osobnika, który w danym cyklu produkuje jaja). Nowy, miękki pancerz ułatwia transfer spermatoforów.
Zapłodnione jaja są przyczepiane do pleopodiów i noszone pod odwłokiem.
Czas inkubacji: 12–14 dni (w temp. 26 °C).
Jaja są początkowo żółtawo-zielone, a przed wylęgiem stają się bardziej przezroczyste z widocznymi oczami larw.
Samica intensywnie wachluje odnóżami, zapewniając przepływ wody i natlenienie.
Wylęg następuje nocą – larwy są wypuszczane do toni wodnej, zwykle po wyłączeniu oświetlenia.
Każde złożenie daje od kilkuset do ponad tysiąca larw.
Larwy są planktoniczne, w stadium zoei (tzw. zoeae), o długości ok. 2 mm, z dużymi oczami i długimi wyrostkami.
Rozwój L. debelius jest wydłużony i wymagający – larwy przechodzą przez liczne stadia zoealne (około 12–14, choć liczba zależy od warunków).
Czas metamorfozy: 90–120 dni w optymalnych warunkach.
W porównaniu do Lysmata amboinensis czy L. boggessi, larwy L. debelius są trudniejsze w odchowie, co czyni ten gatunek jednym z największych wyzwań w hodowli krewetek ozdobnych.
Pokarm początkowy: wrotki (Brachionus), podawane od pierwszego dnia.
Kolejne etapy: wylęg artemii, a następnie drobny zooplankton (np.drobne widłonogi).
Konieczne jest zapewnienie ciągłej dostępności pokarmu w toni wodnej, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej jakości wody.
Stabilne parametry wody – larwy źle znoszą wahania temperatury i zasolenia.
Umiarkowany przepływ wody – larwy muszą pozostać zawieszone w toni, nie mogą opadać na dno.
Czystość – resztki pokarmu szybko psują wodę, dlatego konieczne są częste podmiany i dobra filtracja mechaniczna.
Brak konkurencji – larwy nie powinny być hodowane z rybami czy innymi dorosłymi krewetkami.
Po osiągnięciu stadium "dorosłego", młode krewetki zaczynają linieć i rosnąć.
Pełną dojrzałość płciową uzyskują w wieku około 6–8 miesięcy.
W warunkach akwarium para może składać jaja regularnie co 2–3 tygodnie.
Udane odchowanie larw L. debelius udawało się nielicznym akwarystom i badaczom. W porównaniu do L. boggessi czy L. wurdemanni (wykorzystywanych komercyjnie do zwalczania Aiptasia), krewetka szkarłatna jest znacznie trudniejsza w reprodukcji. Z tego powodu większość osobników dostępnych w handlu nadal pochodzi z odłowu, a nie z akwakultury.
Lysmata debelius została opisana stosunkowo późno – dopiero w 1983 roku przez A. J. Bruce’a.
Nazwa gatunkowa honoruje Helmunta Debeliusa, niemieckiego fotografa i badacza życia morskiego, autora wielu albumów o rybach i bezkręgowcach rafowych.
Ze względu na intensywną barwę należy do najczęściej fotografowanych krewetek akwariowych.
W przeciwieństwie do L. amboinensis, rzadziej podejmuje współpracę z rybami w akwarium – jej aktywność jako czyściciela obserwuje się głównie nocą.
Bruce, A. J. (1983). The shrimp Lysmata debelius sp. nov., a new species of hippolytid shrimp from the Indian Ocean. Journal of Crustacean Biology.
Debelius, H. (1999). Crustacea Guide of the World. IKAN.
Calado, R. (2008). Marine Ornamental Shrimp: Biology, Aquaculture and Conservation. Wiley-Blackwell.
Fiedler, G. C. (1994). Rare shrimps in the aquarium trade: Lysmata debelius. SeaScope.
Thaler, E., & Pätzold, J. (2013). Riffaquaristik: Wirbellose. Ulmer Verlag.
Zhang, D., Lin, J., & Calado, R. (2017). Thirty years of research on marine ornamental decapod crustaceans: Advances and future directions for aquaculture. Reviews in Aquaculture, 9(2), 126–153.
Goy, J. W. (1990). Reproductive biology of caridean shrimps. Invertebrate Reproduction and Development, 17(1), 65–71.
Calado, R., Lin, J. (2005). Larval development of ornamental shrimps: Implications for aquaculture and fisheries. Journal of Crustacean Biology, 25(1), 141–156.