Hoofdstuk 02. Het chanten van Gods naam en meditatie
Spirituele aspiranten (sadhaka's) over de hele wereld zullen uiteraard bezig zijn met het herhalen van de naam (japa) en meditatie, maar eerst moet men duidelijk zijn over het doel van het herhalen van de naam en meditatie. Zonder deze kennis geloven mensen dat ze verband houden met de objectieve wereld, in staat zijn om wereldse verlangens te bevredigen, en hopen ze hun waarde te demonstreren door middel van zintuiglijke gewin! Dit is een ernstige fout.
Herhaling van Gods naam en meditatie zijn bedoeld om éénpuntige aandacht op de Heer te vestigen, om zintuiglijke gehechtheden af te werpen en om de vreugde te bereiken die voortkomt uit de basis van alle zintuiglijke objecten. De geest mag niet willekeurig in alle richtingen ronddwalen, zoals een vlieg. De vlieg verblijft in de snoepwinkel en rent achter de vuilniskarren aan; de vlieg die zo'n geest heeft, moet geleerd worden de zoetheid van de eerste plaats en de onzuiverheid van de tweede plaats te begrijpen, zodat hij de snoepwinkel niet verlaat en de vuilniskar achtervolgt. Wanneer een dergelijke leer aan de geest wordt doorgegeven, wordt dit meditatie genoemd!
Kijk naar het andere type, de bij! Het heeft alleen contact met zoetheid; het benadert alleen bloemen die nectar bezitten; het voelt zich niet aangetrokken tot andere plaatsen; het gaat daar helemaal niet verder. Op dezelfde manier moet men alle neigingen tot zintuiglijke aantrekking, tot de vuilniskar van het onware en het vergankelijke, opgeven. Voor zover mogelijk moet men de geest richten op alle heilige dingen, die zoetheid en de vreugde voortbrengen die met de Heer geassocieerd wordt. Om deze te bereiken is uiteraard tijd nodig. Hoe lang die tijd zal zijn, hangt af van de activiteiten van het denken, het woord en de daad, en van de motieven die tot die daden leiden.
Meditatie meten aan de hand van de innerlijke impact ervan
De belangrijkste dingen die we moeten overwegen zijn niet tegen welke prijs iemand tot de Heer heeft gebeden, noch het aantal jaren dat hij ermee bezig is geweest, noch de regels en voorschriften die hij heeft gevolgd, noch zelfs het aantal jaren dat hij of zij ermee bezig is geweest. tijden waar men voor heeft gebeden. De belangrijkste overwegingen zijn: met welke geest men heeft gebeden, met welke mate van geduld men op het resultaat heeft gewacht, en met welke vastberadenheid men naar goddelijke gelukzaligheid heeft verlangd, ongeacht werelds geluk en uitstel, zonder vermoeidheid en met voortdurende aandacht. voor jezelf, je meditatie en je taak.
Als je het succes bij het kwijtraken van elk zelfbeeld diepgaand onderzoekt, kun je zelf de geboekte vooruitgang inschatten. In plaats daarvan kan een dergelijke meditatie alleen tot de objectieve wereld behoren als men zich bezighoudt met het tellen van de regels en het optellen van de bestede tijd en de gemaakte kosten; het kan nooit op het subjectieve en spirituele gebied terechtkomen.
Herhaling van Gods naam en meditatie (japa en dhyana) mogen nooit alleen op uiterlijke maatstaven worden beoordeeld; ze moeten worden beoordeeld op basis van hun innerlijke effecten. Hun essentie is hun relatie met het Atma. De onsterfelijke Atmische ervaring mag nooit worden verward met de lage activiteiten van de tijdelijke wereld. Dergelijke activiteiten verdienen het om vermeden te worden. Als er ruimte voor wordt gegeven, en als je heen en weer slingert tussen ongeduld en luiheid, en als je je altijd zorgen maakt en het gevoel hebt: “Waarom is het nog niet zover? Waarom is het nog ver weg?” Dan wordt het allemaal simpelweg het herhalen van de naam en het mediteren met de intentie om winst te maken, met het oog op de vruchten ervan.
De enige vrucht van de herhaling van goddelijke namen en meditatie is deze: de omzetting van het uiterlijke in het innerlijke; het naar binnen keren van iemands oog, het naar binnen keren van het oog dat de realiteit van Atmische gelukzaligheid ziet. Voor deze transformatie moet men altijd actief en hoopvol zijn, ongeacht de tijd die het kost en de moeilijkheden die men tegenkomt. Je moet de kosten, de tijd of de moeite niet tellen. Men moet wachten op de neerdaling van de genade van de Heer. Bij deze patiënt maakt het wachten op zichzelf deel uit van de soberheid (tapas) van meditatie. Het onwankelbaar vasthouden aan de gelofte is soberheid.
