Κωνικά

H Καλυψώ - Nanny McPhee έχει ογκώδη εξανθήματα… Θα ξεκινήσω το όνειρο ανάποδα. Ρώτησα την Καλυψώ να μου εξηγήσει γιατί οι πλάγιες κωνικές τομές είναι συμμετρικές ελλείψεις ενώ οι τομές της τετράγωνης πυραμίδας είναι ασύμμετρα τετράπλευρα ή τραπέζια και, αυτή σε απάντηση μου έδειξε το πρόσωπό της που είχε μεγάλα εξανθήματα…

Μετά σκέφτηκα ότι τα εξανθήματα αυξάνουν με την δυσμορφία τους την επιφάνεια του προσώπου. Επομένως οι άγγελοι που εξελίσσονται επάνω στην γραμμή του κώνου, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσμορφίας-ασυμμετρίας, όταν εισέρχονται και εξέρχονται τέμνοντας κατά ένα επίπεδο την δημιουργία και είναι ακριβοδίκαιοι στις δράσεις τους.

Αντίθετα με τους ανθρώπους που εξελίσσονται στην γραμμή της τετράγωνης πυραμίδας και διαστρεβλώνουν το συμμετρικό τετράγωνο σχήμα…

Έτσι αν θέλουν να είναι ακριβοδίκαιοι στις κρίσεις επί των δράσεων τους, θα πρέπει να τέμνουν την πυραμίδα τους πάντα κάθετα προς το ύψος, ώστε να λαμβάνουν τετράγωνες τομές φωτεινής κατανόησης. Διαφορετικά θα πρέπει να μετρούν και να υπολογίζουν τον μέσο όρο των άνισων πλευρών της τετράπλευρης δράσης τους.

Γιατί μπορεί να έχουν αγαθές προθέσεις όταν ξεκινούν την δράση σε ένα τέμνων επίπεδο. Όμως οι επιπτώσεις της είναι δυσανάλογα μεγάλες στο άλλο άκρο της εξόδου…

Το ζώδιο του Αιγόκερω είναι ο οίκος της ΧήΡας μητέρας Ίσιδας (ΧΡ= η ρίζα του πυρός), που έχει να νουθετήσει όπως ο επιστάτης Κρόνος: τις 7 αφελείς πλανητικές παιδικές προθέσεις στην κινηματογραφική ταινία «Nanny McPhee».

To πανέξυπνο σενάριο της ταινίας είναι παραλλαγή των Ελευσινίων μυστηρίων του Οσίριδος και της Ίσιδας-Δήμητρας ή ενός χήρου που έχει να αντιμετωπίσει τα επτά κακομαθημένα παιδιά του, που διώχνουν τη μία νταντά μετά την άλλη, και επιπλέον κινδυνεύει να χάσει την οικονομική βοήθεια από την πλούσια θεία του (Δήμητρα), η οποία τον πιέζει να ξαναπαντρευτεί.

Η νταντά Μακφι, μια κακάσχημη γυναίκα που έρχεται από το πουθενά, θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους...

Η εμπλοκή της δασκάλας Καλυψούς ως McPhee στο όνειρο μου οφείλεται στο γεγονός πως τα εξανθήματα στο πρόσωπο της εξαφανίζονται καθώς η παιδική αφέλεια εννοεί τις συνέπειες των σκέψεων και των επακόλουθων πράξεων…

Η μουσική κυβική ρίζα του δύο !

H ενδιαφέρουσα πρόταση του μουσικολόγου Roger Wibberley για την κατασκευή της κυβικής ρίζας του δύο μόνον με κανόνα και διαβήτη, προκαλεί τους μαθηματικούς να του δείξουν που ακριβώς κάνει λάθος …!

Η πρόταση του που βρίσκεται αναρτημένη στο ιστολόγιο

http://www.cut-the-knot.org/do_you_know/DelianProof.shtml

περιγράφει ένα ορθογώνιο τρίγωνο με τις κάθετες πλευρές να διατηρούν λόγο ½ οπότε η υποτείνουσα δημιουργεί την ρίζα του 5. Κατόπιν χωρίζοντας σε 12 ίσα μέρη την μικρή κάθετο φέρει 12 ακτίνες από την απέναντι κορυφή του τριγώνου. Στην συνέχεια δημιουργεί ένα χρυσό τρίγωνο και ένα σύνολο 12 σημείων κατά μήκος του ημίσεως της μεγάλης καθέτου που οριοθετούν οι δώδεκα μέσοι ανάλογοι μεταξύ της μικρής καθέτου. Ως εκ τούτου τα διαδοχικά μεγέθη που καλύπτεί το πλέγμα των παραλλήλων προς τις πλευρές του τριγώνου είναι ισοδύναμα με τις διαδοχικές δυνάμεις της δωδέκατης ρίζας του 2. Από την οποία προκύπτει η κυβική ρίζα του. (Το σχήμα προφυλάσσεται με τα πνευματικά δικαιώματα του δημιουργού του)

Αντιλαμβάνομαι ότι η ανακάλυψη αυτή οφείλεται στην προσπάθεια του θεωρητικού της μουσικής να εμβαθύνει στο δωδεκατονικό σύστημα του Αρνολντ Σέμπεργκ.

Η μεταφυσική του ζητήματος ευρίσκεται στο γεγονός ότι η επίτευξη του διπλασιασμού του αιθερικού κυβικού ναού, συνοδεύεται από την κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στην σάρκα και τον Λόγο ως αρχής του πυρός. Στην ουράνια μουσική που παίζει ο κωνικός άγγελος χρησιμοποιώντας την μορφή μας σαν όργανο… Ας σημειωθεί ότι το ορθογώνιο τρίγωνο αποτελεί την γενέτειρα του κώνου με περιστροφή.

Οι 7 σύζυγοι του αιθέρα Δία

Έχοντας αντιληφθεί ότι στο όνομα του Δία αντιμετωπίζουμε τον αιθερικό Σφαίρο του Εμπεδοκλή. Θα επιχειρήσουμε ως αλαζονικοί άνθρωποι να εννοήσουμε ακολουθώντας την Ησιόδεια κατάταξη των 7 συζύγων του το ακατανόητο, των μεταβολών του αιθέρα…

1. Η Μήτις ήταν, κατά τον Ησίοδο, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και πρώτη σύζυγος του Δία. Κατά τον Ακουσίλαο, η Μήτις γεννήθηκε μαζί με τον Έρωτα και τον Αιθέρα, από την ένωση του Ερέβους και της Νύχτας, που προήλθαν από το Χάος.

Θεωρούνταν θεά της σοφίας, ως θείας πανουργίας και της φρόνησης, ιδιότητες που κληρονόμησε στην κόρη της Αθηνά, πού γέννησε ως γνήσιος αιθερικός όφις από το κεφάλι… Ο Δίας καταπίνοντας την έγκυο Μήτιδα μαζί με την Αθηνά δηλώνει ότι είναι το νέο αιθερικό περίβλημα για τις παλαιότερες εξελίξεις του Σφαίρου.

2. Δεύτερη σύζυγος η Θέμις (εκ του τίθημι), γέννησε τις Ώρες , την Ευνομία, την Δίκην και την Ειρήνη. Τις Μοίρες (Κλωθώ, Λάχεσις, Άτροπος). Ο Πλάτωνας υπέδειξε στον μύθο του Ηρός, ότι η κοσμική τάξη θεμελιώνεται στις 3 μοίρες, που επιχειρεί να κατανοήσει η εσωτερική αστρολογία στην κίνηση των τριών σταυρών. Η Κλωθώ αντιπροσωπεύει τους μακρινούς αστερισμούς τροφοδότες του νήματος της ζωής στον βασικό σταυρό. Η Άτροπος το αναπότρεπτο μέλλον που έχουν καθορίσει οι παρελθούσες πράξεις μας και απονέμουν οι πλανητικές θέσεις στον νοητικό άνθρωπο, αυτόν που αντιστρέφει την φορά του βασικού σταυρού. Τέλος η Λάχεσις συμμετέχει και στις δύο κινήσεις ανάλογα με το αν κυβερνά ο Λαχνός της νοητικής ή της φυσικής μορφής…

3. Με την Ευρυνόμη ως Τρίτη σύζυγο γέννησε τις τρεις Χάριτες (Αγλαΐα, Ευφροσύνη, και Θάλεια). Η Ευρυνόμη Θεότητα από τη γενιά των Τιτάνων, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, πριν την εποχή του Κρόνου, συμβασίλευε με τον σύζυγό της Οφίωνα στον Όλυμπο, από όπου εκδιώχθηκε από τον Κρόνο και τη Ρέα. Ο Οφίων και η Ευρυνόμη βρήκαν τότε καταφύγιο στη θάλασσα. Η Ευρυνόμη μαζί με τη Θέτιδα δέχθηκαν τον Ήφαιστο-Προμηθέα όταν τον πέταξαν από τον Όλυμπο στη θάλασσα. Ο Δίας ερωτεύθηκε την Ευρυνόμη και απέκτησαν μαζί τρεις κόρες, τις Χάριτες. Γιος της Ευρυνόμης ήταν και ο ποτάμιος θεός Ασωπός. Ο Ασωπός εμπλέκεται μαζί με τον Σίσυφο της τρίτης ρίζας φυλής στην κατασκευή του κατώτερου Νοητικού πεδίου. Ο μυημένος Σάντρο Μποτιτσέλι συμπεριλαμβάνει τις τρεις Χάριτες στον πίνακα της αιώνιας «άνοιξης» ή γέννησης της Αφροδίτης του κόσμου των ιδεών. Όπου οι 3 Χάριτες αντιπροσωπεύουν προφανώς τα 3 ανώτερα υποπεδία

4. Με την Δήμητρα έκανε την Περσεφόνη που άρπαξε ο Πλούτωνας του κόσμου των σπερμάτων-φαντασμάτων. Εδώ έχει ενδιαφέρον να υποδείξουμε ως λύση στην απολογία του Σωκράτη, ότι οι καταστροφικές Περσεφόνη (πέρθω=καταστρέφω-επιστατώ) και ωραία Ελένη (ελέπολις) είναι το ίδιο πρόσωπο του αστέρα της Νέμεσις των 16 κορυφών (Ο πύργος της ωραίας εποπτείας). Αυτής που εξοντώνει τα μοιραία σπέρματα παρέχοντας το όχημα του διαλογισμού...

