2017-11-12. De jubileumuitvoering op 12 november 2017.

Plaatsingsdatum: Nov 13, 2017 12:8:50 PM

Bijzonderheden: Ons gehele optreden was bijzonder. Met een prachtig wandrelief van de heilige familie boven ons hoofd stonden we daar op het rostrum met 33 koorzangers in 3 rijen. Hoe mooi wil je het hebben. Oud-katholiek. Onze dirigent is ook katholiek. Dus. We stonden daar als compleet Plankenkoor om ons 30-jarig bestaan te vieren. We zagen er artistiek uit in het zwart rood voor de vrouwen. De een nog mooier dan de ander. Dat was genieten. De mannen in het zwart en het witte overhemd en het rode strikje. Dat maakte het totaal onvergetelijk. Dan heb ik het alleen nog maar over het gezicht.

Het feit dat we met 33 waren maakte het feest compleet. Dat hebben we in de geschiedenis van ons 30-jarig koor nog nooit, ik zeg nog nooit meegemaakt. Dat betekent wel iets. Niemand met vakantie of een beetje ziek. Niemand. Dat zijn cijfers waar we mee voor de dag kunnen komen. Met solisten en een mooi programmaboekje. Het een nog mooier dan het ander. De sopraanzangeres was Astrid Lammers. Wat een applaus kreeg deze vrouw. Eerst met Laudate toen met Alleluja en tot slot de aria La Romessa van Rossini. Dat was genieten. Ik zeg het u. Daarnaast hadden we Gerrie Meijers als organiste en pianiste. Ze begeleidde ons voortreffelijk. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Ze speelde een solo op de piano Canto ostinato van Simeon ten Holt. Dat was wegdromen in een andere wereld. Het applaus was er naar. We

hadden goud in huis gehaald. Bram dan. Hij heeft altijd solisten achter de hand. Dat is geluk hebben. Voor de pauze zongen we Mozart met als hoogtepunt Veni sancte spiritus. Dat was tevens het pauzenummer. Toen konden we even uitrusten en praatten in de zaal met onze gasten. 

Mededelingen: Neem woensdag 15 november je kerstmapje mee. Zorg dat Pueri concinite, Hymn to the Virgin en Hai cu toti erin zitten. De mannen nemen dan hun rode strikjes weer mee. Bij Joke inleveren.

Wat gezongen? Luci care, Piu non si trovano, Voi che sapete, Laudate dominum, Ave verum, Stay with me, Veni sancte spiritus, Sound the trumpet, die Nachtigall,  Im Grunen, Beyond the sea, Salley Gardens, the Goslings, Sunrise, If I were a rich man, to Life.

Waarom? We bestaan 30 jaar!!!

Hoeveel koorzangers? 33 (vd 34) 97%, 11 sopranen (vd 11), 9 alten (vd 9), 6 tenoren (vd 6) en 7 bassen (vd 8).

Hoeveel bezoekers? 120.

Waar? Ruysdaelkerk tegenover Loetje ons stamcafe.

Hoe laat? 15.00 uur.  

Na de pauze begonnen we met Sound the trumpet. Dat is een solo voor de 20 vrouwen. De mannen bleven achter in de artiestenkamer. De deur open zodat we volop konden meegenieten. Dat

is wel ons koningsnummer. Daar komen de alten ook een keer goed tot hun recht. Dan hoor je hoe muzikaal ze zijn en gevoelig. De sopranen komen altijd boven alles uit. Die waren vandaag ook in bloedvorm alsof het een sterrenslag was. Wat hebben die vrouwen gezongen zeg. Ook daarmee zijn we beter dan ooit voor de dag gekomen. Niks bescheiden of dun maar groots en meeslepend. Ook voor de koorzangers was het een openbaring. Altijd gezocht naar hoge sterke sopranen. We hebben ze. Daarmee kunnen we nog jaren vooruit. In het begin van de middag waren de applausje klein en plichtmatig maar naarmate de middag vorderde begon men ons optreden meer dan gewoon te waarderen. The Goslings was ook zo'n lied dat aansprak. Mede door de toelichting die Bram gaf leefde het publiek mee met de ganzen die in de pan terecht kwamen. Donderend applaus. Tot slot 3 nummers uit Anatevka. Dat betekende 4 solisten met Sunrise sunset. Een mooi weemoedig lied. De vrouwen wonnen van de mannen. De 13 mannen hadden ook een solo. If I were a rich man. Moest uit het hoofd maar dat is een berg tekst. Dus toch maar met het boek erbij. Door onze energie en welluidendheid brachten we het tot een goed eind. UIt het hoofd was natuurlijk ideaal. Tot slot To Life. Dat is me toch een uitsmijter geworden zeg. Dat had Bram weer goed bekeken.  Dat samenstellen van een programma vraagt

inzicht en raffinement. Gelukt. Bij wijze van spreken stonden de mensen op de kerkbanken door het dolle heen te klappen.

Niet normaal. Nog een keer herhaald. Afgelopen. Allemaal buigen en af. We hadden een goed gevoel. De solisten en Bram kregen een prachtige boeket bloemen. Zo hoort het. Het was een onvergetelijke gebeurtenis.

Onder de gasten bevonden zich Janet Linda Jos Corien Fred Jeffrey Maaike Karin. Lilian Caris van 25 jaar geleden was er ook. Dat was een verrassing.

Even de groeten doen:

Hallo Peter K., Laat ik nou horen van Louise dat je van plan bent weer te komen. Meteen al op 15 november. Dat was wel de verrassing van het concert. Welkom.

Heel benieuwd of we er weer met 33 zijn op de repetitie van 15 november. Bram spreekt dan zijn gesproken recensie uit. Altijd interessant. Dus komt allen met je kerstmapje. Doei.