De drie paden van meditatie Er zijn drie manieren waarop aspiranten het pad van meditatie proberen te betreden: het pad van de waarheid (sathwikamarga), het pad van passie en emotie (rajasika-marga) en het pad van onwetendheid (thamasika-marga).
Het pure, serene (sathwische) pad. Op dit pad beschouwt men het herhalen van de naam en meditatie als een plicht en ondervindt men daardoor enige moeite; je bent er volledig van overtuigd dat dit alles slechts een illusie is, en je doet dus onder alle omstandigheden en te allen tijde alleen maar goed. Men verlangt alleen het goede van allen en is altijd liefdevol jegens allen; men brengt ononderbroken tijd door in de herinnering en meditatie van de Heer. Men hunkert zelfs niet naar de vrucht van het herhalen van de naam en meditatie; men laat het allemaal aan de Heer over.
Het gepassioneerde, rusteloze (rajasische) pad. Hier verlang je bij elke stap naar de vrucht van je daad. Als de vrucht niet beschikbaar is, zullen laksheid en walging de spirituele aspirant geleidelijk overmeesteren en zal de herhaling van de naam en de meditatie langzaam opdrogen.
Het onwetende (thamasische) pad. Dit pad is nog erger. De Heer zal alleen in de herinnering komen in tijden van gevaar of acuut lijden of wanneer iemand het slachtoffer is van verlies of pijn. Op zulke momenten bidt en belooft zo iemand deze aanbidding (puja) te organiseren, dit specifieke voedsel aan te bieden of een soort tempel voor de Heer te bouwen. Men zal de hoeveelheid voedsel berekenen die voor de Heer wordt geplaatst, het eerbetoon dat aan Zijn voeten wordt gebracht, het aantal uitgevoerde buigingen en het aantal keren dat het heiligdom werd omcirkeld – en om evenredige beloningen vragen! Voor degenen die deze houding tijdens meditatie aannemen, kunnen de geest en het intellect nooit zuiver zijn.
De meeste mensen volgen nu alleen de hartstochtelijke, rusteloze (rajasische) en saaie, onwetende (thamasische) paden bij het herhalen van de goddelijke naam en meditatie. De bedoeling van het herhalen van de goddelijke naam en meditatie is echter het zuiveren van de geest en het intellect. Om dit te bereiken is de eerste weg het beste: pure, serene (sathwische) meditatie. Wanneer de geest en het intellect zuiver worden, zullen ze schijnen met de pracht van het begrip van het Atma. Hij in wie dit begrip volledig schijnt, wordt een wijze (rishi) genoemd.
De kenner van Atma wordt het Atma zelf (Brahmavid Brahmaiva bhavathi). Het doel van het leven, dat wat het leven de moeite waard maakt, is het begrijpen van het Atma of, met andere woorden, de basis van de individuele ziel (jiva).
De behoefte aan lichamelijke en mentale training
Er bestaat een nauwe wederzijdse relatie tussen de houding van het lichaam en de houding van de geest. De innerlijke gevoelens van mensen zullen dus duidelijk blijken uit hun fysieke lichaam. De houding en het uiterlijk van het lichaam helpen ons deze gevoelens te ontdekken. Neem een voorbeeld. Met de lendenen omgord, de mouwen van het overhemd opgestroopt en de handpalmen tot vuisten gebogen, is het niet mogelijk liefde of toewijding te tonen. Is het mogelijk om met gebogen knieën, de ogen halfgesloten en de handen boven het hoofd geheven met de handpalmen tegen elkaar aan, zijn woede, haat of wreedheid te tonen? Dat is de reden waarom de oude wijzen de spirituele aspirant vertelden dat het noodzakelijk is om tijdens gebed en meditatie de juiste lichaamshouding aan te nemen. Ze zagen dat het mogelijk is om op deze manier de eigenzinnigheid van de geest te beheersen.
Voor de deskundige spirituele aspirant is meditatie natuurlijk gemakkelijk in elke houding; maar voor de beginneling zijn dergelijke fysieke middelen essentieel. Deze lichamelijke en mentale training moet alleen worden ondergaan om later te worden verworpen als slechts een middel om het ware en eeuwige Atma te bereiken.
