નથી કો સત્વ પૃથ્વીમાં, સ્વર્ગે દેવો વિષેય કો,

જે હોય ગુણથી મુક્ત, જે આ પ્રકૃતિના ત્રણ. ૪૦/૧૮

બ્રાહ્મણો, ક્ષત્રિયો, વૈશ્યો, શુદ્રોના જે સ્વભાવથી,

થયા ભિન્ન ગુણો, તેણે પાડ્યા છે કર્મ ભેદના. ૪૧/૧૮

શાંતિ, તપ, ક્ષમા, શૌચ, શ્રદ્ધા, નિગ્રહ, આર્જવ,

જ્ઞાન, વિદ્યાન-આ કર્મ બ્રાહ્મણોનું સ્વભાવથી. ૪૨/૧૮

શૌર્ય, તેજ, પ્રજારક્ષા, ભાગવું નહીં યુદ્ધથી,

દક્ષતા, દાન ને ધૈર્ય-ક્ષાત્રકર્મ સ્વભાવથી. ૪૩/૧૮

ખેતી, વેપાર, ગૌરક્ષા-વૈશ્યકર્મ સ્વભાવથી,

સેવાભાવ, ભર્યું કર્મ, -શૂદ્રોનું એ સ્વભાવથી. ૪૪/૧૮

માનવી પોતપોતાનાં કર્મે મગ્ન રહી તરે;

સ્વકર્મ આચરી જેમ મેળવે સિદ્ધિ, તે સુણ. ૪૫/૧૮

જેથી પ્રવર્તતાં ભૂતો, જેણે વિસ્તાર્યું અ બધું,

તેને સ્વકર્મથી પૂજી સીદ્ધિ ને મેળવે નર. ૪૬/૧૮

રૂડો સ્વધર્મ ઊણોયે સૂસેવ્યા પરધર્મથી;

સ્વભાવે જે ઠરે કર્મ, તે કર્યે દોષ ના થતો. ૪૭/૧૮

સહજ કર્મમાં દોષ હોય તો'યે ન છોડવું,

સર્વ કર્મે રહે દોષ, ધુમાડો જેમ અગ્નિમાં. ૪૮/૧૮

આસક્ત નહીં જે ક્યાંય જીતાત્મા, નિ:સ્પૃહી સદા;

