Agerpen megalitiko hauek oso anitzak dira, izan ere, landugabeko harriak, grabatuak, zizelkatuak eta bestelako formak har ditzakete. Era berean, neurriak ere oso aldakorrak dira: harri txiki solteetatik hasi eta 10 metroko altuera baino handiagoa duten monolitoetaraino. Nolanahi ere, azpimarratzekoa da, oro har, harriaren zati handi bat lurperatuta egoten dela, eta, horregatik, indusketak beharrezkoak izaten dira haren neurketa egokia egiteko.

Funtzioari dagokionez, badaude helburu funerario garbia zuten adibideak, izan ere, haietako batzuen oinetan hilobiak, errautsak eta hilobi-ohantzeak aurkitu dira. Hala ere, beste menhir batzuek badirudite xede erlijioso batekin eraikiak izan zirela, jainko paganoei eskainitako tributu gisa, edo, agian, jainko horien irudikapen gisa. Era berean, lurralde jakinak mugatzeko ere erabiliak izan zitezkeen, Soalarreko gudarostedun menhirra (Baztango Harana), adibidez, grabatu ugariz apainduta dago eta 4,5 metroko altuera du; edo Turbilgo estela-eskultura, seguruenik kulto-irudi edo Turbilgo hiri gotortuaren/Oppidum-aren sinbolo gisa egina. Normalean, ez dute euren antzinatasuna segurtasunez zehazteko moduko testuinguru arkeologikorik, baina Neolito garaitik hasi eta berandueneko estela funerarioetaraino doan jarraikortasun bat egotetzat hartzen da.