5. Με την Μνημοσύνη γέννησε τις Μούσες, εννέα στον αριθμό, που με την προσθήκη του Απόλλωνα δομούν το πρότυπο των 10 σφαιρών του αιθερικού σώματος ή Παρνασσού της μυθολογίας. Η γένεση του ελληνικού έθνους έχει συνδεθεί με τον Παρνασσό. Αναφέρεται ότι όταν ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος με τον ονομαστό κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ο Δευκαλίων, γιος του Προμηθέα, άκουσε τη συμβουλή του πατέρα του και έφτιαξε ένα πλοίο, στο οποίο επιβιβάστηκε ο ίδιος με τη γυναίκα του, την Πύρρα. Μετά από εννέα μερόνυχτα ασταμάτητης βροχής, την δέκατη, το πλοίο προσάραξε στον Παρνασσό, όπου ο Δευκαλίων έκανε θυσία προς τιμήν του Δία και ο θεός πραγματοποίησε την πρώτη ευχή του Δευκαλίωνα, να ξαναγίνει το ανθρώπινο γένος. Κάθε πέτρα που πετούσε ο Δευκαλίων γινόταν άνδρας και κάθε πέτρα της συζύγου του γινόταν γυναίκα.

6. Με την έκτη σύζυγο Λητώ, την Υπερβόρεια Λύκαινα, έκανε τον Απόλλωνα και την Αρτέμιδα την τοξοβόλο. Ο μύθος εξηγείται ενώπιον των αιγυπτιακών όφεων στον θρόνο του πυρός. Όπου το μεν σώμα τους αποκαλύπτει την Αρτέμιδα ενώ η στοματική τους κοιλότητα τον Χρυσό ήλιο Απόλλωνα. Εκεί στο μέσον του Αιγαίου, και του ελληνορωμαϊκού κόσμου, στην νήσο Δήλο κρύβεται η αστρική πύλη και η αδαμάντινη στήλη που δημιουργεί τον ηλεκτρομαγνητικό κόσμο μας. (βλ. Αιγαίο πέλαγος, Βριάρεως ή Αιγαίων, Αιγεύς, Αίγυπτος, Αιγίς). Η λύση του γρίφου του αστρικού πεδίου είναι το αγαπημένο θέμα των τραγωδιών του Θηβαϊκού κύκλου της ανθρώπινης προσωπικότητας: οι εφτά πύλες της Θήβας είχαν τα ονόματα των 7 κοριτσιών της Νιόβης που φόνευσε η Άρτεμις για την αλαζονεία της μητέρας τους. Στην τελευταία πύλη σκοτώθηκαν ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης (οι δύο όφεις του κηρυκείου)

7. Τελευταία σύζυγος η Ήρα γέννησε την Ήβη, τον Άρη και την Ειλείθυια (προστάτιδα των τοκετών). Η σάρκα ως Άρης είναι ο αξεπέραστος δακτύλιος της οργισμένης σκέψης που μας φυλακίζει στην φυσική εκδήλωση.

Η Αθηνά ως ρητή και άρρητη γνώση

Εξετάζοντας την Μήτιδα-Αθηνά πρώτη σύζυγο του Δία, που γέννησε ο Σφαίρος-Δίας με την βοήθεια του Ήφαιστου-Προμηθέα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις βίαιες μεταβολές και τον πόνο της γέννησης της νέας ανθρώπινης γνώσης. Ο Σφαίρος Κρόνος - Δίας γεννά αποβάλλοντας με εμετό τους θεούς ή στοιχεία που εγκυμόνησε, επιβάλλοντας την νέα γνωσιακή ρητή κατάσταση στην παλαιότερη φυλετική σκεπτομορφή.

"Οι μελέτες επί της επιτυχημένης διαχείρισης της γνώσης (ΔΓ) δείχνουν ότι η εσωτερικευμένη άρρητη γνώση χρειάζεται να μετατραπεί σε ρητή προκειμένου να κοινοποιηθεί, αλλά πρέπει επίσης να επιτρέπει στα άτομα να εσωτερικεύσουν και να κάνουν κατανοητή οποιαδήποτε κωδικοποιημένη γνώση ανακτηθεί από τη διαχείριση.

Μεταγενέστερες έρευνες στη ΔΓ έδειξαν ότι ο διαχωρισμός ρητής και άρρητης γνώσης αποτελεί υπεραπλούστευση και ότι η έννοια της ρητής γνώσης είναι αυτοαναιρούμενη. Συγκεκριμένα, προκειμένου να γίνει η γνώση ρητή, πρέπει να μεταφραστεί σε συμβολική πληροφορία και αντικείμενο έξω από το νου. Υπάρχει μια σπειροειδής γνωστική αλληλεπίδραση μεταξύ ρητής και άρρητης γνώσης. Σε αυτό το μοντέλο, η γνώση ακολουθεί έναν κύκλο όπου η άρρητη γνώση «εξάγεται» προκειμένου να γίνει ρητή, και η ρητή επαναεσωτερικεύεται σε άρρητη, όταν επιλύνεται η αντιμαχία αναφορικά με την μετατροπή της γνώσης".

Ένα γεωμετρικό παράδειγμα έχουμε κατά τον προσδιορισμό του άρρητου αριθμού π, του λόγου της διαμέτρου προς την περιφέρεια του κύκλου, με την βοήθεια του υπολογισμού της περιμέτρου των εγγεγραμμένων σε αυτή (ρητών) κανονικών πολυγώνων. Η οποία περίμετρος τείνει αυξανομένου του πλήθους των πλευρών του πολυγώνου να ταυτιστεί με την άρρητη κυκλική περιφέρεια.

Η σπειροειδής που σχηματίζεται από τις μεταβαλλόμενες κάθετες πλευρές ενός τριγώνου, ορίζει τιμές ρητές και άρρητες για την υποτείνουσα. Οι πυθαγόρειες τριάδες ακεραίων αριθμών δημιουργούν τα απαραίτητα μορφώματα για την μετάδωση της ρητής γνώσης

Οι άρρητες τετραγωνικές ρίζες του 2, 3 και 5 στο κηρύκειο

Ο αιθερικός Σφαίρος του Εμπεδοκλή είναι κυρίως γνωστός με ονόματα μήλων: όπως το μήλο της Έριδος ή το μήλο του κήπου των εσπερίδων, της Εδέμ ή ο αιγυπτιακός Ανού, (μόνιμο άτομο), ή καρδιοειδής τόρος ή 666 κλπ όπως προτείνουν οι εργασίες διαφόρων γνωστικών θεοσόφων συμπεριλαμβανομένων των: Μπαίμε, Νεύτωνα, Κρόουλι, Φόρτουν, αλλά και σύγχρονων όπως ο D.Winter ή ο φίλτατος Αρίων Νασιάκος. Η θέα του Σφαίρου ουσιαστικά μεταφράζει το φως της ρητής εμπειρίας μας στην ακολουθία του άρρητου αρ. π …

Υπενθυμίζουμε ότι το άθροισμα των διαγώνιων του κύβου: ρίζα 2 + ρίζα 3 = π (1,41 + 1,73 = 3,14) επίσης ( 10 /12 του π = 2,618) το τετράγωνο του Φ της χρυσής τομής (εκ της ρίζας του 5). Όλα αποτελούν ικανοποιητικές προσεγγίσεις για τον π=3,14

Οι ριζικές αυτές ποσότητες των αρ. 2, 3 και 5 σχετίζονται με τις ενοράσεις του Θεού ή αρ. π και το κηρύκειο των άρρητων όφεων της σκέψης

Όπως έχουμε αναφέρει οι πυθαγόρειοι γνώριζαν την φύση των άρρητων αριθμών, τους οποίους αποσστρεφόντουσαν ως χαοτικούς, αλλά προσπαθούσαν να προσεγγίσουν στην απλούστερη ρητή έκφραση τους.

Αποδίδεται στον Πλάτωνα η παρακάτω απόδειξη με την εις άτοπο απαγωγή, χάρις στην οποία οι αρχαίοι Έλληνες προσδιόριζαν την άρρητη φύση του √2. Η απόδειξη βασίζεται στο άτοπο συμπέρασμα ότι ο (αρσενικός) περιττός αριθμός είναι ταυτόχρονα και άρτιος (θηλυκός) και έχει ως εξής:

Αν ο αριθμός √2 δεν είναι άρρητος, τότε πρέπει να είναι ρητός, οπότε μπορεί να γραφεί με την μορφή κλασματος, α/β, όπου α και β είναι ακέραιοι αριθμοί και το α/β έχει τη μικρότερη τιμή.

Συνεπώς, θα πρέπει (α/β)^2 =(√2)^2 => 2=α^2/β^2 => α^2=2β^2 οπότε το α^2 είναι άρτιος αριθμός και το α είναι επίσης άρτιος αριθμός.

Επειδή άρτιο και τετράγωνο δίνουν μόνον άρτιοι αριθμοί. Αν το α είναι άρτιος, τότε το β είναι περιττός (διαφορετικά το πηλίκο α/β δεν θα είχε τη μικρότερη δυνατή τιμή του).

Αλλά αν το α είναι άρτιος, τότε μπορεί να αντικατασταθεί από την παράσταση 2ρ, όπου ρ ένας ακέραιος, και στην περίπτωση αυτή έχουμε α2=4ρ2=2α2 , το οποίο συνεπάγεται από την α2=2β2 ότι 2β=2ρ2. Από την τελευταία σχέση μπορούμε να συμπεραίνουμε ότι το β είναι επίσης άρτιος.

Κατά το συλλογισμό αυτόν, η αρχική υπόθεση ότι ο αριθμός είναι ρητός οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένας άρτιος είναι και περιττός.

Το συμπέρασμα αυτό είναι «προφανώς» ψευδές, οπότε ο αριθμός είναι άρρητος.