પરમ નિષ્કર્મની સિદ્ધિ તેને સંન્યાસથી મળે. ૪૯/૧૮

પામીને સિદ્ધિને યોગી, જે રીતે બ્રહ્મ ને મેળવે,

સુણ સંક્ષેપમાં તેને,-નિષ્ઠા જે જ્ઞાનની પરં. ૫૦/૧૮

પવિત્ર બુદ્ધિને રાખે, નીમે ધ્રુતિથી મન,

શબ્દાદિ વિષયો ત્યાગે, રાગદ્વેષ બધા હણે; ૫૧/૧૮

એકાંતે રહે જમે થોડું, ધ્યાનયોગ સદા કરે,

જીતે કાયા-મનો-વાણી, દ્રઢ વૈરાગ્યને ધારે; ૫૨/૧૮

બળ-દર્પ-અહંકાર-કામ-ક્રોધ ટળી ગયા,

સંગ્રહ-મમતા છોડયા, શાંત તે બ્રહ્મમાં મળે. ૫૩/૧૮

બ્રહ્મનિષ્ઠ, પ્રસન્નાત્મા, શોચ કે કામના નહીં,

સમાન દ્રષ્ટિનો પામે મારી પરમ ભક્તિને. ૫૪/૧૮

ભક્તિએ તત્વથી જાણે, જેવો છું ને હું જેમ છું,

તત્વે આમ મ’ને જાણી, તે મળે મૂજમાં પછી. ૫૫/૧૮

મારો આશ્રિત તે કર્મો સર્વ નિત્ય કરે છતાં,

મારા અનુગ્રહે પામે અખંડ પદ શાશ્વત. ૫૬/૧૮

મ’ને અર્પી બધાં કર્મો મનથી, મત્પરાયણ,

મારામાં ચિત્ત ને રાખ બુદ્ધિયોગ વડે સદા. ૫૭/૧૮

મચ્ચિત્તે તરશે દૂ:ખો સર્વે મારા અનુગ્રહે,

ન સુણીશ અહંકારે, નિશ્ચે પામીશ નાશ તો. ૫૮/૧૮

જે અહંકારને સેવી માને છે કે ‘લડું નહીં’,

મિથ્યા પ્રયત્ન તે તારો, પ્રકૃતિ પ્રેરશે તને. ૫૯/૧૮

બંધાયેલો સ્વકર્મોથી, નિર્માયાં જે સ્વભાવથી,

મોહથી ઈચ્છતો ના જે, અવશે તે કરીશ તું. ૬૦/૧૮

વસીને સર્વ ભૂતોનાં હ્રદયે પરમેશ્વર,

માયાથી ફેરવે સૌને, જાણે યંત્ર પરે ધર્યા. ૬૧/૧૮

તેને જ શરણે જા તું, સર્વભાવથી, ભારત,

તેના અનુગ્રહે લૈશ શાંતિ ને શાશ્વત પદ. ૬૨/૧૮

આવું આ સારમાં સાર જ્ઞાન મેં તુજને કહ્યું,

તેને પૂર્ણ વિચારીને કર જેમ ગમે તને. ૬૩/૧૮

વળી, મારું પરમ વેણ, સારમાં સાર, આ સુણ,

મ’ને અત્યંત વા’લો તું, તેથી તારું કહું હિત. ૬૪/૧૮

મન, ભક્તિ મ’ને અર્પ, મ’ને પૂજ, મ’ને નમ,

મ’ને જ પામશે નિશ્ચે, મારું વચન લે, પ્રિય! ૬૫/૧૮

છોડીને સઘળા ધર્મો, મારું જ શરણું ધર;

હું તને સર્વ પાપોથી છોડાવીશ, નચિંત થા. ૬૬/૧૮

તપ ના, ભક્તિ ના જેમાં, ના સેવા-શ્રવણે રુચિ;

નિંદતાય મને તેને, કે’વું ના જ્ઞાન આ કદી. ૬૭/૧૮

જે આ જ્ઞાન મહા ગૂઢ આપશે મુજ ભક્તને,

પરાભક્તિ કરી મારી મ’ને નિશ્ચય પામશે. ૬૮/૧૮

તેથી અધિક ના કોઈ મારું પ્રિય કરે અહીં,

તેથી અધિક તો કોઈ મારો પ્રિય જાગે નહીં. ૬૯/૧૮

શીખી વિચારશે જે આ ધર્મસંવાદ આપણો,

મારી ઉપાસના તેણે જ્ઞાનયજ્ઞે કરી, ગણું. ૭૦/૧૮

જે શ્રદ્વાવાન નિષ્પાપ માનવી સુણશેય આ,

તેયે મુક્ત થઈ પામે લોકો જે પુણ્યવાનના. ૭૧/૧૮

પાર્થ, તેં સાંભળ્યું શું આ બધું એકાગ્ર ચિત્તથી?

અજ્ઞાન-મોહનો નાશ શું હવે તુજ કૈં થયો? ૭૨/૧૮

અર્જુન બોલ્યા –

ટળ્યો મોહ, થયું ભાન, તમ અનુગ્રહે, પ્રભો!

થયો છું સ્થિર નિ:શંક, માનીશ તમ શીખને. ૭૩/૧૮

સંજય બોલ્યા –

કૃષ્ણાર્જુન મહાત્માનો આવો સંવાદ અદભુત,

રોમ ઊભાં કરે તેવો, સાંભળ્યો મેં, મહીપતે. ૭૪/૧૮

કૃષ્ણ યોગેશ્વરે સાક્ષાત, સ્વમુખે બોલતાં સ્વયં,

મેં આ યોગ પરંગૂઢ સુણ્યો વ્યાસ-અનુગ્રહે. ૭૫/૧૮

આ કૃષ્ણાર્જુન સંવાદ, મહા અદભૂત, પાવન,

સ્મરી સ્મરી મ’ને તેનો હર્ષ થાય ફરી ફરી. ૭૬/૧૮

સ્મરી સ્મરીય તે રૂપ, હરિનું અતિ અદભુત,

મહા આશ્ચર્ય પામું ને હર્ષ થાય ફરી ફરી. ૭૭/૧૮

જ્યાં યોગેશ્વર શ્રીકૃષ્ણ, જ્યાં ધનુર્ધર અર્જુન,

ત્યાં વસે જય, ઐશ્વર્ય, લક્ષ્મી ને સ્થિર નીતિયે. ૭૮/૧૮

શ્રીકૃષ્ણાર્જુન વચ્ચેના સંવાદનો ‘ગુણ પરિણામ' નામનો અઢારમો અધ્યાય સંપૂર્ણ