Wszystkie dokumenty
Zmarli są tak długo z nami, jak długo trwa w nas pamięć o nich. Ci, którzy odeszli, których szczątki leżą w grobach — żyją. Żyją w świecie, do którego i my zdążamy.
Odpis z księgi urodzeń w miejscowości Dziengellen,tu urodził się nasz pradziadek Mateusz Steinwald
oraz jego brat rodzony Jan i dwaj bracia przyrodni Marcin i Geoteb.
Mateusz Sztejnwald i Kazimiera Nowicka (Pierwsza żona Mateusza)
Mateusz ur. 1865 - zm. 1919 r.
Kazimiera ur.1869 r. - zm. 1905 r. w Smoleńsku.
1893 Metryka slubu Mateusza Sztejwalda.
2 lutego 1893 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem św.
Rafała zawarli związek małżeński:
Obywatel pruski konfesji luterańskiej Matys (Mateusz) Sztejnwald 28 lat (syn Marcina Sztejnwalda
i Zofii Lipińskiej) i mieszczanka Kazimira Nowicka 24 lat (córka Kazimierza Nowickiego i
Wiktorii Sawickiej).
Świadkami byli Karol Izrael, Wincenty Kaniewski, Wiktor Nowicki i inni.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
LVIA, f.1504, ap.1, b.6, str.92v, Nr. 10.
Metryka narodzin Ignasia Sztejnwalda.
Dziewiętnastego października tysiąc dziewięćset piątego roku w Smoleskim R.K (Rzymsko-Katoliskim) kosciele parafialnym miało chrzest (było ochrzczone) dziecko z imienią Ignacy, chrzest był odprawiony przez księdza Ignacego Czerniewskiego z dokonaniem wszystkich obrządów eucharystycznych.Obywateli Prus Mateasa i Kazimiery z d. Nowickiej, małżeństwa prawowitego Sztejnwaldów, syn jest urodzony trzydziestego września tysiąc dzeiwięćset piątego roku w mieście Smoleńsk.
Rodzicami chczestnymi byli: Antoni Krasowski i Anela Kaniewska
Działo się to w tym kościele w Smoleńsku.
Ślub Mateusza i Julii Steinwald -
Sztejnwald.
W 1906 roku, 22 maja w rzymsko- katolickim parafialnym kosciele, po trzykrotnych zapowiedziach, z ktorych : pierwsze 14- go, drugie 21 –go i trzecie 22 – go maja, przed zebranym ludem w czasie liturgii ks. Piotr Awgło proboszcz.
Pruskiemu poddanemu Mateuszowi Szteinwald , wdowcowi lat 41, zamieszkalemu w Smolensku i wlosciance, pannie, Julii Łubgan lat 23 parafiance smolenskiego kosciola z Smolenska. Po zrobieniu wstepnych i powaznych dla obu stron na pismie wyjasnien, badania przeszkod malzenskich, i po nie znalezieniu zadnych, podobnie jak po wyjawionej dla obu osob wzajemnej zgody wyrazonej zewnetrznymi znakami.
Rodzice i swiadkowie.
Marcin i Zofia Szteinwald prawowitych malzonkow syn.
Dominik i Tekla Lubgonowy zd. Morkun prawowitych malzonkow corka.
Malzenstwem zwiazal i w osobie Kosciola poblogoslawil w obecnosci wielce czcigodnych swiadkow: Jozefa Laskowskiego, Jana Wogiel, Wincentego Kaniewskiego i wielu innych przy tym znajdujacych sie.
Metryka urodzenia drugiej żony Mateusza Sztejwalda Julii Łubgan.
1881, 15 lutego, w kościele Rzymsko-katolickim w miejscowości Kołupe (Kalupe, Łotwa) dziecko zostało ochrzczone imieniem Julia przez proboszcza Bejnarowicza we wszystkich obrzędach sakramentalnych.
Córka legalnie zamężnego małżeństwa Łubganów, chłopa Dominika z gminy Kołupe oraz Tekla z domu Morkon, urodzona 14 lutego tego roku we wsi Płoniszki (tej parafii).
Rodzicami chrzestnymi byli: Jan Morkon i Anna Ondzul (lub Ondzula lub Ondzulo).
