നബി(സ)യുടെയും അനുചരന്മാരുടെയും കാലഘട്ടത്തില്‍ അവരിലാര്‍ക്കെങ്കിലും ജിന്ന്‌–പിശാച്‌ ബാധയേറ്റിരുന്നതായോ പ്രവാചകന്‍ അതിന്‌ വല്ല പരിഹാരമാര്‍ഗവും അവലംബിച്ചതായോ അതിനുവേണ്ടി നിര്‍ദേശിച്ചതായോ വല്ല പ്രാമാണികമായ തെളിവുമുണ്ടോ? ഇപ്പോള്‍ ചിലര്‍ സ്വീകരിക്കുകയും പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന `ഖുര്‍ആന്‍ ചികിത്സയുടെ ഇസ്ലാമിക വിധി എന്ത്‌?
അബൂസലീല്‍, ആമയൂര്‍, –മഞ്ചേരി
ഏതെങ്കിലും രോഗം ജിന്നുകള്‍/പിശാചുക്കള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നതാണെന്ന്‌ അല്ലാഹുവോ റസൂലോ പ്രസ്‌താവിച്ചിട്ടില്ല. അയ്യൂബ്‌ നബി(അ)യുടെ രോഗം `പിശാച്‌ ബാധയായിരുന്നുവെന്ന്‌ സൂറതുസ്സ്വാദിലെ 41–ാം സൂക്തത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ചിലര്‍ വാദിക്കാറുണ്ട്‌. ``നമ്മുടെ ദാസനായ അയ്യൂബിനെ ഓര്‍മിക്കുക. പിശാച്‌ എനിക്ക്‌ അവശതയും പീഡനവും ഏല്‌പിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന്‌ തന്റെ രക്ഷിതാവിനെ വിളിച്ച്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ സന്ദര്‍ഭം എന്നാണ്‌ ആ സൂക്തത്തിന്റെ പരിഭാഷ. അയ്യൂബ്‌ നബി(അ)ക്ക്‌ അല്‌പം ഗുരുതരമായ രോഗം ബാധിച്ചപ്പോള്‍, അദ്ദേഹം ഒരു പ്രവാചകനാണെങ്കില്‍ ഇത്തരം രോഗമുണ്ടാകാന്‍ പാടില്ലെന്ന്‌ ദുര്‍ബോധനം ചെയ്‌തുകൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങള്‍ക്കും നാട്ടുകാര്‍ക്കും അദ്ദേഹത്തില്‍ വിശ്വാസമില്ലാതാക്കുകയും അവര്‍ അദ്ദേഹത്തെ കയ്യൊഴിക്കുകയും ചെയ്‌തതാണ്‌ പിശാച്‌ അദ്ദേഹത്തിന്‌ ഏല്‌പിച്ച പീഡനം എന്നത്രെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചരിത്രത്തില്‍ നിന്ന്‌ ലഭിക്കുന്ന സൂചന. അദ്ദേഹത്തിന്‌ അല്ലാഹു നിര്‍ദേശിച്ച ചികിത്സ വ്യായാമവും തണുത്ത വെള്ളം കുടിക്കലും അതുകൊണ്ടുള്ള കുളിയുമായിരുന്നുവെന്ന്‌ അടുത്ത സൂക്തത്തില്‍ നിന്ന്‌ (38:42) ഗ്രഹിക്കാം. പിശാച്‌ ശാരീരിക രോഗമുണ്ടാക്കുമെന്നതിന്‌ ഇത്‌ ഖണ്ഡിതമായ തെളിവല്ല. പലിശയെപ്പറ്റി പരാമര്‍ശിക്കുന്ന 2:275 സൂക്തത്തില്‍ പിശാചിന്റെ സ്‌പര്‍ശത്തെ അഥവാ ബാധയെപ്പറ്റി ഒരു ഉപമാരൂപത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും പിശാച്‌ ഏതെങ്കിലും രോഗമുണ്ടാക്കുമെന്നതിന്‌ അതും അനിഷേധ്യമായ തെളിവല്ല. പിശാചിന്റെ ദുര്‍ബോധനത്തില്‍ നിന്ന്‌ അഭയംതേടാന്‍ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ `പിശാചുണ്ടാക്കുന്ന രോഗങ്ങള്‍ ശമിപ്പിച്ചു തരണമേ എന്ന്‌ പ്രാര്‍ഥിക്കാന്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല എന്നകാര്യം ശ്രദ്ധേയമാകുന്നു.
`ഖുര്‍ആന്‍ ചികിത്സ എന്നൊരു വാക്ക്‌ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിലോ പ്രബലമായ ഹദീസിലോ ഇല്ല. `നെഞ്ചുകളില്‍ അഥവാ ഹൃദയങ്ങളിലുള്ള രോഗത്തിന്‌ ശമനം എന്ന്‌ ഖുര്‍ആന്‍ സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. ഹൃദയം എന്ന അവയവത്തെ ബാധിച്ച ഭൌതികമായ തകരാറുകള്‍ക്കുള്ള പരിഹാരം എന്ന അര്‍ഥമല്ല ബഹുഭൂരിപക്ഷം പണ്ഡിതന്മാരും ഇതിന്‌ കല്‌പിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. ഏതൊരു രോഗം നിമിത്തം ചിന്തയും വിചാരവികാരങ്ങളും ദുഷിച്ചുപോകുന്നുവോ അതിനാണ്‌ ദൈവിക ഗ്രന്ഥം മുഖ്യമായും ശമനമേകുന്നത്‌. ശാരീരിക രോഗങ്ങള്‍ക്ക്‌ അക്കാലത്ത്‌ ലഭ്യമായിരുന്ന മരുന്നുകളഉം ചികിത്സാരീതികളും അവലംബിക്കാനാണ്‌ നബി(സ) ഉപദേശിച്ചത്‌. അവിടുന്ന്‌ തേന്‍, കരിഞ്ചീരകം പോലുള്ള മരുന്നുകള്‍ കഴിക്കുകയും കൊമ്പ്‌ വെപ്പിച്ച്‌ അശുദ്ധരക്തം ഒഴിവാക്കുക പോലുള്ള ചികിത്സാരീതികള്‍ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്‌തു. അതിനു പുറമെ നബി(സ) ചിലപ്പോള്‍ ഖുര്‍ആനിന്റെ അവസാനത്തെ രണ്ടു സൂറത്തുകള്‍ ഓതിക്കൊണ്ട്‌ കൈകളില്‍ ഊതിയിട്ട്‌ അവകൊണ്ട്‌ ശരീരഭാഗങ്ങള്‍ തടവിയിരുന്നുവെന്നും, അദ്ദേഹത്തിന്‌ രോഗം കഠിനമായപ്പോള്‍ പത്‌നി ആഇശ(റ) ഈ സൂക്തങ്ങള്‍ ഓതി സ്വന്തം കൈകളില്‍ ഊതി നബി(സ)യുടെ ശരീരം തടവിയിരുന്നുവെന്നും ബുഖാരി റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌. ഇത്‌ ജിന്ന്‌ ബാധ ഒഴിവാകാന്‍ വേണ്ടിയായിരുന്നു എന്ന്‌ പറയാന്‍ ന്യായമൊന്നുമില്ല.