2020-07-01. Geen verslag, maar een groet aan Ed!

Plaatsingsdatum: Sep 24, 2020 8:48:12 AM

Vrijdag 26 juni is Ed overleden. 30 jaar lid geweest van het Plankenkoor. Het koor waarin hij uitblonk. Niet alleen was hij jaren de meest toonvaste tenor, ook deed hij jarenlang verslag van allerlei kooractiviteiten. Hij hield de presentie bij en wist 2 jaarlijks op treffende wijze ons iedere keer te vermaken met een speech en met 'awards'. Waar cement de stenen bijeen houdt, was Ed voor ons Planken de groef en messing ineen. Een bindend element is niet meer. Woensdag 1 juli was de (fictieve) seizoen afsluiting. Uiteraard met speech:

Dag Ed,

Enige weken geleden heb ik je geïnformeerd over de presentie van de koorleden over afgelopen seizoen. Ik meldde je toen dat ik de cijfers compleet had. Er zouden immers definitief geen repetities of andere koor aangelegenheden meer plaatsvinden. Ik voegde er nog aan toe dat ik je later alle cijfers zou doen toekomen, gelijk met de koorleden. Ik vermoedde dat je er plezier aan zou beleven om te weten wie, wanneer en hoevaak. Maar ik hield de cijfers nog even bij me: ze zouden anders, door jouw toedoen, zomaar op straat komen te liggen, grapte ik nog. Met een druk op de knop verstuur ik zo alle gegevens aan de koorleden en ik doe jou in CC. Het is voor mij een klein ritueel dat ik daarmee uitvoer, Ed. Het zal de laatste keer zijn dat ik je mail… tenzij je reageert, natuurlijk. 

Je moet weten dat ik 2 bijlagen heb, gedetailleerde cijfers over het afgelopen seizoen en meerjarencijfers. De presentatie van de presentie is wel veranderd. In excel. Met kleurtjes en automatisch laten optellen en percentages berekenen. Je zou het geweldig vinden en me, mag ik het zeggen, ja, ik mag het zeggen (Mart Smeets), de hemel in prijzen. Over dit seizoen; je weet dat het seizoen 2019-2020 voortijdig is afgebroken. Dat betekent dat de ‘schaal’ niet aan Ajax wordt uitgereikt. Het leek mij voor de hand liggen dus ook geen awards uit te reiken, hoe vind je die? Maar we hebben wel een eindstand, natuurlijk. Wat denk je, 4 koplopers, Anke, Marja, Jona en Ewald zijn allen 27 keer present geweest (van de 28*). Daarachter komt Yvonne met 26 en dan een grote groep achtervolgers met 25: Frederique, Margreet, An, Ella, Ineke, Martine. 24: Annelies, Trudy en Henk. Nu mijn naam gevallen is, kan ik hier zeggen dat de rest hopeloos ver achter is geraakt. Je hebt het goed gelezen, geen alt bij de top 4. Maar zij hebben wel als stemgroep het hoogste opkomstpercentage gehaald. Bijna 84%. Zeg maar: ze winnen het ploegenklassement. Gele petjes, zoals je weet. 

Dan heb ik de laatste 10 jaar nog in beeld gebracht. Dankbaar gebruik gemaakt van jouw gegevens. Je zult wel denken: die is gek om dat over te nemen… en inderdaad. Maar na invoeren van de laatste 9 jaar (en met het huidige seizoen erbij 10) vond ik het welletjes. Want voor wie doe ik het eigenlijk? Voor mezelf, om de traditie in ere te houden en natuurlijk een beetje voor jou, Ed. Het is toch jouw kindje. Dus je begrijpt dat ik je wel moet mailen en deelgenoot moet maken.

Ik zal je zeggen dat Ewald decennium-kampioen is. 373 van de 406 keer.  Margreet 370, Anke 356, Marja 347, Trudy 346 en Henk 345 keer. Nu mijn naam gevallen is, kan ik hier zeggen dat de rest hopeloos ver achter is geraakt. Ik meld alleen dat jij Ed, terwijl je het laatste jaar geen actief lid meer was, toch op een verdienstelijke 340* uitkomt. Kijk het zelf maar na. Toen ik de presentielijst af had, vroeg ik me af hoe en wanneer deze te verspreiden. 1 Juli leek me de geëindigde datum voor onze jaarlijkse picknick.   Afijn, dat zou dus het moment zijn om de cijfers kenbaar te maken. Het is jammer dat je er geen kennis van kan nemen, Ed. In je voorlaatste mail aan mij had je het nog over ‘wij’: (het ging over de corona-situatie en of Bram doorbetaald werd) Ik citeer: Het koor betaalt ook gewoon contributie en wij hoeven geen spaarpotje te maken van het geld van de dirigent. Einde citaat. Op mijn opmerking dat op dat ‘wij’ wel iets af te dingen viel (als niet betalend erelid) reageerde je dat ik daarin gelijk had, maar dat dat niets afdoet aan het argument. Mij gaat het erom dat je met dat ‘wij’, ondanks je jaar afwezigheid, nog zo aangaf dat je je bij het koor voelde horen. En dat blijft ook zo. Definitief schitterend in afwezigheid. Dag Ed, het ga je goed.