1881 15 lutego urodziła się Julia Łubgan - druga żona naszego pradziadka Mateusza Sztejnwalda.
Miejsce urodzenia: wieś Плонишки (Połoniszki), parafia Kalupe (Gmina Kalupska), Łotwa
1894 W Wilnie narodził się starszy syn Ignacy (18 Śierpnia)
1915 metryka slubu Gertrudy Sztejwald z Janem Kochanowskim.
Roku 1915, 25 lipca (starego stylu), w Wileńskim parafialnym kościele rzymsko-katolickim Św. Rafała, proboszcz ks. Adamowicz, na mocy dyspensy udzielonej przez zarządzającego biskupstwem wileńskim z dnia 25 lipca, numer 3707, zwalniającego zgłoszenia wszystkich trzech zapowiedzi pobłogosławił ślub pomiędzy niedopisanym do rodu szlachcicem Janem Kochanowskim, kawalerem, lat 23, z pruską poddaną (czyli obywatelka Królestwa Prus) Gertrudą Steinwald, panną, lat 22, obojgiem tutejszymi parafianami, po ścisłym uczynionym z obu stron egzaminie o przeszkodach do małżeństwa i wobec braku przeszkód, a także zgody obu stron na zawarcie małżeństwa znakami zewnętrznymi wyrażonej. Rodzice: syn niedopisanych do rodu szlachty Stanisława i Marii z domu Wróblewskiej Kochanowskich prawych małżonków, z córką pruskich poddanych Matiasa i Kazimiry z domu Nowickiej Steinwaldow prawych małżonków. Połączeni związkiem małżeńskim w obliczu kościoła, uroczyście pobłogosławieni przy wiary godnych świadkach Leonarda Wogla, Wiktora Nowickiego i wielu innych przy tym zgromadzonych.
LVIA, f.1509, ap.1, b.33, str.76r.
1898 r. metryka chrztu Wiktorii Sztejnwald
5 kwietnia 1919 r. w Wilnie przy ulicy III Słomianka Nr.30 zmarł od zapalenia opłucnej mieszczanin Mateusz Sztejnwald wieku -55 lat. Po sobie zostawił żonę Julię z Łubganów i dzieci Ignacego, Ignacego (imię powtórzono dwa razy), Władysława*, Gertrudę, Wiktorię, Helenę. Był pochowany na cmentarzu przy kościele Św. Piotra i Pawła.
Tłumaczenie z łaciny.LVIA, f.1509, ap.1, b.41, str.1v-2r, Nr.7.* Nie ma informacji na temat tego dziecka ?Mateusz Sztejnwald i Julia Łubgan (Druga żona Mateusza).Informacje z książki meldunkowej domu przy ulicy Słomianka nr.30Imię i nazwisko: Julia Sztejnwald → Imiona rodziców: Dominik Łubgan i Tekla Chorkon. → Numer mieszkania: 2 → Data urodzenia : 26 luty 1881. → Miejsce urodzenia: Witebska Gubernia albo Wies Ploniszki, gub. Kałuska, Rosja. → Żonaty /zamężna lub nie: Wdowa. → Narodowość: Polak. → Wyznanie:Katolik. → Środki i źródła utrzymania: Robotnica. → Miejsce poprzedniego zameldowania: Z Rosji. → Data przybycia na nowe miejsce zamieszkania: 1918 → Numer dokumentu osobistego: 1162/ 21 Lipiec 1918 → Data złożenia zameldunku w okręgu: Okrąg 09. 2.07.1919 →
Dokąd i gdzie wyprowadził się: Na wieś. → Data złożenia wymeldunku: (nie czytelne)
☺
W tym dokumencie pomyłkowo wpisano miejsce jej urodzenia,powinno być;
wieś Плонишки (Połoniszki), parafia Kalupe (Gmina Kalupska), Łotwa
Córka Mateusza i Juli - Helana urodzona w roku 1906 to siostra przyrodnia naszej babci Wiktorii.
Helena nie wyszła za mąż, ale wiem, że była bardzo dobrą krawcową.W 1940 r wywieziona została na roboty do Niemiec do Frankfurtu nad Menem. Zwolnili ja Niemcy z tych robót z powodu grużlicy w bardzo zaawansowanym stopniu. Powróciła do Wilna i tam zmarła w 1942 r.
