του Ερμήλιου Διψασμένου Κυρίτση

Όταν άλλαξε το καθεστώς στο Ιράν, με την πτώση του Σάχη, πολλοί αντικαθεστωτικοί φυλακίζονταν, όπως συνηθίζεται σε όλες τις «σωστές» επαναστάσεις. Τότε, σ’ ένα άθλιο κελί της Τεχεράνης, που ήταν για 8 άτομα αλλά φιλοξενούσε 92, κάποιος άμοιρος μέσα στη νύχτα έπαθε κρίση έλκους στομάχου. Οι πόνοι εντονότατοι. Διπλωμένος στα δύο! Η περίπτωση να πάει άμεσα σε νοσοκομείο, χλωμότατη. Ζητάει λοιπόν ο κακομοίρης κάποιο γιατρό μέσα στο κελί να τον βοηθήσει. Για καλή του τύχη υπήρχε γιατρός, αλλά για κακή του τύχη, δεν επέτρεπαν σε κανέναν να έχει μαζί του οτιδήποτε, φυσικά ούτε και φάρμακα.

Πώς να τον βοηθήσει λοιπόν ο γιατρός χωρίς φάρμακα; Του χορηγεί το μόνο διαθέσιμο που είχε: Δύο ποτήρια νερό!!! Σε λίγα λεπτά ο πόνος υποχώρησε, σε βαθμό που μπορούσε ο παθών να σηκωθεί όρθιος! Του συνέστησε στη συνέχεια να πίνει τακτικά νερό και όσο διάστημα ήταν στη φυλακή δεν τον ενόχλησε ξανά το έλκος!

Το γεγονός αυτό ταρακούνησε τον Ιρανό γιατρό με το όνομα Fereydoon Batmanghelidj, γιατί δεν αναφερόταν σε κανένα ιατρικό βιβλίο της Ιατρικής Σχολής του Λονδίνου όπου σπούδασε. Αυτό ήταν λοιπόν το έναυσμα να μελετήσει τις ιαματικές ιδιότητες του νερού, σε πολλές παθήσεις. Κι έτσι ανέπτυξε μια τεχνική να θεραπεύει μόνο με νερό εκατοντάδες παθήσεις και να ανακουφίζει πολλούς χρόνιους πόνους.

Εκείνη την περίοδο κούραρε ασθενείς στη φυλακή με το ίδιο αυτό θαυματουργό φάρμακο· το νεράκι. Στα τρία χρόνια που ήταν έγκλειστος, βοήθησε πάνω από 3.000 περιπτώσεις. Είδε το νερό, από μόνο του, να βοηθάει αποτελεσματικά σε πολλές παθήσεις, όπως έλκος, άσθμα, στηθάγχη, υπέρταση, ημικρανία, αρθρίτιδα, κολίτιδα, χρόνια δυσκοιλιότητα, καούρα, κατάθλιψη, χρόνια κούραση, παχυσαρκία, ακόμα και σε ορισμένα καρδιακά προβλήματα που θεωρούνταν ότι χρειάζονται by-pass.

Το συμπέρασμα από την ιστορία αυτή, δεν είναι απλώς ότι το νερό έχει θαυμαστές ιδιότητες, για τις οποίες βεβαίως έχουμε βαθιά μεσάνυχτα. Το βασικό σημείο είναι η ζημιά που κάνει στον οργανισμό μας η χρόνια, μη επαρκής λήψη νερού – κοινώς η αφυδάτωση. Το νερό, αυτό φαίνεται ότι κάνει· διορθώνει τις συνέπειες της αφυδάτωσης στο σώμα μας. Δεν κάνει τίποτα μαγικά… χόκους πόκους και τα-ντάααα, πετάγεται φτερουγίζοντας μια κατάλευκη υγεία από το ημίψηλο καπέλο. Εξουδετερώνει εκ φύσεως την αφυδάτωση, δηλαδή την αιτία της ελλιπούς λειτουργίας των κυττάρων, που φαίνεται να οδηγεί σε πολλές παθήσεις. Κι όταν παύει να υπάρχει η αιτία, τότε δεν υφίσταται και το πρόβλημα.

Το θέμα στη σύγχρονη κοινωνία είναι ότι έχουμε ξε-χάσει τη φυσιολογική αίσθηση δίψας – τον υπέροχο αυτό μηχανισμό που φροντίζει να κρατιούνται συνεχώς ψηλά τα υδάτινα αποθέματα του οργανισμού μας. Που μας κάνει ν’ απολαμβάνουμε το δροσερό, πολύτιμο νερό. Αν φτάσει να κολλάει το στόμα μας από τη δίψα, είμαστε στα όρια σοβαρής αφυδάτωσης. Αυτό είναι σήμα άμεσου κινδύνου κι όχι η φυσιολογική αίσθηση δίψας.

Έχουμε φυσικά μερικές καλές δικαιολογίες για να λαβαίνουμε λιγότερο νερό απ’ όσο χρειαζόμαστε. Πολλοί έχουν την εντύπωση, με δυο καφέδες στη δουλειά, με δυο αναψυκτικά που πίνουν για να αναψυχθούν(?) και να χωνέψουν το γρήγορο φαγητό και κανά-δυο μπύρες το βράδυ για να χαλαρώσουν, ότι έχουν πάρει βασικά το νερό που χρειάζεται το σώμα τους.

