πλατωνικές ιδέες

                                                          Οι Πλατωνικές ιδέες στην Ακρόπολη

Η τετρακτύς του Παρθενώνα. Ήτοι ο τετραπλός πόλεμος στην νοητική πύρινη τέταρτη διάσταση…

Τα θεολογούμενα της αριθμητικής των πυθαγορείων επανάφερε κακήν κακώς το φιλοσοφικό κίνημα των γερμανόφωνων φαινομενολόγων υπαρξιστών στις αρχές του 20ου αιώνα. Προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στον εμπειρισμό και τον ορθολογισμό, μας έδειξε την πύλη της φαντασίας και της μεταφυσικής.

Ο πιο υγιής ή ερωτικός από αυτούς ήταν ο ποιητής και θεολόγος Κίρκεργκωρ ο προάγγελος του κινήματος του υπαρξισμού, που θεμελίωσε θεωρητικά ο θανατολάγνος Χάιντεγκερ.

Αυτός γοητεύτηκε τόσο πολύ από την πύλη των πλατωνικών κατηγορημάτων του Είναι που προβάλουν από την πύλη (< Π+ύλη) του Χρόνου που ξέχασε να την περάσει…

Ο θαρραλέος ψυχοπαθολόγος Κ. Γιάσπερς μυήθηκε-εισήλθε παράνομα στον κόσμο των θεών, (πήρε δηλ. πολλά ναρκωτικά για να περάσει την πύλη), αλλά έτσι κατέστρεψε-έκαψε τον νοητικό του φορέα οπότε έπεσε στην ευλάβεια…

Ευτυχώς ο Ζ.Π. Σαρτρ χάρις στην νοητική του ευαισθησία και την αστρική ναυτία του στις λέξεις, κατάφερε να ανοίξει την πρώτη Πύλη, αλλά καθότι υλιστής τυφλώθηκε και στράφηκε στην πολιτική…

Συμπάσχοντας μαζί τους αντιληφθήκαμε πως οι αριθμοί δεν είναι ποσότητες αλλά ποιότητες… Έτσι παρακολουθήσαμε την πορεία από τον αρ. 1 του εμπειρισμού στον αρ. 2 του ορθολογισμού που εξετάζει την εμπειρία στο κάτοπτρο του νου, για να εισχωρήσουμε με την υπαρξιστική φαινομενολογία του φανταστικού, στην ποιητική λειτουργία, ιεροσύνη της 3-εγκέφαλης ανθρώπινης ύπαρξης.

Στον αρ. 4 που εισάγει στην αναζήτηση της σχέσης όντος και μη όντος προσπάθησαν να μας μυήσουν λοιπόν, αλλά δεν τα κατάφεραν επαρκώς...

Την πύλη της μύησης στην 4η νοητική διάσταση τελικά άνοιξε ο ίδιος ο θάνατος ή παγκόσμιος τεχνολογικός πόλεμος, που προμήνυσε η αγωνιώδης γραφή τους, γιατί η 4η αστρονοητική διάσταση είναι ένας ακατάπαυστος πόλεμος… όπως μας έχει υποδείξει ο Ηράκλειτος.

Ο Ζ.Π. Σαρτρ κατάφερε να αποτυπώσει στο έργο του όλη την τραγικότητα της υπαρξιστικής φιλοσοφίας, από τον «υπαρξισμό της σκέψης» (cogito) του Καρτέσιου, έως την ρομαντική γοητεία του θανάτου από τον διδάσκαλό του Χάιντεγκερ που κακοποίησε υπερβάλοντας την αντίληψη της πλατωνικής Φιλοσοφίας ως μελέτη θανάτου, που στην συνέχεια ο ναζισμός μετέτρεψε όπως και τον βουδισμό σε λατρέα θανάτου … Για να διατυπώσει τελικά στον "τοίχο" το αίτημα της αθανασίας στην ταύτιση της ψυχής με την εικόνα του αθάνατου τοπίου...

Οι πυθαγόρειες θέσεις του Ζ.Π. Σαρτρ που ουσιαστικά υπήρξε εν αγνοία του ένας θεωρητικός του κυβισμού-ιμπρεσιονισμού του Σεζάν που πρωτοδιατύπωσε την φύση του νοητικού μη όντος στην φράση: «ο άνθρωπος όταν κοιτά το τοπίο πρέπει να είναι απών», συνοψίζονται στις ακόλουθες γραμμές…

1. Αν όλα είναι Ένα δεν υπάρχει ο αρ. 2 στην φύση.

2. Ο αρ. 2 είσαι εσύ που την αντιλαμβάνεσαι καθώς κατοπτρίζεται στον εγκέφαλό σου.

3. Ενώ ο αρ. 3 είναι η ικανότητά σου να ιδεοποιείς, να φαντάζεσαι έχοντας επίγνωση ότι εσύ είσαι ταυτόχρονα η εικόνα και ο δημιουργός της. Αν φαντάζεσαι λ.χ. ένα κερί είσαι το κερί. Αν φανταστείς όμως την εικόνα που βλέπεις μπροστά σου θα πάθεις σοκ…

4. Το σοκ έρχεται από το γεγονός πως δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου μέσα στην εικόνα που παρατηρείς (όπως έλεγε ο Σεζάν), γιατί ο παρατηρητής δεν μπορεί να είναι μέρος του συστήματος που παρατηρεί. Έτσι εμφανίζεται η ποιότητα του μηδενός 1+2+3+4=10=1+0 =1.

Επανέρχεται δηλ. η αρχική ενιαία κατάσταση στην ομηρική συνείδηση του Οδυσσέα ως μηδενός ή μη Όντος… (ο Ού-τις, Κανένας), μετά την τύφλωση του Γίγαντα Κύκλωπα του τοπίου…

Οι αρ. 3 και 4 περιγράφονται από τους Ουσπένσκυ-Γκουρτζίεφ ως πρώτο και δεύτερο υπαρξιακό σοκ ή διδάσκαλος και αντίπαλος... Ο ΄Ωρος και ο Σεθ της αιγυπτιακής μεταφυσικής...

εικ. Αυτές οι 4εις ποιότητες αποτυπώνονται στις 92 μετόπες του Παρθενώνα που σχηματίζουν το χρονικό έτος ή κίνηση-εμφάνιση της υλικής ουσίας.

Ο αρ. 47  και ο ζωδιακός του Σειρίου ?

Το στοιχείο Παλλάδιο με Ατομικό Αριθμό 46 βρέθηκε   και ονομάστηκε το 1803 από τον Άγγλο W. Η.  Wollaston  προς τιμήν της Παλλάδας Αθηνάς (46 είναι οι κίονες του Ναού της οι οποίοι στηρίζουν τις  92 μετόπες της). Την ίδια ακριβώς εποχή  που ο Λόρδος Έλγιν έκλεβε τα εναπομείναντα μέρη από την ζωοφόρο του Παρθενώνα…

Οι Άγγλοι ανήκουν στο ζώδιο του Κριού (το ζώδιο της θεάς Αθηνάς) όπου έχει νοητική έξαρση ο Ερμής των κλεπτών και του εμπορίου. Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν πως το Παλλάδιο  διατέθηκε στο εμπόριο  από τον Wollaston χωρίς να ανακοινωθεί η ανακάλυψή του, ώστε να διαφυλάξει όσο μπορούσε περισσότερο  το μονοπώλιο του !!!

Το μυστικό της παραγωγής του έγινε γνωστό μετά τον θάνατό του…

Το παλλάδιο θεωρείται ευγενές μέταλλο μαζί με το ρουθήνιο, το ρόδιο, το ιρίδιο, τον άργυρο, το όσμιο, το λευκόχρυσο και το χρυσό με την τιμή του να τίθεται σε διαπραγάτευση  στις χρηματαγορές

Το πως συνδυάζονται όλα αυτά μόνον αλχημιστές και αστρολόγοι μαθηματικοί όπως ήταν και οι αρχιτέκτονες της Αγοράς  του Παρθενώνα,  έχουν την αναγκαία νοητική ευαισθησία ώστε να καταγράψουν τις συγκυρίες  στους νευρώνες του εγκεφάλου τους …

(πολλά τα γέλια του Ουρανού, που έχει και αυτός  έξαρση στον τρελοκαπελά Κριό-Ερμή της Αγγλίας).

Η κρυφή γοητεία του Παρθενώνα  οφείλεται στον νοητικό Άργυρο,  δηλ. τον αρ. 47 στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ας σημειωθεί  ότι τα ευγενή μέταλλα της 11ης ομάδας έχουν ως Ατομικούς Αριθμούς  μόνον  πρώτους Αριθμούς ήτοι : τον Χαλκό 29,  Άργυρο  47  και τον Χρυσό 79…

Η βασική ιδιότητα ενός πυθαγόρειου Κύκλωπα πρώτου αριθμού (> η πρώτη γενιά των τέκνων του Ουρανού)  είναι πως στην περίοδο του δεκαδικού τους υπολοίπου,  ιεραρχούν με έναν μοναδικό τρόπο όλους τους προηγούμενους

Έτσι ο χρυσίζων Χαλκός 29=28+1 της Αφροδίτης έχει περίοδο πρώτης τάξης 28 ψηφίων οπότε συνδέεται με τον αστρικό σεληνιακό μήνα… και τις Πλειάδες που σέρνουν το άρμα της Θεάς Αφροδίτης

Ο ηλιακός Χρυσός 79=6*13+1 έχοντας  περίοδο έκτης τάξης  13ων ψηφίων  συνδέεται επίσης με τις 13 πανσελήνους 

Ο Άργυρος 47=46+1 έχοντας κυκλική περίοδο πρώτης τάξης 46 ψηφίων συνδέεται με την Παλλάδα Αθηνά και την λατρεία του άστρου του Σειρίου.

Ο αρ. 47 εμφανίζεται  στους διαιρέτες του 846 συνθετικού της σεληνιακής περιόδου  2/13=153.846…  

Ο 846=666+180 (Αντιδιαμετρικός  του Αντίχριστου 666 δηλ. ο Χριστός ?) όπως και ο ήλιος Αντίχριστος 666 (Άνθραξ > Άνθρωπος) έχει 12 διαιρέτες ζώδια. Η διαφορά τους είναι ότι στο μεν ζώδιο του  Ζυγού που ζυγίζεται η κοινωνικότητα  στον ηλιακό  ζωδιακό αντιστοιχεί στον πρώτο αριθμό 37,  36ης τάξης με τριψήφια περίοδο (1/37=027) παραπέμπει πάλι στην σελήνη.  Ενώ ο Ζυγός στον ζωδιακό του Σειρίου (846) είναι ο αρ. 47 με ενιαία κυκλική περίοδο 46 ψηφίων όσοι και οι 46 κίονες-στηρίγματα των 92 μετοπών της ζωοφόρου του Παρθενώνα, δηλ. των 92 εκ των 96 πετάλων του τρίτου οφθαλμού  της Θεάς Αθηνάς (υπόφυσης)…

Το πως συνδέονται τα πυθαγόρεια μαθηματικά της λατρείας του δημιουργικού καλειδοσκοπικού Λόγου της συμμετρίας των κυκλικών περιόδων ή γονιδιακών λόγων  με τις ακτίνες ή τετράγωνα του φωτός. Η μεν σοφή αρχαιότητα το διατυμπάνιζε με κάθε τρόπο ή δε αποβλακωμένη επιστήμη ακόμη δεν το έχει ανακαλύψει ή το κρύβει όπως ο Wollaston  για να έχουν υπερκέρδη  οι φαρμακοβιομηχανίες... Αφού ο "μεσαίωνας" βρίθει από περίαπτα μαγικά τετράγωνα, όπως και η Αγορά όταν ξέπεσαν τα Ελευσίνια μυστήρια του φωτός  στους ελληνιστικούς  χρόνους...

Ελπίζω πως όσοι έχουν πτυχίο Δημοτικού ώστε να μελετησουν λιγο τον Θεό Δία της  Διαιρετότητας να το εννοήσουν…

Στην εικόνα η αρχιτεκτονική ιεραρχική αποτύπωση του Αργύρου > ασημένιου άστρου του Σειρίου...

1. Στις 14 ανατολικές αποτυπώνεται το «Ον» ή θέρος: η μαρτυρία-εμπειρισμός των Μονάδων-θεών της Γιγαντομαχίας. (οι Γίγαντες-Κύκλωπες είναι η προβολή του φυσικού τοπίου, των θείων προτύπων στην Ήρα-αύρα μας, η εντελέχεια του Αριστοτέλη) 2. Στις 14 δυτικές αποτυπώνεται το «μη Ον» ή Χειμών των Δεκάδων ψυχών (<ψύχω): πρόκειται για την Αμαζονομαχία ή κρίση των αυταπατών-πλανών του βίου μας από τις Ερινύες ή Αμαζόνες-ψυχές που ζητούν την δικαίωση στον Άρειο Πάγο, ή κάτω κόσμο της δικαιοσύνης του Σαρπηδόνα

3. Στις 32 νότιες μετόπες του Φθινοπώρου αποτυπώνεται το φιλοσοφικό «εν δυνάμει» οι Εκατοντάδες ή ψυχολογικές νοητικές τριπλότητες (βουδιστικά φαντάσματα) της Κενταυρομαχίας: Δηλ. η μάχη των αγαθών προθέσεων ή Λαπίθων (ιδεών) με τις τραυματικές εμπειρίες-πραγματώσεις τους κατά την παιδική ηλικία. Που καταλήγουν στην διαμόρφωση των ταχύτατων αρχετύπων που δυναστεύουν ως Κένταυροι ή ευλογούν ως Λαπίθες την ζωή των ενηλίκων…

4. Στις 32 βόρειες μετόπες της άνοιξης αποτυπώνεται το φιλοσοφικό «εν ενεργεία», ο Τρωικός πόλεμος των πυθαγόρειων χιλιάδων ή ρόλων που εκτελούμε στον ανθρώπινο βίο μας

 Οι αριθμοί στις 4εις πλευρές  του Παρθενώνα____________________________________

• Στο πυθαγόρειο τρίγωνο (3,4,5): H ειμαρμένη 5 αντιστοιχεί στο κράτος δικαίου 

• Η φυλετική πρόνοια 3, στην θρησκεία,

• O  Εριχθόνιος της συνείδησης στον  πολιτισμό  4

 Η  εξέλιξη  της πόλις - πολιτισμού καταγράφεται στην αρχιτεκτονική της Ακρόπολις:

• η σειρά των φυλών κατά την κλίμακα της αιθερικής τους πτώσης  είναι:                                    Έλλοπες-Κύκλωπες-Κένταυροι-Πελασγοί-Έλληνες ήτοι (Μονάδες-δεκάδες-εκατοντάδες-χιλιάδες...) 

