2020-03-18: Wat de repetitie van 18 maart had kunnen zijn

Plaatsingsdatum: Mar 19, 2020 8:54:9 PM

Hoe laat: 20:00 uur

Hoe veel: 0 (vd34) maar in gedachte alle 34

Wat gezongen: Een ieder zong thuis voor zich. Samen zal het een enorm kabaal hebben opgeleverd!

Bijzonderheden: Het zal niemand ontgaan zijn; Het is een uitzonderlijke periode met het rondwarende Corona-virus in de wereld.  Het koorbestuur heeft wijselijk besloten de komende repetities niet samen te komen om te zingen.  Al bestaat het koor uit minder dan 100 personen, toch is het in de Moddermanzaal onmogelijk de afstand van 1,5 meter tot elkaar te houden. 

Dag allemaal, 

Onze wereld is veranderd. De opmars van Corona gaat razendsnel en zal als wij niet waakzaam zijn  ook ons koor treffen: een aanzienlijk deel van ons is de doelgroep en past op de kleinkinderen, anderen hebben kinderen op de basisschool of het middelbaar onderwijs.Deze scholen zullen waarschijnlijk binnenkort worden gesloten.

Bram heeft aangegeven dat zijn andere koren ‘on hold’ zijn gezet. Dat is voor het bestuur de belangrijkste reden om hetzelfde te doen. Daarom gelasten wij de twee komende repetities af.

Wij houden jullie uiteraard op de hoogte als er verdere stappen (niet meer) nodig zijn. Het is niet anders!

Compassiönele groet, Ineke

 

Een deel van de koorleden zal van huis uit werken als dat kan, een ander deel zal toch naar de werkplek toe moeten omdat het niet anders kan en weer anderen kijken wel beter uit zich in potentiële besmettinghaarden te begeven in verband met eigen gezondheid of die van kwetsbare naasten.  Voor iedereen geldt: het zijn rare tijden! Via de koor-app worden tips en filmpjes gedeeld om de tijd muzikaal door te komen. En Ed stuurt ons, zoals altijd, de groeten via de email;

Hallo,

Enkele van jullie schreven mij naar aanleiding van de foto tijdens de dialyse. Jullie vroegen hoe het gaat. Dat is iets wat ik me dagelijks afvraag. Het gaat wel steeds minder maar er zijn ook lichtpuntjes. Ik heb heel gauw last van hartkloppingen. Als na een kleine bezigheid. Zo hinderlijk. Dat belemmert me eigenlijk met heel veel. Wat je ook doet dan volgt meteen het signaal: je doet te veel. Dus weer inbinden en pas op de plaats maken. Dan kan je beter de krant gaan lezen of een boek. Of TV kijken of mailen of een brief schrijven. Allemaal rustige bezigheden. Een lichtpuntje: Vannacht voor het eerst goed geslapen. Zo blij mee. Dat was heel anders. Even liggen weer op de rand van mijn bed om de ademhaling weer op orde te krijgen. En dat 20 keer per nacht. Rust dan maar 's lekker uit. Er is dus nog hoop. Mijn verzorging is boven alles verheven. Daar ben ik zo gelukkig mee. Dat verzorgen gaat de hele dag door en met zoveel liefde. Je kunt je er geen voorstelling van maken. Mantelzorg heet het. Jessica zegt vanmorgen nog: Ik zie dat niet zo. Ik doe het graag. Hoe vind je dat. Ik kan er nog veel meer over vertellen. Maar ik schrijf ook elke week een stukje in het verslag van het koor. Verder moet ik ook weer niet te breedvoerig zijn want de mensen vervelen ervan. Nu is het genoeg. Kan ik me voorstellen. Dus dit is mijn antwoord op jullie vraag: Hoe gaat het. Doei Ed.

We wachten af hoe deze Corona-crisis zich zal ontwikkelen en wat voor effect het op ons koor heeft.

Houd de stem soepel, blijf gezond en houdt de moed erin, want daar houden we van!