του Ερμήλιου Κυρίτση
Η επιστήμη της Γεωλογίας ανάγει το θέμα της αρνητικής γεωακτινοβολίας που παρατηρείται σε πολλά μέρη του πλανήτη μας, στην παρουσία θετικών ιόντων στα υπόγεια ύδατα και πετρώματα. Τα οποία θετικά ιόντα ανεβαίνουν στην επιφάνεια, μέσω του φαινομένου της όσμωσης και δημιουργούν στην επιφάνεια της Γης πεδία, μη φιλικά προς τα έμβια όντα.
Η μελέτη μου επί του θέματος των γεω-επιρροών που δεχόμαστε καθημερινά, από εσωγενείς ή εξωγενείς πηγές ηλεκτρομαγνητικών (Η/Μ) ακτινοβολιών, οδηγεί στην επισήμανση των εξής τεσσάρων αδυναμιών της παραπάνω θεωρίας. Δεν αποκλείω βεβαίως την πιθανότητα, κάποια στοιχεία με θετικά ιόντα να συμβάλλουν στο φαινόμενο αυτό. Αλλά όπως θα τεκμηριώσω στη συνέχεια, όχι όλα τα θετικά ιόντα και όχι λόγω του φαινομένου της όσμωσης.
1. Αν ευθύνονταν για το φαινόμενο, όλα τα στοιχεία της φύσης με θετικό ηλεκτρικό φορτίο (+ ιόντα), τότε λόγω των ασβεστολιθικών πετρωμάτων που υπάρχουν παντού και σε υπεραφθονία στον τόπο μας, δεν θα υπήρχε μέρος χωρίς επικίνδυνη γεω-ακτινοβολία. Δηλαδή, τα ορυχεία μαρμάρου θα ήσαν «θανατηφόροι» τόποι.
Ειδικά το νερό αποδεικνύει το αδύνατο σημείο της θεωρίας αυτής. Ένα καλό πόσιμο νερό πηγής είναι πλούσιο σε θετικά ιόντα ασβεστίου, μαγνησίου, καλίου, νατρίου, κλπ. Ενώ νερό με αρνητικά ιόντα θα περιέχει χλώριο, φθόριο, βόριο, φώσφορο, αρσενικό, κλπ. Ποιος νοήμων άνθρωπος λοιπόν θα θεωρούσε ότι το δεύτερο (με – ιόντα) νερό φέρει ενέργεια κατάλληλη για την υγεία του;
Άρα, είναι δυνατόν μια υπόγεια φλέβα άριστου πόσιμου νερού, γεμάτη θετικά ιόντα, να ευθύνεται για την επικίνδυνη αρνητική γεω-ακτινοβολία;
2. Αν τα θετικά ιόντα ήσαν υπεύθυνα, τότε ένας ιονιστής χώρου, που παράγει πληθώρα αρνητικών ιόντων, λογικά θα έλυνε το πρόβλημα της γεω-ακτινοβολίας. Όχι, ο ιονιστής χώρου καθαρίζει και βελτιώνει τον αέρα, αλλά δεν εξουδετερώνει την ακτινοβολία. Επίσης τότε το πρόβλημα αυτό θα ήταν άγνωστο στα δάση και σε περιοχές με καταρράκτες. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει.
3. Σχετικά με την όσμωση. Αν δεχτούμε ότι το φυσικό φαινόμενο της όσμωσης «ανεβάζει» το πρόβλημα της αρνητικής γεω-ακτινοβολίας από το υπέδαφος στην επιφάνεια, μήπως το ίδιο φαινόμενο την ανεβάζει και π.χ. στον 69ο όροφο ενός ουρανοξύστη; Γιατί το πρόβλημα δεν παρατηρείται μόνο στην επιφάνεια της Γης. Επηρεάζει στα ίδια σημεία και τους 69 ορόφους του κτιρίου. Και μάλιστα με τάσεις εξάπλωσης. όσο ψηλότερα πηγαίνουμε. Μήπως έχει εξελιχθεί τόσο το φαινόμενο της όσμωσης, που χρησιμοποιεί πλέον και ανελκυστήρες;
4. Πώς μπορεί, με τη θεωρία των + ιόντων να εξηγηθεί η παρουσία των φυσικών γεω-μαγνητικών πλεγμάτων Χάρτμαν, Κάρρυ, κλπ που αγκαλιάζουν όλο τον πλανήτη μας, με καθορισμένα σχήματα συγκεκριμένης φοράς; Που είναι αποδεδειγμένο ότι υπάρχουν παντού, οπότε και μέσα στα σπίτια μας; Τα οποία μάλιστα δεν επηρεάζουν αρνητικά σ’ όλο το μήκος και πλάτος τους, αλλά ΜΟΝΟ στα σημεία που τέμνονται;
Υποστηρίζοντας λοιπόν η επιστήμη ότι τα + ιόντα είναι η αιτία των γεω-ακτινοβολιών, δέχεται εξ ορισμού ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος εξουδετέρωσης αυτών. Επιτρέψτε μου λοιπόν εδώ να εκφράσω μια διαφορετική πτυχή του θέματος, ως προς το λόγο και τον τρόπο που οι γεω-ακτίνες επηρεάζουν τους έμβιους οργανισμούς. Γιατί αυτό θα δείξει και με ποιο τρόπο μπορούμε άμεσα να τις αντιμετωπίζουμε.
