ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ

1) Στην χρόνια αποφρακτική βρογχίτιδα, υπάρχει στην Α/α:

α) Μείωση της βρογχιαγγειακής σκιαγράφησης.

β) Αύξηση της βρογχιαγγειακής σκιαγράφησης.

γ) Εμφάνιση εικόνας «πεταλούδας».

δ) Φυσιολογική Α/α θώρακος.

2) Στο εμφύσημα, υπάρχουν στην Α/α θώρακος:

α) Υπερδιαύγαση πνευμόνων.

β) Επιπέδωση διαφράγματος.

γ) Αύξηση του εύρους των μεσοπλευρίων διαστημάτων.

δ) Τα α και β.

ε) Όλα τα ανωτέρω.

3) Αίτια εισαγωγής στο νοσοκομείο ασθενούς με πνευμονία, είναι όλα, εκτός:

α) Ακραίες ηλικίες.

β) Εμφάνιση σύγχυσης.

γ) Αμφοτερόπλευρες πνευμονικές αλλοιώσεις στην Α/α.

δ) Πυρετός.

ε) Ανοσοκαταστολή.

4) Αίτια άτυπης πνευμονίας είναι όλα, εκτός:

α) Πυρετός Q. δ) Κλεμπσιέλλα

β) Ψιττάκωση. ε) Λεγεωνέλλα.

γ) Ιοί.

5) Για την πνευμονία από pneumocystis carinii ισχύουν όλα, εκτός:

α) Στο 50% των περιπτώσεων, αποτελεί την πρώτη κλινική εκδήλωση μιας HIV – λοίμωξης.

β) Στη βιοψία εμφανίζονται αφρώδης αποικίες στις κυψελίδες.

γ) Εμφανίζεται με κλασική λοβώδης πνευμονία.

δ) Με 85% αποτελεί τη συχνότερη λοίμωξη στους ασθενείς με ΑΙDS.

6) Αίτια ενδονοσοκομιακής πνευμονίας είναι:

α) Ψευδομονάδα. δ) Τα α και β.

β) Κλεμπσιέλλα. ε) Όλα τα ανωτέρω.

γ) Χρυσίζων σταφυλόκοκκος.

7) Συχνότερο αίτιο πνευμονίας μετά από σπληνεκτομή:

α) Ψευδομονάδα. δ) Μυκόπλασμα.

β) Χρυσίζων σταφυλόκοκκος. ε) Κλεμπσιέλλα.

γ) Πνευμονιόκοκκος.

8) Θεραπεία πνευμονίας από pneumocystis carinii:

α) Πενικιλλίνη. γ) Τετρακυκλίνη.

β) Αμινογλυκοσίδη. δ) Κοτριμοξαζόλη.

9) Στην κλινική εικόνα εχινοκοκκίασης του πνεύμονα περιλαμβάνονται:

α) Ασυμπτωματική. δ) Τα β και γ.

β) Αιμόπτυση. ε) Όλα τα ανωτέρω.

γ) Υδατιδεμεσία.

10) Για το πνευμονικό απόστημα ισχύουν όλα, εκτός:

α) Υπάρχει πυοαιματηρή απόχρεμψη.

β) Από τα συχνά αίτια είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος και η κλεμπσιέλλα.

γ) Κατά τη επίκρουση διαπιστώνεται τυμπανικότητα.

δ) Υπάρχει πυρετός και θωρακικός πόνος.

11) Κατά την κρίση βρογχικού άσθματος ο ασθενής:

α) Ξαπλώνει για να αισθανθεί καλύτερα.

β) Είναι ανακαθισμένος στο κρεβάτι και στηρίζεται στα χέρια.

γ) Έχει μεγάλη απόχρεμψη.

δ) Έχει εισπνευστική δύσπνοια.

12) Κατά το status asthmaticus, υπάρχει:

α) Αναπνευστική οξέωση με υπερκαπνία.

β) Αναπνευστική αλκάλωση με υπερκαπνία.

γ) Αναπνευστική οξέωση με υποκαπνία.

δ) Αναπνευστική αλκάλωση με υποκανπία.