Το ενδιαφέρον σε αυτή την απόδειξη είναι ότι απαιτεί την απλοποίηση του κλάσματος α/β (ώστε α,β να είναι πρώτοι, μεταξύ τους) οπότε το α/β αναγνωρίζεται ως ψυχολογικό αρχέτυπο.

Κατόπιν απαιτεί την ικανότητα ύψωσης του α/β στο τετράγωνο, δηλ. την μεταβολή του σπέρματος α/β σε φως.

Τέλος απαιτεί την ικανότητα της πόλωσης της ερμαφρόδιτης ενέργειας του α/β στις κατηγορίες των άρτιων και περιττών εκφράσεων, που επιτρέπει την αναγνώριση της κρυμμένης θέλησης. Ο έλεγχος της ενέργειας επιτυγχάνεται δια του ηθικού κανόνα της θηλυκής (άρτιας) αρχής, και του διαβήτη με την αιχμή και την γραφίδα της αρσενικής (περιττής) αρχής

Παρατηρούμε λοιπόν ότι πίσω από την πλατωνική αποδεικτική κρύβεται η αλχημική πύρωση και απόσταξη της πρώτης ύλης (αρχετυπικής προσωπικότητας).

Η αυτοπαρατήρηση αντιστοιχεί στο ορθογώνιο και ισοσκελές τρίγωνο του γνώμονα των τεκτόνων. Χάρις στον οποίο ξεκινά η αλχημική μεταβολή της ρητής εμπειρικής γνώσης της προσωπικότητας σε άρρητη, καθώς λαξεύονται οι απαραίτητοι κυβικοί λίθοι στο λατομείο της προσωπικότητας για την οικοδόμηση του αιθερικού Ναού.

Οι κύβοι περιέχουν στις διαγώνιες ακτίνες τους το άρρητο φως των δύο υποτεινουσών: ρίζα 2 και ρίζα 3, που συντίθενται στον αρ. π =3,14 της πνευματικής ειμαρμένης ή Αφροδίτης (Φ, χρυσής τομής) στο 10ο ζώδιο του αιγόκερω (τα 10/12 του ζωδιακού κύκλου)

Άλλες προσεγγίσεις του π

Με την άποψη που διαμορφώνουμε η δημιουργία αποτελεί μια διαρκή απόπειρα προσδιορισμού των ρητών δεκαδικών ψηφίων του π. Σήμερα έχουν υπολογιστεί 5 τρισεκατομμύρια ψηφία του, ενώ μόλις 12 από αυτά είναι ικανά να προσεγγίσουν την ακτίνα του ηλιακού συστήματος με την ακρίβεια της διαμέτρου ενός ατόμου υδρογόνου

Παραθέτουμε λοιπόν τις προσεγγίσεις που φαίνεται να οφείλουν την έμπνευσή τους στην μεταφυσική εμπειρία:

Ο Αρχιμήδης πρότεινε τον υπολογισμό του π, με την βοήθεια κανονικών πολύγωνων, εγγεγραμμένων και περιγεγραμμένων σε κύκλο. Εμπνέεται από την εμφάνιση και τον πολλαπλασιασμό των κορυφών του γονιμοποιού αστέρα κατά την διάρκεια του διαλογισμού. Ο γονιμοποιός αστέρας περιγράφεται στο γνωστό σύμβολο του κύκλου-τροχού με το κέντρο και τις ακτίνες.

Ο κύκλος εμφανίζοντας το διαρκώς ανανεούμενο γεννητικό κέντρο του που οδεύει προς την περιφέρεια, εκινεί την δίνη του 8 και την γεωμετρική εργασία του χωρισμού του κύκλου στα τεταρτημόρια των αστρολογικών σταυρών. Οι προστιθέμενες τροχιακές διαδρομές σχήματος 8 εντός του Σφαίρου πολλαπλασιάζουν διαρκώς τις κορυφές των πολυγώνων, τα οποία ακτινοβολούν όταν ολοκληρώνουν τα σχήματα των κανονικών στερεών ή αισθήσεων (πολυγώνων στην επίπεδη απεικόνιση τους). Έτσι ο άρρητος κύκλος αποδίδει το φώς των ρητών αισθήσεων.

Με την συμπλήρωση των τριών σταυρών, τεταρτημορίων του δωδεκαέδρου-εικοσαέδρου της αιθεροφυσικής μορφής, η γεωμετρική εργασία εστιάζεται πλέον στους περιεχομένους κύβους και τις εντονώτατες πολώσεις των δύο πυραμίδων που τους δημιουργούν…

Ο Αρχιμήδης σταμάτησε όταν υπολόγισε τα 4 δεκαδικά ψηφία του π=3,1416 με την βοήθεια 8 δωδεκάδων πλευρών ενός πολυγωνικού αστέρα 96 κορυφών-πλευρών. Οπότε ο ρητός νους του επανήλθε ικανοποιημένος στην άρρητη υπεβατική περιφέρεια… Ο ίδιος εφηύρε και την σπείρα που τετραγωνίζει τον κύκλο.

• Ο Ινδός μαθηματικός και αστρονόμος Bralmagupta (- 598 μ.χ) δίνει την

• τιμή π = √10 = 3,1623 υπενθυμίζοντας την σχέση των μορφών με το δεκαδικό σύστημα αρίθμησης

• Ο Ινδός μαθηματικός Bhaskara ( 1114 - 1185 μ.Χ.) δίνει την τιμή π = 3,142857 = 22/7. Υπενθυμίζοντας τον λόγο των 22 γραμμών του αιθερικού δένδρου προς τις 7 περιοχές του

• Ο Francois Viete το 1593 προσδιορίζει τα 10 ψηφία του π = 3,1415926536 περιγράφοντας τον (π) ως ένα άπειρο γινόμενο του √2. 2/π = √2/2*√(2+√2)/2*√(2+√(2+√2))/2… Δηλαδή τον ηλιακό διαλογισμό στο πηγάδι του Ιακώβ ή την διαρκή εμφάνιση των δύο κεφαλών του Ερμαφρόδιτου κατά τον γάμο (γινόμενο) με την νύμφη Σαλμακίδα…

• Ο James Gregory (1638 - 1675) γράφει: π/4 = 1-1/3+1/5-1/7+1/9-1/11+1/13-… Δηλαδή τον σταυρό της θυσίας π/4 σαν μια ατέλειωτη αψιμαχία μεταξύ διαδοχικών σπερμάτων

• Ο Leonar d Euler ( 1707 - 1783 ) γράφει : τον π2 σαν οκταπλάσιο άθροισμα των τετραγώνων όλων των αντίστροφων περιττών αριθμών ήτοι 8 Χ (1/1+1/9+1/25+1/49+1/81+…) δηλαδή την ανάφλεξη (τετράγωνο = φως) όλων των σπερμάτων στο δισκοπότηρο…

Κωνωπικά (κώνωψ= ο έχων όψη κώνου-στροβίλου ? ή Κένταυρος= ο κεντών την αύρα)

Η ετυμολογική ανάλυση του κώνωπος εκ του κώνου, μας μεταφέρει στον κόσμο του Κάφκα και τις κολάσεις του Δάντη. Με την βοήθεια λοιπόν του Δάντη και του Κάφκα (ο οποίος περιγράφει στα ημιτελή έργα του την κόλαση που διαμορφώνουν οι μεγαλουπόλεις), θα επιχειρήσουμε μια προσέγγιση στην γνωστική θεοσοφία του βυθού. Δηλαδή τον υπεργεωμετρικό τρόπο που ο τρισδιάστατος «υλικός» κόσμος των αισθήσεων μας αποτελεί απλά την επιφάνεια του βυθού της τετραδιάστατης νοητικής σφαίρας.

Ο βυθός ανέρχεται και κατέρχεται ακολουθώντας την σπειροειδή κίνηση του ρεύματος της φυλετικής ζωής στην επτάβαθμη κλίμακα των διαστάσεων που διαμορφώνουν τα 4 στοιχεία-Βούδες.

Η πυθαγόρεια διδασκαλία για τον βυθό των γνωστικών δίδεται στην 10η σφαίρα του δένδρου-σπείρας της ζωής ως η αντίθεση υγρού και στερεού: Εδώ ως υγρό νοείται ο αστρικός κόσμος των συναισθημάτων που παράγει την νοητική κατάσταση των φυσικών αισθήσεων του στερεού μας πεδίου

Ο Κάφκα μας βοήθησε να αντιληφθούμε τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις με το ακριβοδίκαιο βλέμμα του αρχέτυπου νου του εντόμου των ενστίκτων. Όπου η ατμόσφαιρα των Δαντικών αμαρτημάτων υφαίνει ως αυτόματο τις κινητικές συνήθειες των εντόμων και τις τεχνοτροπίες στην αρχιτεκτονική της φωλεάς που εξασφαλίζει την επιβίωση του σμήνους τους. Λέγεται και διαπιστώνεται κατά την ανάλυση του dna, ότι κάποια είδη μυρμηγκιών δημιουργήθηκαν (δικαιώνοντας τον Κάφκα και την μυθολογία) από τον εκφυλισμό των στρατοκρατικά δομημένων ανθρώπινων κοινωνιών !!!

Οι 4 πρώτοι κύκλοι του Δάντη είναι προϊόν της ασυνειδησίας και ξεκινούν με τον σεληνιακό, της μη αναγνώρισης της φύσης της ομαδικής ζωής της ψυχής (των αβάπτιστων ή υλιστών), που οδηγεί αναπόφευκτα στην υποδούλωση του νου στην ανεξέλεγκτη λαγνεία ή άγνοια του άλλου. Εφόσον ο άλλος λαμβάνει υπόσταση όπως και η ψυχή μόνον ως μέρος της υπηρεσίας προς τον συνολικό σχεδιασμό της Πολιτείας…

Η σπατάλη της αιθερικής ερωτικής ενέργειας ανοίγει τις κολάσεις του νόμου της οικονομίας.