Οι δράκοντες  Κένταυροι (century=εκατό) που κοσμούν την νότια πτέρυγα, οδηγούν την σκέψη μας στην Γεωμαντεία των κατευθύνσεων:

• Ανατολή-Θεότητα-Μονάδες-Αέρας  [ η γέννηση της Αθηνάς]

• Δύση-Ψυχές-Δεκάδες-Ύδωρ   [ ο κήπος των Εσπερίδων, με το δένδρο και το φίδι ]

• Νότος-Κένταυροι (Νόηση)-Εκατοντάδες-Πυρ  [ η μάχη Κενταύρων Λαπιθών ]

• Βορράς- τα Γεγονότα της Προσωπικότητας-Χιλιάδες-Γη   [ ο τρωικός πόλεμος ]

  • Παρόμοια στις κατευθύνσεις του ορίζοντα αντιστοιχούν και οι εναλλαγές των πολιτευμάτων: 

1. Χρυσή εποχή=Βασιλεία (ένας ανώτερος μυημένος). Η φυλή των ιερέων

2. Ασημένια εποχή=Αριστοκρατία (η ιεραρχία των μυημένων). Η φυλή των πολεμιστών

3. Χάλκινη εποχή=Δημοκρατία (η ομάδα των ζηλωτών). Η φυλή των δημιουργών

4. Σιδηρά εποχή=Τυρρανία (οι αμύητοι). Η φυλή των εμπαθών υπηρετών

Πόσους κίονες έχει ο Παρθενώνας ? Μια επίσκεψη στο ροδοσταυρικό  Sri Yantra της Ακρόπολης-ψυχής   Στην ιστορία της αρχιτεκτονικής αναφέρεται πως οι Έλληνες αφού μελέτησαν τους ναούς άλλων πολιτισμών προχώρησαν στην κατασκευή των δικών τους ώστε να στεγάσουν τους θεούς τους… Η εμπειρία από τους διαλογισμούς όμως δείχνει ότι η μελέτη των άλλων πολιτισμών δεν συμβαίνει σαν μια συνθετική ταξιδιωτική περιήγηση στον πλανήτη όπως κάνουν οι προτεστάντες αγγλοσάξωνες. Αλλά εξαιτίας των ταξιδιών της συνείδησης στα κοσμικά αιθερικά αρχεία της μνήμης, όπως έκαναν οι Έλληνες αναπαράγοντας τον πολιτισμό της Αφροδίτης, όχι την ωραιότητα όπως έκαναν οι Λατίνοι αλλά το κάλος... Στην θεοσοφία με τον όρο των 777 ενσαρκώσεων δηλώνεται η σπειροειδής του νήματος της ζωής που περιέρχεται τις επταπλότητες των πεδίων : Οι 7 Εκατοντάδες  αφορούν τις ενσαρκώσεις-προσωπικότητες στους κλάδους των φυλετικών πολιτισμών. (Η Ήρα για να προστατέψει το δένδρο της ζωής με τα μόνιμα άτομα τοποθέτησε φύλακα τον άγρυπνο δράκο με τα εκατό κεφάλια, τον Λάδωνα).  βλ.  1/13=076923=777*99

Οι 7 Δεκάδες αφορούν την διαβίωση στον Παράδεισο του νοητικού κόσμου (τον κήπο των Εσπερίδων θυγατέρων του Άτλαντα). Εδώ η θεά Δήμητρα (αιθερική Γαία) φυλάσσει στον ιερό κήπο της τα χρυσά μήλα (μόνιμα άτομα) της εμπειρίας από τους κλάδους των φυλετικών πολιτισμών.

Οι 7 Μονάδες αφορούν την πλανητική θέα από τον «θρόνο» του ιερού σημείου (Bindu) της Μονάδας μας στο κέντρο της Sri Yantra, την κατοικία της θεότητας. Από εδώ ελέγχεται η κατάσταση του αιτιατού σώματος (λωτού της ψυχής) σε ολόκληρο τον πλανητικό Γύρο των 7 φυλών

Ο Λευκοπόρφυρος μέγας Ναός που αναφέρει ο μυημένος Παλαμάς στον ολυμπιακό ύμνο είναι το αιθεροφυσικό μόνιμο άτομο. Ο αποφασιστικός έλεγχος των παθών του φυσικού φορέα δια της θελήσεως του ασκητή-αθλητή επιβραβεύεται με το όραμα της εισόδου στον Ναό, «εν παραστάσι»*, όπου ο ρομφαιοφόρος άγγελος σε υποδέχεται στην είσοδο ανάμεσα στους δύο κίονες…

*Τα είδη των αρχαιοελληνικών Ναών

1, 2. Ναός «εν παραστάσι»: Οι δύο μακροί τοίχοι του σηκού (κυρίως ναού) καθώς καταλήγουν στις στενές πλευρές σχηματίζουν δύο παραστάδες, ανάμεσα στις οποίες παρεμβάλλονται κίονες (από δύο ως έξι) 3. "Ναός πρόστυλος": Όταν σε ένα εν παραστάσι ναό αντικατασταθούν οι δύο πλευρικές παραστάδες με κίονες. Δηλαδή, μπροστά από το σηκό έχουμε μια απλή σειρά κιόνων. 4. "Ναός αμφιπρόστυλος": Όταν και οι δύο στενές πλευρές είναι διαμορφωμένες όπως στον πρόστυλο. 5. "Ναός εν παραστάσι περίπτερος": Όταν σε ένα ναό εν παραστάσι προστεθεί περιμετρικά κιονοστοιχία (πτερό). 5. "Ναός διπλός εν παραστάσι, περίπτερος": Όταν σε ένα ναό του οποίου και οι δύο στενές πλευρές είναι διαμορφωμένες εν παραστάσι, προστεθεί περιμετρικά και κιονοστοιχία (πτερό). στ. Ναός αμφιπρόστυλος περίπτερος: Όταν σε ένα αμφιπρόστυλο ναό προστεθεί περιμετρικά κιονοστοιχία (πτερό). 6. Ναός δίπτερος: Όταν υπάρχει περιμετρικά διπλή κιονοστοιχία. κλπ Σύμφωνα με τα παραπάνω ο φυσικός Παρθενώνας είναι περίπτερος αμφιπρόστυλος ναός με 46=4+6=10=1 κίονες στην εξωτερική κιονοστοιχία. Επομένως είναι αφιερωμένος στην πνευματική μονάδα…

εικ. «

Η θριαμβευτική είσοδος του όνου-Νου στην καρδία, όπου του δίνεται η δυνατότητα να σκέφτεται ο ίδιος από το να μεταφέρει ως όνος τις σκέψεις των άλλων, αποδίδεται συμβολικά με την Μαρία (ρίζα Μαρ=θάλασσα του πυρός=Ραμ ) επί του όνου-νου να μεταβαίνει για απογραφή στην Βηθλεέμ-Ελευσίνα (οίκο του σίτου και της μάχης)…Η γέννηση της νοητικής ατομικότητας ή αφύπνισης των αιθερικών πυρών του τρίτου οφθαλμού στην καρδία συνιστά την πρώτη μύηση-μάχη στο σπήλαιο της αναπνευστικής γέννησης της συνείδησης στον Λέοντα…

Αμέσως μετά ακολουθεί η δεύτερη μύηση της υπαπαντής-συνάντησης ή εισόδου στον πολιτειακό ποταμό της εκκλησίας ή συλλογικής φαντασίας. Πρόκειται για τον Ηριδανό ή Ιορδάνη ποταμό που πηγάζει από τις Πλειάδες- λευκογάλαζες περιστερές του αγίου πνεύματος (γλαυκού ή άκτιστου αιθερικού φωτός), σύμφωνα με το απόκρυφο σχόλιο του Ηροδότου για τον ποταμό της Ακρόπολης.

Πρόκειται για την πολικότητα Ταύρου-Σκορπιού που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως ηλεκτρο-μαγνητισμό των νεκρών ή καλύτερα αιθέρα των κενταυρικών εμπαθών μας αισθήσεων, υπεύθυνο για την πλάνη (matrix) του υλικού κόσμου μας

Στον σκορπιό ελοχεύει η 9κέφαλη καβαλιστική Ύδρα, δηλ. η αρνητική έκφραση της ταραγμένης ψυχής μας ως δεκαδικό σύστημα της πυθαγόρειας ψυχολογικής αρίθμησης…

Όλες οι επόμενες μυήσεις είναι ανακεφαλαιώσεις και εμβαθύνσεις στην σημασία του δυαδισμού των αριθμών Ένα (Ον) και Δύο (μη Ον ή μηΔέ εν) που συνέβησαν στην διάρκεια της παιδκής ηλικίας της συνείδησης…

Η πρώτη μύηση-γέννηση στο σπήλαιο της αναπνευστικής παύσης που επιστατεί ο Θρόνος του Λέοντα, συνθέτει-επαναλαμβάνοντας τον εαυτό της 6 φορές ή μέρες 1,11,111,1111,11111,111111 … δημιουργώντας τον κόσμο των ανακλάσεων repunit- επαναλαμβανόμενων μονάδων ή μιμήσεων της προσωπικότητας. Που κυβερνούν οι πρώτοι αριθμοί ή αστρολογικοί πλανήτες (7- ήλιος, 13- σελήνη, με εξαψήφιο υπόλοιπο). Γι αυτό ο Ηρακλής φορά πάντα την λεοντή της Μονάδας του…

Η βάπττιση στην κατανόηση της ειμαρμένης (δράσης) ή μάχης των προγονικών εμπαθών φαντασμάτων ή Κενταύρων (ο Γονότυπος) με τους Λαπίθες (ο φαινότυπος) στις νότιες μετόπες του Παρθενώνα. Δηλώνει την άνδρωση της συνείδησης του πολίτη-οπλίτη που η Αθηνά (εκκλησία του Δήμου) διαφυλάσσει στην αύρα-ασπίδα της ως Εριχθόνιο όφι …

Ο Εριχθόνιος όφις είναι ο "άγνωστος στρατιώτης", σταυρωμένος όφις-βασιλεύς του πολιτεύματος που θα πεθάνει μαχόμενος με τους Ευμολπίδες ιερείς της Ελευσίνας δια την σωτηρία της πόλεως των Αθηνών…

Οι Ευμολπίδες αντιστοιχούν στις Αμαζόνες-Ερινύες, δηλ. τους εισαγγελείς της ειμαρμένης, με τις οποίες μάχεται ο Θησέας-Εριχθόνιος για να κερδίσει την Ιππολύτη μαζί με τον έλεγχο των ενστίκτων=Αμαζώνων…

Η Αμαζονομαχία κοσμεί τις δυτικές μετόπες.

Το κέρδος από όλες αυτές τις συνειδησιακές μάχες στο πλαίσιο της μόνιμης αναζήτησης ενός καλύτερου και δικαιότερου φυσικού πολιτεύματος οδηγούν αναπόφευκτα στην Γιγαντομαχία στις ανατολικές μετόπες του Παρθενώνα. Εκεί που γεννήθηκε η Θεά Αθηνά μαζί με τις ελπίδες μας για την ανατροπή της κοσμικής καταδίκης των ψυχών μας: Γιγάντων-Κυκλώπων της δεύτερης Ησιόδειας φυλής…

 Ο  σταυρός-ζυγός και τα μυστήρια της αυτοπαρατήρησης _________________________

Το ζώδιο σύμβολο της Παρθένου (m=ι,ι,ι) είναι τριπλό και μελετάται   στην διάρκεια των τριών μηνών του φθινοπώρου.  Καθώς ο Λέων-πυρ της συνείδησης που γεννήθηκε στην διάρκεια του θέρους (Θ, ρ < αιθήρ, ρώθων, θάρρος, θήρα, ραθυμία…) αντιλαμβάνεται την τριπλή φύση του   στην διάρκεια του φθινοπώρου, αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο της (Ύ)δρας δηλ. του κατοπτρικού διπλασιασμού  των τριγωνικών σπινθήρων στο  ζώδιο εκδήλωσης του Αγίου πνεύματος ...του Ζυγού-Σκορπιού 

   Το αντικείμενο της μελέτης μας είναι το γράμμα Υ των πυθαγορείων (Ύ-δρα) και το πυθαγόρειο θεώρημα, με τον Ζυγό-σταυρό ή γάμο να εστιάζει στην σημασία της καθετότητας της αυτοπαρατήρησης. Δηλαδή στον χωρισμό των εμπαθών (ράθυμων) ασύμμετρων τριγωνικών σπινθήρων του λέοντα σε δύο πολικά τριγωνικά μέρη, έως ότου επιτευχθεί η συμμετρία της αναγνώρισης  της  ισότητας των φύλων, ήτοι συναισθήματος και λογικής ή θρησκείας και κράτους δικαίου,  ως τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος-πολιτεύματος (Καίσαρος-θεού)

•  Η σχέση της εκκλησιαστικής τράπεζας με την αντίστοιχη οικονομική  προσεγγίζεται δια μέσου του εβραϊκού ζητήματος (της ιερατικής φυλής που υποχρεούται να θανατώσει την συνείδηση όταν ωριμάσει) στο  ζώδιο του Αιγόκερω. Εκπληρώνοντας το Πυθαγόρειο Θεώρημα για την θυσία-εκμηδενισμό της καθέτου της ανθρώπινης συνείδησης. Παρόμοια ο Εριχθόνιος φονεύεται από τον Ποσειδώνα πολεμώντας τους Ευμολπίδες... ιερείς των Ελευσινίων.   Η φύλαξη της κληρονομιάς ήταν πάντοτε το έργο του ιερατείου, σαν αντιπρόσωπου της θείας πρόνοιας, πλούτου-Πλούτωνα ή κόσμου των νεκρών στον οποίο οφείλουμε τα φαντάσματα (είδωλα) των  προσωπικοτήτων μας μαζί με τον κόσμο μας… Είμαστε λοιπόν χρεωμένοι στο ταμείο των φυσικών ιδεών, του Πλούτωνα ή Άδη και οι αντιπρόσωποί του ζητούν τις οφειλές. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης γίνεται αντιληπτή η φράση επί του τραπεζογραμματίου "In God we trust δηλ. Στον θεό που πιστεύουμε". Εφόσον η ανταλλακτική αξία του νομίσματος, είναι ισοδύναμη  της πίστης των πολιτών στο μέλλον της Πολιτείας τους. Ενώ το χρέος ενός λαού είναι ανάλογο του πλήθους των παθών στα οποία είναι υπόδουλος...  Οι κολάσεις ονομάζονται σήμερα "Χρηματιστηριακές Αγορές"

• Η σχέση των αθλητικών μυητικών αγώνων με το ζώδιο του Υδροχόου, υποδεικνύεται στην θ ραψωδία  του Ομήρου, «όπου ο Βασιλιάς Αλκίνοος  διοργανώνει αθλητικούς αγώνες, αναγκάζοντας  τον Οδυσσέα    να αποκαλύψει τον εαυτό του στην ανακεφαλαιωτική  εξομολόγηση των παθημάτων του:     " Η ένταση χαλαρώνει κι αρχίζει ο χορός. Στη μέση ο Δημόδοκος τραγουδά το σκωπτικό τραγούδι του σακάτη Ήφαιστου, που έπιασε στο συζυγικό του κρεβάτι την όμορφη Αφροδίτη με τον Άρη και τους κατήγγειλε στους θεούς, εκείνοι όμως τον περιγέλασαν». Το δίχτυ βέβαια που χρησιμοποίησε ο Ήφαιστος για να πιάσει το παράνομο ζεύγος (αντιθετικών πυρών) είναι η δημιουργία του ανθρώπινου αιθερικού σώματος "ο αιών του Υδροχόου"…  Κατά την διάρκεια των θρησκευτικών Ολυμπιακών αγώνων οι νικητές συμπληρώνουν τις ατελείς αιθερικές γραμμές του αδάμαντα της νοητικής μορφής τους. Καθώς το φυσικό σώμα υπάκουσε στην εσωτερική εικόνα της οραματισθείσης επίτευξης.  Παρέχοντας την πρότυπη λύση για την άρση των δεινών της πόλης τους. Δοξάζοντας την υπόδειξη του Απόλλωνα για την  διοργάνωση  αγώνων που σώζουν την Πόλη...  Τα αθλητικά στάδια έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην λήψη δικαστικών ή πολιτικών αποφάσεων καθώς στους αγώνες εκδηλώνεται η θεϊκή δικαιοσύνη. 

• Η πολιτική θέαση των πραγμάτων βρίσκεται στο ζώδιο των δύο ιχθύων (Αφροδίτης Έρωτος). Στον Όμηρο περιγράφεται μάλλον στο τελικό επεισόδιο του φόνου των μνηστήρων. Οι μνηστήρες – οι αποτυχημένες απόπειρες των παρελθουσών  προσωπικοτήτων να ενσαρκώσουν τις αρετές – ταλαιπωρούν την υφάντρια της μοίρας Πηνελόπη και τον Τηλέμαχο στον κόσμο των αιτίων. Η Πολιτική πρακτική συνίσταται στην καταστροφή των αποτυχημένων σπερμάτων του μοιραίου από τον μυημένο βασιλέα   με το τόξο της σκέψης. Ο Ηρακλής στο ζώδιο των ιχθύων φόνευσε επίσης τον Γηρυόνη της προσωπικότητας (ιδιοκτήτη των βοδιών ή ουσιών) με το τόξο του...