Κατά πρώτον, είναι καθαρά θέμα ακτινοβολιών και όχι ιόντων που αποφασίζουν να πάρουν την ανιούσαν. Μάλιστα είναι ηλεκτρομαγνητικές (Η/Μ) ακτινοβολίες που εκπέμπονται από την ίδια τη Γη. Παντού και πάντα! Τι είναι λοιπόν αυτό που καθορίζει την πόλωση της γεω-ακτινοβολίας; Γιατί αλλού είναι θετική και αλλού αρνητική; Γιατί το καθαρό, αγνό νερό που τροφοδοτεί της πηγές και τα πηγάδια, έχει θετική για τον άνθρωπο ακτινοβολία; Ενώ νερά μολυσμένα και ακατάλληλα προς πόσιν, εκπέμπουν αρνητική ακτινοβολία;
Βλέπετε, τα πανάκριβα επιστημονικά όργανα μετράνε ακτινοβολία, όχι πόλωση. Δείχνουν μια μέτρηση, ένα νούμερο, ένα ποσό ακτινοβολίας, όχι την πόλωση αυτής. Τα όργανα δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη θετική από την αρνητική ακτινοβολία. Οι ραβδοσκόποι όμως που ειδικεύονται στην εύρεση πόσιμου νερού, αναγνωρίζουν αυτή τη διαφορά της πόλωσης. Βρίσκουν μια φλέβα νερού και ξέρουν αν είναι πόσιμο ή όχι. Πώς το επιτυγχάνουν αυτό, με αναγνωρισμένες επιτυχίες διεθνώς; Απλώς έχουν την ικανότητα να ξεχωρίζουν τη θετική από την αρνητική πόλωση, ακτινοβολία, ενέργεια... όπως θέλετε πέστε το. Και το ίδιο ακριβώς επιτυγχάνει ο ραβδοσκόπος που ανιχνεύει τις διάφορες γεω-ακτινοβολίες.
Υπόγεια ακατάλληλα ύδατα λοιπόν, τεκτονικά ρήγματα, ίσως ορισμένα ορυκτά, καθορίζουν την ποιότητα, την πόλωση της ακτινοβολίας που φτάνει σ’ εμάς και μας επηρεάζει δυσμενώς. Κατά κάποιο τρόπο φορτίζουν τη φυσική ακτινοβολία της Γης, με ενέργεια μη συμβατή με τον άνθρωπο και άλλα έμβια όντα. Πού ακριβώς εστιάζεται το όλο πρόβλημα; Στο ότι οι αρνητικές αυτές Η/Μ ακτινοβολίες διαταράσσουν το φυσικό ενεργειακό μας πεδίο. Κοινώς, μας κλέβουν ενέργεια. Και καθώς είμαστε καθαρά ενεργειακά όντα, το επί μακρόν «κλέψιμο» ενέργειας, μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία μας.
Κανονικά λοιπόν θα έπρεπε η επιστήμη ν’ αξιοποιεί τις δυνατότητες των ραβδοσκόπων, στον τομέα αυτό. Με τη συμβολή της ικανότητάς τους, να τεκμηριώνει βάσιμες απόψεις, αντί ν’ αρκείται σε λογικοφανείς εξηγήσεις. Ο κόσμος έχει να ωφεληθεί από μια τέτοια συνεργασία. Γιατί αυτή τη στιγμή, επιστημονικά θεωρείται άλυτο το πρόβλημα της αρνητικής γεω-ακτινοβολίας. Ενώ αν αναγνωρίσει η επιστήμη το γεγονός ότι κάτι πολώνει αρνητικά την Η/Μ ακτινοβολία στο υπέδαφος, μπορεί να δει πως γίνεται να ξανα-αλλάξει η πόλωση στην επιφάνεια που ζούμε και να πάψει η αρνητική της επίδραση. Είναι εφικτό. Είναι απόλυτα εφικτό. Είναι απλώς θέμα ενέργειας... όπως τα πάντα τελικά στο θαυμαστό σύμπαν που ζούμε. Και όπως γνωρίζουμε, η ενέργεια δεν χάνεται, ούτε καταστρέφεται· απλώς μετασχηματίζεται!