Η σπατάλη της ερωτικής δωρεάς του αγίου πνεύματος περιγράφεται στα αμαρτήματα του Ταντάλου και του Ιξίωνος: της ακόρεστης δηλαδή πείνας-λαιμαργίας ή καταναλωτισμού ως απόπειρας της κλοπής του νέκταρος των ιδεών (ο Δαντικός κύκλος της Αφροδίτης) και την αχρήστευση του νου καθώς περιδινίζεται μεθυσμένος στον ενεργειακό τροχό της πορνείας του Ιξίωνος (κύκλος του Ερμή), στα κάθε λογής οινοποτεία της φλυαρίας και των διασκεδάσεων.

H διαστρέβλωση του αλχημικού γάμου της μορφής με την ψυχή (η θρησκεία) συνοδεύεται από την αναπόφευκτη αλλοίωση της έννοιας της θρησκευτικής πρόνοιας (της εκκλησίας-αμπέλου) σε τραπεζική και ασφαλιστική αντίληψη των δικαιωμάτων των υπόδουλων στα πάθη της πόλις-κολάσεως.

Ο ηλιακός κύκλος της φιλαργυρίας-σπατάλης εκφράζεται όπως ήδη αναφέραμε στον θεσμό των χρηματιστηρίων, που αποτελεί μίμηση της λειτουργίας του ηλιακού ζωδιακού λωτού, (πολλοί οικονομολόγοι-χρηματιστές έχουν μετατραπεί πλέον σε αξιόλογους αστρολόγους). Η ψυχή σέρνει με το στήθος της το αυξανόμενο βάρος της απληστίας του εγώ της, διαμορφώνοντας τον κολασμένο κύκλο.

Ενώ η μνησικακία του κύκλου του Άρη εκφράζεται στην διάρκεια των οικονομικών-θρησκευτικών πολέμων που ακολουθούν τις αναπόφευκτες οικονομικές κρίσεις γιγαντόνωντας τον φόβο-άγνοια που οριοθετεί τον χώρο του ασυνειδήτου. (βλ. άγνοια της σχέσης μεταξύ της θρησκευτικής και της εμπορικής πίστης)

Παρακάτω επαναλαμβάνουμε την κατανόηση μας από τα τρία βουνά-κώνους της θείας κωμωδίας του Δάντη:

Στο πρώτο αντιστραμμένο βουνό ή κώνο της κόλασης στο εσωτερικό της γης αρχίζει με τον 1ο Κύκλο της Σελήνης 999: τα αβάπτιστα μωρά και οι ενάρετοι ειδωλολάτρες-υλιστές που δεν αντιλαμβάνονται την ομαδική ενέργεια ή αιθερική άμπελο της εκκλησίας. Η τιμωρία τους είναι πως αδυνατούν να φθάσουν στο Παράδεισο. (Άσμα Δ΄)

Κύκλος 2ος Ερμής 888: εδώ κολάζονται οι φιλήδονοι, οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να στροβιλίζονται σε μία διαρκή ανεμοθύελλα, ανίκανοι παράλληλα να αγγίξουν άλλη ανθρώπινη παρουσία. (Άσμα Ε΄) (βλ. την φυλή της Λεμουρίας)

Κύκλος 3ος Αφροδίτη 777: οι λαίμαργοι-καταναλωτές , οι ψυχές των οποίων κατασπαράσσονται από τον Κέρβερο. (Άσμα Στ΄) (βλ. την φυλή των Ατλάντων)

Κύκλος 4ος Ήλιος 666: οι άπληστοι, φιλάργυροι των χρηματιστηρίων, καταδικασμένοι να κυλούν μεγάλα βάρη με το στήθος τους. (Άσμα Ζ΄) (βλ. Η Άρια ανθρώπινη φυλή)

Κύκλος 5ος Άρης 555: ο φόβος, οι μνησίκακοι των εμπόλεμων εθνών, που χτυπούν ο ένας τον άλλο μέσα σε λασπωμένους βάλτους. (Άσμα Η')

Σε αυτό το σημείο, ο Βιργίλιος και ο Δάντης περνούν με τη βάρκα του δαίμονα Φλεγύα μπροστά στις κλειδωμένες πόρτες του κάστρου της Κόλασης, τις οποίες ανοίγει ο άγγελος της πρώτης μύησης.

Κύκλος 6ος ο Δίας 444: οι αιρετικοί της νοητικής πλάνης, εγκλωβισμένοι μέσα σε πύρινους τάφους. (Άσματα Ι΄-ΙΑ΄) (το όραμα της αλχημικής γέννησης)

Κύκλος 7ος ο Κρόνος 333 : ο έβδομος κύκλος περιλαμβάνει τους βίαιους, σε τρεις κύκλους οι οποίοι βρίσκονται διαχωρισμένοι σε τρεις ομάδες. Η πρώτη περιλαμβάνει τους βίαιους απέναντι στους υπόλοιπους ανθρώπους, που τιμωρούνται βρισκόμενοι εντός ενός βάλτου αίματος που βράζει (το όραμα του υλικού πολιτισμού). Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει τους βίαιους απέναντι στον εαυτό τους, μεταμορφωμένους σε δέντρα ή κυνηγημένους από άγρια σκυλιά (η ενορατική φύση της Αρτέμιδος). Τέλος, στην τρίτη ομάδα βρίσκονται οι βίαιοι απέναντι στο Θεό και την φύση, απομονωμένοι σε μια έρημο φλεγόμενης άμμου όπου μαίνεται μια πύρινη βροχή. (Άσματα ΙΒ΄-ΙΗ΄) (Αναγνωρίζονται τα οράματα της δεύτερης μύησης και η επαφή με την μονάδα στην έρημο της καρδίας)

Οι δύο τελευταίοι κύκλοι (της 3ης και 4ης μύησης) της Κόλασης αφορούν στις ενσυνείδητες αμαρτίες παραπλάνησης και είναι προσπελάσιμοι κατηφορίζοντας ένα βάραθρο. (Την άβυσσο του καβαλιστικού δένδρου)

Κύκλος 8ος Ουρανός 222: εδώ κολάζονται οι απατεώνες της ομαδικής εργασίας σε δέκα διαφορετικά βάραθρα (βλ.τις αρνητικές όψεις των ομίλων που προτείνει η Α. Μπαίυλη για την επερχόμενη υδροχοϊκή εποχή).

1. Ομιλος των τηλεπαθητικών, οι αποπλανητές (τιμωρία τους είναι η μαστίγωση) [δεξιό και αριστερό] (Ον = η αλήθεια, Μη Ον = το ψεύδος)

2. Ομιλος των εκπαιδευμενων παρατηρητων, οι κόλακες (βουτηγμένοι σε ακαθαρσίες) [κανονικό και ακανόνιστο] (η διαστρέβλωση της παρατήρησης)

3. Ομιλος των θεραπευτών, οι σιμωνιακοί (κρεμασμένοι ανάποδα μέσα σε λάκκους και φωτιές στα πόδια) [θερμό και κρύο] (η πορνεία = ύβρις-χρηματισμός των ενεργειών του αγίου πνεύματος)

4. Ομιλος των εκπαιδευτών, οι μάγοι ή ψευδοπροφήτες (με τα κεφάλια τους τοποθετημένα ανάποδα ώστε να βλέπουν μόνο το πίσω μέρος τους) [σκληρό και μαλακό] (η εκπαίδευση στην αιθερική κλίμακα)

5. Ομιλος των πολιτικών, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί (εγκλωβισμένοι σε κοχλάζουσα πίσσα) [φως και σκοτάδι ] (ο οφθαλμός-φως της δίκης και η εμφάνιση της ειμαρμένης )

6. Ομιλος της θρησκείας, οι υποκριτές (κουκουλωμένοι με κάπες από επιχρυσωμένο μόλυβδο) [αρσενικό και θηλυκό] (ο αλχημικός γάμος με την εκκλησία-άμπελο)

7. Ομιλος των επιστημόνων, οι κλέφτες (κυνηγημένοι από φίδια και κατόπιν μεταμορφωμένοι σε φίδια) [καλό και κακό] (η κλοπή των θείων ιδεών ή νόμων της δημιουργίας, η επιστήμη που μεταμορφώνεται σε πανουργία, )

8. Ομιλος των ψυχολόγων, οι εσκεμμένα κακοί σύμβουλοι (εγκλωβισμένοι σε φλόγες) [ακίνητο και κινητό] (τα ακίνητα σπέρματα των 3 κατώτερων βασιλείων του νοητικού πύρινου κόσμου, τα αρχέτυπα της δράσης)

9. Ομιλος των οικονομολόγων, οι κιβδηλοποιοί (τιμωρημένοι με αρρώστιες) [τετράγωνο και ορθογώνιο] (η πανσέληνος και η διαχείριση των tattwas-χρημάτων)

10. Ομιλος της σύνθεσης, οι αιρετικοί (που τρώγωνται από δαιμόνια) [υγρό και ξηρό] (η αποξήρανση του αστρικού έλους των υγρών γνωμών που δημιουργούν τις ξηρές αισθήσεις).

Στη συνέχεια, ο γίγαντας Ανταίος (της επίγνωσης του αυρικού περιβλήματος ως τοπίου) μεταφέρει τον Δάντη και τον Βιργίλιο στον 9ο κύκλο .

Κύκλος 9ος Ποσειδών 111: Στο βαθύτερο σημείο του Άδη, στο κέντρο της Γης τιμωρούνται οι προδότες εγκλωβισμένοι μέχρι το πρόσωπο σε μία παγωμένη λίμνη. (Κατανοείται η μορφή-δομή του αιτιατού σώματος που όντας πανομοιότυπη με την φυσική της ανάκλαση στην νοητική λίμνη προδίδει το πνευματικό έργο). Ειδικότερα, τοποθετημένοι σε τέσσερις διαφορετικές περιοχές της εκδήλωσης της φυλετικής πρόνοιας βρίσκονται: οι προδότες συγγενών (Καΐνα), οι προδότες της πατρίδας (Αντηνόρα), οι προδότες φίλων (Πτολεμαία) και οι προδότες των ευεργετών τους (Ιουδαία). (Άσματα ΛΒ΄-ΛΔ΄)

Το Καθαρτήριο και ο Παράδεισος επαναλαμβάνουν σε αντίστοιχους κύκλους-σπείρες (σε κώνους-βουνά) τις διαδικασίες για την κατανόηση των νοητικών αιθέρων - αμαρτημάτων, προκειμένου να γίνουν αντιληπτές οι προθέσεις του θείου σπινθήρα κατά την εξιστόρηση της εμπλοκής του με την "πλανητική" ουσία.

