Embedded Files
วิทยาศาสตร์พื้นฐาน
วิทยาศาสตร์พื้นฐาน
วิทยาศาสตร์พื้นฐาน
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔
ได้รับการยกย่องว่าเป็น “ พระบิดาแห่งวิทยาศาสตร์ไทย ” ผลงานของ พระองค์ท่านคือ ทรงคำนวณการเกิดสุริยุปราคาเต็มดวง เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2411
หลุยส์ ปาสเตอร์ (Louis Pasteur)
หลุยส์ ปาสเตอร์ (Louis Pasteur)
เป็นนักเคมีและนักจุลชีววิทยา เกิดที่เมืองโคล ประเทศฝรั่งเศสผลงานการทดลองที่มีชื่อเสียงของ หลุยส์ ปาสเตอร์ คือ การค้นพบวัคซีนในการรักษาโรคพิษสุนัขบ้าและเซรุ่มแก้พิษงู
ชาร์ลล์ดาร์วิน ( Charles Darwin )
ชาร์ลล์ดาร์วิน ( Charles Darwin )
เป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ เป็นนักธรรมชาติวิทยาและเป็นค้นพบเรื่องกลไกการกำเนิดสิ่งมีชีวิตใหม่และสร้างทฤษฎีที่ชื่อว่า“ ทฤษฎีวิวัฒนาการการคัดเลือกตามธรรมชาติ ”
โทมัสอัลวา เอดิสัน
โทมัสอัลวา เอดิสัน
เป็นนักคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ชาวสหรัฐอเมริกา เขาประดิษฐ์หลอดไฟหลอดแรกของโลกได้เป็นผลสำเร็จและผลงานชิ้นเอกของเขาคือ หลอดไฟฟ้า เครื่องบันทึกเสียง
เบนจามิน แฟรงกลิน
เบนจามิน แฟรงกลิน
เป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ มีความสนใจในด้านปรากฏการณ์ทางธรรมชาติคือฟ้าแลบฟ้าร้อง และฟ้าผ่าและเรื่องของประจุไฟฟ้า เขาจึงคิดค้นสายล่อฟ้า ได้เป็นคนแรก ของโลก
ยอร์ซ สตีเฟนสัน
ยอร์ซ สตีเฟนสัน
เป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ มีความสนใจในด้านสิ่งประดิษฐ์เครื่องจักรกลต่าง ๆ ผลงานของเขาคือเป็นผู้คิดค้นและปรับปรุงเครื่องจักรไอน้ำสำหรับรถไฟจนใช้งานได้ดี
กูกลิเอลโม มาร์โคนี
กูกลิเอลโม มาร์โคนี
นักวิทยาศาสตร์ชาวอิตาลี เป็นผู้ประดิษฐ์เครื่องรับส่งวิทยุโทรเลข จากผลงานการค้นคว้าและประดิษฐ์วิทยุจึงทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์
มจ. สิทธิพร กฤดากร
มจ. สิทธิพร กฤดากร
ท่านเป็นผู้ทุ่มเทให้การเกษตรและต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมของเกษตรกรในเรื่องของเกษตรกรรม จนได้รับยกย่องให้เป็น "บิดาแห่งการเกษตรแผนใหม่"
วิทยาศาสตร์พื้นฐาน
วิทยาศาสตร์พื้นฐาน
1. พลาสมาบอล(Plasma)
1. พลาสมาบอล(Plasma)
