Τρίγωνα - τετράγωνα - κύκλοι-μηνίσκοι

Η προσωπικότητα-τετράγωνο είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κατανοηθεί και να δομηθεί.  Οι αλλαγές των συνθηκών μας φέρνουν σε κατάσταση αμηχανίας και αδράνειας, καθώς το μόνο ψυχικό τρίγωνο που έχει την δυνατότητα να παραμείνει αλώβητο περιστρεφόμενο εντός του τετραπλεύρου-τετραγώνου είναι το ισόπλευρο.  Η κυκλική περιφορά του κέντρου βάρους του ισοπλεύρου εντός του τετραγώνου καθώς διατηρεί τις τρεις κορυφές-αισθήσεις στην περίμετρο του, αποκαλύπτει ακριβώς την κυκλική ουσία. ( Οι αισθήσεις είναι βασικά τρεις όσοι και οι Λόγοι :  ακοή-δημιουργός ή καταστροφέας, αφή-συντηρητής και η σύνθεση τους σε όραση-υιό  ή συνείδηση.)

γ)  Το θέμα της εγγραφής των κανονικών σχημάτων στο τετράπλευρο της γήινης προσωπικότητας εξετάζεται στα θέματα των εγγεγραμμένων τετραπλεύρων της επιπεδομετρίας. Με την ύπαρξη κοινού σημείου τομής των διχοτόμων, τα αθροίσματα και τις ισότητες των γωνιών. Που υπονοούν τις τιμές που χρειάζονται να επιτευχθούν στα μέρη της προσωπικότητάς μας...

Ο γρίφος του Αιγόκερω ή καλύτερα του πυρός… 

Το τριγωνικό πυρ είναι η μορφογεννητική μηχανή. Όσοι έχουν εξοικειωθεί με τους τριγωνικούς δομικούς αριθμούς, έχουν μια ελπίδα πως θα μπορέσουν να εννοήσουν τον τρόπο που οργανώνονται οι διεγερμένοι αιθερικοί σπινθήρες του μετωπιαίου λοβού…

Επαναλαμβάνουμε τους απλούς μαθηματικούς νόμους που έχει διαφυλάξει η πυθαγόρεια παράδοση για τους τριγωνικούς αριθμούς ή ακτίνες της θεοσοφίας. (Βλ τετρακτίδα : 1+2+3+4=10)

1. Οι Ακτίνες.

Δύο διαδοχικοί τριγ. αρ. δομούν έναν τετράγωνο. Λχ. (1+2+3)+(1+2+3+4)=16=4^2

Ένας αρ. τετράγωνος και ο προηγούμενης τάξης τρίγωνος δομούν έναν πεντάγωνο αρ. Λχ. 16+(1+2+3)=22.

Ένας αρ. πεντάγωνος και ο προηγούμενης τάξης τρίγωνος δομούν έναν εξάγωνο αρ. Λχ. 22+(1+2+3)=28.

Γενικά: ένας (ν)γωνος αρ. + ο προηγούμενης τάξης τρίγωνος δομούν τον επόμενης πολυγωνικής τάξης (ν+1)γωνο αρ.

2. Η Μορφή είναι φύλακας φωτός.

Ο πυθαγόρειος Αρχιμήδης μας παρέδωσε το «Στομάχιον», ένα παιχνίδι ανάλογο με τα Τάγκραμ. Δηλαδή δίδεται ένας τετράγωνος αρ. αναλυμένος σε τριγωνικούς οι οποίοι ανασυνδυαζόμενοι παράγουν περιγράμματα ζωικών μορφών… Το παιχνίδι αυτό εξομοιώνει την λειτουργία του Θηρίου 666, δηλ. της μορφογεννητικής μηχανής που είναι ο ονειρικός τρίτος οφθαλμός.

3. Τα κανονικά στερεά ή αισθήσεις.