Στην 4η μύηση σύμφωνα με την κοσμοθεωρία του Γνωστικισμού ολοκληρώνεται η εργασία με τον φυλετικό αστρικό φορέα. Κατόπιν ο πνευματικός σπινθήρας έρχεται υπό την νοητική επιρροή της πρώτης μύησης του Σείριου

Την διαλεκτική διαδικασία της κατάκτησης της αρετής μεταβαίνοντας από τις κολάσεις των αντιθέτων παθών στο καθαρτήριο και τον παράδεισο των θείων προθέσεων, περιγράφει ο Δάντης στο περίφημο νεοπλατωνικό διήγημά του...

Ο Δάντης τοποθετεί τον Παράδεισο σε διαλεκτική σχέση με τους 9 κύκλους της κόλασης των παθών του ασύμμετρου νοητικού πυρός (οι οποίοι τοποθετούνται στο βόρειο ημισφαίριο και στο εσωτερικό της γης). Ο Παράδεισος ορίζει εννέα ομόκεντρες σφαίρες (ουρανούς), στα πρότυπα του πλατωνικού κοσμολογικού μοντέλου. Οι σφαίρες αυτές περιστρέφονται γύρω από την ακίνητη Γη και όσο μεγαλύτερη είναι η ακτίνα τους, τόσο γρηγορότερη είναι και η περιστροφή τους. Οι ανθρώπινες ψυχές, κατοικούν στη σφαίρα που τους αναλογεί, θέτοντας έτσι την Παραδείσια ιεραρχική τάξη.

Οι εννέα σφαίρες και οι αντίστοιχες ψυχές που φιλοξενούνται είναι:

Σφαίρα 1η: Η Σελήνη, για όσους δεν τήρησαν υποσχέσεις-επιθυμίες (Άσματα Β΄-Ε΄).

Σφαίρα 2η: Ο Ερμής, για όσους έκαναν το καλό από φιλοδοξία (Άσματα Ε΄-Ζ΄).

Σφαίρα 3η: Η Αφροδίτη, για όσους έκαναν καλό από αγάπη (Άσματα Η΄-Θ΄).

Σφαίρα 4η: Ο Ήλιος, για τους σοφούς (Άσματα Ι΄-ΙΔ΄).

Σφαίρα 5η: Ο Άρης, για όσους υπερασπίστηκαν τη θρησκεία (Άσματα ΙΔ΄-ΙΗ΄).

Σφαίρα 6η: Ο Δίας, για τους δίκαιους (Άσματα ΙΗ΄-Κ΄).

Σφαίρα 7η: Ο Κρόνος, για τους οραματιστές (Άσματα ΚΑ΄-ΚΒ').΄

Σφαίρα 8η: Τα Άστρα του Ουρανού, για τους ευλογημένους (Άσματα ΚΒ΄-ΚΖ΄).

Σφαίρα 9η: Οι Άγγελοι που κινούνται γύρω από το Θεό (Άσματα ΚΖ΄-ΚΘ΄).

Ανάμεσα στην Κόλαση του κεντρικού πυρός και τον Παράδεισο υφίσταται το όρος-κώνος του Καθαρτηρίου (η σπονδυλική στήλη) στον νότο (πυρ) της γης σε 7 κύκλους. Όπου κάποιος αναγνωρίζει και πληρώνει το αντίτιμο της λανθασμένης συμπεριφοράς του προκειμένου να του επιτραπεί να αντιληφθεί τις θείες προθέσεις που κρύβονται στα 9 πέταλα του λωτού της ψυχής του… Εδώ υπάρχει η νύξη ότι το απόκρυφο οφιοειδές πυρ της σπονδυλικής στήλης ταυτίζεται με την έννοια της μετάνοιας της χριστιανικής θεολογίας.

1. Α' κύκλος: Εγωισμός, κουβαλώντας διαρκώς ένα βάρος γύρω από το λαιμό ( Ι'-ΙΒ').

2. Β' κύκλος: Φθόνος, έχοντας μάτια ραμμένα με κλωστή ( ΙΓ'-ΙΕ').

3. Γ' κύκλος: Οργή, εγκλωβισμένοι σε πυκνό καπνό ( ΙΕ'-ΙΖ').

4. Δ' κύκλος: Οκνηρία, τρέχοντας ασταμάτητα ( ΙΗ'-ΙΘ').

5. Ε' κύκλος: Φιλαργυρία, ξαπλωμένοι με το κεφάλι στο χώμα ( ΙΘ'-ΚΒ').

6. Στ' κύκλος: Λαιμαργία, τιμωρημένοι με πείνα και δίψα ( ΚΒ'-ΚΔ').

7. Ζ' κύκλος: Λαγνεία, καιγόμενοι μέσα σε φλόγες ( ΚΕ'-ΚΖ').

Συνομιλίες με τους αγγέλους

Η διδασκαλία του ηλιακού αγγέλου έχει εμπνεύσει την τεχνική των κτυπημάτων της αιφνίδιας φώτισης της σχολής Ζεν. Στην χριστιανική παράδοση η διδασκαλία αυτή περιέχεται στην εικονογράφηση των ρομφαιοφόρων αγγέλων και αγίων, να καθυποτάσσουν τον δράκο των παθών της προσωπικότητας μας.Παραθέτω διάφορες εμπειρίες από τον οραματισμό της Παρουσίας τους:

• 1. Ευρισκόμενος ενώπιον του αγγέλου της ομάδας, η Παρουσία του μου εξηγεί ότι: η δική μου προσωπικότητα βιώνει τον χρόνο σε έναν κύκλο που η περιφέρεια του είναι η Παρασκευή ενώ η δική του θέση στο κέντρο του κύκλου είναι η Δευτέρα της πανσελήνου. Με άλλα λόγια ότι η προσωπικότητα μου πλανάται στον ανύπαρκτο χρόνο του μηνός όταν η ουσία ευρίσκεται στο κέντρο που αντιπροσωπεύει η στιγμή, το αιώνιο τώρα της πανσελήνου…

• 2. Πλησιάζω τον νοητικό Ναό, οι δύο φύλακες δράκοι επιτίθενται και κατασπαράσσουν τις νοητικές σάρκες μου… Εισέρχομαι στον Ναό και βαδίζω επάνω σε μια λευκή γραμμή προς τον λύχνο, στο βάθος του… Στα αριστερά μου αναγνωρίζω την ενέργεια των φτερών του αγγέλου που με ενθαρρύνει να κοιτάξω το σκοτάδι στην δεξιά πλευρά μου. Μόλις κοιτάζω, το σκοτάδι της ασυνειδησίας με καταπίνει, αλλά το χέρι του αγγέλου με επαναφέρει στην λευκή γραμμή του μέσου…

• 3. Κοιτάζω την καθημερινότητα μου και την παραλληλίζω με τον περιστρεφόμενο τροχό ενός πάρκου, αναλογιζόμενος ότι δεν υπάρχει διαφυγή από το επίπεδο της περιστροφής του. Ο άγγελος με προσκαλεί να κοιτάξω κάθετα επάνω, οπότε και δέχομαι ένα κτύπημα που με εκτοξεύει έξω από τον τροχό…

• 4. Η Παρουσία του είναι τόσο έντονη ώστε ο τρισδιάστατος χώρος του σπιτιού μου έχει μεταβληθεί σε κάτοψη, χωρίς τοίχους, με Εκείνον μόνον να αντιπροσωπεύει την διάσταση του ύψους…

• 5. Πλησιάζω τον νοητικό Ναό του Παρθενώνα, η ρομφαία του φύλακα αγγέλου υποδεικνύει στο στήθος μου ένα σημείο φορτισμένης ενέργειας, που χρησιμοποίησα για να δημιουργήσω την εικόνα του Ναού. Η ρομφαία διαλύει το σημείο, οπότε αυτόματα ανοίγει η θύρα του Ναού και εκτίθεμαι στο λαμπρό λευκό φως που διαλύει τον σωματικό φορέα μου σε ένα καλειδοσκοπικό σύστημα πολύχρωμων τριγώνων…

• 6. Το αυστηρό πρόσωπο του αγγέλου έχει εμφανιστεί στον κορμό μιας τεράστιας ροδιάς που τείνει ένα κλαδί με έναν καρπό επάνω από το κεφάλι κάθε παρευρισκόμενου…

• 7. Ο άγγελος με εγκλωβίζει στον ενεργειακό κώδωνα της παρουσίας του. Τότε κάθε τρίχα του σώματός μου αρχίζει να ορθώνεται εκπέμποντας την μουσική των εγχόρδων μιας εξωφρενικά πολυπληθούς ορχήστρας… Αναγνώρισα την τεχνοτροπία του Μπαχ στο θέμα για κιθάρα του Αρανχουέθ της 7^ης ακτίνας… ενώ έχανα για μια ακόμη φορά την σωματική μου υπόσταση.

• 8. Η φωνή μέσα στον ύπνο με καλεί να διαβώ την ακουστική οδό από το έξω ους προς τον λαβύρινθο. Αισθάνομαι τον πόνο από ένα έντονο κάψιμο καθώς ακούω τον θόρυβο από ένα διερχόμενο δίκυκλο, να μετατρέπεται στην μουσική ενός μαντολίνου καθώς εισέρχομαι στον λαβύρινθο…

• 9. Ανέρχομαι σε ένα ατέλειωτο φωτεινό πηγάδι, για να καταλήξω σε μια πόλη όπου με υποδέχονται με έκπληξη και περιέργεια οι κάτοικοι της. Στην κεντρική πλατεία διακρίνω έναν τεράστιο λευκό Βούδα, στο μέσον ενός λωτού με κινούμενα ιριδίζοντα πέταλα, για να καταλήξω σε ένα απλό λευκό πολυεδρικό δωμάτιο που ήταν η κατοικία μου…

• 10. Ευρίσκομαι σε μια τεράστια λεωφόρο όπου τα κτήρια ομοιάζουν με βιολοντσέλα, οι απίστευτα ευγενείς και μορφωμένοι κάτοικοι είναι συγκεντρωμένοι στους εξώστες δημιουργώντας χορωδίες. Είναι μια πόλη αγγέλων.

