2019-01-16. De repetitie van 16 januari 2019.
Plaatsingsdatum: Jan 17, 2019 1:24:38 PM
Dag Anke, Je bent nog steeds een beetje ziek he? Gauw beter worden. Verhaal verder. (Terwijl je mijn stukjes nooit leest)Lucas Dijkema vervangt Cas Enklaar die zijn sleutelbeen heeft gebroken begin december. Dat deed hij rustig en en bedachtzaam. Daarnaast stond Rene van 't Hof. De onovertroffen mimespeler die we al van Cafe Lehmitz 30 jaar geleden volgen. Het was een wonderbaarlijke voorstelling. Een soort ode aan het publiek. Peter Handke deed in 1966 ook zoiets maar dan precies andersom.
Het publiek wordt uitgemaakt voor alles wat vies en vuil was. Publikumsbeschimpfung heisst das. Tot zover. Beterschap.
Hallo Eva, Ziek he? Paracetamol slikken! Ik ga nog even verder. Ze werden beledigd en uitgescholden. Dat was nou weer de andere kant van de medaille. Maar vanavond werden we in het zonnetje gezet. Tot vervelens toe. We zijn zo belangrijk voor de toneelspelers. We zijn toch maar weer van huis gegaan. En er was zoveel spannends op TV. Het regende en het was koud. Door het donker naar het theater. Een duur kaartje gekocht. Om de acteurs te ontmoeten om voor ze te klappen. Lang stil zitten en afwachten wat ze allemaal gaan doen. Tot zover. Beterschap.
Dag Frederique, We zijn de toeschouwers heel dankbaar. Zonder u publiek waren wij er ook niet en het is onze roeping om te spelen. Al van jongsaf aan. Het maakt ons verdrietig en depressief het idee alleen al. We willen juist graag dat u komt. Acteren is ons leven. We zijn samen een eenheid. Tot zover. Doei Frederique.
Hallo Kokkie, Gaat het weer een beetje? Wij zijn alweer wezen zingen hoor. Ging goed. Toch zijn wij acteurs altijd bang. We staan van te voren onze tekst nog even door te nemen. Na te denken over dat moment dat gisteren mis ging. Dat we niet ineens een black out krijgen. De angst van elke artiest. Mijn wachtwoord niet vergeten. Als dat voorwerpje daar maar ligt. Ik moet het zo oppakken. Gaat het vanavond wel weer lukken? Je hoofd erbij houden. Tekst kwijt. Tot zover.
Hallo Ankathrien, Eigenlijk kunnen wij ons geen voorstelling maken hoe druk je het hebt. Even een verhaaltje. We waren naar een toneelstuk. Het heette Liefdesverklaring. Een wonderlijk stuk waarin de acteurs het belang toelichten van het publiek. Wat zouden de acteurs moeten beginnen zonder publiek. Nou daar deden ze anderhalf uur over. 4 acteurs. Lucas Dijkema. Een rustig spelende acteur, Marien Jongewaard. Een hysterische acteur. Annet Malherbe. Zij verving voor de tweede keer Maureen Teeuwen. Dat ging een paar keer mis. Ze moest er zelf om lachen. Tot zover. Doei!
Even de groeten doen:
Bijzonderheden: Bram heeft ons een nieuw lied toegezonden genaamd the apple. Tekst is niet van Peacock maar de melodie is van Bram. Daarop hebben we gestudeerd aan het begin en om 5 voor tien nog een keer om ons geheugen te testen. We moesten daarvoor gaan staan. De vrouwen links en de mannen rechts. Het is een soort lovesong. De mannen moesten met dit lied de vrouwen verleiden. Wat ook bijzonder was dat we veel hebben doorgenomen. En de gast is Vincent Reijers. Hij komt via Ineke.
En hij had zich al ingelezen door wat verslagjes door te nemen. Wordt het toch gelezen. Als hij blijft hebben we 9 bassen. Welk koortje kan dat zeggen. Na de pauze waren er evenveel mannen als vrouwen. 10 dus. Samen 20. Je kon het horen ook. Er waren 4 tenoren en 4 sopranen. 6 sopranen zaten thuis of waren onderweg. Na de pauze zongen we achter elkaar alles wat we van Vivaldi hebben ingestudeerd. Daar hebben we een half jaar op gestudeerd. In een kwartiertje weggezongen. Zo kan het gaan.
Mededelingen: geen
Wat gezongen? Salley gardens, Beyond the sea, The apple, Castle in the air, Gloria, Et in terra pax, Gratias, Domine fili, Domine Deus, Qui tollis, Quoniam, Cum sancto, Matona mia, Veni sanctus spiritus.