Τα αθροίσματα ίδιων πολυγωνικών αρ. δημιουργούν τα στερεά ή αισθήσεις. Η όραση σχετίζεται με την αθροιστική σειρά των τριγωνικών αρ.: Λ.χ. η Σειρά 1+3+6+10=20 δημιουργεί τον 4ο πυραμιδικό αρ. με τριγωνική βάση. Ενώ η κυβική όσφρηση παράγεται από άθροισμα ίδιων τετραγώνων : Λχ. 9+9+9=27… Ο Πλάτωνας στον Τίμαιο μας παρουσίασε τον τρόπο που το πυρ των τριγωνικών πυραμίδων δημιουργεί τις άλλες αισθήσεις σε δύο φάσεις οραματικών διασπάσεων: α) στις οραματικές διασπάσεις του εικοσαέδρου του ύδατος-γεύσης σε (2Χ8+4) τρίγωνα ήτοι δύο οκτάεδρα + ένα τετράεδρο και β) την διάσπαση του οκταέραέδρου ή αέρα-αφής σε δύο πύρινα τετράεδρα.

Ο Πυθαγόρας είχε ξεκαθαρίσει στους οπαδούς του πως η μύηση είναι μαθηματική υπόθεση, γι αυτό και όσοι μαθητές περνούσαν με επιτυχία το προπαρασκευαστικό ακουσματικό στάδιο της διδασκαλίας ονομαζόντουσαν Μαθηματικοί…

Το σύμβολο του Αιγόκερω: «μια κατσίκα με ουρά ψαριού», δηλώνει το πυρ (κριός) που επανερχόμενο στην πηγή του ξεδιπλώνει τις πρωταρχικές φαλλικές μορφές των Ιχθύων… Τον Ντογκόν-Πρωτέα-Αιγόκερω (με ουρά ψαριού) των Σημιτών-Φοινίκων

Στο ζώδιο του Αιγόκερω χάρις στην μερική μας ταύτιση με τις πνευματικές μας Μονάδες ερχόμαστε σε επαφή με τα μυθολογικά πλάσματα που προηγήθηκαν τις 3ης γενιάς των Τιτάνων που ονομάζουμε Ελοχείμ ή Ολύμπιους θεούς ή Αρχαγγέλους… (βλ. Γαβριήλ=Ποσειδών, Μιχαήλ=Άρης, Ιεχωβά=ΙΑΩ ή Κρόνος …)

Το τριπλό αιθερικό πυρ. 

Διατρέχοντας τον κίνδυνο να γίνουμε γραφικοί με τις ιδιόρρυθμες απόψεις που μεταφέρουμε, θα επιχειρήσουμε να τις ανακεφαλαιώσουμε, γιατί κάθε φορά που επιχειρούμε να τις συνθέσουμε προκύπτουν νέες οπτικές στο θέμα της ψυχής…

Επισημαίνουμε πως ο Πλάτων χρησιμοποιεί τις 3 μοίρες (Κλωθώ, Λάχεση, Άτροπο) για να προσδιορίσει τον κυκλικό ή επαναλαμβανόμενο χρόνο της Ειμαρμένης (κάρμα), και όχι τον απατηλό γραμμικό χρόνο της προσωπικότητας: (παρελθόν-παρόν-μέλλον). Καθώς η ευθεία-γραμμική εξέλιξη προϋποθέτει το ελευθέριο της πνευματικής βούλησης που δυστυχώς αποτελεί πλάνη ή αυταπάτη για την προσωπικότητα, που παραμένει υποχείριο του αστρικού ασυνειδήτου...