• 11. Ταξιδεύω στον ουρανό με ένα τρικάταρτο ιστιοφόρο πλοίο της δημοκρατίας των Συλφίδων. Εδώ οι ταξιδιώτες είναι ενδεδυμένοι με άνετα βαμβακερά ρούχα που θυμίζουν λάχανα, ενώ τραγουδούν τις υπέροχες μελωδικές μπαλάντες των ναυτικών…

• 12. Εδώ είναι η φρίκη της δόξας της λαμπρότητας ενός αγγέλου που έπεσε εδώ πέρα προειδοποιεί η φωνή. Μετ ολίγον αντιμετωπίζω το φρικτό θέαμα ενός απαίσιου χταποδιού που σταδιακά μεταμορφώνει την απαίσια υφή της σάρκας του στην λεπτή υφή της φωτεινής δαντέλας που τον ανυψώνει στον ουρανό…

• 13. Μετά από πολύωρη ακινησία αποκαλύπτεται σε όνειρο υπό το φως ενός προβολέα ο σκώληξ του άγχους μου, να κατατρώγει τρεις φορές το χέρι του ελέους που του έτεινα… Για να οδηγηθεί ο αμετανόητος στην διάλυση από την ρομφαία της θείας οργής του δικαστηρίου.

  • 14. Χαμένος στο δάσος των εμπειριών της προσωπικότητας, ανακαλύπτω μετά από αρκετή ώρα περιπλάνησης ένα ξέφωτο. Η εντονότατη Παρουσία ενός μαυροντυμένου που κρατεί μια αστραπή λύνει τα γόνατα μου. Αναρωτιέμαι για την ηλικία του και την υπολογίζω στα 1.000.000 έτη. Συλλογίζομαι ότι αφού δεν με σκοτώνει ίσως γνωρίζει τον τρόπο που θα διαφύγει η ομάδα μας από το σκοτεινό δάσος. Σηκώνω το κεφάλι μου και αντικρύζω μια κουρτίνα. Η κουρτίνα ανοίγει αποκαλύπτοντας δύο μάτια και μια σπίθα φωτός που διαφεύγει προς το μέρος μου.

  • 15. Η συνομιλία με τον άγγελο της ειμαρμένης έγινε στο γραφείο του μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο. Φορούσε καφέ κοστούμι με γραβάτα και κοιτώντας με σοβαρά μου ανακοίνωσε ότι έχει πάρει το ποδήλατό μου… Ζήτησε 58000 για να το επιστρέψει. (5+8=13, ο θάνατος). Παραπονέθηκα ότι το αγόρασα αντί 14000, αλλά αυτός με κοιτούσε σιωπηλός… Την επόμενη Κυριακή μου έκλεψαν το ποδήλατο, αλλά μου δώρισαν και ένα αυτοκίνητο…

  • 16. Το εσωτερικό της πυραμίδας ήταν τεράστιο. Ξαφνικά η πυραμίδα χωρίστηκε στα δύο αποκαλύπτοντας ένα χάσμα, από το οποίο πρόβαλε μία κλίμακα φτιαγμένη από σώματα λευκών αχλαδοκέφαλων Βουδών. Μια απίστευτη χαρά με κυρίευσε. Άρχισα να χρησιμοποιώ τις μεγάλες κοιλιές τους ως εφαλτήρια για απίθανες εκτινάξεις προς την κορυφή της πυραμίδας. Αλλά η ενέργειά μου δεν ήταν αρκετή, έτσι οδηγήθηκα προς μια εξέδρα όπου ένα αξιοσέβαστο Ον ενδεδυμένο με το πνευματικό χρώμα της αγάπης (μαύρο), μου υπέδειξε μια μικρή θύρα από την οποία εξήλθαν ιερείς με πύρινες κεφαλές, δημιουργώντας έναν κύκλο στον οποίο κλήθηκα να συμμετάσχω… Ήταν ο κύκλος της υποδοχής του χρυσού βρέφους που κατήλθε από την κλίμακα των Βουδών.

  • 17. Ένας άγγελος χύνει νερό από μια υδρία. Να κι άλλος ένας από την άλλη μεριά. Στο μέσον τους υπάρχει ένας τεράστιος καταρράκτης χρυσοκόκκινου φωτός. Ξεκινά από τα πόδια ενός θρόνου. Ο Γέροντας που κάθεται εκεί μου κάνει νόημα να πλησιάσω. Βρίσκομαι ξαφνικά στην θέση του να κοιτάζω από ψηλά την γη, ενώ με μία ράβδο κτυπώ διάφορες σκοτεινές κηλίδες στην επιφάνειά της. Μετ΄ ολίγον αντιλαμβάνομαι ότι η Αφρική λείπει από την επιφάνεια της γης. Με καταλαμβάνει μεγάλη απόγνωση. Ζητώ βοήθεια από το Λούξορ… Η κυανοτυπία της Αφρικής προβάλει και πάλι στην επιφάνεια της γης μαζί με την θεραπεία του στομάχου μου που υπέφερε…

  • 18. Βρίσκομαι να διαλογίζομαι στο κέντρο ενός συνόλου από ομόκεντρες γυάλινες σφαίρες ενώ από έξω με κοιτάζει η ψυχή μου με την μορφή ψαριού…

  • 19. Η εμπειρία της εισόδου στους ζώντες Ναούς του διαλογισμού, δείχνει ότι πρόκειται για εκφράσεις των 7 τροχών ή μόνιμων ατόμων. Όταν εμφανίζονται με την κυκλική μεγαλιθική μορφή του Στόουνχεντζ φέρουν στο δάπεδό τους χαραγμένο τον αστρολογικό χάρτη, επί του οποίου προσδιορίζεται με την μορφή διεγερμένων φωτεινών αιθερικών γραμμών και γωνιακών αντιθέσεων η φυλετική εργασία η οποία χρειάζεται να υπηρετηθεί…

    • Στην αποκάλυψη του Ιωάννη οι λειτουργίες και τα πάθη-αρετές των 7 κέντρων δίδονται με την μορφή συμβουλών προς τις 7 εκκλησίες: Λαοδικείας, Θυάτειρας, Σάρδεων, Εφέσου, Φιλαδέλφειας, Περγάμου, Σμύρνης, που αντιστοιχούν στα κέντρα: Κεφαλής, καρδιάς, λαιμού, βάσης, κωναρίου, ηλιακού, γεννητικού

  • 20. Ο φωτισμένος οφθαλμός της ερωτικής συνείδησης του Einstein ονόμασε την δημιουργία της πύλης του νοητικού καθρέπτη «τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός». Επάνω σε αυτόν τον αιθερικό καθρέφτη του φωτός αντιλήφθηκε τον εαυτό του να πολλαπλασιάζεται στις συνειδήσεις μιας ομάδας παρατηρητών. Κοινοποιώντας μας έτσι την φύση των πολυόματων χερουβικών υπάρξεων. Είναι ο ίδιος ο Δίας-Ζευς στο ζώδιο των χερουβικών δυνάμεων του καρκίνου, που οδηγεί στην συναντίληψη του χώρου μιας ομάδας οφθαλμών (ενός πολυόματου φυλετικού Χερουβίμ). Ότι ο χώρος δηλαδή είναι μια ζωντανή αιθερική οντότητα που συνθέτει τις ψυχές-οφθαλμούς όσων αφυπνίζονται στο φως της ερωτικής (Χριστικής) τους συνείδησης.

  • Τα Σεραφείμ (οι ουράνιοι πολύχρωμοι όφεις), όντας οι πλησιέστεροι άγγελοι στην πηγή του κοσμικού πυρός μάλλον είναι οι 7 γραμμές-ακτίνες που άγονται από μια κορυφή της πολυόματης κύβης-κεφαλής… προς τις υπόλοιπες 7 κορυφές του κύβου-οκταέδρου. Στους οραματισμούς γίνονται θεατοί ως λείαν επιμήκεις όφεις στα τεράστια στόματα των οποίων υπάρχουν εκκλησίες στις οποίες καλούμαστε να προσευχηθούμε !!!

  • 21 Διαλογισμός στον Αιγόκερω. Τα πάντα ρει και ουδέν μένει

  • Ο άγγελος με ξύπνησε από το όνειρο… Βρέθηκα λοιπόν στην αλλόκοτη θέση να παρατηρώ ένα φωτεινό τούνελ-έντερο που διέτρεχε η συνείδησή μου ως λαπαροσκόπιο στο ύψος του μετώπου. Ήχοι διαπληκτισμών και δυσοίωνοι μεταλλικοί κροταλισμοί ερχόντουσαν ταξιδεύοντας …μέσα από τις φλέβες και τους επιδερμικούς ερεθισμούς. Απέραντος φόβος με είχε καταλάβει και μόνο η πίστη μου στην παρουσία του προστάτη αγγέλου με προφύλασσε από τον πανικό του πνιγμού της συνείδησης μου στην ασυνειδησία των κολασμένων κόσμων του κατώτερου νοητικού…

  • Στην επόμενη όμως εικόνα βρέθηκα στον αντίποδα του κολασμένου κόσμου… τον κήπο των ηδονών του ανώτερου αστρικού. Εδώ αναλύονται τα μέρη του καρδιοειδούς μόνιμου ατόμου της φυλετικής εξέλιξης ενώπιον της ερωτικής συνείδησης που τα δημιουργεί. Ο πειρασμός ήταν απίστευτος αλλά η δοκιμασία είχε αίσιο τέλος… η συνείδησή μου δεν υπήρξε υβριστική κατά την εξέταση.

