Executie door kruisigen had twee doelen: het slachtoffer moest zoveel mogelijk pijn lijden, en het moest zo lang mogelijk duren. De Romeinen wisten precies hoe ze dat konden bereiken. Tienduizenden mensen zijn er gekruisigd. Toen het Christendom de leidende godsdienst in het Romeinse rijk was geworden, werden er geen mensen meer gekruisigd. En ook na de ineenstorting van het Romeinse rijk gebeurde dat niet meer, en de kennis erover verdween. Maar in de zwartste dagen van de medische wetenschap, van 1942-45, veranderde dat. Er stonden artsen op, die wel eens wilden bestuderen, wat er gebeurde, als mensen stierven. En van de toenmalige regering van Duitsland kregen zij alle kansen om dit te onderzoeken. Eén van de manieren van sterven die werden onderzocht was de kruisiging. Het bleek al snel, dat de beelden van Christus aan het kruis niet deugen. Als je iemand ophangt aan spijkers, die door de handen zijn geslagen, dan scheuren die uit. De spijkers moeten door de polsen worden geslagen.
Verder ontdekten ze, dat je als je iemand aan zijn polsen aan het kruis hangt, hij vrij vlug zal sterven, omdat zijn gewicht de ademhaling belemmert. Dat was niet de bedoeling van de Romeinen, en ook niet van Mengele c.s. Daarom ziet men bij de kruisiging een steuntje voor de voeten en één waarop je min of meer kan zitten. Beide dienen om het slachtoffer in staat te stellen, zich bij ademnood op te richten, steunend op de spijkers door de voeten geslagen.
Dit verklaart ook, waarom de Romeinen bij de andere gekruisigden de benen braken. Als dat gebeurd is, kan het slachtoffer zich niet meer oprichten om adem te halen, en stikt na korte tijd. Bij de kruisiging worden er geen vitale organen beschadigd, en een gezond slachtoffer kan een paar dagen blijven leven. Het verbaast Pilatus dan ook, dat Jezus, 33 jaar en in goede gezondheid, zo snel is gestorven. Ook hier hebben proeven opheldering geboden.
Het bleek, dat sommige mensen in staat waren, hun ademreflex zo lang te onderdrukken, dat ze te uitgeput waren om alsnog te ademen, en dus stierven, veel eerder dan anders.
Een soort euthanasie dus: een einde maken aan een ondraaglijk en uitzichtsloos lijden.
Misschien heeft Jezus dat dus ook gedaan.
Alleen dan kan Jezus vlak voor zijn dood verstaanbaar gesproken hebben.
Er zijn heel veel afbeeldingen van de kruisiging van Jezus. WikeCommons heeft er een rubriek aan gewijd.