Η οικονομική κρίση και η θρησκεία______________________________  

   Η εμφάνιση της πόλις-κράτους  ανέδειξε  τον πειραματισμό για την δυνατότητα της ταύτισης του έθνους (ψυχής) με το κράτος (σώμα). Η αναλογία έθνους-κράτους είναι ίδια με εκείνη  της ομιλίας (κράτους) του ενήλικα προς εκείνη της σκέψης του βρέφους που δεν είναι δυνατόν να μορφοποιηθεί και να  εκφωνηθεί σε λογικές προτάσεις. Οπότε το έθνος-ψυχή ακολουθεί την τύχη της  εθνικής θρησκείας ενώ το κράτος εκφράζει την βία του  Ερμή (γλώσσας ή ομιλίας) που αλυσοδένει τον Προμηθέα-Λόγο στον Καύκασο της ύλης...

Σε μια κοινότητα επαγγελματιών  πολιτών-οπλιτών, η εμπιστοσύνη θεμελιώνεται λογικά στο εμπόριο του χρήματος και της συνείδησης των σχέσεων που εποπτεύει η πίστη-σοφία της θρησκείας. Στην κορύφωση δηλ. του πολιτισμικού εμπορικού φαινομένου η θρησκεία είναι το ίδιο το πολίτευμα που λαμβάνει σάρκα και οστά στις καθημερινές συναλλαγές των πολιτών...

• Η εμπειρία δείχνει ότι κατά την διάρκεια των συναλλαγών, ο ασκούμενος στην αυτοπαρατήρηση αποκτά σχετικά εύκολα πρόσβαση στην θέα των ταχύτατων Κενταύρων (νοητικών αρχετύπων) που ελέγχουν την ψυχολογία του. Στην σχέση δηλαδή που θεμελιώθηκε κατά την παιδική του ηλικία μεταξύ των ιδεών και των αρχετύπων-Κενταύρων ή ένστικτων βασιλείων της φύσης. (Οι 4 καβαλάρηδες-στοιχεία της αποκάλυψης)

  • Η λατρεία του πυρός σε μια υγιή κοινωνία ταυτίζεται με αυτήν του χρήματος. Όπως ο ζωδιακός των δήμων-επαγγελμάτων εγκαθίσταται γύρω από την ηλιακή ακρόπολη όπου φυλάσσεται ο χρυσός… της απελευθερωμένης (κερδισμένης, εκ της κερδίας-καρδίας) ουσίας των συνειδήσεων. (βλ. Εριχθόνιος= Ερμής χθόνιος) και τεκτονισμός. Στον καθεδρικό της Σαρτρ στα βιτρό απεικονίζονται οι εργατοτεχνίτες της πόλης, μιμούμενοι τις μετώπες του Παρθενώνα που υπέγραφαν οι τεχνίτες...

  • Το κράτος του δικαίου είναι λοιπόν απλά η μορφική έκφραση του Ναού της θρησκείας και οι όποιες δυσλειτουργίες είναι ενδεικτικές της αντίστοιχης θρησκευτικής απιστίας. Το γεγονός αυτό ήταν τόσο καθαρό στην συνείδηση των αρχαίων, που εξόριζαν αμέσως όποιον διέσπειρε καινά δαιμόνια αλλοιώνοντας την νοητική ακτίνα της πόλης ή όποιον δεν συμμετείχε ενεργά στην πολιτική (τον διαλογισμό υπέρ της πόλης).

  • Η διακοπή των αιθερικών δεσμών μεταξύ των πολιτών εμφανίζεται στην επιδερμίδα ως λεύκη, γι αυτό οι ασθενούντες από την συγκεκριμένη νόσο εξορίζονταν άμεσα από την πόλη…

  • Στις μέρες της οικονομικής κρίσης διαπιστώνουμε ότι οι οικονομικά ισχυροί λαοί του βορρά συμβαίνει να είναι Προτεστάντες, καθώς φρόντισαν έγκαιρα να εφαρμόσουν την προτεσταντική αυστηρότητα  στην κρατική δομή… Σε αντίθεση με τον νότο όπου η έννοια του έθνους-κράτους είναι ακόμη δέσμια της μνήμης της χριστιανικής  αυτοκρατορικής-θρησκείας, η οποία πολεμώντας την κρατική εξουσία (τον θεό Καίσαρα) οδήγησε σε διάλυση την αυτοκρατορία...                    

• Το ζήτημα της πόλης-κράτους-θρησκείας κατανοείται μαζί με το φαινόμενο των κλάδων του πολιτισμού ή καταβύθισης της ομαδικής ψυχής στην κλίμακα των νοητικών κολάσεων του πυρός (βλ. Δάντης, Κάφκα), στην διάρκεια της οικονομικής και πολιτιστικής κρίσης...  

  • Ο αιθέρας, ο μωαμεθανισμός και η τελολογική εποχή του υδροχόου…

  • Ο Νοστράδαμος πίστευε πως ο δυτικός πολιτισμός θα τελειώσει από τους πολέμους μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων.

  • Οι μωαμεθανοί κατηγορούν τις άλλες θρησκείες πως δεν εννόησαν την φύση των φιλοσοφικών στοιχείων και, μάλλον έχουν δίκιο… Αυτοαποκαλύπτονται ως λάτρεις του τέλους που έρχεται με την εμφάνιση του αιθερικού στοιχείου-προφήτη Μωάμεθ. Χαρακτηρίζουν τον Χριστό προφήτη του στοιχείου του θλιβερού αέρα της λογικής, που ακολούθησε την εκδήλωση του πύρινου στοιχείου με προφήτη τον Μωυσή των φιλοχρήματων Ιουδαίων (πυρ=χρήμα). Των τριών αυτών στοιχείων, προηγήθηκε το στοιχείο του ύδατος στον κατακλυσμό του προφήτη Νώε και, του γήινου στοιχείου με προφήτη τον Αδάμ…

  • Η παραδείσια κατοικία του Αδάμ ευρισκόταν στην περιοχή που εξεστράτευσε ο Αλέξανδρος, μεταξύ των 4ων ποταμών: Γάγγη-Νείλου-Τίγρη και Ευφράτη…

  • Όμως οι ορμητικοί νεοφώτιστοι μουσουλμάνοι, δεν πρόκυψαν ξαφνικά τον 7ο αιώνα. Οι καταβολές των ακραίων πεποιθήσεών τους ευρίσκονται στην Ατλαντίδα, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι Φοίνικες-Ιουδαίοι στην διάρκεια της 5ης Ατλαντίνης υποφυλής, που είναι η μητρική της Αρίας 5ης φυλής.

  • Τότε ξεκίνησε η νοητική ατομικοποίηση με την Σάρα - Ήρα να τεκνοποιεί σε πολύ προχωρημένη ηλικία τον Ισαάκ-Άρη από τον Αβραχάμ-Βράχμα-Δία.

  • Πράγματι ο νοητικός-ηλιακός ασκητικός θεός Άρης-Σίβας είναι ο ιδρυτής της ομώνυμης Αρίας φυλής… Η Βίβλος διηγείται πως οι προηγούμενες ριζικές φυλές της Ατλαντίδας υπό την σκέπη του σεληνιακού τοξότη Ισμαήλ αποχώρησαν στην έρημο της Αραβίας. Έτσι οι Άραβες αποκαλούνται Ισμαηλίτες και μάχονται μόνιμα με τους Εβραίους για τα πρωτοτόκια εφόσον ο Ισμαήλ γεννήθηκε πρώτος από την Άγαρ-Γη…

  • Στην συνέχεια αποδείχθηκε πως οι Φοίνικες παρότι μετέφεραν τα πύρινα ιερογλυφικά συμβολογράμματα των Ατλάντων Αιγυπτίων ιερέων στην μετά τον κατακλυσμό εποχή, που ξεκίνησε πριν πέντε χιλιετίες. Παρέμειναν υποχείρια του υλισμού και της συναισθηματικής πλεονεξίας των Ατλάντων. Δεν κατόρθωσαν δηλ. την νοητική ατομικοποίηση.

  • Η νοητική ατομικοποίηση ξεκίνησε επιτυχημένα από τους εξόριστους Ίωνες-Έλληνες στην ανατολή και την δύση, στο θαύμα του 6ου αιώνα ΠΧ. Όταν εκδηλώθηκε ταυτόχρονα ο ελληνοβουδισμός-πυθαγορισμός της Ελεατικής Σχολής, δηλ. η μαθηματική λατρεία των κανονικών στερεών ή φιλοσοφικών στοιχείων…

  • Η λατρεία του αιθερικού στοιχείου είναι τελολογική για τον πολιτισμό, όπως η άμμος-χρόνος των ερήμων είναι καταστροφική για τα κτίσματα... Ο αιθέρας εμφανίζεται στο τέλος της κυκλικής εναλλαγής των στοιχείων και αντιστοιχεί στην εποχή του υδροχόου (αιθερικό πεδίο). Πρόκειται για τους τακτικούς αιθερικούς κατακλυσμούς στους οποίους υπόκειται η γη στο τέλος του μεγάλου έτους των 26οοο ετών. Καθώς ανήκοντας στο ανοικτό σχήμα των Πλειάδων (7 ηλιακών συστημάτων) περιφέρεται γύρω από τους δακτύλιους της Αλκυόνης …

  • Ίσως μερικοί εκπλαγούν με την διαπίστωση πως ο ιδεοληπτικός πόλεμος με τους μωαμεθανούς είναι άλλη μια εκδήλωση της Αμαζονομαχίας.

  • Ας παρουσιάσουμε λοιπόν τα συγκριτικά στοιχεία.

  • 1. Κεντρικό θέμα της Αμαζονομαχίας όπως και του μουσουλμανισμού είναι η ανελευθερία των γυναικών, δηλ. το ζήτημα του πεσμένου αγγέλου της ελεύθερης βούλησης (Ιππολύτης < ελευθερώτριας των αλόγων-ενστίκτων)…

  • 2. Οι Αμαζόνες εγκαθίστανται στον Άρειο Πάγο, ενώ οι μουσουλμάνοι έρχονται στο κέντρο των πόλεων, επιζητώντας δικαιοσύνη στην καταδίκη του πολιτισμού… Παρόμοια με τις Βαλκυρίες-Αμαζόνες υπόσχονται την μεταφορά των νεκρών των ιερών πολέμων τους κατευθείαν στον παράδεισο...

Οι αρχαίοι ναοί όπως μου υπέδειξε η ονειριkή ηνίοχος δασκάλα, χρησιμεύουν για την αφύπνιση των ονειρευτών-μαθητών στον νοητικό κόσμο του δικτύου των γενετικών αιθερικών γραμμών. Επιβεβαιώνοντας την γνωστή διαπίστωση που έκαναν ήδη από τον 19ο αιώνα οι Γάλλοι αρχαιολόγοι, για την αστρολογική σημασία των ομφαλών της Δήλου, των Δελφών και των Σάρδεων. Αυτοί επιβεβαίωσαν σταδιακά με την συστηματική μελέτη των νομισματικών παραστάσεων την αστρολογική θεμελίωση των ναών. Καθώς οι πόλεις που ανήκαν στην ίδια Αμφικτιονία εξέδιδαν νομίσματα με σύμβολα ενδεικτικά της ζωδιακής τους θέσης ως προς τον ομφαλό-Μαντείο, κέντρο της οικονομικής Ειμαρμένης της περιοχής τους.Θυμάμαι μια παλιότερη εργασία στην οποία είχα αναγνωρίσει με μεγάλη ευκολία τα 12 ζώδια στις ιστορίες 12 πόλεων γύρω από τον ομφαλό των Δελφών:1. Στην ανατολή έχουμε τους πρωτοπόρους Κριούς-Κεφαλλονίτες με τον μύθο του γενάρχη τους Κέφαλου που τον ερωτεύθηκε η Ηώ (Η αυγή που προηγείται της πορείας του ήλιου)2. Στο ζώδιο του Ταύρου την Ηλεία, την ιερή τοποθεσία των Ολυμπιακών αγώνων. Εδώ συναντάμε τον ιδρυτή τους Ιδαίο Ηρακλή και τους Κρήτες Κουρήτες, που μετέφεραν την λατρεία του Δία (Ζ+άνας) και τον πολιτισμό των Μινωικών ταυρομαχιών. 3. Το ιερό του Επικούρειου Απόλλωνα στα σύνορα Μεσσηνίας με την Ηλεία μπορεί να αποδοθεί στο ζώδιο των Διδύμων (Απόλλωνα-Αρτέμιδας), ως ένα λίθινο βιβλίο, μαζί με την ευρύτερη λατρεία των Διοσκούρων-Διδύμων στην Λακωνική.

4. Τους καρκίνους-Λακεδαιμόνιους που σπανίως έφευγαν από τον φωτισμένο οίκο τους στον Ταΰγετο της πλειάδας Ταϋγέτης, με την πύλη των ψυχών στο Ταίναρο.

5. Τους Λέοντες των "πολύχρυσων" Μυκηνών με τον περίφημο Αγαμέμνονα (ακάθαρτο ήλιο του λέοντα) με τον οποίον ξεκινά η αλχημική αλληγορία του καθαρτήριου κύκλου του τρωικού πολέμου... (βλ. επίσης πύλη των λεόντων, λιμήν λέοντος ο Πειραιάς).

6. Τους Παρθένους-Αθηναίους που δεν ανέχονται όπως οι Τιτάνες την βασιλεία των θεών, και λάτρευαν στην Ελευσίνα του φωτός την Γαία-Δήμητρα. Προσδιορίζοντας την Δημοκρατία των τεχνιτών του Ναού και των εργασιακών σχέσεων, ως γνήσιοι προλετάριοι παρθένοι. (Ο Ερμής-χθόνιος είναι κυβερνήτης του ζωδίου).

7.8. Τους Ζυγο-Σκορπιούς Βοιωτούς Φωκαείς και την σύγκρουση των δύο αδελφών, της προσωπικότητας με την ψυχή (Ετεοκλή-Πολυνείκη) στον τραγικό κύκλο "επτά επί Θήβας" του Οιδίποδα της συνείδησης.

9. Τους Κενταύρους συναντάμε στο ζώδιο του τοξότη στο Πήλιο όρος στην Μαγνησία...

10. Ο Όλυμπος ταυτίζεται με το "όρος" του Αιγόκερω και την πύλη της εξόδου των ψυχών στην ευθεία με τους Δελφούς (Καρδιά Ε) και το Ταίναρο...

11. Τους γλεντζέδες Κερκυραίους-Φαίακες ? Υδροχόους που βοηθούν τον Οδυσσέα να ανακεφαλαιώσει τα ταξίδια του για να θυμηθεί τον εαυτό του και να επιστρέψει στην Ιθάκη ...

Την τελική κάθαρση στην μυστηριακή Ιθάκη του 666, ήλιου των ιχθύων ...

Ο 12ος οίκος των ιχθύων περιλαμβάνει μέρος της Β. Ιθάκης και την Λευκάδα. Ενισχύοντας την άποψη ότι αυτή είναι η πατρίδα του Οδυσσέα...

Στην εικόνα ο τριγωνισμός των Μαντείων δείχνει την σύνθεση των δύο στο τρίτο, όπου σχηματίζεται το κηρυκειο του Ερμή στην σπονδυλική στήλη της Δωρικής Ελλάδας. Στην αποκάλυψη του Ιωάννη (< Ίωνας) η σπονδυλική στήλη μεταφέρεται στην δωδεκάπολη της Ιωνίας, με τις γνωστές 7 εκκλησίες-διπλά τσεκούρια (λαβρυς ή τσάκρα)... Ενώ θα πρέπει να φανταστούμε και άλλο ένα κηρυκειο: από την Σαμοθράκη στην Λήμνο, στην Δήλο, στην Κρήτη έως την Σιούα...

