2017-07-05. De picknick van 5 juli 2017.

Even de groeten doen:

Hallo Ankathrien, Je schrijft je naam anders maar ik heb voor deze schrijfwijze gekozen. Het leven is keuzes maken.

Dag Jansje, Fijne vakantie met zijn vijven. We gaan je missen. Stuur je een kaartje? Over het goede leven.

Hallo Kokkie, Dat is ook wat. Iedereen met vakantie en jij moet thuis blijven om te genezen. Het leven is hard.

Dag Renie, Dat was een streep door de rekening. Dit was absoluut een unieke avond. Lang leve de verpleegkundige.

Hallo Brigitte, Nu gaan wij met vakantie en moet jij weer aan het werk. Het leven kent vele tegenstellingen.

Dag Joke, Over het leven gesproken. Je bent wel hard getroffen. Tijd heelt alle wonden zeggen ze wel.

Hallo Yvonne, Je hoort er zo bij. We hebben je gemist. Dat gevoel zal je zelf ook wel hebben. Lang leve het koor.

Dag Ben, Je prijs wacht op je. Hij staat in mijn tuinhuis. Je mag hem ook komen halen. Lang leve de vakantie.

Hallo Jona, Je naam werd nog genoemd. Presentie bijhouden is onzin. Dat je een prijs kan winnen leeft wel.

Dag Gertjan, Fijne vakantie met zijn vijven. We gaan je missen. Stuur je een kaartje? Over het goede leven.

Hallo Ted, Weet je wandelen in Wales. Het is daar wonderschoon weet je? Een keer in je leven een keer doen.

Dag Peter K., Dat hadden we toch niet kunnen denken dat je 31 mei voor het laatst was. Toch leeft het koor volop.

Nog even met vakantie. 2 maanden stemrust. 6 september weer. Ik dacht dat we steeds minder naar de picknick kwamen. 

Kijk even mee: 2012-28 2013-26 2014-26 2015-21 2016-22 2017-22. We krijgen het druk in september. 2 maanden om erover na te denken. Doei.

Hoe laat? 19.00 uur.

Hoeveel? 22 (vd 34) 65%, 7 sopranen (vd 11), 6 alten (vd 9), 4 tenoren (vd 6) en 5 bassen (vd 8).

Wat gezongen? Sing a very merry tune, Abschied en die Nachtigall.

Mededelingen: 6 september beginnen we weer. Eerst 2 maanden vakantie.

Bijzonderheden: De picknick werd gehouden in het tuinhuis en de tuin van An. Het heet Ons Buiten. Je bent even helemaal in de natuur. Het is zo pittoresk en zo intiem. Het was windstil droog warm. En veel vogeltjes. Prachtig zomerweer. Geheel anders dan vorig jaar. We waren met 22. Een deel is al met vakantie. An heeft nu ook een picknicktafel aangeschaft. Daar zaten al 8 mensen omheen. En zo waren er nog een paar zittende groepjes. Zachtjes schmoezend bijna onhoorbaar.

Er was van alles te eten. Fruitsalade van Anke bobotti van Marja courgettetaart van Trudy en nog veel meer. Allemaal even lekker. Om 9 uur vraagt Ed het woord om de jaarlijkse prijzen uit te reiken. Eerst deelden Frederique en Annelies de enveloppen met de toespraak uit dan konden de mensen meelezen en op de achterkant van het A-4tje stond de rangorde

van de presentie die teruggaat tot het jaar 2004. Echt waar. Bovenaan stond Ewald. 42 keer geweest en we waren 42 keer bij elkaar. Ineke 40 keer. Ook een topprestatie. Anke Henk Margreet en Marja waren ook hoog geeindigd. Dan krijgt Henk een oorkonde omdat hij de enige is die vanaf het begin op het koor zit. Dus 30 jaar. Luid applaus. Vervolgens krijgt iedereen een soort ballonnenboompje varierend in lengte. Het ging van een meter naar 40 cm. Zie voor de details de foto's. Er werd ook een foto gemaakt van het hele gezelschap met de ballonnenboompjes. Hoe feestelijk wil je het hebben.

Er werden toen spontaan een paar liederen uit ons repertoire gezongen en Bram dirigeerde en alles uit het hoofd!!!

Ed zei dat dit de laatste prijzenregen is. Hij gaat met pensioen. Volgend jaar wordt het een fles wijn. An gaf Ed namens het koor een fles wijn die hij na afloop vergat mee te nemen. Heel stom. Begeleid door heel vriendelijke woorden van An de gastvrouw van vanavond. Bram kwam halverwege de avond de tuin binnen onder luid gejuich net op tijd voor de prijsuitreiking en het betere directiewerk. Dat is de man die elke week weer zorgt voor een blij gevoel na de repetities als

we weer naar huis gaan met nieuwe energie. Als je dat weet te bereiken na elke zangavond dan ben je goud waard.