คือ แก๊สที่มีสภาพเป็นไอออน และมักจะถือเป็นสถานะหนึ่งของสสาร การมีสภาพเป็นไอออนดังกล่าวนี้ หมายความว่า จะมีอิเล็กตรอนอย่างน้อย 1 ตัว ถูกดึงออกจากโมเลกุลประจุไฟฟ้าอิสระทำให้พลาสมามีสภาพการนำไฟฟ้าเกิดขึ้นพลาสมาสามารถเกิดได้โดย การให้สนามไฟฟ้าปริมาณมากแก่ก๊าซที่เป็นกลาง เมื่อพลังงานส่งผ่านไปยังอิเล็กตรอนอิสระมากพอ จะทำให้อิเล็กตรอนอิสระชนกับอะตอม และ
2. การผสมแสงสี
2. การผสมแสงสี
การผสมกันของสีตามการทดลองของ Maxwell การผสมสีแบบบวกนี้เป็นการผสมกันของสีของแสง ซึ่งมีแม่สี หลักคือแสง สีแดง เขียวและน้ำเงิน และเราจะเรียกสีที่เกิด จากการผสมกันของแม่สีบวกว่า แม่สีรอง ดังนี้
สีน้ำเงิน + สีแดง ได้ สีม่วงแดง
สีแดง + สีเขียว ได้ สีเหลือง
สีน้ำเงิน + สีเขียว + สีแดง ได้ สีขาว
3.เส้นแรงแม่เหล็ก
3.เส้นแรงแม่เหล็ก
ค้นพบโดย ไมเคิล ฟาราเดย์ เส้นแรงแม่เหล็ก หมายถึง เส้นสมมุติที่แสดงให้เห็นการส่งผ่านอำนาจแม่เหล็ก ที่แสดงทิศทางการเคลื่อนที่จากขั้วเหนือเข้าสู่ขั้วใต้
4. เบอร์นูลี่
4. เบอร์นูลี่
แดเนียล เบอร์นูลี นักวิทยาศาสตร์ชาวสวิส กล่าวว่า เมื่ออากาศมีความเร็วเพิ่มขึ้นความดันของอากาศจะลดลง เนื่องจากอากาศที่กำลังเคลื่อนที่จะมีพลังงานจลน์ และอากาศที่มีความเร็วสูงจะมีพลังงานจลน์มากกว่าอากาศที่มีความเร็วต่ำ ดังนั้นขณะที่อากาศมีความเร็วสูงขึ้นจะมีพลังงานจลน์เพิ่มขึ้น ทำให้แรงกระทำต่อพื้นที่ลดลง เป็นเหตุให้ความดันลดลงด้วย
จากหลักการนี้ จึงนำไปสร้างปีกเครื่องบินให้มีผิวด้านบนโค้ง ด้านล่างเรียบ เมื่อเครื่องบินเคลื่อนที่อากาศด้านบนของปีกเครื่องบินมีความเร็วมากขึ้น ความดันลดลง ทำให้อากาศด้านล่างของปีกออกแรงดันปีกเครื่องบินให้ยกขึ้น
5.การเกิดฟ้าผ่า (JACOB LADDER)
5.การเกิดฟ้าผ่า (JACOB LADDER)
ฟ้าผ่าเกิดจากการถ่ายเทของประจุไฟฟ้าในบรรยากาศ เมื่อมีลมพัดผ่านผิวพื้นดิน หรืออาคาร จะทำให้ลมซึ่งประกอบด้วยโมเลกุลของแก๊สชนิดต่าง ๆ ได้รับอิเล็กตรอนจากการขัดสี และพาอิเล็กตรอนไปยังก้อนเมฆในอากาศ ทำให้บริเวณพื้นดินมีประจุไฟฟ้าเป็นบวกขณะเดียวกันบริเวณด้านล่างของก้อนเมฆจะมีประจุไฟฟ้าเป็นลบ แต่เนื่องจากก้อนเมฆซึ่งประกอบด้วยโมเลกุลของไอน้ำจึงเป็นตัวนำ ไฟฟ้าได้ดีกว่าอากาศ จึงทำให้อิเล็กตรอนที่บริเวณด้านล่างของก้อนเมฆจะเหนี่ยวนำให้เกิดประจุไฟฟ้าบวกขึ้นที่ด้านบนของก้อนเมฆ จนในที่สุด