Στην διάρκεια της μάχης των δύο λεόντων ακτινοβολεί η λευκή κυβική πόλις, η πρωτεύουσα των λαμπρών ιδεών που ενέπνευσε την αθηναϊκή δημοκρατία. Ο αυστηρός πράσινος λέων του νόμου, σύμβολο της πράσινης βουδικής οικογένειας του αέρα (βλ. νόμος του Σειρίου), καταβροχθίζει τις ηλεκτρονικές στοιβάδες των φυσικών αισθήσεων και απεγκλωβίζει την ενέργεια των φωτονίων (βλ. τον φωτοβόλο αιθέρα των αισθήσεων του ροδοσταυρισμού). Ο πράσινος λέων της ψυχής καταβροχθίζει την ισορροπία που έχει επιτύχει ο φυλετικός νους   της προσωπικότητας-πολιτισμού. Τον κατώτερο  νου  -ερυθρό  λέοντα-  του πυρός των επιθυμιών,  που συγκεκριμενοποιεί τις μορφές-ποσότητες . Εδώ χρειάζεται να θυμηθούμε ότι ο Παρθενών ανεγέρθηκε προς τιμήν της θεάς της ενόρασης για την νίκη επί του Μαντείου των Σάρδεων… Μιας νίκης που έφερε μεν τον χρυσό αιώνα του Περικλή αλλά ανέτρεψε την ισορροπία του αρχαιοελληνικού κόσμου, που βασιζόταν στην ισορροπία των δύο Μαντείων. Δελφών-Σάρδεων υπό την εποπτεία της Δήλου. Η ιστορική συνέχεια με τον (καρκίνο) Αλέξανδρο και τα UFO να εκστρατεύουν κατ εντολή του Άμμωνα Δία του ναού της Σίβα στην Ασία, θα πρέπει να αποδοθεί σε αντιστοιχία με την 3η μύηση κατά την οποία γνωστοποιούνται τα πνευματικά πυρά της Σαμπάλα-Καμπάλα… Πυρά που γέννησαν τις αυτοκρατορίες και τις μονοθεϊστικές θρησκείες (Χριστιανισμό-Μωαμεθανισμό).

Ο μυημένος Βιργίλιος διαβλέπει την καταγωγή της Ρώμης από τον Αινεία της Τροίας, στις αιτίες που έφεραν τον κατακλυσμό του Δαρδάνου/Ατλαντίδας: Ο Δάρδανος σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία ήταν γιός του Δία και της Ηλέκτρας (ηλεκτρισμού των αισθήσεων) κόρης του Άτλαντα, ο οποίος βρέθηκε στην Σαμοθράκη (των Καβείρων- η ζωδιακή ιεραρχία του καρκίνου) μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιασίωνα (< Ιησούς) και την αδελφή του Αρμονία (βλ. σύζυγος του Αδάμ-Κάδμου ή καβαλιστικού δένδρου) κατά την διάρκεια ενός κατακλυσμού στον οποίο βούλιαξε το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού, που ήταν ενωμένο με την Θράκη (<θρησκεία του Ορφέα). Μας λέγουν δηλαδή ότι οι Κάβειροι (Χερουβείμ) επέβλεψαν την δημιουργία της ανθρωπότητας -ο Ερμής της νοητικής συνείδησης ήταν ο πρώτος υιός του Δία με τις ατλαντίδες υποφυλές-κόρες (βλ. Μαία)

Όσοι μπορούν ας αναλογιστούν την βαθύτερη αιτία της ίδρυσης της Κωνταντινούπολις στην πύλη της προποντίδας, στο ζώδιο του σκορπιού από τον νεοπλατωνικό φιλόσοφο Σώπατρο, (γεγονός που χρωμάτισε ανεξίτηλα με τα ζωδιακά χαρακτηριστικά του σκορπιού την χριστιανική θρησκεία). Η τελετή του "πολισμού" δηλαδή της θεμελίωσης - ιδρύσεως της Κωνσταντινούπολης από τον νεοπλατωνικό φιλόσοφο  Σώπατρο ευνοούμενο του Μ.Κωνσταντίνου έλαβε χώρα στις 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 324 μ.χ.  Συνδέοντας  τον κατακλυσμό του Δαρδάνου και των υδάτων που ξεχύθηκαν από τον εύξεινο πόντο καταποντίζοντας το "Αιγαίο βουνό" των Κυκλάδων διαμορφώνοντας την σύγχρονη γεωγραφία των νησιών του Αιγαίου.

Μετά τον κατακλυσμό ιδρύθηκαν από τον αιθερικό Δράκο Αδάμ-Κάδμο οι πόλεις των Θηβών και του Ιλίου της Τροίας... με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: (με την αγελάδα -ενεργή ακτίνα του βουδικού πεδίου- την Αρμονία και τον Εριχθόνιο). Δημιουργώντας δηλαδή την βασική πολικότητα Προσωπικότητας και Ψυχής για τον πολιτισμό μετα την Ατλαντίδα...

Φαίνεται ότι ο φυλετικός στόχος της Αρίας φυλής είναι η δεύτερη μύηση του ελέγχου της τυφλής συναισθηματικής δημιουργικής νοημοσύνης. Πρόκειται για την δημιουργική γραμμή  των τιμωρημένων Τιτάνων ή των 18 σεληνιακών Πατέρων στην αντίθεση Παρθένου-Ιχθύων. Η γραμμή ενώνει την Ρώμη δια μέσου των Δελφών και της Δήλου με την Ιερουσαλήμ. Ο Μέγας Κωνσταντίνος επέλεξε συνειδητά την δημιουργία ενός εμβόλιμου ορθογωνίου τριγώνου Αθήνας-Κωνσταντινούπολις-Ιεροσολύμων ώστε να ελένξει την αιθερική ασυνείδητη δημιουργική γραμμή στο ζώδιο του σκορπιού).

Ένας στόχος που προκειμένου να επιτευχθεί επαναλαμβάνεται ως μεγάλη μάχη μεταξύ ψυχής και προσωπικότητας, κυκλικά μέσα στον χρόνο. Ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος όπως και ο πιθανός επόμενος θα έχουν ως αιτία και πάλι την εικονολατρική συνείδηση των σημιτών-χριστιανών και την εικονοκλαστική των φανατικών μουσουλμάνων αρνητών του πολιτισμού...

Οι θεολόγοι μαθηματικοί έχουν αναγνωρίσει την αναπόφευκτη καταστροφική τελολογική λύση 666+222=888. Όμως υπάρχει και η 777+111=888. Η πρώτη λύση προτείνεται ως "αποκάλυψη" από την τάξη των μυημένων της 3ης μύησης ενώ η δεύτερη από την τάξη της 4ης μύησης, ως μια έξυπνη δράση. (βλ καθαρισμός της κόπρου των στάβλων του Αυγεία). Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε αρκετούς μυημένους της 4ης τάξης αλλά ελπίζουμε να τους αποκτήσουμε στην επερχόμενη εποχή του Υδροχόου, λίγο πριν εκδηλωθεί ο επόμενος αιθερικός κατακλυσμός ...

      Ο Εριχθόνιος (Ερμής-Χθόνιος)   ήταν άνθρωπος φίδι, στο μέσον δύο όφεων όπως ο Ηρακλής ή ο χάλκινος-νοητικός σταυρωμένος όφις του Ορφισμού-Χριστιανισμού... (μεταξύ των 2 ληστών ή  2 προφητών). Δηλαδή ένας μυημένος κυβερνήτης (Φαραώ) που η πνευματική του εξέλιξη στον κάτω κόσμο επέτρεπε την διαμεσολάβηση στην κρίση των ψυχών, ελευθερώνοντας τους πολίτες από τα  επίγεια δεσμά των παθών.

Ως γονέας του Εριχθόνιου αναφέρεται ο Ήφαιστος-Προμηθέας, του οποίου το σπέρμα δέχτηκε η γη στην θέα της νεογέννητης Αθηνάς. (Η σχέση επινεφριδίων-ζυγού και εγκεφάλου-κριού). Σύμφωνα με το μύθο ο Εριχθόνιος γεννήθηκε ως φίδι. Η Αθηνά τον έκλεισε σε ένα καλάθι (το ωοειδές αιθερικό πλέγμα) και το εμπιστεύτηκε στις τρεις κόρες του Κέκροπα, Έρση, Πάνδροσο και Αγλαύρη, με την εντολή να μην το ανοίξουν.   Ελένη λέγεται το καλάθι- των θυσιαστικών προσφορών στα ιερά...   

 Μόνο η Πάνδροσος υπάκουσε όμως τη θεά. Όταν οι άλλες δύο κοπέλες άνοιξαν το καλάθι αντίκρισαν ένα μωρό τυλιγμένο με δύο φίδια. Τρομοκρατημένες έπεσαν από τον βράχο της Ακρόπολης. (Οι δύο κόρες αντιπροσωπεύουν τα κατώτερα κέντρα της προσωπικότητας που κλείνουν). Το φίδι κρύφτηκε στην ασπίδα της Αθηνάς (αύρα του πνεύματος). Η θεά τον μεταμόρφωσε σε άνθρωπο, τον μεγάλωσε και τον δίδαξε πρώτο να ιππεύει άμαξα με τέσσερα άλογα ή 4 τροχούς, δηλαδή τον έλεγχο της τετραπλής ανθρώπινης προσωπικότητας. Έτσι χώρισε την Αθήνα σε τέσσερις φυλές: Ποσειδωνιάς, Αθηναΐς, Διάς και Ηφαιστιάς. (Ιερέων, στρατιωτικών, ελευθέρων εμπόρων και εργατοτεχνιτών). Η σχέση Εριχθονίου-Αθηνάς (Έρωτος- Ουράνιας Αφροδίτης) με τους Ευμολπίδες-Ποσειδώνιους ιερείς της Ελευσίνας οδήγησε στην παραγωγή της απίστευτης ποσότητας των μυημένων και για μεγάλο βάθος χρόνου... Υπεύθυνων για την διατήρηση της αρχαίας γνώσης στην μορφή των σύγχρονων επιστημών και θρησκειών. Με το πολίτευμα να είναι συνάρτηση του εκπαιδευτικού συστήματος, στην συνεχή αναζήτηση της άξιας ηγεσίας.

εικ. Οι αιθέρες του Ινδουισμού είναι οι κόρες του Κέκροπα-Κραναού (Κρόνου). Ενώ η όλη μυητική αναπνευστική διεργασία που γεννά τον Εριχθόνιο (Ερμή Χθόνιο) απεικονίζεται υπέροχα στον αμφορέα:      Ο φτερωτός Βορέας είναι κοντός και στιβαρός με ζαρωμένο μέτωπο και λαιμό. Τα γένια του και τα μαλλιά του καταλήγουν σε μύτες. Αρπάζει την Ωρείθυια με ένα δυνατό κράτημα από τη μέση. Η Ωρείθυια φορά μακρύ χιτώνα, μανδύα, διάδημα, σκουλαρίκια και βραχιόλια (ένδειξη νοητικού πλούτου). Έχει στραμμένο το αριστερό χέρι προς την Έρση, που βρίσκεται στα αριστερά, και η οποία έρχεται να τη βοηθήσει. Δεξιά η Πάνδροσος απομακρύνεται γρήγορα, στρέφοντας μόνο το κεφάλι της προς τη σκηνή της αρπαγής. Στην πίσω πλευρά του αγγείου εικονίζεται μια τρίτη γυναικεία μορφή που απομακρύνεται προς τον Ερεχθέα, τον πατέρα της Ωρείθυιας. Την έχει όμως προλάβει η Άγραυλος, που με το χέρι στο γένι του Ερεχθέα (σκηνή ικεσίας) τον παρακαλάει να τρέξει να βοηθήσει την Ωρείθυια. Ανάμεσα στις γυναικείες μορφές εικονίζεται κι ο Κέκροπας, ο πατέρας της Έρσης, της Πανδρόσου και της Αγλαύρου. Η διακοπή της αναπνοής αναφέρεται ως θάνατος της Αγραύλου (συζ. του Άρη*) και της Έρσης (συζ. του Ερμή*) όταν άνοιξαν πρόωρα το αιθερικό καλάθι και είδαν τον Εριχθόνιο-Ερεχθέα της συνείδησης με τους δύο φύλακες όφεις… Η Ωρείθυια («η εν τω όρει ως μανιώδης τρέχουσα») είναι η κόρη του Εριχθόνιου-Ερεχθέα, δηλ. η μεταφυσική Επιστήμη… των μυητικών παύσεων της αναπνοής. *Ο Άρης και ο Ερμής είναι οι δύο απόκρυφοι εραστές της Αφροδίτης-Επιστήμης

Λέων αλώπηξ και βότρυς

Η τριάδα αμνός-λύκος-λέων αντικαθίσταται από την τριάδα λέων-αλώπηξ-βότρυς... Στην παραβολή αυτή του Αισώπου εμφανίζεται η αρνητική όψη της κρυσταλλωμένης προσωπικότητας ως γερασμένος λέων. Ο οποίος αντί να θηρεύει με το δίκαιον της ισχύος, παριστάνει τον ασθενή εντός σπηλαίου και τρώγει τους επισκέπτες που ενδιαφέρονται για την υγεία του. Δεν συμβαίνει όμως το αυτό και με την ερμητική αλώπεκα. Η οποία δεν εισέρχεται στο σπήλαιο γιατί παρατηρεί τα εισερχόμενα ίχνη των ζώων όχι όμως και τα εξερχόμενα … Αυτός ο πολύ σημαντικός μύθος αφορά την μαζική συνείδηση του Δήμου. Η οποία συμπεριφέρεται ως ο πανούργος βασιλεύς-ιερέας της Αιγύπτου, ο Φαραώ Βούσιρις*. Ο οποίος τρέφεται άκοπα με όλες τις αφελείς ένστικτες ζωικές μορφές συνείδησης που δεν έχουν αναπτύξει την ανεξάρτητη κριτική ικανότητα ή αυτοσυνείδηση του κερδώου-καρδιακού Ερμή. *Πρόκειται για αρνητική όψη της πνευματικής μας μονάδας που στην έλλειψη της ατομικής συνείδησης συμπεριφέρεται ως διάβολος-πρωτέας της φαντασίας... Ο Λέων του σπηλαίου είναι η αιθερική οντότητα του χώρου: «η αίθουσα = καίουσα» που σήμερα την αποκαλούν matrix… Το τέρας της αίθουσας είναι η πύρινη εξωστρεφής αιθερική φορά που δημιουργεί την πλάνη του τρισδιάστατου χώρου, που έχει σύμφωνα με τον Αναξίμανδρο την αντίθετη της κεντρομόλου φοράς του αέρα που δημιουργεί την σκέψη και την αφή... (Ο Λόγος που έγινε σάρκα) Επειδή σκεπτόμαστε=αναπνέουμε αέρα κατά τον Αριστοτέλη, δημιουργούμε μια νεφελώδη δύνη, (έναν Κένταυρο) κατά τον Ησίοδο, που αντιστοιχεί στο πλατωνικό 8εδρο ή σβούρα του Διονύσου...

Οι αντιθετικές φορές του 4εδρου=πυρός και του 8εδρου=αέρα σταθεροποιούνται στον γήινο κύβο (σβάστικα-σωβαστικα) της ηπείρου=απείρου γης των Αναξίμανδρου-Αναξιμένη.

Πρόκειται για μιά ευρέως διαδεδομένη άποψη σε όλη την Ασία...

Έτσι ο μαθητής του Αναξίμανδρου, Αναξιμένης, θα θεωρήσει ορθά πως για τον άνθρωπο η αιτία της δημιουργίας είναι ο αέρας της Κενταυρικής σκέψης και όχι ο άπειρος αιθέρας του διδασκάλου του. Καθώς ο αιθέρας με την άπειρη ταχύτητα κίνησης συνδέεται περισσότερο με το ακίνητο φυτικό βασίλειο (τις υπερχορδές της Αμπέλου ή βότρυ των ιδεών=ξύλων ή ξοάνων) της 3ης μέρας που προηγήθηκε της δημιουργίας των άστρων της 4ης μέρας !!! (βλ. παλαιά διαθήκη).