  • Η ανταμοιβή-κατανόηση μου καταστάλαξε στο απόκρυφο πυθαγόρειο ρητό:

  • Άπειρο = Μηδέν + Ένα. Ο άγγελος επέμενε ότι πίσω από αυτό το ρητό κρύβεται το γνωστό απόφθεγμα του Ηράκλειτου : "Τα πάντα ρει και ουδέν μένει."

  • «Τα πάντα ρει» σημαίνει την ατέρμονη ροή στο ανακυκλούμενο άπειρο 8. Το ποτάμι της Ψυχής χύνεται στον Ωκεανό των Μονάδων, από εκεί εξατμίζεται στα νέφη του Άδη και ξαναχύνεται στους ποταμούς των 3000 Ψυχών… τέκνων του Ωκεανού...

  • «και ουδέν μένει»/ ουδέν=μηδέ έν=μηδέν. Μένειν < εκ της Μονάδος

• Η αφή και η διοφθαλμική όραση

• Τον περασμένο μήνα, ο άγγελος, ένοικος περισσοτέρων διαστάσεων από αυτές που μπορώ να αντιληφθώ μου έδωσε σε όνειρο την παρακάτω διδασκαλία που τώρα στο ζώδιο του κριού αρχίζω να κατανοώ…

• «Έχοντας κάποια συνείδηση του γεγονότος ότι ονειρεύομαι, βρέθηκα να κοιτάζω μια βραχώδη πλαγιά. Αυτός τότε με υποχρέωσε με την ευγενική του παρουσία να διαχωρίσω κατά πως συνηθίζω αλλοιθωρίζοντας, τα είδωλα των οφθαλμών μου. Τότε μετακινώντας ελαφρά το κεφάλι μου σαν να γυρίζω την σελίδα ενός βιβλίου, είδα τους βράχους να αποκτούν όγκο, καθώς η αλλαγή της συναισθηματικής μου κατάστασης εξ αιτίας της Παρουσίας του, ανάγκασε το βλέμμα μου να αλλάξει εστίαση… Τα βράχια λοιπόν και οι σκιές τους ήταν απλά η κάτοψη ενός συνόλου κατοικιών που ξεδιπλώθηκαν εμπρός μου, όπως κάποια βιβλία που κρύβουν τρισδιάστατες κατασκευές στις σελίδες τους όταν τα ανοίγεις !!!

• Οι κάτοικοι των σπιτιών εξήλθαν να με προϋπαντήσουν και να με πληροφορήσουν ότι κρύβονται από τον φοβερό φεουδάρχη της περιοχής…

• Πάντως η δική μου εμφάνιση πρέπει να έπαιξε καταλυτικό ρόλο γιατί το φοβερό όν εμφανίστηκε. Ήταν ένα λεπτόσωμος συνοφρυωμένος γίγας που δεν μου φάνηκε επικίνδυνος αν και με κοιτούσε παραξενευμένος… Εγώ διασκεδάζοντας, παρόμοια παραξενευμένος με την θέα του, ξύπνησα χαρούμενος»

• Πολύ αργότερα θυμήθηκα ότι η επιδερμίδα έχει 7 στρώσεις όσες και οι φυλές ενός πλανητικού γύρου. Ο άγγελος εκμεταλλευόμενος την ενέργεια του ζωδίου των ιχθύων της εσωτερικής όρασης με είχε ξεναγήσει στην δεύτερη εποχή/στρώση των γιγάντων… του φυτικού βασιλείου. Ο γίγας είχε το ίδιο ύψος με το έλατο από το οποίο εξήλθε... και το συνοφρυωμένο βλέμμα του δεν ήταν άλλο από την κορυφή του.

• Όμως η διδασκαλία που έδωσε ο Όφις-άγγελος (Σεράφ ή Σφαίρος) ήταν στην πραγματικότητα επάνω στην ευγένεια και καθαρότητα των συναισθημάτων Του. Είναι πολύ πέραν από αυτή που μπορώ να περιγράψω: Αλλάζοντας την συναισθηματική μου όραση, μου υπέδειξε ότι η έμφυτη υπαρξιακή α-γωνία του είδους μου (angle=angel, γωνία=μοίρα ή ειμαρμένη) δηλαδή ή έλλειψη αντίληψης του αγγελικού βασιλείου ή των άλλων υπαρξιακών διαστάσεων είναι αυτή που ορίζει την εστίαση στην διοφθαλμική μου όραση ή κύστη του ιχθύος…

• Ο (Ε) αρ. 5 είναι η καρδιά στο μέσον των 9άδων ψηφίων ή γραμμάτων που διαλύεται στα 4 στοιχεία και ανασυντίθεται στον καταστροφικό πνευματικό ήλιο των Ιχθύων...

• Η διδασκαλία του διπλού Ε (καβαλιστικού δένδρου ή κύστης ιχθύος) είναι πολύ πέραν από αυτή που μπορώ να περιγράψω: Η σπειροειδής ανάπτυξη της χρυσής τομής στον πεντάκτινο δηλώνει την σταεθερότητα στην αλλαγή της καμπύλωσης του φωτός. Γεγονός που διασφαλίζει την συνέχεια ή ομοούσιο της αγίας τριάδος (ορθοκαννονικών αξόνων του χώρου) ...από διάστατση σε διάσταση της υπεργεωμετρίας, μαζί με την ελπίδα για μύηση του ανθρώπινου νου. Αλλάζοντας η συναισθηματική όραση, μεταβάλεται η εστίαση στην διοφθαλμική όραση ή κύστη του ιχθύος…

• Έτσι κατανόησα τον νόμο των φιλάνθρωπων όφεων Ναγκάς της Αφροδίτης ή χρυσής τομής.

• 1+Φ= Φ^2, 1+ Φ^2= Φ^3… κοκ

• Κάθε φορά που έχω συνείδηση της Μοναδιαίας μου συνείδησης αυξάνεται η διάσταση/εκθέτης της συχνότητας του (Φ*), φωτός, αποκαλύπτοντας την επόμενη διάσταση της κάτοψης-επιδερμίδας. Καθώς η όραση είναι παράγωγο ή μετεξέλιξη της αφής ή πέπλου της Ίσιδας

• *Φ=500 είναι ένα από τα σύμβολα του πεντάκτινου της Χρυσής Αφροδίτης… Ανκχ της Ίσιδας

  • • Ο Ναός της φρίκης

    • Το γεγονός ότι επιτέλους χάρις στην εργασία επί των κατηγορημάτων του Καντ άρχισα να αντιλαμβάνομαι το έργο του Αριστοτέλη, με έφερε σε επικοινωνία με την 5^η σφαίρα-σεφιρώθ του πυρός. Το αποτέλεσμα ήταν να ενεργοποιηθεί ο άγγελος και να με υποβάλει κατά πως συνηθίζει στον ύπνο στην ακόλουθη δοκιμασία-διδασκαλία:

    • Ξαφνικά βρέθηκα με πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι ονειρεύομαι, να κοιτάζω μια πανέμορφη κοιλάδα με 5 λόφους. Στην κορυφή κάθε λόφου υπήρχε μια πόλη. Υπεράνω της κάθε πόλις υπήρχε ένα συνονθύλευμα στροβίλων. Η εμφάνιση των κτισμάτων ήταν μια μείξη μεσαιωνικών κάστρων και σύγχρονων κτιρίων που συνυπήρχαν όμως αρμονικά… Τότε με κατέλαβε η έφεση να επισκεφτώ κάποια από αυτές τις πόλεις.

    • Συνειδητοποιώντας όμως το γεγονός ότι θα έπρεπε να ταξιδεύω και να διατηρώ ταυτόχρονα την αντίληψη του γεγονότος ότι ονειρεύομαι παρασυρόμενος επάνω σε αυτήν την ευγενική επιθυμία προς την πόλη των στροβίλων, κατάλαβα την φύση της δοκιμασίας… Πρώτα από όλα δεν υπήρχε ο συνηθισμένος φόβος του κατώτερου ψυχισμού, που συνοδεύει συνήθως τις αφυπνίσεις της συνείδησής μου στο όνειρο. Έτσι εννόησα ότι αυτό οφειλόταν στην Παρουσία του αγγέλου ο οποίος αν και αόρατος είχε απομονώσει την μαγνητική δράση του φόβου που συνοδεύει μόνιμα τα σπέρματα του κατώτερου νοητικού.

    • Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώθηκε λίγο αργότερα καθώς εξέταζα από κοντά έναν από τους στροβίλους. Η φύση του στροβίλου με άφησε έκπληκτο: επρόκειτο για στρόβιλο σπερμάτων. Τα σπέρματα μου έδωσαν την εντύπωση κομμένης κολοκύθας με τομή πεντάφυλλου ρόδακα (ένα πολύ συνηθισμένο διακοσμητικό σύμβολο στην Ελευσίνα). Όμως πριν συμβεί αυτό έλαβε χώρα η δοκιμασία της χρήσης των αστρικών ροών που αισθανόμουν δια του ηλιακού πλέγματος. Έπρεπε να εκμεταλλεύομαι έξυπνα τις ροές των δυνάμεων γύρω από την πόλη όπως ένα βαρκάρης… Κάποια στιγμή μάλιστα που το ρεύμα με παρέσυρε ζήτησα βοήθεια από το πλήθος που με τράβηξε επάνω… Εκεί κατάλαβα ότι αν δεν είχα ζητήσει βοήθεια θα είχα παρασυρθεί από την αστρική ροή και θα είχα ξυπνήσει, χάνοντας την συνέχεια της διδασκαλίας… Τότε θυμήθηκα ότι και ο Δάντης είχε εισέλθει στο κάστρο της νοητικής κόλασης με την βοήθεια του γίγαντα Ανταίου…