ทำให้บริเวณด้านบนของก้อนเมฆมีประจุไฟฟ้าบวกเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และบริเวณด้านล่างของก้อนเมฆจะมีอิเล็กตรอนเคลื่อนที่ไปรวมกันอยู่มากเมื่อนานขึ้นประจุลบจะเกิดมากขึ้น ประกอบกับที่ผิวโลกก็จะเกิดประจุไฟฟ้าบวกขึ้นทั้งนี้เพราะสูญเสียอิเล็กตรอนไป จึงทำให้เกิดแรงดูดระหว่างประจุบวกที่ผิวโลกกับอิเล็กตรอนที่ด้านล่างของก้อนเมฆ จึงทำให้อิเล็กตรอนเคลื่อนที่จากด้านล่างของก้อนเมฆลงสู่พื้น และในการเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอนลงสู่พื้นจะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงจึงเกิดแรงผลักอากาศให้แยกออกจากกันอย่างรวดเร็วและเมื่ออากาศเคลื่อนที่มากระทบกันจะเกิดเสียงดังขึ้น และมีประกายไฟเกิดขึ้นด้วย
6. วงแหวนกระโดด
6. วงแหวนกระโดด
เป็นเครื่องแสดงการเกิดกระแสไหลวนโดยการให้ไฟฟ้ากระแสสลับไหลในขดลวดรอบแกนเหล็กอ่อนเมื่อมีการไหลของกระแสในขดลวดจะเกิดกระแสเหนี่ยวนำ ขึ้นโดยรอบแกนเหล็ก เส้นแรงแม่เหล็กดังกล่าวจะตัดกับโลหะที่อยู่ในรัศมี ซึ่งในกรณีนี้ใช้วงแหวนอลูมิเนียมที่คล้องอยู่กับแกนเหล็กเนื่องจากวงแหวนเป็นตัวนำกระแสไฟฟ้าจึงไหลวนอยู่ในวงแหวนและเกิดเป็นแรงแม่เหล็กที่มีทิศทางตรงข้ามกับเส้นแรงจากขดลวดในครั้งแรกจึงเกิดแรงผลักให้วงแหวนอลูมิเนียมลอยขึ้นจากพื้นไปตามท่อจนหมดแรงก็จะตกลงมา หลักการของการเกิดกระแสไหลวนนี้ (วงแหวนกระโดด)
7. เพนดูลัมทราย
7. เพนดูลัมทราย
คือการที่วัตถุเคลื่อนที่กลับไปมาซ้ำรอยเดิมไปยังตำแหน่งที่เสมือนเป็นที่รวมของมวลทั้งหมดของวัตถุซึ่งเรียกตำแหน่งนี้ว่าจุดศูนย์กลางการแกว่งและสำหรับวัตถุชิ้นเดิม เมื่อนำจุดศูนย์กลาง การแกว่งมาเป็นจุดหมุนจะได้คาบการแกว่งเท่ากับคาบการแกว่งเดิม ถ้าออกแรงผลักลูกตุ้มที่จุดศูนย์กลาง การแกว่ง จะไม่มีแรงกระแทกเกิดขึ้นกับจุดที่ถูกแรงผลักการเคลื่อนที่แบบนี้ เรียกว่า การเคลื่อนที่แบบซิมเปิลฮาร์โมนิคการใช้ประโยชน์ของการนำหลักการนี้ไปใช้ เช่น การแกว่งของ
8. แรงและการเคลื่อนที่
8. แรงและการเคลื่อนที่
แรง หมายถึง สิ่งที่สามารถทำให้วัตถุที่อยู่นิ่งเคลื่อนที่หรือทำให้วัตถุที่กำลังเคลื่อนที่มีความเร็วเพิ่มขึ้นหรือช้าลง หรือเปลี่ยนทิศทางการเคลื่อนที่ของวัตถุได้
แรง หมายถึง สิ่งที่สามารถทำให้วัตถุที่อยู่นิ่งเคลื่อนที่หรือทำให้วัตถุที่กำลังเคลื่อนที่มีความเร็วเพิ่มขึ้นหรือช้าลง หรือเปลี่ยนทิศทางการเคลื่อนที่ของวัตถุได้