2 czerwca 1913 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Bronisława, który urodził się 12 Maja 1913 r. na III Słomiance No. 24. Rodzice są obywatele pruscy małżonkowie Mateusz i Julii z domu Łubgan, Sztejnwald. Rodzice chrzestni- Wiktor Nowicki i Antonina Bogdziewicz żona Stanisława.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
LVIA, f.1509, ap.1, b.30, str.154v-155r, Numer 464.
1912 r. metryka chrztu Antoniego Sztejnwald
29 stycznia 1912 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Antoni, który urodził się 17 stycznia 1912 r. na III Słomiance No. 25. Rodzice są obywatele pruscy małżonkowie Mateusz i Julii z domu Łubgan, Sztejnwald. Rodzice chrzestni- Józef Laskowski i Albertyna Nowicka żona Wiktora.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
1919 metryka zgonu Henryka Sztejwalda
3 kwietnia 1919 r. w Wilnie przy ulicy III Słomianka Nr.30 zmarł Henryk Sztejnwald wieku -2 miesiące. Po sobie zostawił rodziców mieszczan Wileńskich Macieja i Julii z Łubganów Sztejnwald. Był pochowany na cmentarzu przy kościele Św. Piotra i Pawła.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego
LVIA, f.1509, ap.1, b.39, str.51v.
1914 r. metryka zgonu Bronislawy Sztejnwald
3 lipca 1914 r. w Wilnie przy ulicy III Słomianka Nr.24 zmarła od cholery Bronisława córka Matysa (Mateusza) Sztejnwald wieku -2 lata. Po sobie zostawiła rodziców Niemieckich (Germańskich) obywateli Matysa (Mateusza) i Julii z Łubganów Sztejnwald. Była pochowana na cmentarzu przy kościele Św. Piotra i Pawła.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego
Jan Sztejnawald (Brat Mateusza) i Aniela Sztejnwald z domu Nowicka (kuzynka Kazimiery – żony Mateusza).
W dniu 02.08.1892 r. przy ul.Słomianki w domu Żebrowskiego zmarł z powodu "dziecięcej słabości" JAN STEINWALD syn włościan Jana i Anieli z Nowickich małżonków Steinwaldów, liczący 10 dni. Ciało jego pochowano na cmentarzu Parafii Piotra i Pawła w Wilnie
1899 r. metryka chrztu Jozefy Sztejnwald
19 kwietnia 1899 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Józefa, który urodził się 9 marca 1899 r. na Słomiance w domie Giebrowskiego. Rodzice są obywatele pruscy małżonkowie Jan i *Aniela z domu Nowicka, Sztejnwald. Rodzice chrzestni- Jan Wogel i Kazimira Sztejnwald żona Mateusza.
Aniela,córka Ewy Adamowicz i Antoniego Nowickiego
1896 r. metryka chrztu Bronislawy Sztejnwald
5 września 1896 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Bronisława, który urodził się 27 sierpnia 1896 r. na Słomiance. Rodzice są obywatele pruscy małżonkowie Jan i Aniela z domu Nowicka, Sztejnwald. Rodzice chrzestni- Wiktor Nowicki i Helena Nowicka.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
LVIA, f.1509, ap.1, b.9, l.137v-138r, Numer 344.
Ignacy Sztejnwald (Syn Mateusza i Kazimiery) i Agata z Duszkiewiczów.
Strona poświęcona tej rodzinie.
1920 r. metryka zgonu Eugenii Sztejwald
6 sierpnia 1920 r. w Wilnie przy ulicy Chiwińskiej Nr.32 zmarła od zapalenia nerek Eugenia Sztejnwald córka Ignacego Sztejnwald wieku -2 lata. Po sobie zostawiła rodziców Ignacego i Agaty z Duszkiewiczów Sztejnwald. Była pochowana na cmentarzu przy kościele Św. Piotra i Pawła.
W obu tych aktach zgonu pomyłkowo wpisano nazwę ulicy,prawidłowa nazwa to Chocimska 32.
