Gerhagen

Op 26.08.1622 werd vergunning afgeleverd om, na beëindiging van het twaalfjarig bestand (1609-1621), de in onbruik geraakte schansen van de Reydt en Schoot opnieuw bruikbaar te maken en nieuwe schansen op te richten in Engsbergen en Gerhagen (?).

De benaming Gerhagenschans komt slechts één keer voor in een verkoopakte uit het begin van de 18de eeuw. Een perceel in de buurt was door de dorpschirurgijn ‘meester’ Frederik de Vivi door erfkoop van de gemeente verkregen. Zijn zoon Jan de Vivi verkocht het land in 1701 aan kapelaan Hugo Broekhoven voor 50 gulden of 10 dukaten. Het gebied grensde aan drie zijden aan gemeente-eigendom en ten noorden aan ‘Therhaegense scansse’. De koper mocht het land binnen de vesten gebruiken.

Gezien Gerhagen nochthans slechts een kleine entiteit vormde en geen echt gehucht, en er verder geen duidelijke verwijzingen zijn naar deze schans blijft er enige twijfel. Ook in de herinnering van oudere personen blijkt er geen link te zijn naar een vroegere schans.

Op 19de-eeuwse kaarten (zoals de Atlas der buurtwegen uit ca.1841), is de omgrachting van het perceel, waar de schans op gelegen was, nog zichtbaar. Op de Topografische kaart Vandermaelen (1846-1854) wordt de ingang van de schans langs de noordwestelijke kant gesitueerd. Ter wordt wel een structuur teruggevonden die overeenkomt met deze van de schansen. Een deel van de oude grachten is nu nog openbaar domein.

LIGGING: langs de jagersweg, schuin tegenover de woning van de huidige pachter, niet ver van de Sparrenweg