Walter Ernst Paul Ulbricht werd geboren op 30 juni 1893 te Leipzig. Hij overleed op 1 augustus 1973 te Groß Dölln. Hij bekleedde de volgende functies in de DDR:

• 1. Sekretär / Generalsekretär van het Centraal Comité van de SED (1950 tot 1971)

• plaatsvervangend minister-president / plaatsvervangend voorzitter van de ministerraad (1949 - 1960)

• voorzitter van de Nationale Verdedigingsraad (1960 - 1971) 

• voorzitter van de Staatsraad (1960 - 1973)

• voorzitter van de SED (1971-1973)

Feitelijk was Ulbricht de machtigste man sinds de stichting van de DDR in 1949. Hij bleef dat tot 1971

Ulbricht verloor de steun van Leonid Brezhnev vanaf 1967 toen hij een eigen lijn in het socialisme voorstelde. In een een gesprek tussen Brezhnev en Erich Honecker op 28 juli 1970 in Moskou werd afgesproken dat Ulbricht de macht in de DDR zou opgeven. Op 21 januari 1971 schreven 13 (van de 20) leden en kandidaatleden van het SED Politbureau een geheime brief aan Brezhnev, onder andere ondertekend door Willi Stoph, Erich Honecker en Günter Mittag. Ze stelden voor om Ulbricht te ontheffen van zijn functie als Generalsekretär. Met name Honecker heeft Ulbricht onder druk gezet dat "vrijwillig"te doen.

Op 3 mei 1971 verklaarde Ulbricht aan het Centraal Comité van de SED dat hij "om gezondheidsredenen" dat hij zijn belangrijkste functies neerlegt. Hij bleef wel voorzitter van de Staatsraad en hij kreeg een nieuw gecreëerde functie voorzitter van de SED. Hij overleed op 1 augustus 1973.

Ulbricht kreeg een staatsbegrafenis. Er werd een herdenking georganiseerd in het Staatsraadgebouw waarbij Honecker een rede uitsprak. Zijn urn werd bijgezet in  de begraafplaats in Berlijn-Friedrichsfelde.

Facsimile handtekening type I 1954

Facsimile handtekening type II 1955 - 1956

Facsimile handtekening type III 1961 - 1971

Facsimile handtekening type IV 1961 - 1971

Facsimile handtekening type VI 1969 - 1970

Natte handtekeningen