Tłumaczenie z języka łacińskiego.
1920 r. metryka zgonu Joanny Sztejwald
4 sierpnia 1920 r. w Wilnie przy ulicy Chiwińskiej Nr.32 zmarła od zapalenia nerek Joanna Sztejnwald córka Ignacego Sztejnwald wieku -1 rok i 10 miesięcy. Po sobie zostawiła rodziców Ignacego i Agaty z Duszkiewiczów Sztejnwald. Była pochowana na cmentarzu przy kościele Św. Piotra i Pawła.
W obu tych aktach zgonu pomyłkowo wpisano nazwę ulicy,prawidłowa nazwa to Chocimska 32.
Tłumaczenie z języka łacińskiego.
Informacje z książki meldunkowej domu przy ulicy Chocimskiej 32
(Ignacy i Agata z domu Duszkiewicz.)
Imię i nazwisko: Sztejnwald Nina → Imiona rodziców: Ignacy i Agata z domu Duszkiewicz. → Numer mieszkania: X → Data urodzenia : 25.10.1918 r. → Miejsce urodzenia: Wilno → Żonaty /zamężna lub nie:Dziecko . → Narodowość: Polak. → Wyznanie:Prawosławne. → Środki i źródła utrzymania: Przy rodzicach. → Miejsce poprzedniego zameldowania: xxxx . → Data przybycia na nowe miejsce zamieszkania: xxxx → Numer dokumentu osobistego: P.N.M 12717 → Data złożenia zameldunku w okręgu: 27.04.1920 → Dokąd i gdzie wyprowadził się: Zmarła. → Data złożenia wymeldunku: 11.08.1920
Dom, który dawniej miał adres Chocimska 32 to obecnie
Giedraiciu 36 (stoi na skrzyżowaniu z ulicą Finną).
Nasz pradziadek Mateusz miał trzech braci Jana ,Marcina i Augusta.
Str.6. 1897.05.02. Ja niżej podpisany Tym moim wywiadem mam zaszczyt potwierdzić, że ojciec mój pruski poddany Marcin Sztejwald czasowo mieszkał u mnie , a 1 stycznia 1897 roku wyjechał do miasta Grodna gdzie i pracuje na jednej z cegielni , znajdującym się w 4 rejonie posterunku policyjnego. Podpis Mateusz Sztejwald, za jego nieumiejętnego pisania podpisał Karol...(nieczytelny)
Str. 2. Marcin Sztejwald trudnił się na w cegielni w mieście Grodnie , a następnie w cegielni w miejscowości Porubanek pod Wilnem o nazwie Rypajka, hrabiego Potockiego, a teraz pracuje w tej samej miejscowości w cegielni Szmidta i Marcin prosi, oby z powiatu grodzieńskiego nadesłali do Wilna informację o jego pracy
Str.3. Raport o Marcinie synie Marcina Steinwalda : zachowania się dobrego , prowadzi akuratny tryb życia, nie był pod śledztwem, ma żonę Annę syna Sergiusza 7 lat, Jerzego 6 lat, Antoniego 1,5 roku, majątku nieruchomego nie posiada, po jego zeznaniach wynika, że on urodził się za granicą w Prusach no gdzie dokładnie nie wie, bo przybył do Rosji mając 1,5 roku i przez cały ten czas zamieszkuje w Rosji i trudni się na ceglanych fabrykach i prosi pozbawienie swe dawnego obywatelstwa i przyjęcie rosyjskiego i chce być wpisany w stan mieszczański.
Str.5. Z wywiadu z Marcinem Sztejnwaldem 1903.08.25. Że ja Marcin syn Marcina Sztejnwald pruski poddany stwierdzam , że od dzieciństwa do 1897 r. zamieszkiwałem przy cegielniach w 6 policyjnym posterunkowym okręgu miasta Grodna , a od 1897 r. jeden rok mieszkałem w cegielni Porubanek jeden rok w miejscowości Dunajka hrabiego Potockiego , a nastepnie jeden rok w cegielni Szmidta w tejże miejscowości, a teraz już 5 rok pracuję i mieszkam w cegielni Zakręt tego samego Szmidta. Po przyjęciu mnie do rosyjskiego poddaństwa pragnę stać się mieszczanem Wilna. Żona moja Anna panieńskie nazwisko Niemcowa , dzieci Sergiusz, Jerzy, Antoni .