13) Βρογχοδιασταλτικά είναι όλα, εκτός:

α) β-ανταγωνιστές. γ) Παρασυμπαθητικολυτικά.

β) Ξανθίνες. δ) Σαλβουταμόλη.

14) Στην αντιμετώπιση της φυματίωσης συμπεριλαμβάνονται όλα, εκτός:

α) Βιταμίνη Β6. δ) Στρεπτομυκίνη.

β) Κορτιζόνη. ε) Πενικιλλίνη.

γ) Ριφαμπικίνη.

15) Το κάπνισμα εμπλέκεται στη δημιουργία ΧΑΠ, με τους εξής τρόπους:

α) Αυξάνει τις πρωτεάσες.

β) Μειώνει τις αντιπρωτεάσες.

γ) Αυξάνει τη συσσώρευση μακροφάγων και ουδετεροφίλων.

δ) Τα β και γ.

ε) Όλα τα ανωτέρω.

16) Το σύνδρομο Lofgren περιλαμβάνει:

α) Πυλαία λεμφαδενοπάθεια. δ) Κυρίως νέες γυναίκες.

β) Οζώδες ερύθημα. ε) Τα α και β.

γ) Αρθρίτιδα. στ)Όλα τα ανωτέρω.

17) Για τα φάρμακα και την πνευμονική ηωσινοφιλία, ισχύει:

α) Οι πνευμονικές διηθήσεις αποκαθίστανται μια εβδομάδα περίπου μετά τη διακοπή των φαρμάκων.

β) Τις πνευμονικές διηθήσεις ακολουθεί μη αναστρέψιμη πνευμονική ίνωση.

γ) Οι διηθήσεις εμφανίζονται άμεσα, μετά τη λήψη της πρώτης δόσης.

δ) Η κλινική εκδήλωση περιλαμβάνει άφθονες αιμοπτύσεις.

18) Για το σύνδρομο Goodpasture, ισχύει:

α) Υπάρχουν αντισώματα κατά της βασικής μεμβράνης του σπειράματος.

β) Υπάρχει αιμόπτυση. δ) Τα α και β.

γ) Υπάρχει αιματουρία. ε) Όλα τα ανωτέρω.

19) Συμπτώματα από περιφερική ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονα είναι όλα, εκτός:

α) Δύσπνοια. γ) Βήχας.

β) Πόνος. δ) Αιμόπτυση.

20) Διίδρωμα κάνουν όλα, εκτός:

α) Νεόπλασμα.

β) Καρδιακή ανεπάρκεια.

γ) Κίρρωση.

δ) Απόφραξη άνω κοίλης φλέβας.

21) Εξίδρωμα κάνουν όλα, εκτός.

α) Πνευμονίες.

β) Πνευμονική εμβολή.

γ) Νεφρωσικό σύνδρομο.

δ) Ρευματοειδή αρθρίτιδα.

22) Η συχνότερη αιτία υπεζωκοτικής συλλογής είναι:

α) Κίρρωση.

β) Πνευμονία.

γ) Καρδιακή ανεπάρκεια.

δ) Νεφρωσικό σύνδρομο.

23) Στο εμπύημα υπάρχουν:

α) Θετική καλλιέργεια.

β) Υψηλό pH.

γ) Χαμηλή γλυκόζη.

δ) Υψηλή LDH.

ε) Τα α, γ και δ.

στ)Τα α, β και δ.

24) Το πνευμονικό οίδημα πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί απ’ όλα, εκτός:

α) Πνευμονική εμβολή.

β) Κρίση άσθματος.

γ) Πνευμοθώρακας.

δ) Πνευμονία.

25) Η κλινική εικόνα πνευμονικής εμβολής:

α) Μπορεί να είναι ασυμπτωματική.

β) Μπορεί να εμφανιστεί με αιφνίδιο θάνατο.

γ) Εμφανίζεται με έντονο θωρακικό άλγος.

δ) Εμφανίζεται με οξεία δύσπνοια.

ε) Τα β, γ και δ.

στ)Όλα τα ανωτέρω.

26) Καλύτερη εξέταση για διάγνωση πνευμονικής εμβολής:

α) Λειτουργικές δοκιμασίες πνεύμονα.