การเคลื่อนที่ในแนวเส้นตรง แบ่งเป็น 2 แบบ คือ
1. การเคลื่อนที่ในแนวเส้นตรงที่ไปทิศทางเดียวกันตลอด เช่น โยนวัตถุขึ้นไปตรงๆ รถยนต์ กำลังเคลื่อนที่ไปข้างหน้าในแนวเส้นตรง
2. การเคลื่อนที่ในแนวเส้นเส้นตรง แต่มีการเคลื่อนที่กลับทิศด้วย เช่น รถแล่นไปข้างหน้าในแนวเส้นตรง เมื่อรถมีการเลี้ยวกลับทิศทาง ทำให้ทิศทางในการเคลื่อนที่ตรงข้ามกัน
อัตราเร็ว ความเร่ง และความหน่วงในการเคลื่อนที่ของวัตถุ
1. อัตราเร็วในการเคลื่อนที่ของวัตถุ คือระยะทางที่วัตถุเคลื่อนที่ใน 1 หน่วยเวลา
2. ความเร่งในการเคลื่อนที่ หมายถึง ความเร็วที่เพิ่มขึ้นใน 1 หน่วยเวลา เช่น วัตถุตกลงมาจากที่สูงในแนวดิ่ง
3. ความหน่วงในการเคลื่อนที่ของวัตถุ หมายถึง ความเร็วที่ลดลงใน 1 หน่วยเวลา เช่น โยนวัตถุขึ้นตรงๆ ไปในท้องฟ้า
การเคลื่อนที่แบบต่างๆ ในชีวิตประจำวัน
1 การเคลื่อนที่แบบวงกลม หมายถึง การเคลื่อนที่ของวัตถุเป็นวงกลมรอบศูนย์กลาง เกิดขึ้นเนื่องจากวัตถุที่กำลังเคลื่อนที่จะเดินทางเป็นเส้นตรงเสมอ แต่ขณะนั้นมีแรงดึงวัตถุเข้าสู่ศูนย์กลางของวงกลม เรียกว่า แรงเข้าสู่ศูนย์กลางการเคลื่อนที่ จึงทำให้วัตถุเคลื่อนที่เป็นวงกลมรอบศูนย์กลาง เช่น การโคจรของดวงจันทร์รอบโลก
2 การเคลื่อนที่ของวัตถุในแนวราบ เป็นการเคลื่อนที่ของวัตถุขนานกับพื้นโลก เช่น รถยนต์ที่กำลังแล่นอยู่บนถนน
3 การเคลื่อนที่แนววิถีโค้ง เป็นการเคลื่อนที่ผสมระหว่างการเคลื่อนที่ในแนวดิ่งและในแนวราบ
9. การเกิดภาพบนกระจกเงา
9. การเกิดภาพบนกระจกเงา
จากภาพที่เห็นเป็นโต๊ะมี 4 ขา ความจริงแล้วเป็นกล่องสี่เหลี่ยมที่มีกระจกเงาระนาบปิดไว้ 2 ด้านที่มุมกล่องมีแท่งไม้ ลักษณะคล้ายขาโต๊ะสามขา ภาพสะท้อนจากกล่องอีก 2 กล่องในกระจกทำให้เรามองเห็นขาโต๊ะอีก 1 ขารวมทั้งภาพสะท้อนจากพื้นและผนังที่ทำด้วยสีเดียวกัน ทำให้เรามองเห็นเหมือนมีโต๊ะ 4 ขาตั้งอยู่และมองดูเหมือนกับว่า เพื่อนของเรามีแต่หัววางอยู่บนโต๊ะ
10. แสงและเงา
10. แสงและเงา
แสงเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดเพราะเป็นต้นกำเนิดที่ทำให้เกิดภาพที่ตาของเราสามารถมองเห็น แสงที่เราเห็นเป็นสีขาวประกอบด้วยคลื่นแสงของสีหลาย ๆ สีมารวมกัน เมื่อแสงเดินทางไปกระทบวัตถุหนึ่ง ๆ คลื่นแสงของสีบางสีถูกวัตถุดูดกลืนไปและสะท้อนคลื่นแสงสีอื่นเข้าสู่ตาเราทำให้เรามองเห็นวัตถุเป็นสีนั้น การที่ตาของเราเห็นความเข้มของแสงที่บริเวณต่าง ๆ บนผิวของวัตถุไม่เท่ากันเนื่องมาจากระยะห่างระหว่างแหล่งกำเนิดแสงกับผิวของวัตถุที่บริเวณต่าง ๆ ยาวไม่เท่ากัน และระนาบของผิวของวัตถุทำมุมกับแหล่งกำเนิดแสงไม่เท่ากัน บริเวณที่สว่างที่สุดบนผิววัตถุเรียกว่า Highlight ส่วนบริเวณของวัตถุที่ไม่ถูกแสงกระทบจะพบกับความมืด ความมืดบนผิวของวัตถุจะมีมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับว่ามีแสงจากที่ใดที่หนึ่งมากระทบน้อยหรือมาก บริเวณที่มืดที่สุดบนผิววัตถุเรียกว่า High Shade การที่แสงส่องมายังวัตถุ จะถูกตัววัตถุบังไว้ทำให้เกิดเงาของวัตถุไปปรากฏบนพื้นที่ที่วางวัตถุนั้น บริเวณของเงาจะแบ่งได้เป็น 3 ส่วน ส่วนที่มืดที่สุดเรียกว่า Umbra ส่วนที่มืดปานกลางเรียกว่า Penumbra ส่วนที่มืดน้อย เป็นวงจาง ๆ ถัดจาก Penumbra เรียกว่า Antumbraซึ่งบางครั้งจะไม่ปรากฏชั้นของ Antumbraให้เห็น
11. ไซคอยล์ (Cycioid)
11. ไซคอยล์ (Cycioid)
คือเส้นโค้งชนิดหนึ่ง นิยามจากรอยเคลื่อนที่ของจุดจุดหนึ่งบนเส้นรอบรูปวงกลม (ล้อกลม) ซึ่งรูปวงกลมนั้นกลิ้งไปตามเส้นตรง ทำให้เกิดเส้นโค้งนูนเป็นลอนเป็นระยะ
ไซคลอยด์เป็นตัวอย่างหนึ่งของรูเลตต์ (roulette) ซึ่งเกิดจากกลิ้งล้อกลมบนเส้นโค้งอื่น และเป็นกรณีหนึ่งของโทรคอยด์ (trochoid) ซึ่งจุดไม่จำเป็นต้องอยู่บนเส้นรอบรูปวงกลม
3. สนุกกับคณิตศาสตร์
3. สนุกกับคณิตศาสตร์
1. หอคอยฮานอย
1. หอคอยฮานอย
ทาวเวอร์ออฟฮานอย (Tower of Hanoi) เป็นเกมคณิตศาสตร์ ประกอบด้วยหมุด 3 แท่ง และ จานกลมแบนขนาดต่างๆ ซึ่งมีรูตรงกลางสำหรับให้หมุดลอด เกมเริ่มจากจานทั้งหมดวางอยู่ที่หมุดเดียวกัน โดยเรียงตามขนาดจากใหญ่ที่สุดอยู่ทางด้านล่าง จนถึงจานขนาดเล็กที่สุดอยู่ด้านบนสุด เป็นลักษณะกรวยคว่ำตามรูป
เป้าหมายของเกมคือ พยายามย้ายกองจานทั้งหมดไปไว้ที่อีกหมุดหนึ่ง โดยการเคลื่อนย้ายจานจะต้องเป็นไปตามกติกาคือ
สามารถย้ายจานได้เพียงครั้งละ 1 ใบ
ไม่สามารถวางจาน ไว้บนจานที่มีขนาดเล็กกว่าได้
2. สามเหลี่ยมปาสคาล
2. สามเหลี่ยมปาสคาล
สามเหลี่ยมปาสคาล มีต้นกำเนิดมาจากความช่างสังเกตของนักคณิตศาสตร์ ที่พบว่า เมื่อเรานำสัมประสิทธิ์ที่ได้จากการกระจายทวินาม (a + b)n มาเขียนเรียงกันเป็นรูปสามเหลี่ยมแล้ว ตัวเลขที่อยู่ข้างล่างของรูปสามเหลี่ยมจะมีค่าเท่ากับตัวเลขที่อยู่ข้างบน 2 ตัวที่อยู่เยื้องๆ กับตัวมันบวกกัน