Το μέλλον στην πλατωνική-πυθαγόρεια αντίληψη είναι δεδομένο και αναπότρεπτο, καθώς η αγνοούσα ψυχή έχει επιλέξει την μοίρα της (Λάχεση), πριν έλθει στον φυσικό κόσμο (βλ. τον μύθο του Ηρώς). Έτσι η Άτροπος και η Λάχεση άντιστοιχούν στο ανοδικό και καθοδικό τόξο των κύκλων της Ειμαρμένης με την Κλωθώ του παρόντος να στρέφει τον τροχό και προς τις δύο κατευθύνσεις, στα επτά υποπεδία της σπειροειδούς υλικής οκτάβας. Θα ήταν ορθότερο λοιπόν να θεωρούμε το μέλλον ως παρελθόν και το παρελθόν ως μέλλον, ώστε να απαλλαγούμε από την ψευδή αντίληψη του γραμμικού ΧΡόνου της προσωπικότητας

Σύμφωνα με την πάγια θεοσοφική θέση ο αιθερικός ΧΡόνος-κραδασμός της ύλης είναι Κυκλικός ή αδρανής. Ο κραδασμός της συνείδησης ξεκινά ως ακανόνιστος εμπαθής ή Σπειροειδής, για να καταλήξει μακροπρόθεσμα στην αντίληψη του Ποσειδώνιου οραματισμού ή Ευθύ ρυθμικού πνευματικού αιθερικού κραδασμού-Χρόνου…

Ο Αριστοτέλης με την σειρά του επιχειρεί να εξηγήσει αυτή την θέση των προσωκρατικών Διδασκάλων του, λέγοντας πως το Χρώμα ή Υλική ουσία οφείλεται στον ΧΡόνο της ταλάντωσης των αιθερικών σπινθήρων. Η ταλάντωση των τριγωνικών αιθερικών σπινθήρων γύρω από το καρδιακό σημείο της ισορροπίας τους μελετάται στην σχέση (= ο αέρας), που υφίσταται μεταξύ των δύο αιθερικών τριγώνων στο εξάκτινο πλέγμα του αέρα. Όπου:

γη=δύο τρίγωνα ενωμένα στην κοινή βάση τους (καρό),

ύδωρ=δύο τρίγωνα ενωμένα στην κοινή κορυφή τους (κούπες ή δισκοπότηρα),

πυρ=δύο ανοδικά τρίγωνα (σπαθιά) και

αέρας= η σταθεροποιητική κρίση της εξάλφα (μπαστούνι-σπονδυλική στήλη).

Η μελέτη ξεκινά με την εμπαθή αλλαγή της συνείδησης κατά την διάλυση του βαρυτικού ηλιακού εγώ στο υπναγωγικό φαινόμενο.

Όσοι μελετητές είναι ικανοί στο να εστιάζουν την προσοχή τους στον τρίτο οφθαλμό, αποφεύγουν το βύθισμα του εγώ (ύπνο) στις υπναγωγικές εικόνες (σκέψεις) και, ξεκινούν να παρατηρούν την εμφάνιση των «έγχρωμων σπινθήρων» ως αποτέλεσμα της προαναφερθείσης έναρξης της ταλάντωσης των αιθερικών σπινθήρων πέριξ του τρίτου σημειακού οφθαλμού.

Εδώ χρειάζεται να αποδώσουμε φόρο τιμής στην ισλαμική τέχνη, που έχει διαφυλάξει την μελέτη για την συμμετρική γεωμετρική ταλάντωση των αιθερικών σπινθήρων στα λεγόμενα αραβουργήματα…

Το φυσικό κατώτερο νοητικό «εγώ» είναι παθητικό ως προς τις εντυπώσεις που δέχεται και άρα αδρανές στην διάρκεια της συλλογικής ημερήσιας φυλετικής εγρήγορσης.

Χάρις στην υδάτινη συναισθηματική φύση του, (το ύδωρ είναι η πιο σταθερή χημική ένωση), καταφέρνει να εμφανίζεται σταθερό, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός αντικειμενικού εξωτερικού κόσμου αποδεχόμενο παθητικά την σεληνιακή ομιλία, δηλ. τον κοινωνικό ρυθμό-χρόνο ή καλύτερα εκπαίδευση της φυλετικής σκεπτομορφής…

Όσοι εννοούν τα γραφόμενα αντιλήφθηκαν πως τα 4 στοιχεία δηλ. τα 4 είδη σχέσεων μεταξύ των δύο τριγωνικών αιθερικών σπινθήρων ονομάζονται από την θεοσοφία:

Α) πυρ δια τριβής ή κυκλική ενέλιξη   // όταν ισορροπούν και επομένως παραμένουν μεταξύ τους σχετικά αδρανή σχηματίζοντας τις αντίστοιχες 4εις υλικές καταστάσεις: στερεά-γη, υγρά-ύδωρ, αέρια-αήρ και, πυρ οι οξειδοναγωγές ή πεπτικές καύσεις που αφήνουν όμως ανέπαφα τα ίδια τα χημικά στοιχεία.

Β) ηλιακό πυρ ή σπειροειδής ψυχική εξέλιξη   // Ο Πλάτων ισχυρίζεται ακολουθώντας την πυθαγόρεια ατομική φιλοσοφία, πως οι τριγ. σπινθήρες του αιθέρα διασπώνται επ άπειρον δίχα και καθέτως… Έτσι όταν ξεκινούν να συγκρούονται (ταλαντώνονται) αποσυντονίζεται η φυλετική ισορροπία μεταξύ ψυχής και προσωπικότητας αποκαλύπτοντας την τριπλή σύνθετη εσωτερική υποατομική δομή των ατόμων-σπινθήρων.

Αρχικά διασπώνται τα σκάντας της προσωπικότητας: τα πλατωνικά στερεά-αισθήσεις στην διάρκεια των δύο μικρών μυήσεων. Στην 1η μύηση τα συναισθηματικά εικοσάεδρα των οραματισμών ή γεύσεων διασπώνται σε διαισθητικά οκτάεδρα και τετράεδρα-πυρός (βλ. όσφρηση, δηλ. την ρυθμική αναπνοή των tattwas ή σεληνιακών δονήσεων των γραμμάτων της ομιλίας). Στην 2η μύηση διασπώνται και τα όκτάεδρα (αέρας) σε τριγωνικές πυραμίδες (πυρ) αποκαλύπτοντας τον Υιό και Λόγο-Πυρ του θεού...

Παρόμοια η Αστροφυσική λέγει πως όταν το ηλιακό άστρο, δηλ. το ηλιακό εγώ της αιθεροφυσικής ψυχολογικής βαρύτητας, εισέρχεται στην «κύρια ακολουθία» αστρικής εξέλιξης, (δηλ. την εξελικτική οδό της σπονδυλικής στήλης) μετατρέπεται βαθμηδόν σε ερυθρό* γίγαντα, λευκό* νάνο και μέλανα* οπή… έχοντας καταφάγει στην διαδρομή όλα τα καύσιμα υποατομικά σωματίδια

*βλ. τα αλχημικά χρώματα: ερυθρό=ο ανώτερος νους, λευκό=η λευκή βουδική Ιεραρχία, μαύρο=η πνευματική Σαμπάλα

Γ) ηλεκτρικό πυρ ή ευθεία πνευματική εξέλιξη  // όταν μετά την τελική σύγκρουση οι διασπασμένοι αιθερικοί σπινθήρες ισορροπήσουν σε μια νέα κατάσταση, εμφανίζεται ο ΛύΚος, το ΛευΚό Απολλώνιο ρυθμικό πνευματικό φως του ζωδίου των Ιχθύων… Έως ότου στις μεγάλες συγκρουσιακές μυήσεις του κοσμικού αστρικού πεδίου, μεταξύ Ολύμπιων Θεών και Τιτάνων αποδειχθεί και αυτό τριπλό ή σύνθετο…

Τρίγωνο-τετράγωνο-πεντάγωνο 

Εφόσον αποφασίσαμε να μελετήσουμε τους σπινθηρισμούς του τρίτου οφθαλμού, δηλ. τους άπειρα μικρούς τριγωνικούς αιθερικούς σπινθήρες στο υπόβαθρο του κοκκιδισμού της εικόνας, καλόν είναι να επαναλάβουμε την απόκρυφη πυθαγόρεια διδασκαλία για τα τρίγωνα.