"Αντίθετα τα ζώα οφείλουν την κίνησή τους στον περιορισμό της αιθερικής φωτεινής ταχύτητας καθώς διαπερνά την Αριστοτελική Μερόπη, δηλ. τον ηλιακό οφθαλμό-άστρο"...

Ο Αίσωπος στον επόμενο μύθο: Αλεπού και βότρυς (το τσαμπί), θα μας δηλώσει ωμά πως η Αλεπού είναι μεν πιο πανούργα από το λιοντάρι αλλά παραμένει κατώτερη από τον Βότρυ: την αιθεροφυτική Διονυσιακή συνείδηση της αμπέλου*. Δηλαδή την αιθερική συλλογική μνήμη των επανενσαρκώσεων…

*Την εσωτερική σημασία του βότρυ διατηρεί ο ευαγγελιστής Ιωάννης : 'ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα'....

Η ερμητική Αλεπού ομοιάζει λοιπόν με τον πανούργο Οδυσσέα υιό του Σισύφου υιό του Ερμή (κατά μια εκδοχή), που έλυσε τον γρίφο του σπηλαίου είτε ως εκπορθητής του κάστρου της Τροίας είτε ως Ούτις (Κανένας) δραπέτης από το σπήλαιο του Κύκλωπα οφθαλμού. Αλλά παρέμεινε κατώτερος από τον Προμηθεϊκό Παλαμήδη τον εφευρέτη των γραμμάτων και του Πολιτισμού, για αυτό και φονεύθηκε εκ "λάθους" από τον υιό του από την μάγισσα Κίρκη Τηλέγονο…

Η χρυσή τομή και ο πλανήτης_______________________________________________

      Στην  εικόνα της παν-γαίας αποδίδονται τα μέρη του ανθρώπινου σώματος στις ηπειρωτικές πλάκες. Σε μια απόπειρα να εννοήσουμε τις μετακινήσεις των ινδοευρωπαϊκών φυλών προς και από την Ευρώπη/λαιμό …      Η Ευρώπη λαμβάνοντας το όνομά της από τον σχετικό μύθο της απαγωγής της Φοινικικής πριγκίπισσας (βλ. και απαγωγή της Περσεφόνης) από τον ταύρο Δία προσδιορίζεται στον λαιμό του πλανητικού πνεύματος… ως σημιτική ευρώπη ereb=εσπερία (το έρεβος είναι συναφής έννοια που παραπέμπει επίσης στον Άδη της περιοχής του καβαλιστικού λαιμού). Έως τώρα λοιπόν από τους διαλογισμούς μας στον άνθρωπο-πλανήτη έχουμε αντιληφθεί την Αφρική (<η άνευ ψύχους) ως ηλιακή κοιλία, την Νότια Αμερική που αποσπάστηκε από την ένωση με την αφρικανική ήπειρο ως κέντρο της βάσης (Άνδεις) με τον κόκκυγα στην γη του πυρός... Την βόρειο Αμερική των πανεπιστημίων που αποσπάστηκε από την Ευρώπη ως νοητικό Θώρακα. Και την Ευρώπη ως λαιμό-ισθμό κεφαλής-θώρακος που υποδέχεται τις ενέργειες των κέντρων του μεγάλου σώματος της Ασίας. Σύμφωνα με την απόκρυφη πλατωνική θεώρηση του Τίμαιου για την θηλυκή σοφία του δέρματος του ισθμού/λαιμού, εδώ βρίσκεται φυλακισμένη η Δέσποινα/Περσεφόνη (Δέσποινα είναι αναγραμματισμός του Ποσειδών = απρόσωπη ενόραση, όπως και η Ευρώπη=Ευρεία όραση) γνωστή και ως «λωτός της ψυχής» ή αλχημικό άλας.

Σε αυτόν τον χάρτη η Ασία δεν φαίνεται να αντιστοιχεί σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος του σώματος ενώ υποδέχεται την κεφαλή, υποήπειρο της Ινδίας, που έχει αποσπασθεί από την πολική περιοχή και πιέζει τώρα την Ασία δημιουργώντας την ανύψωση των Ιμαλαϊων.

Το όνομα Ασία φαίνεται ότι προέρχεται από την ακκαδική λέξη asu=ανατολή, πρόδρομη γλώσσα των Σουμερίων, Βαβυλωνίων, Σημιτών. Όμως υπάρχει πληθώρα ομόηχων λέξεων: άσσος ή άσος/μονάς, άσσον-άσιον (εγγύς), άσσιος (προκόλπιος) που παραπέμπουν στην εγγύτητα της μήτρας της αιθερικής μονάδας…

Έτσι θα θεωρήσουμε την ασιατική ήπειρο ως εκδήλωση της αιθερικής γης της επαγγελίας, όπως την θεωρούν άλλωστε οι Σημιτικής προέλευσης λαοί της μεσοποταμίας το κοράνι και η παλαιά διαθήκη…    

εικ.         Η Ευρώπη και ο υπό διαμόρφωση πλανητικός πεντάκτινος  Η ιδέα που επιχειρούμε να θεμελιώσουμε είναι ενός πεντάκτινου επάνω στην παν-γαία των 5 ηπείρων. Με τις διαγώνιες των 5 κορυφών του πενταγώνου να σχετίζονται με τις βίαιες και τις ειρηνικές μετακινήσεις των φυλών… Ένα πεντάγωνο δομείται από 3 τρίγωνα που θα πρέπει να αντιστοιχούν στις 3 φυλές που εξελίσσονται στον πλανήτη. Η Ευρώπη βρίσκεται στον λαιμό του πεντάκτινου πλανητικού ανθρώπου ηγούμενη του τριγώνου της Αρίας φυλής. Προσφέρει τον αιθέρα της ομιλίας (ουντανα) μαζί με την βαθμιαία αναγνώριση της αγγλικής ως παγκόσμιας πολυσυλλεκτικής γλώσσας…

Ο αιθέρας (πρανα) αποδίδεται γενικά στην εισπνεόμενη ή εφελκυόμενη ενέργεια της ζωτικότητας που γίνεται πραγματικά αντιληπτή στην διάρκεια των μυήσεων της συνείδησης καθώς ο χρόνος/ύλη αποκαλύπτει τα μυστικά του. (σημ. Ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος που διατύπωσε με σαφήνεια την θέση ότι ο χρόνος είναι ύλη/χρώμα, πυρ δια τριβής).

Η «πρανική μύηση» λαμβάνει χώρα κατά την διάρκεια της αναπνευστικής παύσης με την είσοδο της συνείδησης στο «αιώνιο παρόν» Dasein, που αντιστοιχεί στην οριζόντια γραμμή του θώρακα και των ανοιγμένων χεριών. (σημ. Είναι η οριζόντια γραμμή που ενώνει την σφαίρα της αυστηρότητας του Άρη και του ελέους Δία στον καβαλιστικό Αδάμ-Κάδμο). Η γραμμή αυτή σε πλανητικό επίπεδο αντιστοιχεί στην νοητική γραμμή του θώρακα των ερευνητικών κέντρων της Β. Αμερικής που δίνει την πρωτοπορία στην δημιουργικότητα εκτεινόμενος δια μέσου της βόρειας Ευρώπης στην μεγάλη βόρεια ινδοευρωπαϊκή μεταναστευτική γραμμή από την Ρωσία και την Κίνα.

Το τρίγωνο της κεφαλής της πλανητικής πεντάλφα είναι το πιο δραστήριο και εύκολα αναγνωρίσιμο, καθώς αντιστοιχεί στην νοητική εκδήλωση του Άριου ευρωπαϊκού πολιτισμού και γλώσσας (αιθέρας ουντανα). Την συνέχεια αναλαμβάνει το δεύτερο ή Ατλάντιο τρίγωνο με την διαγώνιο από το δεξί πέλμα προς το αριστερό χέρι που περνά από τα γεννητικά όργανα. Έτσι φαίνεται να αντιστοιχεί με την διέγερση των φυλετικών σπερμάτων των ατλάντιων επιθυμιών και των νοητικών εφέσεων που μελετώνται στην ενορατική σφαίρα της αυστηρότητας του Άρη. (Tο αριστερό χέρι). Μια εργασία δηλαδή για τα εργαστήρια των επιταχυντών των σωματιδίων/υλικών σπερμάτων και της γενετικής στην οριζόντια γραμμή των πανεπιστημίων του θώρακα…

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι η Άρια φυλή προσφέρει την βίαιη Δίινη ώθηση (αιθέρας απανα) της πρώτης πεπτικής οκτάβας που μετατρέπεται στην γλώσσα του πολιτισμού (αιθέρας ουντανα). Αλλά είναι η ατλάντια φυλή της Ασίας που φέρει την ευθύνη της μέριμνας για την ανάπτυξη της   πλανητικής αναπνευστικής ακτάβας… Έχει γίνει ήδη αποδέκτης των ατομικών εκρήξεων «μυήσεων» του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, με την Κίνα να αφυπνίζεται επιτέλους και να αναλαμβάνει τον ηγετικό της ρόλο στην περιοχή. (βλ. κατάκτηση του Θιβέτ. < Θήβαι ο μυητικός τύμβος)

Η πεντάλφα θα συμπληρωθεί με την τρίτη διατροφική οκτάβα των εντυπώσεων στο τρίγωνο της εκπνοής, όταν ολοκληρωθεί ο πλανητικός διαλογισμός του πεντάκτινου. Η εκπνοή της γείωσης ξεκινά με την γραμμή από την σφαίρα του ελέους (Δία) προς το πέλμα της εκκίνησης και έχει προφανώς αποδέκτη την Λεμούρια εναρκτήρια τρίτη φυλή στην αφρικανική κοιτίδα της ανθρωπότητας, που κρύβει όμως ένα τρομακτικό μυστικό. Αυτό της συνειδητοποίησης της σκοτεινής υλιστικής βούλησης ή μαγείας των πεσμένων Μονάδων μας στην περιοχή της Αφρικής-Αιγύπτου όπου ξεκίνησε η δουλεία* των Ζωικών νοητικών Μορφών. (βλ. τα μυθολογούμενα για τον Βριάρεω). Μιας εξέλιξης που προηγήθηκε του παρόντος ηλιακού συστήματος και επέφερε την εξορία της αιθερικής Γαίας στην ειμαρμένη-καταδίκη ενός τρωγω-εξελισσόμενου ηλιακού συστήματος στομάχου-πλανητικών εντέρων…

* Και ελάλησεν ο Θεός πάντας τους λόγους τούτους, λέγων. Εγώ ειμι Κύριος ο Θεός σου ο εξαγαγών σε εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας. ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι προ προσώπου μου. ου ποιήσεις σεαυτω είδωλον…

Επινομίς (προσθήκη στον Νόμο)____________________________________________________

Ο  βουδισμός-Ζεν όπως και ο Πλάτωνας είχαν αντιληφθεί ότι η υλική ουσία έχει νοητική φύση. Ο Πλωτίνος μάλιστα αρνήθηκε εντελώς την υλική υπόσταση του κόσμου, θεωρώντας την ύλη ως έκφραση της ψυχής... Έτσι ήταν όλοι τους πολύ προσεκτικοί με τους επιστήμονες και τους αξιωματικούς Νόμους που διαμόρφωναν την "πραγματικότητα" της Πολιτείας τους.

Εμείς ήδη έχουμε επισημάνει την παραδοξότητα… των υποσωματιδίων του ατόμου που κάνουν την χάρη να εμφανίζονται ανταποκρινόμενες στις επιστημονικές παρατηρήσεις των πρωτοπόρων-νομοθετών της φυσικής !... ή τους μακρινούς πλανήτες όπως ο Ποσειδώνας που προσδιορίζουν την θέση τους στον ουράνιο θόλο κατά πως ο κοινός νους ανταποκρίνεται στην νεοεμφανιζόμενη ποιότητα της αφαίρεσης.

Αυτά περιγράφονται στην μυθολογία. Με τον Δία (αιθέρα) να τοποθετεί κάθε κατάκτηση του φυλετικού νου ως αστερισμό-δείκτη στον ουράνιο θόλο, κατατρώγοντας την σκοτεινή υλοενέργεια. Με τα δίδυμα φώτα του φυσικού ήλιου Απόλλωνα και της σελήνης Αρτέμιδας, να είναι δημιουργήματα του φυλετικών νοητικών επικαλύψεων της εποχής της Δήλου (Λεμουρίας). Βοηθώντας μας έτσι να εννοήσουμε τον εαυτό μας μαζί με το σύμπαν και τους Θεούς… Ότι δηλαδή η Πολιτεία γεννά τους Θεούς-Πλανήτες ή Νόμους τους οποίους οφείλει να σέβεται εάν επιθυμεί κάποια στιγμή να καταργηθεί το φαινόμενο της πίστης θρησκείας-υποσυνειδήτου και να κυβερνηθεί από μυημένους ιερείς Επιστήμονες με επίγνωση της Ειμαρμένης… Καθώς  η άγνοια των ανθρώπων τους οδηγεί αναπόφευκτα στο ζωικό βασίλειο του ενστίκτου, καταδικασμένους από τον κοσμικό αιθέρα - Δία σε μορφές μυρμηγκιών, δελφινιών κλπ... 

• Γαία = ο Σφαίρος

• Ουρανός = Ο 1ος αιθέρας της φυλετικής μνήμης (άστρα)

• Οι 12 Τιτάνες = ο 2ος αιθέρας των αισθήσεων ο ζωδιακός της καρδίας

• Ο Κρόνος (ο σατανάς) = Ο  εκπεσών 3ος αναπαραγωγικός αιθέρας με τα γεν.όργ, του Ουρανού 

• Ο Δίας και οι θεοί πλανήτες = Ο 4ος πεπτικός αιθέρας και το ηλιακό σύστημα των εντέρων

Ο ήλιος του πολιτεύματος

Η ιδέα του ήλιου ...ως φακού στο κέντρο του αιθερικού Σφαίρου, δηλαδή ως μέτρου του πυρός της φυλετικής σκεπτομορφής   μήτρας - matrix  επανεμφανίζεται επί των ημερών μας, επαναλαμβάνοντας την θεώρηση  του Πλωτίνου περί της ανυπαρξίας  της  ύλης. Με την ψυχή να δημιουργεί εξ αιτίας της πλάνης της (Η Σοφία των Γνωστικών) τον ύλικό αιθέρα των αισθήσεων από τον νοητικό κατοπτρισμό της αιθερικής ουσίας…  Σύμφωνα με την ιδέα του Εμπεδοκλή ο ήλιος δρα ως φακός για τις ενέργειες που παράγονται από την πεπτική και αναπαραγωγική διαδικασία εντός του αιθερικού  ιστού της πόλης. Είναι έκφραση του συλλογικού φυλετικού ασυνείδητου ως ηλιακού πλέγματος που ελέγχει την μεταβολική λειτουργία του πολιτισμού  και ελέγχεται με την σειρά του από τον μετωπιαίο λοβό  (666) πράκτορα του νόμου της Ειμαρμένης. Η πτώση του κραδασμόυ της δόνησης του φωτός, επέφερε τον    χωρισμό της μορφής σε φύλα και την δημιουργία του στομάχου-ήλιου του πλανητικού  πεπτικού συστήματος την μακρινή εποχή της Δήλου-Λεμουρίας… Τότε που γεννήθηκε  το δίδυμο ήλιου-σελήνης (Απόλλων-Άρτεμις)

Η απόπειρα για την   κατανόηση από τον ανθρώπινο σεληνιακό νου,  της λειτουργίας του ήλιου   (ως φαντασίας,  φάος-φως) περιγράφεται στην μυθολογία στο ατυχές επισόδειο  του Φαέθωνος... Όμως ήταν ο μυημένος Μόζαρτ εκείνος που διαπραγματεύτηκε  με "μεγάλη τέχνη" το όλο θέμα του παραπλανημένου  σεληνιακού νου της συνείδησης, (Ταμίνο) φανερώνοντας στην  όπερα ο Μαγεμένος Αυλός την φύση των Ελευσινίων μυστηρίων. Δηλαδή την "έλευση" του φωτός της συνείδησης στο ηλιακό πλέγμα (κοινό νου - Παπαγκένο), ελευθερώνοντας τον παθητικό ανθρώπινο σεληνιακό νου στο κεφάλι, κάστρο των αισθήσεων, κατοικία  της νεράιδας βασίλισσας της νύχτας...    Χάρις στην  ηρωική έξοδο της ερωτικής λειτουργίας από τον έλεγχο του ηλιακού πλέγματος (προσωπικότητας) στην Ακρόπολη  της ηλιακής ψυχής (Σαράστρο) 

Η φαλλική λατρεία ως πολιτειακή επιστήμη που μετρά την ταχύτητα του φωτός…

Ακούγεται σαν παραδοξολογία, αλλά καθώς συντίθεται το παζλ των αντιλήψεων που είχαν οι αρχαίοι σχετικά με την κίνηση του φωτεινού αιθέρα, που συγκεντρώνεται στον ήλιο- φακό επάνω στον άξονα συμμετρίας (Νείκος) του σφαίρου ή αύρας ή μόνιμου ατόμου της πυθαγόρειας θεοσοφίας . Αρχίζουμε να εννοούμε πως δυστυχώς εμείς ζούμε στον επιστημονικό μεσαίωνα και είμαστε τα κορόιδα της ιστορίας…

Ο Αϊνστάιν ως γνωστόν ουδέποτε εισήλθε σε άλλο εργαστήριο πέραν του αστρολογικού του ωροσκοπίου. Ήταν Ιχθύς εργατικός, με Άρη στον αιγόκερω. Έίχε ισχυρές θέσεις για νοητική εργασία: ο Δίας του στον υδροχόο σε αντίθεση με τον Ουρανό, γείωνε διαρκώς πρωτοποριακές ιδέες, (ο Ερμής στον Κριό).