    • Μετά την θέα των στροβίλων η συνείδησή μου άρχισε να γίνεται πιο βαριά καθώς άρχισα να περιπλανιέμαι μέσα στο πλήθος. Βρέθηκα λοιπόν με μια «ραπτομηχανή» να συμμετέχω σε μια εκδήλωση ραπτικής που διοργάνωνε ένα ακροδεξιό πολιτικό κόμμα γνωστό για το σκοτεινό βλέμμα των μελών του… στο όμορφο περιστύλιο μιας εσωτερικής πλακόστρωτης αυλής. Αντιλήφθηκα λοιπόν ότι λάμβανα μια διδασκαλία επάνω στην διαχείριση της οργής, που σημαίνει κακή διαχείριση του δημιουργικού νήματος του υφαντή…

    • Τότε ο άγγελος με οδήγησε έξω από τον φορέα της κίνησής μου. Αυτός ο πολλαπλασιασμός των παρατηρητών μου ήταν τόσο οικείος ώστε θεώρησα φυσιολογικό να κοιτάζω τον εαυτό μου από απόσταση μερικών μέτρων. Παρακολουθούσα λοιπόν έναν κουκουλοφόρο του κόμματος των οργισμένων που ενώ με ακολουθούσε μιμούμενος την νοητική μου κινησιολογία… έκλεβε την ενέργειά μου με ένα όπλο που διέθετε. Ναι ο όρος νοητική κινησιολογία είναι απόλυτα ακριβής. Το επιβεβαίωσα στο σύμβολο της φρίκης του πυρός που έκρυβε στο βλέμμα του. Τον είχα αρπάξει οργισμένος και αντίκρυζα τρία στόματα με φλόγες μέσα στο μάτι του. Έτσι φαίνεται η οργισμένη ομιλία στον νοητικό κόσμο… με την γλώσσα ως φλόγα. Παρόλη την φρίκη που ένοιωσα ξύπνησα χαρούμενος γιατί την είχα αντέξει.

Οι μυστηριώδεις Χορδές…

Τα πιο παράδοξα βιώματα του διαλογισμού οφείλονται στην επαφή με το αγγελικό βασίλειο των …χορδών. Τον κυματισμό των χορδών μελετά η κυματική φυσική στο σύστημα των τριών καρτεσιανών αξόνων και η θεολογία-αστρολογία στους τρεις σταυρούς στον Γολγοθά (τόπο του κρανίου)…

Ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός στον χώρο των 3^ων διαστάσεων, διερχόμενος στον παλμογράφο από δύο κάθετες σχισμές (έναν σταυρό) πολώνεται: οριζόντια σε αυτό που ονομάζουμε μαγνητισμό ή θήλυ και κάθετα σε αυτό που ονομάζουμε ηλεκτρισμό ή άρρεν… Ο καθημερινός εφιάλτης στην διάρκεια της εφηβείας μου ήταν η άγνωστη φύση της αργής αιθερικής ταλάντωσης (ανάμεσα στους 60 παλμούς του καρδιακού κύκλου και τους 18 του αναπνευστικού) που μεταφέρει την συνείδηση από τον φυσικό στον αστρικό φορέα. Πολλές φορές δοκίμασα να την ακολουθήσω με αποτέλεσμα να βρίσκομαι όρθιος και ενγρηγορών μέσα στο όνειρο… Τότε όμως ήθελα απλά να κοιμηθώ και η ενστικτώδης άρνηση-φόβος της ονειρικής εμπειρίας, είχε μεταβάλει την δωρεά του αγίου πνεύματος σε εφιάλτη !!!

Μια άλλη εκδήλωση της αγγελικής χορδής, αυτή την φορά ως ταχύτατης Συλφίδας, παρατήρησα στην διάρκεια της στρατιωτικής θητείας σε κάποια μεσημβρινή κατάκλιση στον στρατιωτικό θάλαμο των νεοσυλλέκτων... Τότε αντιλήφθηκα μια παλλόμενη χορδή να ταξιδεύει με απίστευτη ταχύτητα μέσα στον θάλαμο παράγοντας ταυτόχρονα τους μεταλλικούς τριγμούς στα δεκάδες κρεβάτια… Αυτή η «χορδή» είχε επιλέξει για κατοικία το αυτί μου !!!

Ένα άλλο δώρο του ηλιακού αγγέλου της ομαδικής συνείδησης λήφθηκε στην διάρκεια της αναμονής του ξεκινήματος του διαλογισμού. Εκεί μέσα στο μισοσκόταδο αντιλήφθηκα μια γαλάζια γραμμή με έναν βρόγχο να την διατρέχει από άκρου εις άκρον στον ρυθμό της ανθρώπινης αναπνοής… Μετά τον διαλογισμό η κυρία που καθόταν απέναντι με πλησίασε και με ρώτησε χαρούμενη αν την είδα !?...

Το 1924 ο Χανς Μπέργκεν Αυστριακός ψυχίατρος, έκανε μετρήσεις με ηλεκτροεγγεφαλογράφο, και ανακάλυψε ότι ο εγκέφαλός μας πάλλεται με παλμούς το δευτερόλεπτο, όπως η καρδιά και οι πνεύμονες πάλλονται με παλμούς το λεπτό. Την ανακάλυψη των εγκεφαλικών κυμάτων, ακολούθησε εκείνη της ηλεκτρικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο που αλλάζει ανάλογα με τις δραστηριότητες του ατόμου. Έτσι τα εγκεφαλικά κύματα ενός ατόμου που κοιμάται είναι πολύ διαφορετικά από τα εγκεφαλικά κύματα του ιδίου που βρίσκεται σε εγρήγορση. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τους γνωστούς τύπους εγκεφαλικών κυμάτων και των αντίστοιχων νοητικών καταστάσεων:

Γάμμα. [27 Hz και πάνω]. Οι συχνότητες Γάμμα σχετίζονται με τον σχηματισμό των ιδεών, γλώσσας και επεξεργασίας της μνήμης, και διάφορα είδη μαθήσεως.

Βήτα. [12 Hz – 27 Hz]. Εγρήγορση. Συνήθως αυτή η κατάσταση είναι ήρεμη και ομαλή . Οι άνθρωποι που στερούνται της επαρκούς δραστηριότητας Βήτα, πάσχουν από διανοητικές ή συναισθηματικές διαταραχές όπως η έλλειψη προσοχής, η κατάθλιψη και η αϋπνία.

Άλφα. [8 Hz – 12 Hz]. Η εγρήγορση σε χαλαρή κατάσταση, χωρίς την επεξεργασία πολλών πληροφοριών. Πολλές μελέτες παρακολούθησης της ηλεκτροεγκεφαλικής δραστηριότητας ατόμων έμπειρων στον διαλογισμό, έχουν αποκαλύψει μεγάλες αυξήσεις στην άλφα δραστηριότητα. Η Άλφα δραστηριότητα έχει συνδεθεί με την ικανότητα ανάκλησης μνήμης, τη μείωση δυσφορίας και πόνου, καθώς και τη μείωση του άγχους.

Θήτα. [3 Hz – 8 Hz]. Ελαφρύς ύπνος ή βαθιά χαλάρωση. Τα κύματα Θήτα επίσης είναι μία πολύ δεκτική κατάσταση του νου και έχουν αποδειχθεί χρήσιμα στην υπνοθεραπεία καθώς και στην αυτο-ύπνωση με χρήση βεβαιώσεων και υποβολών.

Δέλτα. [0.2 Hz – 3 Hz]. Βαθύς, χωρίς όνειρα ύπνος, σωματική αναισθησία. H Δέλτα είναι η πιο αργή μπάντα των εγκεφαλικών κυμάτων. Στην διάρκεια της επανέρχονται οι ρυθμοί των οργάνων σε ισορροπία.

Αποτελεί λοιπόν επιβεβαιωμένο και αυτονόητο γεγονός για τον πολιτισμό μας η ταύτιση της θεολογίας με την επιστήμη των κβαντικών αγγέλων-χορδών ή συχνοτήτων.

1 Χερτζ (Hz) ή ένας κύκλος το δευτερόλεπτο είναι το κύμα του φωτός με μήκος 300.000 χιλιόμετρα. Ανιχνεύεται στην κατάσταση Δέλτα του βαθύ ύπνου… (0,2 – 3 Ηz)

Η διάμετρος (χορδή) της γήινης σφαίρας περίπου στα 12.500 χιλιόμετρα αντιστοιχεί σε κραδασμό κάτω από 10 Ηz. (αν υπολογίζω σωστά...) δηλ στην περιοχή χαλάρωσης και διαλογισμού Άλφα-θήτα της εγκεφαλικής λειτουργίας...

1. τα ραδιοκύματα και οι χαμηλές συχνότητες όπως ο βόμβος των καλωδίων υψηλής τάσης στα 50 Hz πλησιάζουν το εύρος της ζωικής ακουστικής περιοχής

2. τα μικροκύματα και

3. οι υπέρυθρες ακτίνες, γίνονται αντιληπτές ως θερμότητα στο δέρμα και είναι ορατές σε κάποια ζώα όπως οι σκύλοι

4. το ορατό φως, είναι η περιοχή όπου υποδέχεται ο πλανήτης αυτόν τον καιρό το κύμα της ζωής

5. οι υπεριώδεις ακτίνες. Εδώ αρχίζουν οι ιονίζουσες ακτινοβολίες για τις οποίες ως ζωική ανθρωπότητα δεν έχουμε φορείς για την αντίληψή τους.

6. οι ακτίνες Χ. Αντιστοιχούν σε υποατομικά μεγέθη των δισεκατομμυριοστών του χιλιοστού κλπ

7. οι ακτίνες γάμμα.

Συνθέτοντας λοιπόν τα δεδομένα από όλες τις πηγές: φυσικές και μεταφυσικές, αντιλαμβανόμαστε σιγά-σιγά την κλίμακα των μεγεθών των μορφικών ταλαντώσεων και την αισθητηριακή σημασία τους. Η μορφή είναι μια ταλάντωση-εκδήλωση, (βλ. ο Μανού Τάνταλος=ταλάντωση) μιας δημιουργικής ιεραρχίας Χορδών ή αγγέλων που ταλαντώνονται στις τάξεις : μικροσωματίδιο-φωτόνιο, βακτήριο, κύτταρο, ζώο, πλανήτης, άστρο και βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με κάποια αναπτυσσόμενη αίσθηση-μορφή