Jan wyjechał z Wilna w roku 1922 i zamieszkał ze swoją żoną Pauliną Kondratowicz - Steinwald w miejscowości Lipki gmina Worniańska,starostwo Wilniańsko-Trockie.
Jak się też okazało to starszy brat Macina Jan Sztejnwald też zamieszkał na terenie dzisiejszej Białorusi.
Wiktoria Żejmo -Sztejnwald i Antoni Żejmo
Tu znajdują się wszystkie skany dokumentów rodziny Żejmo
1921 metryka slubu Antoniego Zejmo i Viktorji Sztejnwald
24 listopada 1821 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem św. Rafała zawarli związek małżeński:
Antoni Żejno urodzony 17-11-1896 (syn Piotra Żejmo i Emilii Ostaniewicz) i Wiktoria Sztejnwald urodzona 9-12-1898 (córka Mateusza Sztejnwalda i Kazimiry Nowickiej).
Świadkami byli Stanisław Żejmo, Jan Kochanowski.
Ślub 24 XI 1921 w kościele par. św. Rafała w Wilnie. Antoni Zejmo ur. 17 XI 1896 w Wilnie w tejże parafii, s. Piotra i Emilii Ostaniewicz, cały czas zamieszkały w Wilnie.
Wiktoria Sztejnwald ur. 9 XII 1898 w Wilnie w tejże parafii, córka Matthaeo Sztejnwalda i Kazimiery Nowickiej, cały czas zam. w Wilnie. Zapowiedzi opuszczono za zgodą ordynariusza.
Świadkowie: Stanisław Zejmo zam. ul. Lubrawa 22, Jan Kochanowski zam. ul. Warkowska 5.
1928 r. metryka zgonu Zbigniewa Zejmy.
Roku tysiąc dziewięćset dwudziestego ósmego dnia dziesiątego czerwca zmarł w Wilnie przy ulicy Wiłkomirskiej numer 25. Parafii św.Rafała.Zbigniew Żejmo, 7 miesięcy od zatrucia pokarmami.
Antoniego i Wiktorii ze Sztejnwaldów syn. Zwłoki jego dnia 11 czerwca 1928 roku pogrzebano na cmentarzu św.Piotra i Pawła.
LVIA, f.604, ap.20, b.398, l.783r
Piotr Żejmo i Emilia Ostaniewicz
1858 r. metryka chrztu Piotra Żejmo.
Nr.32 , 1858.06.15. dnia w sorokpolskim parafialnym rzymsko- katolickim kościele , ochrzczono młodzieńca imieniem Piotr , prześwietnym ojcem Tomaszem Wolińskim proboszczem tego kościoła, z wszystkimi obrzędami chrztu świętego. Rodzice : Wlościanie Onufry i Tekla z Staskielów Żejmo prawowici małżonkowie , syn urodził się tegoż roku czerwca 4 dnia we wsi Balulach onej parafii.
Rodzice Chrzestni : Włoscianie Franciszek Bogdanowicz z Heleną Żejmówną dziewica.
1898 r. metryka chrztu Stanisławy Tatol z domu Żejmo.
27 września 1898 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Stanisława, który urodził się 13 września 1897 r. na Sołtaniszkach we własnym domie. Rodzice są włościanie małżonkowie Piotr i Emilia z domu Ostaniewicz, Żejmo. Rodzice chrzestni- Aleksander Ostaniewicz i Kornelia Oastaniewicy żona Napoleona.
Stanisława w 1919 roku wyszła za mąż za Piotra Tatola.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
LVIA, f.1509, ap.1, b.11, str.36v-37r, Numer 450.
1937 r.Akt zgonu
Stanisławy Tatol z domu Żejmo.
Roku tysiąc dziewięćset trzydziestego siódmego ,dnia siódmego stycznia zmarła w mieście Wilnie ulica ul. Połocka nr 6 (Polocko gatvė, Vilnius).