Στο βιβλίο του για τα όνειρα, ερμήνευσε εν αγνοία του την έννοια του πολυόματου Άργους.

Έγραφε λοιπόν πως καθώς έτρεχε στην φαντασία του με την ταχύτητα του φωτός αισθανόταν να πολλαπλασιάζεται στο πλήθος των παρατηρητών που συναντούσε. Δηλαδή το πολυόματο Άργος ή αιθερικό δίκτυο, (ένα χερουβείμ), πριν συνθλιβεί στο αδιαπέραστο τείχος του ορίζοντα των γεγονότων…

Όπως είδαμε στην προηγούμενη αναφορά μας, το τείχος των Γεγονότων του βίου είναι οι πυθαγόρειες Χιλιάδες. Ενώ ο΄Αργος ή πολυόματη Αγορά είναι μια κλασσική αναφορά στην ψυχολογία της Αγοραφοβίας ή τρόμο του Γίγαντα Κύκλωπα.

Αυτές είναι λοιπόν περιγραφές των Ησιόδειων φυλών… !!!

Μάλιστα πριν λίγα χρόνια όταν είχε διαρρεύσει η πληροφορία πως σε μετάφραση αραβικού κειμένου του Αριστοτέλη βρέθηκε ο αρ. 3οο.οοο για την ταχύτητα του φωτός όλοι αναρωτιόμασταν για το τι είδους φάρσα ήταν αυτή…

3οο.οοο =3Χ1οΧ1οοοο. Ήτοι το τριπλάσιο μέγεθος-όριο του μήκους ως προς το πλάτος του κυλινδρικού κόσμου (αύρας) του Αναξίμανδρου, Χ τον Κύκλωπα Άργο (10) που σχηματίζουν οι Έλληνες παρατηρητές (1οοοο)…

Τέτοιες καταγραφές συμβαίνουν στην διάρκεια διαλογισμών, όπου η ομαδική συνείδηση εμφανίζεται ως χερουβικό δίκτυο οφθαλμών (Άργος=Αγορά), πριν η ατομική συνείδηση διαφύγει στην 4η διάσταση των υφάνσεων του δικτύου, πληρώνοντας πρώτα το καρμικό αντίτιμο των γεγονότων (πυθαγ. Χιλιάδων) σε πλανητική υπηρεσία… Διαφορετικά η φαντασία συνθλίβεται στον τείχο της καθημερινής μέριμνας και δεν διαφεύγει κανενός η φαντασία πουθενά… Όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με τον ομαδικό διαλογισμό αντιλαμβάνομαι πως θα τους είναι δύσκολο να εννοήσουν τα γραφόμενα… Ο φαλλός (< φάω-λάμπω) είναι λοιπόν ενας επιταχυντής του φωτός που δια μέσου του κηρυκείου, της σπονδυλικής στήλης οδηγείται στην παρεγκεφαλίδα και από εκεί διατρυπά την αύρα στον τρίτο οφθαλμό… Στον διαλογισμό η διαδικασία αυτή επιστατείται από έναν τοτεμικό φύλακα με μορφή ανερχόμενων κυκλώπειων κεφαλών Φαραώ.... Με τον όφι της ερωτικής φαντασίας να εξέρχεται νικηφόρος από τον μετωπιαίο οφθαλμό… Σχετικοί είναι οι μύθοι για το σπήλαιο του Κύκλωπα και την απόδραση του Οδυσσέα ή την έξοδο των ισραηλιτών από την Αίγυπτο, γη της δουλείας ή την απόδραση της Ελένης και του Μενέλαου από την Αίγυπτο… Η εμπλοκή των οραμάτων στον Αιγυπτιακό πολιτισμό δείχνει πως η διοχέτευση της ερωτικής ενέργειας ακολουθεί είτε παγιωμένα φυλετικά στάδια εξέλιξης από την εποχή της Ατλαντίδας είτε αφορά την συνύφανση του γήινου αιθερικού δικτύου με άλλες πλανητικές θεοσοφικές διατάξεις όπως του Ερμή, του Ουρανού, της Αφροδίτης … Θα κλείσουμε την αναφορά μας στον επιστημονικό μεσαίωνα που ζούμε, καθώς διαπιστώνουμε πως εξαιτίας του matrix ο ήλιος φαίνεται να λάμπει εκεί μακριά, ενώ στην πραγματικότητα είναι αγκυρωμένος στο σημείο συναρμογής της αιθερικής ροής στον ομφαλό μας: (η Δήλος)…

Το πολίτευμα ως κάστρο της Δαντικής κόλασης,  πύργος της Καφκικής βαβέλ...________

Ασφαλώς είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συνδυάσει ο νους μας έννοιες τόσο διαφορετικές όπως ο ηλεκτρισμός και η …γλώσσα, στα πλαίσια της κατανόησης του ηλιακού αιθέρα 

Πιστεύω όμως ότι ο διαλογισμός ως η ικανότητα να μετέχουμε στην ομαδική ύπαρξη του αιθερικού ιστού (της αμπέλου-Χριστού του ευαγγελίου) που είναι το κρίσιμο σημείο για αυτή την κατανόηση, έχει προσεγγιστεί αρκετά...

Πιο συγκεκριμένα οι έννοιες της πολιτικής και της θρησκείας συνδέονται σε αυτήν της εκκλησίας του Δήμου, που αθροίζονται με δύο διαφορετικούς αριθμολογικούς ή αστρολογικούς τρόπους  προσφέροντας δύο διαφορετικά αποτελέσματα: Λχ στα σημερινά γεγονότα του μουσουλμανικού κόσμου η πολιτική (1) αθροίζεται με την θρησκεία (2) και τον πολιτισμό (3), 1+2+3=6 επιφέροντας τον όλεθρο-πόλεμο του Άρη (6),  εκφραστή του φυσικού ήλιου (ερυθρού- σιδήρου του αίματος)

Όταν ο νοητικός στόχος είναι η σύνδεση πρώτα της εκπολιτισμένης προσωπικότητας του αρ. 3 με την θρησκεία  συνείδηση του αρ. 2  στην   συνθετική λειτουργία  του 2+3=5  Δηλ. την θέα στα όνειρα του δημιουργικού χεριού - πεντάκτινου (αιθέρα-ηλεκτρισμού-γλώσσας)  η νοητική ΥΓΕΙΑ των πυθαγορείων,  που επιτρέπει  την αντίληψη  των σχέσεων μεταξύ ορατών και αοράτων   χάρις στην συνθετική  σπείρα-ενόραση της χρυσής τομής 

Κατόπιν από το κέντρο του πεντάκτινου προβάλει ακίνδυνα η ενεργητική ακτίνα της ενόρασης (ο Εριχθόνειος) ως ηλιακός εξάκτινος της πανσελήνου (ο πράσινος-λευκός λέων της αλχημείας με τους 7 αστέρες),  που κατατρώγει τον ήλιο-Άρη, λέοντα του φυσικού φανατισμού-οργής των εκδηλωμένων αγελαίων ομαδοποιήσεων του μεταβλητού αστρολογικού σταυρού

Πολλοί οικονομολόγοι μελετώντας τις χρηματιστηριακές καμπύλες αντιλήφθηκαν τις πλανητικές συναστρίες και τις πλανητικές γωνίες, πίσω από τα ωροσκόπια των εισαγμένων εταιρειών. Αλλά και την σημασία της μετακίνησης των μεγάλων εξωτερικών πλανητών που εποπτεύουν την οικονομική μοίρα. Οι υπερευαίθητοι διανοητές αντιλαμβάνονται εδώ και δεκαετίες τις εκπομπές των δακτυλίων του Κρόνου και του δορυφόρου του Μίμα, (βλ. αδιαπέραστος κυκλικός δακτύλιος του κάρμα) προς την Σελήνη μας (Εστιακό Κέντρο-Εκάτη) που διαμοιράζει την ενέργεια στον υποσεληνιαίο Δαντικό κόσμο μας, στον δεύτερο κύκλο του άπειρου οκτώ. Αυτή την εποχή της κάλι γιούγκα, αναφέρει η ανατολική παράδοση διαμένουμε στην 6η κόλαση, κάτω από την παραδείσια αιθερική γήινη επιφάνεια: Η Δαντική κόλαση του Ερμή-Αφροδίτης, είναι η κόλαση της λαιμαργίας-απληστίας, δηλ. του νοητικού-εμπράγματου καταναλωτισμού... Στον βαθμό που ο υλικός πολιτισμός με την εξάπλωση της διαλογιστικής παιδείας, αναγνωρίζει τις αιθερικές ροές και τις δαιμονιώδεις σωρευτικές δύνες, μεταβάλλεται σε πνευματική κουλτούρα.

Από την πρόοδο της παιδείας στον έλεγχο του ηλεκτρομαγνητικού φαινομένου της σκέψης, εξαρτάται η αντιληπτική μονάδα (νόμισμα) και κατά συνέπεια οι εργασίες του τραπεζικού συστήματος και το είδος του πολιτεύματος...

Όσοι μελετούν το ζωδιακό 9γραμμα και την ηλιακή κυκλοφορία του αίματος 1/7=142857, αντιλαμβάνονται την σημασία των μυητικών σοκ που εισέρχονται στα ελλείποντα σημεία: 3,6,9.

Ο Πλάτωνας στην "Πολιτεία" ταυτίζει τον γαμήλιο αριθμό της ευγονίας-ευτυχίας της πόλης με τον σεληνιακό Λόγο 1/13=076923. (Σε αυτόν εμφανίζονται οι μυητικοί αρ, 3,6,9).

Ο αρ. 3 αντιστοιχεί στο εμπόριο-ανάπτυξη των ιδεών. Ο αρ. 6 στα παράδοξα χρηματιστηριακά προϊόντα που ονομάστηκαν "συγχωροχάρτια¨ καθώς δηλώνουν την ικανότητα οραματισμού του κάρμα-αμαρτίας, αλλά και την μεταφυσική δικαιοδοσία-ισχύ της πόλης να το αναιρεί. Ενώ ο αρ. 9 είναι το σημείο όπου όλοι αναγνωρίζουν το τέλος της ατομικής ιδιοκτησίας στο κοινόν της πνευματικής Σχολής που είναι η ουσία της Πολιτείας. Παράλληλα λέγει ο Πλάτωνας το πολίτευμα έχει εξελιχθεί από Τυρρανία του όχλου, σε Δημοκρατία των πολιτών, σε Αριστοκρατία των μυημένων και Βασιλεία του θεού επί της Γης...

Η κρίση: Πολλαπλασιασμός και Προβολή

Τα δύο τελευταία αλχημικά στάδια ονομάζονται πολ/μός και προβολή και αντιστοιχούν στα ζώδια του Υδροχόου και των Ιχθύων.

Στο δέκατο ζώδιο του Αιγόκερω συμπληρώνεται η εξέλιξη της τετρακτύος (τεσσάρων στοιχείων) της προσωπικότητας.

Έτσι δίνεται η ευκαιρία της καθόδου στον νοητικό Άδη των Κενταύρων-Εκατοντάδων (ενεργειακών φασμάτων, ταχύτατων νεφελών) όπου δίδεται η δυνατότητα της εποπτείας των εργασιών στον μεγαλύτερο κύκλο των Ψυχών-Δεκάδων και των Μονάδων-θεών.

Την έννοια του πολλαπλασιασμού ερευνά η Αραβική Αστρολογία.

Τα 12 ζώδια της ονομάζονται όπλα και έχουν αξία ανάλογη με το άνοιγμα (πολλαπλασιασμό) της ψυχής προς τους άλλους.

Το ζώδιο (όπλο) με το μικρότερο άνοιγμα-βολής στην ομαδική συνείδηση είναι ο καρκίνος (σουγιάς) και το μεγαλύτερο ο Τοξότης (τόξο). Τα ζώδια χωρίζονται σε 3εις τετράδες (σταυρούς) εμπειρίας. Η πρώτη τετράδα περιλαμβάνει όπλα ή επαγγέλματα αυτοαπασχολουμένων. Η δεύτερη τετράδα επαγγέλματα εποπτών, από εργοδηγούς (Δίδυμοι) έως ιδιοκτήτες αλυσίδας καταστημάτων (Ζυγός) και η τρίτη τετράδα περιλαμβάνει επαγγέλματα με αφηρημένο περιεχόμενο (υψηλόβαθμους στρατιωτικούς, καλλιτέχνες, καθηγητές, συγγραφείς, αρχιερείς, πολιτικούς κλπ) που συναντάς μόνο σε μεγαλουπόλεις.

Ο καρκίνος αναφέρεται σε κλειστές οικογένειες 5-10 ατόμων απομονωμένων στο ύπαιθρο, ενώ ο Τοξότης σε άτομα που στοχεύουν στην διασημότητα εντός μεγαλουπόλεων με εκατομμύρια κατοίκους…

Η μετεμψύχωση στον ζωδιακό κύκλο σχετίζεται με την ικανότητα της ψυχής να διαχειριστεί μεγάλο όγκο πληροφοριών που προκύπτουν από το πλήθος των σχέσεων. Ξεκινά από μια απλή ενσάρκωση σε μια οικογένεια στο ύπαιθρο (καρκίνος) για να καταλήξει σε μια πολύβουη πόλη στην τελευταία ζωδιακή τετράδα (Λέων-Αιγόκερως-Υδροχόος-Τοξότης) με όπλα (σπαθί-ακόντιο-σφεντόνα-τόξο) καθώς προσεγγίζεται η εκατοστή ενσάρκωση**.

