Ουκ εν τω Πολλώ το Ευ…
Ουκ εν τω Πολλώ το Ευ…
…αλλά εν τω ευ το πολύ!
του Ερμήλιου Κυρίτση
29 Αυγούστου του σωτήριου έτους 2022...
Μιλούσαμε τις προάλλες με μια φίλη για τον ρόλο που παίζει ο Κρύων αυτή την εποχή, στην ανάπτυξη μιας ανώτερης συνείδησης της ανθρωπότητας. Και πάνω στην κουβέντα μας, έκανε μια πολύ εύστοχη παρατήρηση. Ότι για τον πνευματικό αναζητητή της εποχής, υπάρχει πληθώρα έγκυρων πληροφοριών από διάφορες αξιόπιστες πηγές. Ανώτερες επικοινωνίες ή channelings, διαλογισμοί, βιβλία, μέθοδοι και σεμινάρια αυτοβελτίωσης, με φυσική παρουσία ή ηλεκτρονικά, είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου. Μήπως όμως η τακτική παρακολούθηση αυτών απαιτεί υπερβολικό χρόνο;
Αυτό λοιπόν με έκανε να σκεφτώ… Χρειάζεται πράγματι κάποιος με πνευματικό προσανατολισμό, ας πούμε, να αφιερώνει τόσες ώρες σε όλα αυτά; Θα πρέπει να αφήσει πίσω βασικές υποχρεώσεις, όπως οικογενειακές ή εργασιακές, στο όνομα μιας πνευματικής ανάπτυξης; Ή μήπως δεν είναι στ' αλήθεια αναγκαία η τόση πληροφόρηση;
Βασικά, η ζωή μ' έχει διδάξει ότι η υπερβολική πληροφόρηση δεν είναι πανάκεια. Και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένδειξη ή προϋπόθεση πνευματικότητας. Ενδέχεται μάλιστα καμιά φορά να φέρει και αντίθετα αποτελέσματα – σύγχυση και απογοήτευση αντί για διαύγεια και ενδυνάμωση.
Αν λοιπόν δεν είναι απαραίτητο να τα παρακολουθεί κάποιος όλα, τίθεται το ερώτημα: Τι να επιλέγει εξ αυτών και με ποια κριτήρια; Την απάντηση βασικά έχει να την αναζητήσει ο καθένας, μέσα στην καρδιά και στο νου του. Δεν υπάρχει ένας γενικός κανόνας για όλους. Ο καθένας έχει να βρει τι τον εκφράζει και τον ενδυναμώνει. Ναι, θα ήταν εύκολο να σας περάσω μια ακόμη άποψη. Όμως προτιμώ να μοιραστώ απλώς εδώ τη δική μου κατανόηση. Και όποιος θέλει ας κρατήσει ό,τι νιώσει από αυτήν…
Όταν Κρύων πρωτοήρθε στη ζωή μου το 2004, τα λόγια του άγγιξαν χορδές στην καρδιά μου που συνηχούσαν αλήθεια μέσα μου. Σε κάποιο επίπεδο μου ήταν τόσο γνώριμα όλα όσα μας έλεγε, μα τόσο γνώριμα! Τίποτα δε μου φάνηκε ξένο ή δυσνόητο ή άτοπο ίσως. Γνωρίζω βεβαίως ότι τα λόγια του Κρύων δε συνηχούν με τέτοιο τρόπο σε όσους τα ακούνε ή τα διαβάζουν. Για πολλούς φαίνονται ανούσια, άτοπα, έως και εντελώς παραπλανητικά! Απλώς συνειδησιακά πάλλονται σε διαφορετική συχνότητα, χωρίς αυτό να τους μειώνει καθόλου σε μεγαλείο ψυχής, σε σχέση μ’ εμάς τους, ας πούμε, «συνηχούντες»…
Όταν το 2007 μου ήρθε η ιδέα και έκανα την πρώτη μου γραπτή μετάφραση, οι χορδές μέσα μου κυριολεκτικά (αν και μεταφορικά) πήγαν να σπάσουν! Ήταν εκπληκτική η κατανόηση και το «πλημμύρισμα» χαράς και ευγνωμοσύνης που αποκόμισα από τη διαδικασία της μετάφρασης. Οπότε απλώς συνέχισα από εκεί και πέρα. Και πάντα με την ίδια ευχαρίστηση, όλα αυτά τα χρόνια... Έχω εκφράσει την ιστορία αυτή στο άρθρο μου: «Μια προσφορά στο Φως» (που υπάρχει εδώ, για όποιον ενδιαφέρεται). Δεν έχει νόημα να την επαναλάβω, αφού άλλωστε είναι άλλο το θέμα τώρα.
Τα πρώτα χρόνια λοιπόν που είχα ανακαλύψει τον Κρύων, έβρισκα επίσης ενδιαφέρουσες ανώτερες επικοινωνίες (channelings) από άλλα κανάλια επικοινωνίας. Με πληροφορίες από αναληφθέντες διδασκάλους, από αγγέλους, από άυλες φωτεινές οντότητες, από εκπροσώπους πλανητικών συστημάτων, κλπ... Και για να ξεχωρίζω ποια ήταν τα «καλά κ' αγαθά», είχα πάντα το κριτήριο που μας έμαθε ο Κρύων: Οι αγνές πληροφορίες εμπνέουν ΜΟΝΟ θετικά συναισθήματα, όπως αισιοδοξία, εμπιστοσύνη, χαρά, εκτίμηση, ευγνωμοσύνη. Όσες προκαλούν φόβο, ανασφάλεια και ανησυχία για το μέλλον, είναι ξεκάθαρα της παλιάς ενέργειας, που δε μας αφορούν καθόλου.