β) Α/α θώρακος.

γ) Σπινθηρογράφημα αερισμού – αιμάτωσης.

δ) Αέρια αρτηριακού αίματος.

27) Το σύνδρομο Caplan:

α) Συνδυάζει πνευμονοκονίαση και συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.

β) Συνδυάζει πνευμονοκονίαση και ρευματοειδή αρθρίτιδα.

γ) Συνδυάζει πνευμονοκονίαση και σύνδρομο Sjorgen.

δ) Συνδυάζει πνευμονοκονίαση και οζώδες ερύθημα.

28) Στο σύνδρομο της άνω κοίλης φλέβας περιλαμβάνονται:

α) Οίδημα τραχήλου.

β) Οίδημα κάτω άκρων.

γ) Συμφόρηση βλεννογόνων στόματος.

δ) Ελικοειδή αγγεία.

29) Για την πρωτοπαθή πνευμονική υπέρταση, ισχύουν όλα, εκτός:

α) Η δύσπνοια είναι το συχνότερο σύμπτωμα.

β) Η συντηρητική αντιμετώπιση γίνεται με β-blockers.

γ) Μπορεί να εμφανιστεί σύνδρομο Raynaud.

δ) Μπορεί να εμφανιστεί στηθάγχη και συγκοπή.

30) Χαρακτηριστικά στην αμιάντωση:

α) Υπάρχει δύσπνοια.

β) Οι λειτουργικές δοκιμασίες δείχνουν αύξηση της ενδοτικότητας.

γ) Επιπλοκή αποτελεί και ο καρκίνος του πνεύμονα.

δ) Υπάρχει οδηγία από την ΕΟΚ για ανώτερο όριο συγκέντρωσης ινών στον αέρα εργασίας.

31) Η παρακάτω νόσος ονομάζεται και «πυρετός της Δευτέρας»:

α) Βυσσίνωση.

β) Βαγάσσωση.

γ) Βηρυλλίωση.

32) Για την πνευμονίτιδα από υπερευαισθησία ισχύουν όλα, εκτός:

α) Μπορεί να εμφανιστεί με εικόνα οξείας πνευμονίας.

β) Η θεραπεία περιλαμβάνει μεγάλες δόσεις αντιβίωσης.

γ) Η χρόνια μορφή οδηγεί σε ίνωση.

δ) Πολύ συχνά το ρόλο του αντιγόνου παίζουν κάποιοι ακτινομύκητες.

33) Για το ARDS είναι αληθινά τα παρακάτω:

α) Αιτία μπορεί να είναι μια οξεία παγκρεατίτιδα.

β) Η κυάνωση είναι ανθεκτική στη χορήγηση Ο2.

γ) Η πίεση από ενσφήνωση των πνευμονικών τριχοειδών είναι αυξημένη.

δ) Κυριότερη αιτία είναι η καρδιακή ανεπάρκεια.

34) Αντιμετώπιση συνδρόμου αποφρακτικών απνοιών αποτελούν τα παρακάτω:

α) Χορήγηση ηρεμιστικών.

β) Χορήγηση τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών.

γ) Ύπτια θέση στον ύπνο.

δ) Σε βαριές περιπτώσεις τραχειοστομία.

35) Βιοψία υπεζωκότα ενδείκνυται κυρίως σε:

α) Εξιδρωματική συλλογή με ουδετερόφιλα.

β) Εξιδρωματική συλλογή με λεμφοκύτταρα.

γ) Εξιδρωματική συλλογή με ηωσινόφιλα.

δ) Εξιδρωματική συλλογή με μακροφάγα.

απαντησεις

1)β. 2)ε. 3)δ. 4)δ. 5)γ. 6)ε. 7)γ. 8)δ. 9)ε. 10)γ. 11)β. 12)α. 13)α. 14)ε. 15)ε. 16)στ. 17)α. 18)ε. 19)δ. 20)α. 21)γ. 22)γ. 23)ε. 24)δ. 25)στ. 26)γ. 27)β. 28)α,γ,δ. 29)β. 30)α,γ,δ. 31)α. 32)β. 33)α,β. 34)β,δ. 35)β.