Η βολή του όπλου δηλώνει την βουλητική-βλητική οργανωτική ικανότητα της σκέψης (Ερμής<έρμα<άθροισμα) βλ. Τηλέμαχος-Τηλέγονος τα τέκνα του πανούργου τοξοβόλου Οδυσσέα της τηλεπάθειας-σκέψης…

Η αραβική αστρολογία είναι απότοκο της πλατωνικής Πολιτείας-ψυχής. Πρόκειται για την οργάνωση της πόλις-ψυχής σε 10 ή 12 ή 20 Δήμους-Επαγγέλματα (12 ή 20 είναι οι κορυφές-έδρες στο 12εδρο-20εδρο γύρω από τον άξονα συμμετρίας του Νείκους (Καρκίνος-Αιγόκερως) της σπονδυλικής στήλης που σχηματίζεται στο 10ο σημείο-ζώδιο του Αιγόκερω (το κοσμικό γόνυ-γωνία της ανάγκης)...

Υπάρχουν λοιπόν τρεις ηλιακές πόλεις. Η φυσική πόλις όπου κατοικούν οι προσωπικότητες, η πόλις της αναμονής των ψυχών ανάμεσα στις ενσαρκώσεις και η ουράνια πόλις των Μονάδων που μαθητεύουν προβάλλοντας τους εαυτούς τους ενώπιος ενωπίω ενός ιδιαίτερα εξελιγμένου Χερουβικού Όντος (Βούδδα). Σε επίγνωση αυτού του εσωτερικού γεγονότος εγκαθίσταται επί λόφου η Ακρόπολις με το άγαλμα της θεότητας ώστε να είναι ορατό από όλους τους Δήμους…

**Για να εννοήσουμε το ζήτημα του έρματος (βαρύτητας της σωρευμένης εμπειρίας), θα φέρουμε το παράδειγμα της ραδιενέργειας (ακτινοβολίας) και της διάσπασης του ατόμου-προσωπικότητας που συμβαίνει αυτόματα στα υπερουράνια άτομα του περιοδικού πίνακα των στοιχείων καθώς προσεγγίζουν τον οριακό αριθμό 100 (ενσαρκώσεων στον επταδικό πίνακα)…

Πρόκειται για την αλχημική μεταβολή της ποσότητας (ύλης) σε ποιότητα (φως-ενέργεια)...που λαμβάνει χώρα στα κρίσιμα σημεία της μεταλλικής μέσης οδού του περιοδικού πίνακα των στοιχείων. Στην μέση μεταλλική οδό συμπληρώνονται οι στιβάδες των ηλεκτρονίων-σκεπτονίων με εμπειρίες. Ελέγχεται η ισορροπία (προσωπικότητας-ψυχής) που διασφαλίζει και ανατρέπει κατά τακτά διαστήματα την σταθερότητα του τοπίου που αντιλαμβανόμαστε.

Οι Βουδιστές ονομάζουν αυτή την ιδιότητα (ισοψυχία) και λέγουν ότι την διδάσκει η χρυσή οικογένεια των Βουδών της γης...

Για να προσεγγίσουμε κάπως το θέμα θε πρέπει να θυμηθούμε την ιστορία των Σοδόμων όπου ο άγγελος ρώτησε πόσοι άνθρωποι έχουν συνείδηση στην πόλη-ψυχή ώστε να μην καταστραφεί... Στην πραγματικότητα τα Σόδομα και τα Γόμορρα ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που νομίζει ο κόσμος... Είχαν φθάσει στο κρίσιμο σημείο-μάζα της μετατροπής της υλικής εμπειρίας της προσωπικότητας σε ψυχική συνείδηση (έξοδο στο αστρικό, αορατότητα : φασματική ενεργειακή μετατροπή σε Κένταυρο-επιθυμητικό δαίμονα)... Το όραμα της πύρινης βροχής των Σοδόμων απαντάται μόνον στην αφυπνισμένη συνείδηση (βλ. Δανάη-φέρετρο-γέννηση του Περσέα, αλλά και τον 4ο Δαντικό κύκλο του Δία: φέρετρα και πύρινη βροχή)Τα άτομα της ύλης με μεγάλο Ατομικό Αριθμό τείνουν να αυτοδιασπώνται. Γιαυτό και τα φυσικά στοιχεία του περιοδικού πίνακα σταματούν στο 98.Όλα τα άλλα είναι τεχνητά... Παρόμοια η ψυχή όταν φθάνει την 100η ενσάρκωση=προσωπικότητα στον κύκλο των 108 ζωών που ελέγχει η ψυχή οδηγείται στην κρίση (διάσπαση σε απλούστερα μέρη).............. Στην κρίση μπορεί να οδηγηθεί μια πόλις πρόωρα αν επιτύχει μια κρίσιμη μάζα μυημένων (μάζα σχάσης) που πολλοί πιστεύουν πως σχετίζεται με την κυβική ρίζα του πληθυσμού... (βλ. διπλασιασμός του κύβου)

Ο υφαντής-τέκτων Ιππότης Λογγίνος ή Κένταυρος Νέσσος (<νήθω), 

κεντά-υφαίνει ή κτίζει τον ναό της νοητικής αύρας…

Σε μια σκηνή του πρώτου μέρους της ταινίας matrix, ακούγεται η ερμητική υπόδειξη του Μορφέα καθώς εκπαιδεύει τον μαθητή του : _ «καλά τώρα πιστεύεις πως αυτό που αναπνέεις είναι αέρας ?»…

Στην αναπνευστική οκτάβα επιτελείται η πέψη-καύση των σκέψεων σε δύο μέρη: εισπνοή ή πυρπόληση και εκπνοή ή απόσταξη. Όπως ακριβώς στα δύο μέρη της πεπτικής οκτάβας συντελείται η οξείδωση των τροφών στο στομάχι και η πέψη τους στα έντερα. Ενώ όταν ξεκινά η οκτάβα των οραματικών εντυπώσεων στον ηλιακό στόμαχο της υπόφυσης, καθώς στάζει η επινεφρίνη σαν χολή, ομιλούμε για 4 είδη πεπτικών πολέμων: Τρωικό, Κενταύρων, Αμαζόνων και Γιγάντων, στις ωσάν έντερα περιελίξεις του εγκεφάλου μας...

Η εισπνοή αντιστοιχεί στην αρπαγή της Ελένης, της Ιππολύτης ή των Λαπιθίδων και η εκπνοή στην επιστροφή του 15ου εωσφορικού γράμματος (ξ=ξύλο ή ιδέα) ξοάνου οίκοθεν. βλ. τον διπλασιασμό της γραμματοσειράς των 24ων γραμμάτων στον διπλό λωτό του τρίτου οφθαλμού στην δίκη του Αρείου πάγου, όπου ο άρπαγας Βορέας οδήγησε την θυγατέρα του πολιτεύματος, Επιστήμη ή Ωρείθυια…

Η Γιγαντομαχία αφορά την ανέλιξη της πνευματικής οκτάβας, αλλά αυτό είναι έργο της Σχολής του Σειρίου στην οποία ανήκουν οι Μονάδες μας…

Η αλχημεία ονομάζει τις δύο αυτές φάσεις: solve et coagula, δηλ. καύση και απόσταξη ή οξειδοαναγωγή...

Οι οποίες συνεχίζονται μέχρι να παραχθεί το άλας της Σοφίας: η λευκή φιλοσοφική λίθος.

Θα σου δώσω λίθο λευκή λέγει ο ευαγγελιστής στην αποκάλυψη, που θα έχει επάνω της γραμμένο ένα νέο όνομα…

Το μεγάλο αυτό αλχημικό έργο στο πολιτειακό επίπεδο ολοκληρώνεται με την κατασκευή του Ναού στο άκρο της πόλεως, με ολέθρια αποτελέσματα… Καθώς πρέπει να καταστραφεί και να ανοικοδομηθεί εντός τριών ημερών στον Άδηλο νοητικό κόσμο. Είναι κρίμα που η ιδέα αποδίδεται στην πολλαπλή κατασκευή του Ναού του Σολομώντα, όταν οι Έλληνες είναι οι πρώτοι που ολοκλήρωσαν το μεγάλο πολιτειακό έργο...

Όπως ελάχιστα κατανοείται η αλχημεία ως νοητική οξειδοαναγωγή ή επιτευξη της χρυσής τομής σε 4 μεταλλικά βήματα (ολοκλήρωσης των ηλεκτρονικών στιβάδων της φυλετικής μας σκέψης). Άλλο τόσο δεν νοούνται οι 4εις πόλεμοι που έχουν ξεσπάσει στις 4εις πλευρές του Ναού.

Η ενηλικίωση του Εριχθόνιου 'οφεος στην λάμψη της ελληνικής φυλής ολοκληρώνεται στους έπαναληπτικούς σταυρικούς-σατυρικούς του θανάτους. Δηλ. σε 3εις μυήσεις στους ειδητικούς αριθμούς των πυθαγόρειων τριάδων που πληρώνουν τον λόγο=πυρ των στιβάδων του περιοδικού πίνακα ή αιθερικού Ναού: πυθαγόρειες ορθοτομήσεις του λόγου την αληθείας. Με τον Ναό να ανακατσκευάζεται διαρκώς όπως και όντως συμβαίνει...

Με την ανακατασκευή του Ναού του Παρθενώνα μετά την καταστροφή του κατά τους Μηδικούς πολέμους, ξεκίνησε ο πελοποννησιακός πόλεμος. Δεν πρόκειται για αυτοκαταστροφική διχόνοια του ελληνικού έθνους όπως λανθασμένα νομίζουν οι ανόητοι αμύητοι ιστορικοί συκοφάντες του Αλκιβιάδη, μεγάλου διδασκάλου, Διονύσου της ελληνικής Σχολής. Αλλά για την πολική λειτουργία της άδη-λης εθνικής μας νοήσεως (της Δελφικής ιδέας των Ε) ή Πρόνοιας που καταστρέφει συστηματικά τον κατώτερο εθνικό εγωισμό. .

Την εξήγηση προσεγγίζει ο καθηγητής Λιαντίνης όταν λέγει πως τον Ναό τον αποδόμησαν φυσικά χωρίς να τον πειράξουν, οι νοητικοί Σπαρτιάτες στο τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, λέγοντας στους Αθηναίους ότι κατασπατάλησαν τα χρήματα των Ελλήνων για να οικοδομήσουν-φανερώσουν μέσα στην αλαζονεία τους κάτι που όλοι γνώριζαν. Εφόσον τα Ελευσίνια-Καβείρια μυστήρια της οικοδόμησης ήταν τότε Δημόσια…

Όταν το μεγάλο επίτευγμα της Αθηναίκής Δημοκρατίας επί επωνύμου άρχοντος Ευκλείδου περνά απαρατήρητο. Δηλ. η παγίωση της γλώσσας των 17 συμφώνων-κιόνων, στις μεγάλες πλευρές του Ναού της Σοφίας και των 7 φωνηέντων ή ακτίνων στα κενά της ανατολικής οκτάβας του Ναού ...

Την υδροχοϊκή αλχημική φάση του «πολλαπλασιασμού» του μεγάλου έργου της Ελληνικής ιδέας επιτέλεσε ο Μεσσίας που λέγεται Αλέξανδρος. Ενώ αναμένεται η τελική φάση της ιχθυακής «προβολής» της πίσω στον Σείριο, όταν η μεγάλη Ελληνική Σχολή θα ανοίξει την υποθαλάσσια πυραμίδα της Δήλου ή Αγαίου-όρους…

Περί Κενταύρων, Γιγάντων, Θεών και των λοιπών Αρχετύπων που μάχονται επί των ονύχων του πυρός…

Αρχέτυπα ονομάζονται οι πρωτογενείς μορφές, που αφού συμπλήρωσαν την κοσμική περιφορά τους μετατράπηκαν σε Φύλακες... Υπάρχουν τέλειοι ουράνιοι φύλακες και ατελείς γήινοι φύλακες...

Το να περιγράψεις κάποιες από αυτές τις Αρχετυπικές Οντότητες σημαίνει πως κοιτάς από την μαγική πύλη της απόκρυφης ζωολογίας ή κίνησης ανάμεσα στις διαστάσεις που είναι ταυτόχρονα και η πύλη του φρενοκομείου…

Λ.χ. πόσοι από εμάς διανοούνται ότι η γάτα έχει την ικανότητα να μας διδάξει το συνειδητό ονείρεμα στις 4εις διαστάσεις? Και πως ο θεραπευτικός σκύλος μας μπορεί να μας ειδοποιήσει για την απόκρυφη δράση πολλών αιτιωδών οντοτήτων στην αύρα μας που ευθύνονται για πλήθος άσχημων γεγονότων που θα μας συμβούν ?...

Στην αρχαία Ελλάδα ήταν αρκετά ανοιχτόμυαλοι για να αναγνωρίζουν τις εσωτερικές σημασίες των ζωικών μορφών των Αιγυπτιακών θεοτήτων... Αν και απαγορευόταν η αναφορά στα μυστήρια, εν τούτοις αυτό δεν εμπόδιζε την έντεχνη δημόσια έκθεση τους στα θεατρικά έργα ή την συστημική τους απεικόνιση στις μετόπες του Παρθενώνα: Ανατολικά οι Γίγαντες και οι Θεοί, Βόρεια οι Κένταυροι, Δυτικά οι Αμαζόνες και οι Εσπερίδες, Νότια οι Τρώες…Την τακτική αυτή κρατά υποχρεωτικά η μεταβατική φύση του πολιτισμού, που από την μια πλευρά διαδίδει τις πιο τρελές εμπειρίες και θεωρητικές απόψεις με ταινίες επιστημονικής-μυθολογικής φαντασίας και διαρροές για την παρουσία των UfO ενώ επίσημα αρνείται τα πάντα.Θα πρέπει να αντιληφθούμε τις δυνάμεις της φυσικής με ψυχολογικούς-μορφολογικούς όρους πλανητικών βασιλείων ή αιθερικών περιοχών, αν θέλουμε να εννοήσουμε την οραματική μυθολογία και τις περιγραφές της.Σύμφωνα με την εσωτερική αστρολογία-κοσμογονία η ανθρωπότητα κατοικεί στην μέση γη που σήμερα ονομάζουμε ηλεκτρομαγνητισμό…

Πρόκειται για μια σταθερή νησίδα σχετικής ηρεμίας στο τρισδιάστατο σημείο της επαφής των τετρασδιάστατων σφαιρών των στοιχείων ή υποατομικών δυνάμεων ή φορών θα έλεγε ο Πλάτωνας.

// Βαρυτική= κεντρομόλος κυκλική, αήρ. Ισχυρή πυρηνική= φυγόκεντρος, πυρ. Ασθενής πυρηνική= συνδετική, ύδωρ //.

Οι αθάνατες τριπλές πνευματικές Μονάδες μας είναι Φύλακες θρόνοι της πρώτης ριζικής φυλής. Τις ονομάζουν θρόνους γιατί στους οραματισμούς εμφανίζονται ένθρονες, αλλά εξόριστες και απομονωμένες στα διαστημικά Τάρταρα έξω από τον γραμμικό χρόνο να επιβλέπουν από απόσταση την τοτεμική πλανητική σπειροειδή άλυσο της φυλετικής εξέλιξης.

Κάποιοι θεόσοφοι τις τοποθετούν σε σχέση με την τρισδιάστατη πραγματικότητα, στην ραδιενεργή ζώνη Van Allen.

Η ηλικία τους υπολογίζεται παρόμοια με την δική μας μετρώντας με μονάδα την περιφορά γύρω από τον ήλιο. Μόνο που εδώ η περιφορά λογίζεται γύρω από τον κεντρικό πνευματικό ήλιο στο νοητικό πεδίο (στην κατεύθυνση της Μεγάλης Άρκτου).