Στα 15 αυτά χρόνια, έχοντας μεταφράσει - ή επιμεληθεί - πάνω από οκτώ εκατοντάδες επικοινωνίες του Κρύων, μου είναι ξεκάθαρη η ειδοποιός διαφορά, σε σχέση με τις άλλες σχετικές πληροφορίες που κυκλοφορούν. Η διαφορά είναι ότι ο Κρύων μας προσφέρει μια συστηματική διδασκαλία ζωής και συνειδησιακής ανάπτυξης. Αυτό μπορεί να το καταλάβει όποιος παρακολουθεί τις θεματικές σειρές επικοινωνιών του, ειδικά των τελευταίων ετών. Βρίσκεται εδώ για να μας διδάξει και να μας ενδυναμώσει εσωτερικά, ώστε να μοιράζουμε το φως που έχει τόση ανάγκη ο κόσμος. Με φροντίδα και σοφία (και υπομονή), μας μαθαίνει τη σημασία της αγάπης, του μεγαλείου της ψυχής μας, της χαράς, της θετικότητας, της εμπιστοσύνης, της ευγνωμοσύνης. Όπως και τη βαθιά σημασία της μετάδοσης του φωτός, δηλαδή της προσφοράς στο σύνολο.
Έχετε συνειδητοποιήσει αλήθεια πόσες μοναδικές πληροφορίες μας έχει δώσει ο Κρύων; Όπως για το μαγνητικό πλέγμα της Γης του οποίου την προσαρμογή φρόντισε η ομάδα του από το 1989 μέχρι το τέλος του 2003. Για τη σημασία των άλλων πλεγμάτων της Γαίας. Για τα Κομβικά και Μηδενικά σημεία και τη σταδιακή ενεργοποίηση αυτών… Για τη σημασία της Λεμουρίας και των Αστρικών Μητέρων… Για τον Κύκλο Διδασκαλίας στη Λεμουρία. Για τη "γνωριμία" με την ψυχή μας - μέσω της εβδομαδιαίας θεραπευτικής σειράς "Ομήγυρη των Δώδεκα". Για το θεϊκό DNA που μας δόθηκε και την αφύπνιση του 24ου ζεύγους χρωμοσωμάτων (που αρχίζει τώρα να εμβαθύνει και να αναλύει). Επίσης για επικείμενες αλλαγές, όπως του καιρού και πολλά άλλα... Ο τρόπος που μας δίνει τις πληροφορίες αυτές, είναι από κάθε άποψη μια σοφά δομημένη εκπαιδευτική διαδικασία, για τους Μαχητές Φωτός της εποχής. Δηλαδή, για όσους γνωρίζουμε - ή έστω υποψιαζόμαστε - για ποιο λόγο είμαστε εδώ…
Ξέρω ότι για πολλούς όλα αυτά ίσως ακούγονται σαν άλλη μια από τις πολλές θεωρίες που υπάρχουν. Όμως, φίλες και φίλοι μου, η διδασκαλία του Κρύων είναι κάτι εντελώς πρακτικό. Όποιος εφαρμόζει τις γνώσεις, τις παραινέσεις, τις προτροπές που μας δίνει, έχει απτά αποτελέσματα στη ζωή του. Πρόκειται για έμπρακτη ανακάλυψη του Εαυτού, ανακάλυψη της δύναμης που βρίσκεται κρυμμένη μέσα σε όλους μας. Όχι ένα ακόμα θεωρητικό πνευματικό δόγμα.
«Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλά εν τω ευ το πολύ», αγαπητοί μου. Δηλαδή αυτό που πραγματικά μετράει, είναι το ευ, το καλό. Και το καλό βρίσκεται στην αγνή πρόθεση μάθησης και ενθύμησης του μεγαλείου της ύπαρξής μας στον πλανήτη. Ώστε να έχουμε τα απαραίτητα εφόδια για την εποχή αυτή της μεγάλης αλλαγής. Ας επενδύσουμε λοιπόν στο καλό, ας επενδύσουμε στη διαύγεια, ας επενδύσουμε στη γνώση και την ενδυνάμωσή μας. Για να επικρατήσει το Φως μέσα μας και να φωτίζει γύρω μας, επηρεάζοντας σιγά-σιγά τον πλανήτη και, κατ' επέκταση, όλο το Σύμπαν.
Τότε, όντας στην Εστία μας στο απώτερο μέλλον, θα μπορούμε να είμαστε περήφανοι και κοιτώντας πίσω, να λέμε: «Ήμουν κι εγώ εκεί τότε που άλλαξε ο Κόσμος. Πόσο ζόρικα χρόνια, αλλά δε θα τα άλλαζα με τίποτα! Ανεκτίμητα τα χρόνια της μεγάλης αλλαγής! Και το μικρό λιθαράκι που μπόρεσα να βάλω τότε, κρατώντας ισχυρό το φως του Φάρου μου στις καταιγίδες, έπιασε τόπο, έκανε διαφορά, φώτισε τη ζωή συνανθρώπων! Συνέβαλε στην εγκαθίδρυση της Νέας Γης. Πόση ευλογία, πόση ευγνωμοσύνη! Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου που ήμουν εκεί, και που ήσουν στο πλευρό μου όλον εκείνον τον καιρό!»
Σ’ ευχαριστώ, Κρύων, που είσαι στο πλευρό μας όλον αυτόν τον καιρό…