พิจารณา (a + b)n เมื่อ n เป็นจำนวนเต็มบวกต่างๆกัน
เมื่อ n = 0 =>(a + b)0 = 1
เมื่อ n = 1 =>(a + b)1 = a + b ส.ป.ส.เป็น 1 และ 1 ตามลำดับ
เมื่อ n = 2 =>(a + b)2 = a2 + 2ab + b2 ส.ป.ส.เป็น 1, 2, 1 ตามลำดับ
เมื่อ n = 3 =>(a + b)3 = a3 + 3a2b + 3ab2 + b3 ส.ป.ส.เป็น 1, 3 , 3, 1 ตามลำดับ
เมื่อ n = 4 =>(a + b)4 = a4 + 4a3b + 6a2b2 + 4ab3 + b4 ส.ป.ส.เป็น 1, 4, 6 , 4, 1 ตามลำดับ
วิธีการสร้างที่พื้นฐานและอธิบายได้ง่ายที่สุด คือ ที่ด้านบนสุดของสามเหลี่ยมปาสกาลให้เป็น 1 ซึ่งเราจะให้เป็นแถวที่ 0 แถวที่ 1 คือ แถวที่มีเลข 1 และ 1 สร้างได้ผลรวมของจำนวนที่อยู่เหนือมันทางซ้ายและทางขวา 2 จำนวน ซึ่งในกรณีนี้คือ 1 และ 0 (ให้ถือว่าจำนวนที่อยู่นอกสามเหลี่ยมเป็น 0 ทั้งสิ้น) จากนั้นดำเนินการในทำนองเดียวกันนี้ในการสร้างจำนวนในอื่นๆ
แถวที่ 2 คือ 0 + 1 = 1, 1 + 1 = 2 และ 1 + 0 = 1
แถวที่ 3 คือ 0 + 1 = 1, 1 + 2 = 3, 2 + 1 = 3, 1 + 0 = 1
วงรี (Ellipse) คือเซตของจุดทั้งหมดในระนาบซึ่งผลบวกของระยะทางจากจุดใดๆจุดหนึ่งในเซตไปยังจุดคงที่ 2 จุดมีค่าคงตัว
วงรี (Ellipse) คือเซตของจุดทั้งหมดในระนาบซึ่งผลบวกของระยะทางจากจุดใดๆจุดหนึ่งในเซตไปยังจุดคงที่ 2 จุดมีค่าคงตัว
ส่วนประกอบของวงรี
ส่วนประกอบของวงรี
วงรี3F, F’ เป็นจุดคงที่ เรียกว่าจุดโฟกัส (Focus)
V, V’ เป็นเส้นตรงที่ผ่านจุดโฟกัส และมีจุดปลายทั้งสองเป็นจุดยอด เรียกว่า แกนนอก
B, B’ เป็นเส้นตรงที่ผ่านจุดศูนย์กลางและตั้งฉากกับแกนเอก โดยมีจุดปลายทั้งสองอยู่บนวงรี เรียกว่า แกนโทm1m2, m1‘m2‘ เป็นเส้นตรงที่ผ่านจุดโฟกัส และตั้งฉากกันแกนของรูป เรียกว่าเส้นลาตัสเรกตัม
วงรีที่มีจุดศูนย์กลางอยู่ที่จุด (0,0)
วงรีที่มีจุดศูนย์กลางอยู่ที่จุด (0,0)
4. ทายตัวเลข (เลขฐาน 2)
เนื่องจาก วัน ก็คือ วันในแต่ละเดือนซึ่ง มีค่า 1-31พยายามกระจาย 1-31 ให้อยู่รูปผลบวกของ 1,2,4,8,16ดังนี้
1 = 1
2 = 2
3 = 1+2
4 = 4
5 = 1+4
6 = 2+4
7 = 1+2+4
8 = 8
9 = 1+8
10 = 2+8
11 = 1+2+8
12 = 4+8
13 = 1+4+8
14 = 2+4+8
15 = 1+2+4+8
16 = 16
17 = 1+16
18 = 2+16
19 = 1+2+16
20 = 4+16
21 = 1+4+16
22 = 2+4+16
23 = 1+2+4+16
24 = 8+16
25 = 1+8+16
26 = 2+8+16
