Het Koorweekend van 30 september tot 2 oktober 2016.

Dat gebeurde zaterdag en zondag. Voor het eten het 30 seconds spel gespeeld en gekaart. Er werd tamelijk veel gelachen. Het cryptogram werd opgelost. Ewald is daarin de ware kampioen. Piet maakte de foto's. Vriendschappelijk en plezierig. Kijk maar. En de maaltijd van de zaterdagavond mag gerust gezien worden als een hoogtepuntje. Ewald zorgde voor de gebakken aardappelen. 5 kilo in 3 koekenpannen. Ewald is daar heel goed in. Marja en Henk sneden de aardappels in blokjes en schijfjes. Intussen werden alle tafels aan elkaar geschoven en gedekt. De bloemkoolsalade (Je leest het goed) met nootjes en zoete dressing was van Wilma. De zalmpakketjes kwamen van Annelies (liesibens). Zij stond bij de ovens. Wijn op tafel. Na de hoofdmaaltijd volgde het nagerecht. Marja had thuis een taart voor 15 personen gemaakt. Wat was dat lekker zeg. Trouwens alles smaakte uitstekend. Zeg maar vurrukkuluk. Dan afwassen opruimen. Daarna  in de gezellige hoek met koffie thee en wijn. Toen volgden de gesprekken tot zeg 4 uur in de nacht. Maar weet je als koor zing je alleen maar en veel praten is er niet bij. Dit was je kans.

Eind van de zaterdagavond reden 8 van ons weer naar huis en bleven er nog maar 7 over. Dat scheelde wel op de slaapzaal. Geen gespreksonderwerpen meer maar wel een diepe slaap. Samen slapen ipv samen zingen. Dat heeft wel wat.

Het was weer helemaal OK met het weekend. Kees heeft plezier van al zijn inspanningen. 

Tot 5 oktober woensdag 8 uur. We gaan gewoon weer verder met Matona mia cara en we gaan proberen de canon van Bartok echt als canon te zingen. Je weet niet wat je overkomt. Komt allen. Dit was het. Nou doei.

Hoeveel? 15 (vd 35) 45%, 4 sopranen (vd 10) Anke Marja Annelies en Jansje, 5 alten (vd 10) Brigitte Ella Wilma Janet en Trudy,

2 tenoren (vd 7) Henk en Piet, 4 bassen (vd 8) Kees Ewald Ted en Gertjan.

Wat gezongen? Niets.

Mededelingen: geen.

Bijzonderheden: Wonderlijk bijzonder dat het prachtig weer was. In de rest van het land was het onweer regen en regen en onweer. Genoeg voor de maand oktober. De opkomst was goed. Wat daaraan bijzonder was dat de mensen van het eerste uur er allemaal waren. Zeg van 30 jaar geleden.

Henk Kees Wilma en Ella. resp. 30 29half 28 en 28 jaar. Met Anke 24 jaar als goeie vijfde en Annelies als zesde met 23 jaar. Echt waar. In 2017 bestaan we 30 jaar. Janet was er ook. Met 8 jaar. Ze dacht ik doe nog even mee voordat ik tijdelijk het koor verlaat. En zo waren er maar liefst 15 die de koorweekendtraditie voortzetten. Zo mooi. Springlevend heet dat. Dit weekend werd niet gedanst tot in de kleine uurtjes en ook niet gefietst maar wel gepraat over 1000 dingen waarvan nu niemand meer weet waar het over ging. Er werd wel gewandeld. Door het oerbos, maar niet langs de paddenstoelen in allerlei varieteiten, zoals vorig jaar. September was te droog en te warm. Dus een blik op de vliegenzwam zat er niet in. Na afloop weer verder in de boerderij met warme thee en koekjes.