Τα είδη των τριγώνων είναι δύο: τα τυχαία και τα κανονικά. (κανών= η ορθή γωνία)

Τα τυχαία ή χαοτικά (αμβλυγώνια-οξυγώνια) είναι άπειρα τον αριθμό και αντιστοιχούν στην ασυνειδησία των παθών μας. Οι σπινθηρισμοί των παθών παρατηρούμενοι κατά την διάρκεια του διαλογισμού στον τρίτο οφθαλμό, εμφανίζονται αρχικά ως τα αστραφτερά νύχια και δόντια … του δράκοντα ή αστρικού φωτός. Όμως με την διαχωριστική δύναμη της καρδιακής ρομφαίας ή λογικής μετάνοιας //του καρδιακού διαλόγου ή νοητικής κρίσης των παθών μας//, αυτά διχοτομούνται κάθετα, έτσι αποκτούν κανονικότητα-συμμετρία και μεταμορφώνονται στα περίτεχνα κοσμήματα των ενδυμασιών των αγγελικών δημιουργικών ιεραρχιών που δοξάζουν την θεότητα…! Ομιλούμε τότε για τον Χριστό, τον αληθινό Εωσφόρο της απλότητας ή ωραιότητας, δηλ. της συνείδησης-αρετής των αγγέλων του θεού…

Τα τρίγωνα στο επίπεδο έχουν άθροισμα γωνιών 180 μοίρες. Δηλαδή αντιπροσωπεύουν την στοιχειώδη γεωμετρική διαλεκτική σύνθεση της αντίθεσης-πολικότητας των 180 μοιρών… Η εσωτερική αστρολογία της Α. Μπ. προτείνει 7 τριάδες ζωδίων να σχηματίζουν αντίστοιχα ορθ. τρίγωνα με τους άξονες του ζωδιακού, δημιουργώντας τα αντιπροσωπευτικά δείγματα των 6+1 νοητικών ακτίνων. Η μελέτη αυτών των ορθ. τριγώνων δείχνει πως πρόκειται για την νοητική προσαρμογή της παραδοσιακής διδασκαλίας του Βουδισμού-Γνωστικισμού για τους 6 αντιθετικούς κόσμους : (Θεών-Κολάσεων, Τιτάνων-Ζώων, Ανθρώπων-Φαντασμάτων στον Άδη) που σχηματίζουν οι πολικότητες των τριών θεμελιωδών παθών ή αξόνων της δημιουργίας: όφις/μίσος, αλέκτωρ/λαγνεία, δέλφαξ*/ζωικός φόβος. Τα 3 πάθη συνοψίζονται στο Γνωστικό σύμβολο του « Τιτάνα Κρόνου ΙΑΩ ως πετεινού με πόδια-φίδια που κρατά ασπίδα και φέρει τον νοητικό θώρακα με το μαστίγιο της θέλησης». Πρόκειται για τον ΑΒΡΑΞΑΣ ή χρόνο των 360 μοιρών-ημερών του τέλειου Βαβυλωνιακού έτους (Βαβυλώνα=ο αιθερικός παράδεισος)

* δέλφαξ=μήτρα είναι ή φυλακτήρια ασπίδα, συμβολίζεται με τον χοίρο

Τα αθροίσματα των κανονικών τριγώνων μας είναι γνωστά ως νοητικές ακτίνες-αστέρες της συνείδησης (βλ. πρωταρχικά άτομα του Κοσμικού Δόγματος). Αντίθετα οι ακανόνιστοι αστέρες με τις άνισες πλευρές ευρίσκονται φυλακισμένοι στα αντίστοιχα υποπεδία της θεοσοφίας, έως ότου αποκτήσουν κανονικότητα οπότε και τους επιτρέπεται να μυηθούν δηλ. να αλλάξουν τάξη:

  1. Τρίγωνο=Κρόνος-ΙΑΩ

  2. Τετράγωνο=Δίας (2 τρίγωνα)-ΑΒραάμ

  3. Πεντάγωνο=Άρης (3 τρίγωνα)-Ισαάκ

  4. Εξάγωνο=ήλιος (4 τρίγωνα)-Ιακώβ

  5. Επτάγωνο=Αφροδίτη (5 τρίγωνα)-Μωυσής

  6. Οκτάγωνο=Ερμής (6 τρίγωνα)-Ααρών

  7. Εννεάγωνο=Σελήνη (7 τρίγωνα)-Ιωσήφ

Οι αστέρες-ψυχές είναι θεωρητικά άπειροι τον αριθμό, καθώς το άγιο πνεύμα ή εκρηκτικό γενεσιουργό κέντρο των γεν. οργάνων, διατρέχοντας την ακτίνα-φίδι της σπονδυλικής στήλης φθάνει στην περιφέρεια της κεφαλής προσθέτοντας διαρκώς νέες κορυφές στον αστέρα του στέμματος… Όμως όπως έχουμε ήδη παρατηρήσει, το άθροισμα των αιθερικών γραμμών, ήτοι πλευρών και διαγώνιων σε έναν αστέρα (ν) κορυφών είναι πάντα ένας τριγωνικός αριθμός ν(ν-1)/2. Ενώ το άθροισμα δύο διαδοχικής τάξης αστέρων ν(ν-1)/2 + ν(ν+1)/2 = ν*ν, δημιουργεί την ακτινοβόλο Πύλη ενός τετράγωνου αριθμού. !!! Οπότε αντιλαμβανόμαστε πως οι ψυχές-αστέρες ανεξάρτητα από την πολυπλοκότητά τους ανάγονται υποχρεωτικά στην κανονικότητα των ακτίνων 1,2,3 ήτοι σε:

   1. τρίγωνο ή πολικότητα 180 μοιρών

   2. τετράγωνο ή φως της συνείδησης 360 μοίρες

   3. πεντάγωνο η Λόγος της χρυσής τομής 540=5Χ108 μοίρες

Τα τρία αυτά σχήματα περιγράφονται στο περίφημο βιβλίο του πυθαγόρειου Αρχιμήδη για την σημασία του αρ. 153 στον υπολογισμό της ρίζας του αρ.3, στην «κύστη του ιχθύος». Το αιθερικό δίχτυ-πλέγμα των 153 Ιχθύων-Λέξεων παρουσιάζεται στην αλληγορία της Παρουσίας του αναστάντος Χριστού-Υιού και Λόγου του θεού, στην νοητική λίμνη Τιβεριάδα. Η χρυσή τομή παρουσιάζεται στην κύστη ή βάρκα-ψυχή των δύο ίσων κύκλων του τρίτου οφθαλμού, εντός της οποίας ευρίσκονται οι 6 μαθητές-τσάκρα του κοσμικού ΙΧΘΥΟΣ-Χριστού, (σημ. τα 48 πέταλα των 6 σωματικών τσάκρα αθροίζονται στον τρίτο οφθαλμό). Έτσι ολοκληρώνεται η αιγυπτιακή γεωμετρική αλληγορία του 666 της χρυσής τομής, 666=360+360-54, ή πολικής σχέσης Χριστού-Αντίχριστου: των κοσμικών Διόσκουρων-Διδύμων οφθαλμών… πέριξ της ελληνικής ρινός ή Αφροδίτης…

Όσοι επιθυμούν να εμβαθύνουν περεταίρω στην γεωμετρική λειτουργία του αιθερικού Ναού ή Μεγάλης Πόρνης (ΒαΒέΛ του Λόγου ή ΒαΒυΛώνας) της ομαδικής αιθερικής ενέργειας, δηλ. του αθροίσματος των ψυχών-αστέρων. Θα βρουν ιδιαίτερα χρήσιμη την θεοσοφική άθροιση ή διαιρετότητα δια του αρ. 9 (πανσελήνου) και, την πυθαγόρεια διδασκαλία του κ. Ληντμπήτερ για το ορθ. τρίγωνο (3,4,5) ή κόσμημα των εργασιών του Ναού. Δηλ. για το πως 3 οκτάεδρα-κύβοι αθροίζονται πέριξ του ορθ. τριγώνου (3,4,5).