27 = 1+2+8+16
28 = 4+8+16
29 = 1+4+8+16
30 = 2+4+8+16
31 = 1+2+4+8+16
แบ่ง เลข 1-31 ออกเป็น 5 กลุ่ม
แบ่ง เลข 1-31 ออกเป็น 5 กลุ่ม
กลุ่มที่ 1 เป็นกลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 1 เป็นตัวบวกซึ่งได้แก่ 1,3,5,7,9,11,13,15,17,19,21,23,25,27,29,31
กลุ่มที่ 2 เป็นกลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 2 เป็นตัวบวกได้แก่ 2,3,6,7,10,11,14,15,18,19,22,23,26,27,30,31
กลุ่มที่ 3 เป็นกลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 4 เป็นตัวบวกได้แก่ 4,5,6,7,12,13,14,15,20,21,22,23,28,29,30,31
กลุ่มที่ 4 เป็นกลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 8 เป็นตัวบวกได้แก่ 8,9,10,11,12,13,14,15,24,25,26,27,28,29,30,31
กลุ่มที่ 5 เป็นกลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 16 เป็นตัวบวได้แก่ 16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31
ต่อไป นำเลขทั้ง 5 กลุ่ม ไปเขียน ลงใน เศษกระดาษ 5 แผ่นๆละ กลุ่ม
วิธีเล่น
วิธีเล่น
1. ให้นำกระดาษ 5 แผ่นที่เตรียมไว้ ให้ผู้ที่เราต้องการรู้วันเกิดของเขา โดยให้เขาดูกระดาษทีละแผ่น
2. แล้วถามเขาว่า ตัวเลขในแผ่นนี้มี วันเกิดของคุณมั้ย (ถามอย่างนี้จนครบทั้ง 5 แผ่น)
3. เก็บแผ่นที่เขาบอกว่ามีวันเกิดของเขาไว้ แล้ว นำตัวเลขซึ่งแทนกลุ่ม ที่เราทำการกระจายในตอนแรก (คือเลข 1,2,4,8,16) มารวมกันก็จะรู้วันเกิดของเขาคนนั้นทันที
ตัวอย่าง ต้องการทายวันเกิดของ นาย A
-นำกระดาษแผ่นแรกซึ่งเขียนเลขใน กลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 1 เป็นตัวบวก(1,3,5,7,9,11,13,15,17,19,21,23,25,27,29,31) ให้ A ดูA บอกว่า ในแผ่นนี้ มีวันเกิดของเขาอยู่
-นำกระดาษแผ่นที่สองซึ่งเขียนเลขใน กลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 2 เป็นตัวบวก(2,3,6,7,10,11,14,15,18,19,22,23,26,27,30,31) ให้ A ดูA บอกว่า ในแผ่นนี้ มีวันเกิดของเขาอยู่
-นำกระดาษแผ่นที่สามซึ่งเขียนเลขใน กลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 4 เป็นตัวบวก(4,5,6,7,12,13,14,15,20,21,22,23,28,29,30,31) ให้ A ดูA บอกว่า ในแผ่นนี้ ไม่มีวันเกิดของเขาอยู่
-นำกระดาษแผ่นที่สี่ซึ่งเขียนเลขใน กลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 8 เป็นตัวบวก
