2018-05-30. Het optreden op de Nieuwe Ooster op 30 mei 2018.

Mededelingen: Tot zaterdag kwart over 1 in de Binnendijkschool. 2 uur in zaal Samuel Kerkstraat 34 plaats nemen om te luisteren naar het koor dat voor ons zingt. Om half 3 applaudiseren en naar voren lopen en onze plaatsen innemen. We zingen van half 3 tot 3 uur. Binnendijkschool staat aan de Ouwezijdsburgwal 2. Op 2 minuten van Zaal Samuel. Parkeren aan de rand van Monnickendam op speciale parkeerterreintjes. De rest lopen. Naar de Kerkstraat. Tot nr 34. Als je Monnickendam binnenrijdt dan zie je een grote kerk aan je linkerhand en daarnaast loopt de Kerkstraat.

Bijzonderheden: Om 7 uur stonden we in een tentje vlakbij de uit- of ingang aan de Kruislaan. Met 25 koorzangers.

Iedereen kon het vinden en ik hoorde niemand over parkeerproblemen. Het was Open Dag op de Nieuwe Ooster. Met het accent op het arboretum. Alles over bomen. Met als hoogtepunt een veiling in cafe Roosenburgh. Na ons tweede optreden werd ons gevraagd allemaal naar dat cafe te komen. Het eerste half uur dus in een tent en de zon brak door en de grijze regenwolken waren ineens verdwenen. Bram werd er helemaal blij van en probeerde die blijdschap op ons over te brengen vooral ook omdat iemand stond te filmen. Alles werkte mee. En de arboretumliefhebbers zaten in vergadering bijeen in de kleine aula. Of ze liepen mee in een bomenroute. Er was niet echt veel publiek om die redenen. Het leek meer op de generale van vorige week. Dat was echt zonder publiek. We zongen toch alsof het een echt concert was. En dat lukte nog goed ook. Toen bedacht Bram dat de acoustiek in de toegangshal naar de aula een stuk beter was. Beter dan in het tentje. Bram weet dat goed omdat hij daar al jaren werkt als organist. En goed bevriend met de directrice van de begraafplaats. Je kon wel zien dat ze in haar nopjes was met ons optreden. Maar ze was ook blij met het optreden van de Surinaamse band Prinsiri. Dus daar stonden we in de hal. We zongen Le Nozze di Figaro. Net een soort operaatje. Toen was het tijd voor de beloofde broodjes. Bram bazuinde rond dat de broodjes op waren. Ik zei thuis nog: Nee ik hoef niet te eten. De Nieuwe Ooster gaat goed voor ons zorgen. Dat werd dus een noodrantsoen uit de auto. Sesamkoekjes. Ineens stonden we in de aula. Het heilige der heiligen. Daar worden de plechtigheden gehouden. Met het uitzicht op de indrukwekkende muurschilderingen en de kist met bloemen. Eerst Sound the trumpet door de vrouwen. Ze stelden zich al op. Links en rechts. Ze zongen met overgave en werden beloond met een daverend applaus. Er was publiek en onze mannen klapten er lustig op los. Dan komt ineens Tebe Poem uit de hoge hoed. Uit het hoofd dus. Klonk zo mooi. Dan Sunrise sunset ook uit die hoed. Flexibel als we zijn ging dat er ook doorheen. Het was mooi weer. We zijn niet verder gekomen dan het voorplein en de aula maar ik zal het maar verklappen de Nieuwe Ooster is een prachtig aangelegde begraafplaats. Allemaal naar het cafe.