Ο αρ. 153= 1+125+27 είναι άθροισμα των κύβων των ψηφίων του. Είναι δηλαδή το κόσμημα του αιθερικού Ναού. Η λεπτομερής μελέτη των αριθμών μέχρι το 100000 αποκαλύπτει ότι όλοι οι αριθμοί που είναι πολλαπλάσια του 3, φθάνουν το 153 (μετά την επαναλαμβανόμενη διαδικασία άθροισης των κύβων των ψηφίων τους) με όριο τις 14 μεταθετικές πράξεις, που η θεοσοφία σχετίζει με τον αριθμό των 14ων Μανού που ελέγχουν την μορφική εξέλιξη των 7+7+4=17 μορφικών υποπεδίων. Όταν ο 153 είναι ο τριγωνικός 17...

Η πυθαγόρεια σημασία των αριθμών:

1. Μονάς=Πνεύμα, 

2. Δεκάς=Ψυχή, 

3. Εκατοντάς=Νους ή ύλη, 

4. Χιλιάδες= τα Γεγονότα και, 

5. 10Χ1000= τα ψυχικά γεγονότα, 

6. 100Χ1000=τα νοητικά γεγονότα. 

Ενώ όλα αυτά περικλείονται στον κύκλο του 1.000.000 ήτοι: των δράσεων 1/7 της θηλυκής ηλιακής αιματικής κυκλοφορίας και του 1/13 της άρρενος ορμονικής σεληνιακής λειτουργίας…

H εννεάδα: «μεγάλη γιάντρα-γεωμετρία» του ανακλαστικού αιθέρα των αισθήσεων  

¨Όσοι έχουν συναντήσει στον διαλογισμό τους την θεά των λεόντων Κυβέλη η οποία έχει το προσωνύμιο κύβηλις (χασαπομάχαιρα) ή Κάλι στους Ινδούς. Αντιλαμβάνονται γιατί οι οπαδοί της μέσα στην φρίκη της παρουσίας της ευνουχίζονται ή έστω περιτέμνονται… (αφαιρούν 6 τρίγωνα και προσθέτουν ένα ήτοι 48-6+1 =43)

Το τι ακριβώς συμβαίνει κατά την επαφή με την πύρινη θεά του Λόγου (Βας_Κυβέλη), που υποκρύπτεται στην φράση του διαδόχου του Ηρακλείτου του Εφέσιου, ευαγγελιστή Ιωάννη: «και ο Λόγος σαρξ εγένετο» υπερβαίνει κάθε περιγραφή.

Ο Πλατωνικός Τίμαιος την υποδεικνύει με τον όρο «Υδραγωγία», στην ενότητα των τριών θρεπτικών οκτάβων της ηλιακής κοιλίας: πεπτική, αναπνοής και εντυπώσεων…

Κατόπιν επιχειρεί την γεωμετρική περιγραφή των μυητικών επαφών Της. Με τον τρόπο που ο Ιωάννης δίνει οδηγίες προς τους Εφεσίους ναυτιλομένους περί την αλχημεία στο τετραπλό 20εδρο (Γυναίκα-Άνδρας-Χριστός-Πατήρ) και οι Ινδοί παρουσιάζουν την τετραπλή σρι-γιάντρα : τετράγωνα-κύκλοι-πέταλα-τρίγωνα (βλ. εικόνα)

