ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΘΩΑ ΚΑΡΔΙΑΚΑ ΦΥΣΗΜΑΤΑ

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΘΩΑ ΚΑΡΔΙΑΚΑ ΦΥΣΗΜΑΤΑ

Η διαφορική διάγνωση των φυσημάτων έχει μεγάλη σημασία, γιατί αυτά που οφείλονται σε οργανική καρδιοπάθεια επιβάλλουν παραπομπή σε ειδικευμένο κέντρο, ενώ εκείνα των οποίων η σημασία δεν έχει διευκρινισθεί, επιβάλλουν παρακολούθηση του αρρώστου για αρκετά χρόνια.

Με την ακρόαση, που δίνει πολλές φορές τη λύση, καθορίζουμε τα χαρακτηριστικά του φυσήματος (εντόπιση και επέκταση, ένταση και μεταβολές της, χρονική σχέση με την καρδιακή λειτουργία) καθώς και τη συνύπαρξη άλλων ευρημάτων που αφορούν τους καρδιακούς τόνους ένταση και διχασμοί) ή τους επιπρόσθετους ήχους (3^ος και 4 ήχος, κλαγγή διανοίξεως, περικαβδιακή τριβή). Στα παιδιά ο 3^ος καρδιακός ήχος γίνεται εύκολα αντιληπτός στην αρχή της διαστολής, ενώ υπάρχει μικρός διχασμός του 1 ου και 2ου τόνου. ,

Η ψηλάφηση προσφέρεται για την αποκάλυψη ροίζου, (τα Φυσήματα που συνοδεύονται από ροιζο είναι πάντα παθολογικά), παθολογικής και έκτοπης καρδιακής ώσης, εξασθένισης των σφύξεων των μηριαίων που είναι ένα χρήσιμο στοιχείο για τη διάγνωση της στένωσης του ισθμού της αορτής.

Με την ακτινογραφία θώρακα διαπιστώνεται συνολική μεγαλοκαρδία ή διάταση ορισμένων καρδιακών κοιλοτήτων (αριστερού κόλπου κλπ.) καθώς και η αυξημένη ή ελαττωμένη αγγείωση των πνευμόνων

Στο ΗΚΓ μπορεί να υπάρχουν παθολογικά ευρήματα όπως η υπερτροφία των καρδιακών κοιλοτήτων, οι αποκλεισμοί των σκελών, αρρυθμίες (κολπική μαρμαρυγή)

Συστολικά φυσήματα.

1)Καλοήθη ή αθώα:

Είναι τα ήπια μεσοσυστολικά φυσήματα εντάσεως 1-2/6 της κλίμακας, που δεν συνοδεύονται από άλλα στοιχεία. Ακούγονται σε μικρά παιδιά και εφήβους σε ποσοστό περίπου 30% αριστερά παραστερνικά ή στην κορυφή ή σε ολόκληρό το προκάρδιο. Χαρακτηριστικό τους είναι ότι εξαφανίζονται όταν το άτομο ξαπλώσει. Αυτό το φύσημα οφείλεται συνήθως σε παραμόρφωση του θώρακα, αναιμία, πυρετό, αυξημένη συσταλτικότητα της αριστεράς κοιλίας.

Στους ηλικιωμένους ένα συστολικό φύσημα στη βάση ,την αορτή η ολόκληρο το προκάρδιο οφείλεται πιθανόν σε αθηροσκλήρωση της αορτής. Πάντως τα ήπια αυτά φυσήματα και ιδιαίτερα της κορυφής δημιουργούν ένα σοβαρό διαγνωστικό πρόβλημα.

2)Παθολογικά:

Είναι τα φυσήματα μεγάλη ς έντασης και ιδίως τα ολοσυστολικά που οφείλονται κατά κανόνα στα παιδιά σε μεσοκολπική επικοινωνία (χαρακτηριστικό ο ευρύς και σταθερός διχασμός του 2^ου τόνου) ή σε στένωση της πνευμονικής (ελάττωση της έντασης του 2^ου πνευμονικού τόνου) και στους ηλικιωμένους σε στένωση της αορτής (ελάττωση της έντασης του 2^ου αορτικού τόνου) ή ανεπάρκεια της μιτροειδούς (3^ος τόνος).

Διαστολικά φυσήματα.

1)Καλοήθη:

Στους ηλικιωμένους τα ήπια διαστολικά φυσήματα της αορτής είναι σχεδόν πάντα καλοήθη.

2)Παθολογικά:

Τα ισχυρότερα διαστολικά φυσήματα οφείλονται σε στένωση της μιτροειδούς (χαρακτηριστικά το χαμηλής συχνότητας «κύλισμα>>και ή κλαγγή διανοίξεως) ή ανεπάρκεια της αορτής (υψηλής συχνότητας παραστερνικά).

Συνεχή φυσήματα.

Είναι παθολογικά. Στα παιδιά το συνεχές φύσημα σαν βόμβος μηχανής που καλύπτει και τους δυο τόνους οφείλεται σε ανοιχτό βοττάλειο πόρο.