Totdat dit wordt gerealiseerd, moet spirituele discipline consequent worden beoefend. Totdat het doel van meditatie is bereikt, moet de gevestigde discipline van zithoudingen (asana's) worden gevolgd. Tot die tijd moet het curriculum worden gevolgd. Na het bereiken van het doel – dat wil zeggen, nadat de geest (manas) en het intellect (buddhi) zijn overwonnen en onder controle zijn gebracht – kan men in meditatie worden ondergedompeld waar men zich ook bevindt: op bed, in de stoel, op een rots, of in een kar.
Als je eenmaal leert motorrijden, kun je op elke weg en onder alle omstandigheden rijden. Maar als je net leert rijden, moet je voor je eigen veiligheid en die van de mensen om je heen een open paradeterrein uitkiezen. En je moet bepaalde evenwichtsbeginselen volgen; dit is essentieel. Dat geldt ook voor degenen die zich bezighouden met meditatieoefeningen (sadhana) en een bepaalde opleiding moeten volgen. Hierin kan geen verandering worden aangebracht. De hartstochtelijke, rusteloze (rajasische) en de saaie, onwetende (thamasische) vormen kunnen dus nooit als meditatie worden beschouwd. Als de spirituele beoefening volledig puur en sereen (sathwisch) wordt, is dat het beste.
Het is moeilijk om iets in woorden te beschrijven; het kan zelfs verveling veroorzaken. Maar het door daad aantonen is gemakkelijker en aangenamer! Mensen het begrijpen door te mediteren is beter dan door erover te praten! Mijn schrijven erop en uw lezing ervan zullen het niet gemakkelijk maken. Door meditatie bereiken mensen de goddelijke ervaring van het realiseren van het Atma in zichzelf.
Door meditatie zijn spirituele aspiranten in staat om lagen van onwetendheid laag na laag af te werpen. Ze onttrekken hun zintuiglijke waarnemingen aan contact met wereldse objectieve ervaringen. Het proces dat deze heilige voleinding beoogt, verdient de naam meditatie.
Voor dit proces moet men toegerust zijn met goede gewoonten, discipline en hoge idealen. Men moet vol verzaking zijn tegenover wereldse dingen en hun aantrekkingskracht. Wat de situatie ook is, men moet zich met enthousiasme en vreugde gedragen. Wat er ook wordt gedaan, het moet niet worden toegewijd aan het verwerven van levensonderhoud, maar aan het verdienen van Atmische gelukzaligheid (Atma-ananda). Men moet zichzelf trainen om een goede zithouding (asana) aan te nemen, spanning in het lichaam te vermijden en de geest te verlichten van het gewicht en de druk van het lichaam. Dit is wat het verdient om pure meditatieoefening (sathwika dhyana sadhana) te worden genoemd. Discipline is hiervoor zeer noodzakelijk.
Iedereen heeft recht op spiritueel succes
De problemen en beproevingen die voortvloeien uit een poging om de ongewenste activiteiten van de geest te vernietigen, zullen verdwijnen door de strikte koers en regels die hierboven zijn beschreven. Wat overblijft is het in de praktijk brengen ervan door de spirituele aspirant. Zelfs het krachtigste medicijn kan geen genezing bewerkstelligen als het aan het bed van de patiënt wordt gebracht. De patiënt moet het, beetje bij beetje, volgens schema, met alle daarbij behorende zorg, in zich opnemen en proberen het in het systeem te assimileren. Het genezende principe van het medicijn moet het hele lichaam doordringen; het lichaam moet doordrenkt zijn met het medicijn. Op dezelfde manier hebben de gezaghebbende teksten (siddhanthas) en de Vedanta niet de macht om individuele fouten en zwakheden te vernietigen.
Als volledige resultaten gewenst zijn, moet men alle valse en lage gevoelens opgeven en handelen volgens de ware leringen van de Vedanta en de siddhantha's. Als je dat doet, zul je de vrucht verkrijgen. Het geheim van succes bij meditatie ligt in de zuiverheid van het innerlijke leven van de spirituele aspirant. Het succes staat in verhouding tot het belang dat de spirituele aspirant hecht aan juist gedrag (san-marga). Iedereen heeft het recht om deze hoge mate van succes te bereiken. Ik zeg dit niet op slechts een rustige toon; Ik verklaar dit luid genoeg zodat alle kringen het kunnen horen. Als je dit weet, mediteer en ga vooruit! Doe meditatie en vooruitgang! Realiseer het Atma!