Ο Πλάτων αναφέρει πως στην πρώτη μυητική φάση το 20εδρο διασπάται σε 2Χ8εδρα και ένα 4εδρο ήτοι 20=2Χ8+4, τριγωνικές έδρες. Δηλ. πως η γεύση (20εδρο) ελευθερώνει το διπλό αιθερικό (διπλό 8εδρο) συν ένα 4εδρο ελεύθερης πύρινης ουσίας. Το οποίο στην συνέχεια θα διασπάσει τα 8εδρα σε 2 4εδρα μετατρέποντας τον 20εδρο Αδάμαντα-Διόνυσο (Αδάμ ή πρωταρχικό άνθρωπο ) σε παρανάλωμα πυρός 5 4έδρων ήτοι 4Χ5=20 τριγωνικών αριθμών

Στον Ηρόδοτο οφείλουμε τον αποσυμβολισμό του Ηριδανού ποταμού της Ακρόπολης του κρανίου μας σε ποταμό των προγονικών φαντασμάτων-Κενταύρων (τέκνων της Νεφέλης-Ήρας), σε ηλεκτρικό ποταμό: Ηριδανό-Ιορδάνη των αισθήσεων που αναβλύζει στις Πλειάδες…

Η βάπτιση-πτώση του διαλογιζομένου Φαέθωνα στον Ηριδανό ηλεκτρικό φυλετικό ποταμό των Πλειάδων της κεφαλής του, (ο αιθήρ Ουντανα, το αλχημικό άλας-Άλως της Ήρας). Είναι ο κατακλυσμός των υγρών του κρανίου, που επιτρέπει την θέα του θρόνου της Μονάδας. Από την βάση της οποίας ξεκινά ο καταρράκτης της τριπλής ροής του ερυθρόχρυσου φωτός, ενωμένη με εκείνη των 2 παραστατών μυητών υδροχόων αγγέλων (Διοσκούρων).

Στην συνέχεια από το πλατωνικό «ταυτόν» των τετραέδρων του Λόγου ή πυρός, η μεγάλη θεά Κυβέλη-Αθηνά (ο κύβος της κύβης-κεφαλής), το άρμα-θρόνο της οποίας σέρνουν οι βρυχώμενοι λέοντες Διόσκουροι (πράσινος και ερυθρός) των αντιθέτων τετραέδρων, θα σε αναγκάσει μέσα στην απόλυτη φρίκη του Νείκους των σροβιλιζομένων σαρκών σου, να επανασυνθέσεις τον Λόγο : Όσιρι-Διόνυσο Ε-αυτό. Να παρευρεθείς στην γέννηση του Ερμή- 8εδρου από την πλειάδα Μαία στην καρδία σου, και σε αρμονική περιστροφή χρυσής γωνίας να κτίσεις τον νοητικό Ναό ή δεύτερο 20εδρο Αδάμαντα-Χριστό…

Η ινδουιστική παράδοση των πύρινων πολυγωνικών αριθμών ή ανθών (τσάκρας) έχει διαφυλάξει την χρυσή ακολουθία στα μερικά αθροίσματα 4+6=10 και 10+6=16. Από αυτή την σειρά Fiboanacci 4,6,10,16 παράγεται η πυθαγόρεια τριάδα {4Χ16, 2Χ6Χ10, 100+36}={64, 120, 136}. Αυτή η πυθ. τριάδα έχει διπλή ανάγνωση. Καθώς οι αρ. 120, 136 είναι οι διαδοχικοί τριγωνικοί 15 και 16 επομένως αθροίζονται στον τετράγωνο 16 ήτοι 120+136=256. Οι αριθμοί αυτοί υποδεικνύουν την μοναδικότητα του αρ 16 που είναι γνωστός ως ωραία Ελένη ή Σρι Γυάντρα ή Άγιο Πνεύμα: το Άλας των 16 πετάλων 1+6=7 Αυτό παρουσιάζεται στο οικοδόμημα (σρι γιάντρα) των 9 επιπέδων και των 42+1 τριγώνων. Αυτή είναι η Μητέρα-Γεωμετρία (Χρυσή τομή), αγία τράπεζα-τετράποδη των θρόνων των Ολύμπιων τριπόδων-τριγώνων…

Αρχική