Hoeveel? 21 (vd 34) 62%, 4 sopranen (vd 10), 7 alten (vd 10), 4 tenoren (vd 6) en 6 bassen (vd 8) en een gast.
Hoe laat? 20.07 uur.
Dag Ella, Keertje overslaan. Was je naar een toneelstuk? Zou zomaar kunnen. Zelfde stuk. We zijn altijd bang dat u wegloopt. Dat we ineens voor een lege zaal staan te spelen. Een nachtmerrie voor elke artiest. We zijn dankbaar dat u blijft zitten en stil zit te kijken en te luisteren. Elke avond afwachten of het weer gaat lukken. Of we u wel voortdurend blijven boeien. U bent eigenlijk een voorbeeldig publiek waarvoor we helemaal niet bang hoeven te zijn. Tot zover. Doei.
Hallo Janet, Ga je wel ´s naar een toneelstuk? Wij wel. Dat u niet begint te protesteren of dat u de voorstelling overneemt. Stel je voor. Daar droom ik wel ´s van. Het spel van een hardwerkende acteur verstoren. Hoe kom je op het idee. Gelukkig zijn dromen bedrog. Had ik wat anders moeten verzinnen om mijn geld te verdienen. Maar dit is wat ik wil. Mijn hele leven lang al. Toneelschool geweest. Geslaagd. En nu sta ik hier. Tot zover. Doei.
Dag Wilma, Schouwburg van Haarlem zal je wel kennen. Of de Toneelschuur. Daar doen ze allemaal elke avond weer hun best om het publiek te behagen. Soms lukt dat heel goed soms ook niet. Van die zware stukken waar je helemaal depressief van wordt.
Maar vanavond komen de acteurs naar ons toe. Bent u met de auto of met de fiets? Was het koud? Hier in de zaal is het een stuk behaaglijker. Dat was Annet. Dan komt Rene naar ons toe. Ook een praatje en hij geeft ons een hand. Echt waar. Tot zover.
Hallo Ben, Je hebt wel wat gemist. We hebben een kazookoortje opgericht met de Nieuwjaarsborrel. Samen het Beyond the sea geblazen. Het was zo gedreven en welluidend van klank. Daar had je bij moeten zijn. Uniek in de geschiedenis van het koor.
Maar nog even over die Liefdesverklaring. Het was een open toneel. De kleding hing aan rekken achterop het podium. Steeds verkleedpartijen. Volstrekt onnodig en overbodig maar dat hoort bij toneelspelen. Dag Ben.
Dag Jona, Ik hoorde van iemand dat er een jarige was. En uitgerekend op woensdagavond. Was het gezellig? Met taartjes?
Ik herinner me nog dat jij vorig jaar taartjes uitdeelde van Holtkamp. Echt waar. Maar het was ook een kroonjaar. En ze smaakten geweldig. Of ik nog eentje wilde. Ja graag. Nog even over dat stuk. Rene van ´t Hof is wel mijn favoriet. Ik weet niet of je hem kent.
Het is een geweldenaar. Hij trekt voortdurend de aandacht ook als hij zich aan het verkleden is en de anderen spelen. Tot zover.
Hallo Paul, Je moet met vakantie zijn. Als je 2 keer niet komt en ook niet met de borrel. De sopranen hebben de hapjes verzorgd.
Maar er was geen bijkomen aan. Die tafel was voortdurend geblokkeerd. Daar staan dan zoveel mensen met elkaar het weer te bespreken. Dan moet je je een weg banen om een gehaktbal te scoren. Ik deed het met 2 glazen appelsap lekker koel. We hebben er weer een bas bij. Erik de laatste bas werkte hem in. Hoe vind je die. Tot zover.
Dag Simon, Heb je alles gelezen? Beetje uit de hand gelopen. Mogelijk ken je die scene uit Café Lehmitz dat Rene een gevulde koek te voorschijn haalt uit een stukje krantenpapier. Aan een cafétafeltje gaat zitten en dan uitgebreid steeds een stukje van die koek eet. Het lijkt een psychiatrisch patiënt zo gedreven als hij de koek opeet en dan tenslotte de amandel over de randen van de tafel schuift tot ie vlak voor hem terecht komt en die dan in zijn mond steekt. Steeds met een servet zijn mond veegt. Onvergetelijk.
Tot woensdag 23 januari. Het jaar schiet alweer op. We gaan weer zingen maar dan met maximaal veel zangers en essen.
Je raadt het al. Vivaldi. Mooi he? Doei. Komt echt allen.