Stanisława Tatolowa na Zarzaczu zamężna,urodzona 1898 r oku,córka Piotra i Emilii zostawiła męża Piotra i córkę Janinę.
Zwłoki jej pogrzebane zostały na cmentarzu Rossa dnia dziesiątego styczna roku bieżącego.
1910 r. metryka chrztu Jadwigi Zejmo
12 września 1910 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Jadwiga, który urodził się 8 września 1910 r. na Granicznej ulicy we własnym domie. Rodzice są włościanie małżonkowie Piotr i Emilia z domu Ostaniewicz, Żejmo. Rodzice chrzestni- Bolesław Ostaniewicz i Józefa Ragoża.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
1907 r. metryka chrztu Piotra Zejmo
28 sierpnia 1907 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Piotr, który urodził się 14 sierpnia 1907 r. na Sołtaniszkach. Rodzice są włościanie małżonkowie Piotr i Emilia z domu Ostaniewicz, Żejmo. Rodzice chrzestni- Antoni Kowalewski i Stanisława Wołejszo.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
1936 r. Metryka zgonu Emilii Zejmo.
To nasza prababcia – szlachcianka z rodziny Giedrojciów.
Roku tysiąc dziewięćset trzydziestego szóstego dnia dziewiętnastego czerwca w szpitalu Żydowskim* w Wilnie zmarła Emilia Żejmowa lat 67 św.sakramentami opatrzona.Córka Ignacego Ostaniewicza i Ludwiki z Giedrojciów** – wdowa zostawiła synów Michała lat 33, Piotra lat 29, córki Stanisławę lat 38 i Marię lat 30.
Zwłoki jej dn.21.Czerwca 1936r. na cmentarzu Rossa pogrzebał ks.Abachurzesoski.
* Pylimo 38/ Zawalna 38
**Tu został popełniony błąd: Matka Ludwiki to Wiktoria Giedrow / Giedrówna.
LVIA, f.604, ap.20, b.422, l.225v
Szpital Żydowski na ulicy Zawalna 38 ( Pylimo 38 ) w którym zmarła nasza prababcia Emilia Żejmo - Ostaniewicz.
Ślub rodziców naszej Prababci Emilii Ostaniewicz.
14 lutego 1856 r. w Niemenczyńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele zawarli związek małżeński:
Jednodworzec Ignacy Ostaniewicz 24 lat (syn Stanisława Ostaniewicza i Marianny Strumiłówny) z parafii Giedrojcie i Ludwika Sawicz 27 lat (córka jednodworców Piotra Sawicza i Wiktorii Giedrównej) z zaścianka Berezina na błotach.
Świadkami byli Tomasz Jastrzębski, Justyn Sawicz, Klemens Giedrojć i inni.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego
Objaśnienie.
Urodzony to szlachcic: sławetny mieszczanin a pracowity to chłop.Takich określeń używano kiedyś do określania klas społecznych.
A 'jednodworzec' to - kat.podatkowa ustanowiona przez carat po powstaniu listopadowym -zubożały szlachcic,niemogący przedstawić poświadczenia o szlachectwie.
Majątki te często były tracone na skutek carskich represji po powstaniu, kiedy carat rozpoczął okrutne i planowe niszczenie arystokracji na litewsko-białoruskich ziemiach.
Ulica SawiczLmiała ona różne nazwy: Sawicz Druga, Aleksandrijewskaja.
Została nazwana na cześć Sawiczów, którzy mieszkali w Wilnie w XVI w.
Dzieje rodu Sawiczów herbu Sulima są nierozerwalną częścią historii Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pierwsze wzmianki o rodzie pojawiają się już na początku XV wieku, ale apogeum jego znaczenia przypada na przełom wieków XV i XVI — gdy Lew Sawicz, wraz z trzema synami, służył wiernie królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. Ród ten wydał wielu przedstawicieli na trwałe wpisanych w historię Wilna. Maksym Sawicz w XVI wieku był burmistrzem wileńskim. Jego imieniem bądź imieniem jego ojca — radcy magistratu — Jana Sawicza została nazwana ulica.
Akt zgonu ojca naszej prababci Emilii Ostaniewicz.