Παρόμοια η δεύτερη φυλή των Ψυχών ή Ησιόδειων Γιγάντων –Κυκλώπων είναι υποδεκαπλάσια σε διάρκεια και υπολογίζεται με τις περιφορές του ηλιακού συστήματος γύρω από το άστρο της Πλειάδας Αλκυόνης, που περιφέρεται με την σειρά της γύρω από τον εν λόγω κεντρικό ήλιο…

Η Ησιόδεια φυλή των Ελλόπων Μονάδων μας γεννήθηκε με κάποια δημιουργική φορά (κεντρομόλο -φυγόκεντρο-σπειροειδή). Έτσι οι Μονάδες όταν ελευθερώνονται από την πλανητική τους υπηρεσία επιστρέφουν στις αντίστοιχες φιλοσοφικές Σχολές ή βουδικές-ολυμπιακές οικογένειες ακτινών ή στοιχείων από τις οποίες προήλθαν

(Οι Σχολές περιγράφονται από τους φιλοσόφους άλλοτε σαν Ουτοπικές Πολιτείες, όπως αυτή που ήθελε να ιδρύσει ο Πλάτων ή ο Τομας Μορ, και άλλοτε ως ιπτάμενες νήσοι όπως ο Όμηρος την νήσο των Φαιάκων, ή ο Τζόναθαν Σουίφτ την ιπτάμενη νήσο των επιστημών.

Σήμερα θα τις αποκαλούσαμε ιπτάμενες νήσους ναούς- UFO, που προσομοιώνουν τις λειτουργίες των μεγάλων άστρων χάρις στην Παρουσία ιδιαίτερα εξελιγμένων Οντοτήτων επ αυτών βλ. Κύκλωψ, Κίρκη, Αλκίνοος, κλπ).

Το άνοιγμα της Πύλης της ανθρώπινης συνείδησης προς τις διαστάσεις του ασυνειδήτου πνευματικού σκότους ( σκοτεινής ή ανεκδήλωτης ενέργειας) γίνεται πάντα από την πλευρά της εσωτερικής Σχολής ή χάριτος του θεού: «κρούετε και ανοιχθήσεται» λέγει ο ευαγγελιστής, ενώ ο Κομφούκιος υπενθυμίζει πως ο «δρόμος προς τα έξω περνάει από την πόρτα».

Αυτές είναι παραινέσεις προς ανεγκέφαλους που αγνοούν την θέση της καρδιακής θύρας. Έτσι ματαιοπονούν κτυπώντας άδικα το κεφάλι τους στα τείχη της Τροίας, δηλ. της προσωπικότητάς τους…

Στον μύθο του Ηρός ο Πλάτωνας παρουσιάζει τα Αρχέτυπα ως υφαντές ενός τάπητα που υφαίνεται ταυτόχρονα και από τις δύο άκρες του. Πρόκειται για το νήμα της Κλωθούς των μακρινών αστερισμών (Μεγάλης Άρκτου), που εισερχόμενο στο ηλιακό σύστημα της αύρας μας ακολουθεί δύο αντίθετες φορές. Της Λάχεσης των πλησιέστερων στον ήλιο πλανητών και των μεγάλων εξωτερικών πλανητών της Ατρόπου (Κρόνου). Υπάρχει λοιπόν η κεντρομόλος υφαντική των πεσμένων Τιτάνων, δηλ. του Κρόνου ή κοσμικού πρίγκιπα του αέρα, με φορά από την περιφέρεια ή αδιαπέραστο δακτύλιο προς το μορφικό κέντρο και, η φυγόκεντρος του Άρη-Δία, με φορά από το γενετήσιο κέντρο προς την περιφέρεια της αύρας.

Στα σημεία της συνάντησής τους λαμβανουν χώρα οξύτατες συγκρούσεις- φωτισμοί που αποκαλύπτουν την φύση του Ηφαίστου, της Σελήνης και του Ερμή.

Η εξωστρεφής υφαντική των νοητικών παθών είναι Δίινη-Κενταυρική, ενώ η εσωστρεφής είναι Κρόνεια-Γιγαντική

Η Κενταυρική υφαντική περιγράφεται λίαν επιτυχώς από την φροϋδική ψυχανάλυση για την τραυματική-οιδιπόδεια ύφανση του χαρακτήρα. Δηλαδή ως ύφανση του επαναλαμβανόμενου τραυματικού οιδιπόδειου μοτίβου…

Η Τιτανική υφαντική αφορά παρόμοια το μοτίβο του αποχωρισμού ή τιμωρίας της Μονάδας μας από την μητρική Σχολή. (Βλ. ΤιΜωΡία= ΜήΤΡα). Στο γλωσσολογικό κλειδί πρόκειται για την επιλογή του πνευματικού μας σπινθήρα να εμπλακεί στην δημιουργία προσφέροντας μια ερμηνεία των 22 κοσμογονικών συμβόλων σε ένα Αλφάβητο…

Έτσι θα παραμένει εγκλωβισμένος έως ότου η Κενταυρική οιδιπόδεια υφαντική της ομιλίας μας ταυτιστεί με την συμβολογραφική του Προμηθέα !!!

Ο ναός ή αιτιώδες σώμα της ψυχής, δηλ. το Στόουνχεντζ και η ακυβέρνητη Πολιτεία…

Το άρθρο είναι μια συρραφή από σκέψεις και διαλογισμούς επάνω σε οράματα αιθερικών ναών, που συμπλήρωσαν την όποια κατανόηση έχω στην Πλατωνική Πολιτεία ή Ψυχή.

Στο δένδρο-μπαστούνι του Ασκληπιού είναι τυλιγμένο το φίδι της Υγείας ή γνώσης του καλού και του κακού. Ήδη και μόνο από το σύμβολο οι μελετητές της αστρολογίας μπορούν να αναγνωρίσουν τον Δράκο-άξονα των σεληνιακών δεσμών.Το καλό σχετίζεται με ότι δείχνει στο μέλλον ο βόρειος ή ανατέλλων δεσμός της φυλετικής συνείδησης, προκειμένου να συμπληρώσει τις παραλείψεις ή να διορθώσει τις εμμονές του παρελθόντος στον νότιο ή δύοντα φυλετικό δεσμό…Ότι το φίδι του Ασκληπιού είναι ο κοσμογονικός Έρως-Αντέρως στις ρίζες της χρυσής τομής μας το αποκάλυψε ο Γνωστικισμός-Χριστιανισμός των Οφιτών. Εξωστρεφής Αντίχριστος-Εωσφόρος ή Κάστωρ όταν πέφτει: (1+√5)/2. Ένδοξος Χριστός-Πολυδεύκης όταν επιστρέφει ως κεντρομόλος δύναμις: (1-√5)/2… ή μήπως ανάποδα εφόσον ο Πολυδεύκης εξέρχεται για να διασώσει τον Κάστορα ?.Αυτό είναι κάτι που το μαθαίνει κανείς μόνον την στιγμή που μυείται στα θεία πάθη της ερωτικής σταύρωσης, δηλ. της Απολλώνειας ανόδου του πυρός στον άξονα συμμετρίας-αρετής της αύρας του. Εφόσον στον νοητικό κόσμο ή αιθερικό Ναό μπορείς να εισέλθεις είτε ως χερουβικό πολυόματο θυσιασμένο πρόβατο: Χριστός ή Χιράμ από το ανατολικό σημείο, είτε ως Προδότης-Κάστωρ από τις άλλες 3εις πύλες του ορίζοντα… Είτε από το νότιο σημείο του Ιούδα (πυρ της επιθυμίας), είτε από το βόρειο σημείο της γήινης βούλησης του Καϊάφα (η βούληση των ενστίκτων πίστεων), είτε από το δυτικό υδάτινο σημείο του αναποφάσιστου Πόντιου Πιλάτου (η κατοπτρική νόηση). Σημασία έχει να βρεθείς στον Ναό, εκεί η τηλεπαθητική ταύτιση σου επιτρέπει να βιώσεις όλους τους ρόλους…

Η ελευθεροτέκτονας Α.Μπέιλι αφού συστηματοποίησε την ελληνική μυθολογία ή εσωτερική αστρολογία ή πυθαγόρεια αριθμολογία των ακτινών ή τριγωνικών αριθμών (βλ. τετρακτύς 1+2+3+4=10) προτείνοντας ιεραρχικούς=αγγελικούς και εσωτερικούς=νοητικούς ζωδιακούς κυβερνήτες, συμπληρώνοντας τους παραδοσιακούς ένστικτους κυβερνήτες της εξωτερικής αστρολογίας. Βλ. τον πίνακα της εικόνας.

Μας άφησε μετέωρους λέγοντας πως η γνώση της σχέσης ακτινών και γενέθλιου ωροσκοπίου είναι άγνωστη και επικίνδυνη.

Βέβαια με όλον τον σεβασμό που τις οφείλουμε καθώς μας ξύπνησε από τον ύπνο της άγνοιας σχετικά με τον ελληνοβουδισμό της πυθαγόρειας αριθμολογικής-ψυχολογικής ανάγνωσης των πλανητών-θεών της μυθολογίας μας ή Παλαιάς Διαθήκης. Δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το γεγονός πως σε πολλά σημεία η στάση της είναι αυτή της αλεπούς, που ότι δεν φτάνει η κατανόησή της τα κάνει κρεμαστάρια-απαγορεύσεις…

Γιατί ο νόμος του πεντάκτινου ή του εξάκτινου, δηλ. η διαίρεση του κύκλου σε 5 ή 6 ζώνες με βάση τον άξονα Βόρειου δεσμού (κεφαλής δράκου ή υπόφυσης) και Νότιου δεσμού (ουράς δράκου ή βασικού κέντρου), όπως φαίνεται στην εικόνα. Αποκαλύπτει αμέσως τις ενεργές ακτίνες-πλανήτες (βλ. ιεραρχικοί και εσωτερικοί κυβερνήτες) στο γενέθλιο ωροσκόπιο. Δηλαδή σε πιο πεδίο επιρροής ευρίσκεται ο κάθε πλανήτης υποδεικνύοντας τις κατοικίες-ακτίνες των θεών κατά μήκος του Ολύμπου της σπονδυλικής μας στήλης. Πράγμα που διατυμπανίζουν εδώ και πολύ καιρό οι μελετητές της εσωτερικής αστρολογίας.

Καμιά απαγόρευση δεν υπάρχει λοιπόν πέραν από την ίδια την άγνοια. Η νοητική φωτιά είναι πάντα επικίνδυνη για τους απειθάρχητους και ο πολιτισμός μας ήδη φλέγεται…

Η πολύτιμη νεοπλατωνική εργασία της λοιπόν είναι ελλιπής ως προς το πλήθος των αστρολογικών μαθηματικών στοιχείων που δίνει ο Πλάτωνας στα βιβλία της Πολιτείας.

Ο Πλάτωνας όπως ο ευαγγελιστής και ο Δάντης-Όμηρος δεν αναφέρονται σε καμμιά περίπτωση σε μια ατομική ψυχή. Αλλά σε μια ομαδική Πολιτεία-Ψυχή (Ιερουσαλήμ ή καστροπολιτεία-Τροία). Η ψυχή μας είναι ένα σύστημα δύο και αργότερα τριών Πολιτειών που υφίστανται ταυτόχρονα σε παράλληλες διαστάσεις.

Η πύλη του βόρειου δεσμού αφορά την επίγεια κολασμένη Πολιτεία-ενσάρκωση, ενώ η πύλη του ωροσκόπου οδηγεί στην νοητική Πολιτεία ή καθαρτήριο του Δάντη. Η Πολιτεία των Ουρανών ανοίγει από το καθαρτήριο…

Ο διαλογισμός στην Πολιτεία των Έψιλον της ελληνικής Σοφίας, είναι πολιτική πράξη και όχι θεωρητικός στοχασμός έλεγε ο φίλος μου ο Αρίωνας. (Χαίρομαι που ο πρόεδρος Μακρόν ως νέος Περικλής με την γυναίκα του Ασπασία το έχει καταλάβει και προωθεί την αρχαιοελληνική ιδέα).

Αυτό είναι εντελώς φανερό στην ιδέα του πολιτειακού Μεσσία-Μέσου ή Εριχθόνιου όφι (βασιλέα-Χριστού=μυημένου) των Αθηνών…

Η αναφορά του τίτλου στο κυκλικό Στόουνχεντζ που είναι δομημένο επάνω στην συμμετρία του 12έδρου-20έδρου των 30 ακμών δηλ. της ζωδιακής ζώνης του 12 και του αρ. των 19 ετών του Μετονικού κύκλου των σεληνιακών δεσμών στην εκλειπτική. Γίνεται για να δηλώσει το εσωτερικό γεγονός πως μια επίσκεψη του νου στο αιτιώδες σώμα ή λωτό της ψυχής στον ανώτερο νοητικό κόσμο (βλ. καρδιακό 12πέταλο λωτό = 9+3 κλειστά κεντρικά πέταλα). Παρουσιάζεται ως είσοδος σε ένα κυκλικό Ναό ή τσάκρα=τροχό της ειμαρμένης, τύπου Στόουνχεντζ. Με την έκπληκτη συνείδηση του Πολίτη να παρατηρεί την συμμετοχή της στην μυστηριώδη οικοδόμηση του Πολιτειακού Ναού. Που δεν είναι κάτι άλλο από την συμμετοχή μας στο πολιτειακό γίγνεσθαι σε παρόντα χρόνο.Η ανοικοδόμηση του νοητικού ναού ή επανελλήνιση του πλανήτη έχει ξεκινήσει με τους Ολυμπιακούς αγώνες. Δυστυχώς ό λύχνος της Αγγλικής δημοκρατίας των σπορ απέτυχε παταγωδώς να εννοήσει την Απολλώνεια δήλωση. Πως για να σώσεις την Πόλη πρέπει να τελέσεις ολυμπιακούς αγώνες. Τέτοιους αγώνες τελούν μόνον Έλληνες-Φύλακες στο πνεύμα. Ας αρκεστούν λοιπόν στον ιστορικό ρόλο τους ως Ινδοεβραίοι Βραχμάνοι ιερείς του Αβραχάμ-Βράχμα, οργανωτές της παγκόσμιας ασφαλιστικής τράπεζας ή οικονομίας του δισκοπότηρου και ας αφήσουν το ερωτικό-διδακτικό μέρος των Φυλάκων στους Έλληνες και τις νοητικές αποικίες τους... Έχασαν την ευκαιρία τους. Τα μάρμαρα θα επιστραφούν...Η εργασία της νοητικής Σχολής των Ε, σκοπό έχει να οδηγήσει το μεγάλο πλήθος της νοήμονας ανθρωπότητας στον Άδηλο κόσμο της Αιγύπτου (Δηλ την επίγνωση της πλανητικής αλύσου ή σύμπηξης των πλανητών που μας είναι τώρα γνωστοί ως ήπειροι ή τεκτονικές πλάκες).

Κατά την επίσκεψη στον Ναό αντιλαμβάνεσαι πως τα πρόσωπα των πολιτικών αποτελούν απλές μάσκες για τα φυλετικά αρχέτυπα και καταλαμβάνουν δια μέσου αυτών τις θέσεις τους ενεργοποιώντας τις αιθερικές γραμμές του εθνικού ωροσκόπιου στο δάπεδο του Ναού…

Τα πολιτικά πρόσωπα είναι απλά πιόνια που υπακούν στις εντολές που δίνουν οι διαλογιζόμενοι πολίτες στο ωσάν σκακιέρα φλεγόμενο έδαφος του Ηφαίστου (η πρώτη ακτίνα της πολιτικής). Εκεί αντιλαμβανόμαστε πως οι εισερχόμενοι στον ναό λειτουργούν ως Προφήτες που κινούν τα πιόνια στην σκακιέρα. Έτσι δεν ωφελεί να επικρίνουμε τους πολιτικούς αλλά να οικτίρουμε τους εαυτούς μας για την μοιραία δράση των Αρχετύπων που επαναλαμβάνουν απλώς την προηγούμενη παρτίδα, εφόσον η πολιτειακή μας παρεμβατική συνείδηση, δηλαδή η Παρουσία του Ηρακλείτειου παίκτη στον αιθερικό ναό της Αρτέμιδος είναι ανύπαρκτη…

Οι Γίγαντες και η άρρητη ανθυφαιρετική απολίθωση των μορφών…