2016-06-29. De picknick van 29 juni 2016

En dan nu allemaal de groeten van het koor. Alle 15 die er vanavond niet bij waren. Het was onvergetelijk. Tot 7 september. Dan begint het jubileumjaar. De feestcommissie staat al klaar. Het zal een jaar vol verrassingen en gebeurtenissen worden.

Het leukste koor in Amsterdam bedankt ook de dirigent. Hij zorgde voor de vrolijke geanimeerde zangavonden waarmee hij veel mensen een groot plezier heeft gedaan. Dat doet ie al 15 jaar. Tijd voor een feestje. 9 weken vakantie. Doei.

Gisteren, je was nog jong Je wilde bij ons koor, dat lukte en je zong meteen een stevig werk, dat werd het requiem, je deed het met veel verve en je sopranenstem Ook had je wilde plannen, noem het een visioen van pasjes instuderen, t koor zou dat dan doen Het was am-bi-ti-eus, die cho-re-o-gra-fie  Gisteren, je was nog jong ontelbaar vele liedjes die Linda met ons zong. En dierbare momenten, die je hebt meegemaakt Maar ook een aantal keren... in je ziel geraakt Zo verliep al jaren het planken-koorseizoen vroeg je je nooit eens af: "wat ben ik aan het doen" maar elk gesprek dat je met jezelf had eindigde met een gevoel dat je iets vergat  Gisteren, de voices zijn met veel van hen word jij straks weer een zingend onderdeel en zo beleven wij met jou ons laatst moment met luidkeels zingen van een Bram-arrangement en de tekst die gaat dit keer niet over spijt maar over eigen keuzes en vervolgens dit afscheid Noisy-voices gaat er met jou wel op vooruit Maar jij met noisy-voices? ik ben niet overtuigd  Zoveel mooie liedjes die jij nu niet meer zingt de contacten missen, is dat niet wat wringt? Het is een hoge prijs, terug naar gis-te-ren toen was je jooooong

De vertrekker en de winnaar

Bijzonderheden: We waren met 21. We hadden veel mailtjes ontvangen van de mensen die niet konden komen. Ook van Eva. Van haar hadden we al maanden niks meer gehoord. Ze hoopt er in september weer bij te zijn. Maar ook een mail van Peter K. Hij was de afgelopen maanden bezig examens te doen en had nu de tijd om even ziek op bed te liggen. Hij is ook van plan in september weer te komen. Hoe vind je die? Ankathrien had het druk in Brussel. Kokkie was vorige week al met vakantie. Louise moest invallen voor een collega. Ineke was al met vakantie. Brigitte en Yvonne die er altijd bij zijn met de picknick sloegen nu een keertje over. Na 21 jaar kan dat gebeuren. Ben en Jona zitten op Tenerife en in Frankrijk. Arjen was al een tijd afwezig. Paul was niet duidelijk. Hij was er vorig jaar wel bij. Hans zit nog steeds op de Oostzee met de hele familie. Hij zou ons nog een kaartje sturen. Maar de mensen die naar het paradijsje van An waren gekomen kregen waar voor hun geld. Er was zoveel rabarbertaart en zoveel salade. En allemaal zelfgemaakt. De wegblijvers kregen ongelijk. Wat was het gezellig.

Drank in overvloed. En we pasten precies in het huisje middenin een natuurreservaat. Genoeg stoelen.

En dan om 9 uur het afscheidslied voor Linda. Henk had al zijn humoristische dichtkunst uit de kast getrokken. En het koor zong alles op de melodie van Yesterday zo weg. Dat was een passend afscheid. Linda was diep geraakt en emotioneel.

We zijn voorlopig weer met 35 maar we zouden op 7 september zomaar verrast kunnen worden met een nieuwe hoge sopraan van de wachtlijst.

Dan volgt om half 10 de prijsuitreiking. Met een toespraak van Ed die iedereen kon meelezen gaf hij een exposee van alle werkzaamheden die aan de prijzenregen vooraf gingen. Piet was de absolute winnaar omdat hij 40 keer van de 41 bijenkomsten had bijgewoond. Hij kreeg het grootste kijkboek van allemaal. Bram ook 40 keer geweest. Ze werden gevolgd door Ewald en Trudy met 39 keer. Margreet en Jona 38 keer. An en Henk 37 keer. Zij gingen dan ook met de mooiste fotoboeken naar huis. De overigen kregen een boekje van 7 bij 10 cm mee. Vakantieboekjes kijkboekjes bladerboekjes tekstboekjes. Verder kreeg iedereen een envelop met een overzicht over de afgelopen 12 jaar. Waar krijg je dat?