Nr. 104. W 1872.09.07. W zaścianku Pasynie zmarł jednodworzec Ignacy Ostaniewicz 42 lat od ospy, parafianin giedrojcki , zostawił wdowę Ludwikę z Sawiczów i dzieci : Napoleona, Aleksandra, Franciszka , Edwarda i córek Karolinę i Emilię . Ciało zostało pogrzebane na cmentarzu parafilanym giedrojckim przez księdza Grigaliunasa 1872.09.09.
1896 rok metryka slubu Piotra Zejmy
28 stycznia 1896 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem św. Filipa i Jakuba zawarli związek małżeński:
Włościanin Piotr Żejmo 37 lat (syn Onufrego Żejmo i Tekli ze Staśkielów) i Emilja Ostaniewicz 28 lat (córka włościan Ignacego Ostaniewicza i Ludwiki Sawicz).
Świadkami byli Józef Lipiszonok, Stefan Rudkowski, Mikołaj Gerleszc i inni.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego
LVIA, f.1507, ap.1, b.8, l.27r, Nr.4.
1859 - 1926 r. metryka zgonu Piotra Zejmo,
Roku tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego dnia dwunastego lipca w mieście Wilnie przy ulicy Żubrowej 9 zmarł Piotr Żejmo,lat 67, od zapalenia płuc zaopatrzony ś.ś sakramentami.
Onufrego i Marji syn. Zostawił po sobie żonę Emilię synów:Antoniego lat 30, Michała lat 20 albo 25, Piotra lat 18, córę Stanisławę lat 28, i Marję lat 20.
Zwłoki tego dnia 14 lipca r.b. na cmentarzu Rossach pogrzebali sami.
Metryka zapisana w języku Polskim.
LVIA, f.604, ap.20, b.392, str.449r
Informacje z książki meldunkowej domu przy ulicy Żubrowej 9
Imię i nazwisko: → Piotr Żejmo.→ Imiona rodziców: Onufry i Tekla z domu Staśkielów. → Numer mieszkania: 2 → Data urodzenia :1858r
→ Miejsce urodzenia: SOROKPOL - Gmina - Podbrodzie, Powiat Święciański, Województwo Wileńskie.
→ Żonaty /zamężna lub nie: Żonaty.. → Narodowość: Polak. → Wyznanie: Katolik. → Środki i źródła utrzymania: Garbarz.
. → Miejsce poprzedniego zameldowania: Ze Świętojerskiej.
→ Data przybycia na nowe miejsce zamieszkania: 1902
→ Numer dokumentu osobistego: Pasp.niem. nr.12858.data 7.04.1916.
→ Data złożenia zameldunku w okręgu: Okrąg 09. 2.07.1919
→Dokąd i gdzie wyprowadził się: ZMARŁ.
. → Data złożenia wymeldunku: 14.07.xxx (nie czytelne)
LVIA, f.604, ap.20, b.392, str.449r
1901 r. metryka chrztu Anny Zejmo.
1 lipca 1901 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Anna, który urodził się 13 czerwca 1901 r. na Sołtaniszkach we własnym domie. Rodzice są włościanie małżonkowie Piotr i Emilia z domu Ostaniewicz, Żejmo. Rodzice chrzestni- Kazimierz Kibort i Apolonia Tulinowicz żona Antoniego.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
1899 r. metryka chrztu Heleny Zejmo.
25 grudnia 1899 r. w Wileńskim Rzymsko Katolickim parafialnym kościele pod wezwaniem Św. Rafała ksiądz ochrzcił niemowlę imieniem Helena, który urodził się 21 grudnia 1899 r. na Sołtaniszkach we własnym domie. Rodzice są włościanie włości Michałowskiej małżonkowie Piotr i Emilia z domu Ostaniewicz, Żejmo. Rodzice chrzestni- Ludwik Miłaszewicz i Helena Romanowska.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego.
LVIA, f.1509, ap.1, b.13, str.54v-55r, Numer 694.
Ksiądz Stefan to brat rodzony naszej prababci - Emilii Ostaniewicz.
Był kapelanem wojska podczas wojny w 1920 roku. Odznaczony złotym krzyżem zasługi.
W czasie drugiej wojny kapelan w stopniu kapitana dywizjonu 301.