Αν τους μιλήσεις για αφυδάτωση, οι περισσότεροι θα χαμογελούν ίσως συγκαταβατικά και με νόημα, σίγουροι ότι έτσι είναι μεν, αλλά το θέμα δεν τους αφορά καθόλου. Μακάριοι οι αφελείς!  Όλα αυτά τα ποτά, απαιτούν άλλο τόσο καθαρό νεράκι για να «ξεπλυθούν», για να το θέσουμε απλά. Δηλαδή, όχι μόνο δεν προσφέρουν στο σώμα δράμι ουσιαστικό νερό, αλλά του κατακλέβουν και το λίγο που έχει, αυξάνοντας τη διούρηση.

Άλλη δικαιολογία – όχι τελείως αβάσιμη – είναι ότι το νερό της βρύσης έχει πάψει να είναι απόλαυση. Φαίνεται να κρύβει τόσους κινδύνους – λόγω επεξεργασίας, χημικών καταλοίπων και σωληνώσεων –  ώστε η κατανάλωσή του να κρύβει ένα «ρίσκο», που επισκιάζει τη βασική ανάγκη για ενυδάτωση. Πώς να πιείς όσο χρειάζεσαι, αν το νερό έχει δυσάρεστη μυρωδιά - γεύση; Το γεγονός αυτό λοιπόν οδηγεί στα εμφιαλωμένα. Αυτά όμως κοστίζουν, απαιτούν  πολύ κουβάλημα και ακούγονται διάφορα ύποπτα για τις πλαστικές συσκευασίες, οπότε… να άλλη μια καλή δικαιολογία να μειώσουμε το νερό που πίνουμε.

Είναι νομίζετε τυχαίο το γεγονός ότι γηρατειά και αφυδάτωση πάνε χέρι χέρι; Στο σώμα των μωρών το νερό είναι 80%, για να πέσει γύρω στο 55% στους υπερήλικες. Το νερό είναι η βάση όλων των λειτουργιών των κυττάρων. Πέψη τροφής, μεταφορά και αφομοίωση των αναγκαίων θρεπτικών ουσιών, ανταλλαγή πληροφοριών και ενέργειας, αποβολή τοξινών, αναπαραγωγή νέων κυττάρων, άμυνα του οργανισμού, όλα μέσω του νερού πραγματοποιούνται. Το αίμα μας είναι πάνω από 90% νερό. Ο εγκέφαλός μας (κανονικά) 80%. Αναρωτιέστε μήπως γιατί χωλαίνει η μνήμη σας τελευταία; Ή έχετε συχνά πονοκεφάλους;  Μήπως σας ειδοποιεί ο καημένος ο εγκέφαλος ότι χρειάζεται περισσότερο νερό; Πώς αλλιώς να το κάνει; Να χτυπάει κουδουνάκια;

Αυτό που επισημαίνει ο εν λόγω γιατρός, είναι ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, όποιο θέμα υγείας κι αν αντιμετωπίζουμε, όποια κούρα κι αν ακολουθούμε, ν’ αυξήσουμε σημαντικά την ποσότητα του νερού που πίνουμε. Βοηθάει να είναι ποιοτικά καλό, φιλτραρισμένο νερό, αλλά από το τίποτα… έστω νερό της βρύσης.

Αν ξεκινάμε τη μέρα μας μ’ ένα ποτήρι, ένα μαζί με τον καφέ μας, πίνουμε ένα λίγο πριν και 2,5 ώρες μετά το γεύμα, λίγο πριν και 2,5 ώρες μετά το δείπνο και κλείσουμε τη μέρα μ’ ένα ακόμα ποτήρι, τότε έχουμε πάρει το νερό που χρειαζόμαστε.

Όσοι γυμνάζονται φυσικά θα πιούν νερό πριν και μετά την άσκηση για να καλύψουν την απώλεια λόγω εφίδρωσης. Μη νομίζετε βεβαίως ότι χρειάζεστε  πρασινοκόκκινα, κιτρινομπλέ καφεϊνούχα υγρά που πλασάρονται επιμελώς σαν ειδικά τονωτικά. Αγνό νεράκι χρειάζεται το σώμα και τίποτα άλλο!

Με δυο λόγια, αν δεν πίνετε 6 ποτήρια νερό την ημέρα - 8 το καλοκαίρι - ανήκετε στη μεγάλη κατηγορία των εν δυνάμει ή ήδη αφυδατωμένων ατόμων. Κι αν δε βιώνετε ακόμα τις συνέπειες, είναι απλώς ζήτημα χρόνου να συμβεί αυτό. Ή μήπως τις βιώνετε ήδη, αλλά δεν το ξέρετε και θεωρείτε κάποια συμπτώματα που σας ταλαιπωρούν, σαν αυτοτελείς παθήσεις; Δοκιμάστε να αυξήσετε το νερό που πίνετε και θα δείτε!

Είναι τόσο σημαντικό  να δίνουμε στον οργανισμό αυτό ακριβώς που έχει ανάγκη. Και η πόση του νερού πρέπει να είναι μια συνειδητή κίνηση. Αυτό είναι η βάση της ζωής μας. Είναι η βάση της υγείας μας. Είναι καλό να το θυμόμαστε αυτό και να το εκτιμάμε. Καθημερινά! Γουλιά, γουλιά, να το νιώθουμε να μας γεμίζει ζωή. Τότε το άχρωμο, άοσμο και άγευστο νεράκι, γίνεται νέκταρ που ευφραίνει την ψυχή και το σώμα μας. Πραγματικό αναψυκτικό! Το αναψυκτικό της Ζωής!

Λοιπόν, ας πίνουμε καθημερινά όσο πραγματικά χρειαζόμαστε, στην υγειά μας!