(8,9,10,11,12,13,14,15,24,25,26,27,28,29,30,31) ให้ A ดูA บอกว่า ในแผ่นนี้ ไม่มีวันเกิดของเขาอยู่
-นำกระดาษแผ่นที่ห้าซึ่งเขียนเลขใน กลุ่มของเลขที่กระจายออกมา โดยมี 16 เป็นตัวบวก
(16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31) ให้ A ดูA บอกว่า ในแผ่นนี้ มีวันเกิดของเขาอยู่
เนื่องจาก แผ่นที่ A บอกว่ามีวันเกิดของเขาอยู่ คือ แผ่นที่มี 1 เป็นตัวบวก , แผ่นที่มี 2 เป็นตัวบวก , แผ่นที่มี 16 เป็นตัวบวก
แสดงว่า A เกิด วันที่ 1+2+16 = 19
5. ความน่าจะเป็น
5. ความน่าจะเป็น
ความน่าจะเป็น คือการวัดหรือการประมาณความเป็นไปได้ว่า บางสิ่งบางอย่างจะเกิดขึ้นหรือถ้อยแถลงหนึ่ง ๆ จะเป็นจริงมากเท่าใด ความน่าจะเป็นมีค่าตั้งแต่ 0 (โอกาส 0% หรือ จะไม่เกิดขึ้น) ไปจนถึง 1 (โอกาส 100% หรือ จะเกิดขึ้น) ระดับของความน่าจะเป็นที่สูงขึ้น คือความเป็นไปได้มากขึ้นที่เหตุการณ์นั้นจะเกิด หรือถ้ามองจากเงื่อนเวลาของการสุ่มตัวอย่าง คือจำนวนครั้งมากขึ้นที่เหตุการณ์เช่นนั้นคาดหวังว่าจะเกิด
มโนทัศน์เหล่านี้มาจากการแปลงคณิตศาสตร์เชิงสัจพจน์ในทฤษฎีความน่าจะเป็น ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในขอบเขตการศึกษาต่าง ๆ เช่น คณิตศาสตร์ สถิติศาสตร์ การเงิน การพนัน วิทยาศาสตร์ ปัญญาประดิษฐ์/การเรียนรู้ของเครื่อง และปรัชญา เพื่อร่างข้อสรุปเกี่ยวกับความถี่ที่คาดหวังของเหตุการณ์ต่าง ๆ เป็นอาทิ ทฤษฎีความน่าจะเป็นก็ยังนำมาใช้เพื่ออธิบายกลไกรากฐานและความสม่ำเสมอของระบบซับซ้อน
6. สะพาน 7 หรือ 8
6. สะพาน 7 หรือ 8
ระหว่างปีค.ศ.1707-1783 นักคณิตศาสตร์ชาวสวิสชื่อเลียวร์นาร์ดอูเลอร์ ได้พิจารณา คำกล่าวอ้างของชาวเมือง Konigsberg ในเชิงคณิตศาสตร์ โดยการเขียนเส้นแสดงให้เห็นเป็นสะพานและจุดเป็นผังแม่น้ำซึ่งในแผนผังจุด Bจุด D เป็นเกาะจุด A และ C เป็นฝั่งแม่น้ำ อูเลอร์พิสูจน์ถึงโครงข่ายที่เชื่อมต่อกันของจุด 4 จุดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินติดต่อกันโดยไม่ซ้ำเส้นทางและสะพานเลยถ้าเส้นทางในการบรรจบกันของจุดเป็นเส้นทางจำนวนคี่ สำหรับกรณีของเมืองKonigsbergที่จุด A,C และ D มีเส้นทางไปบรรจบได้ 3 เส้นทางและที่จุด b มีเส้นทางไปบรรจบได้ 5 เส้นทางซึ่งทุกจุดเป็นเส้นทางจำนวนคี่ ในโครงข่ายเป็นของ 8 สะพาน จุด A และ C เท่านั้นที่มีเส้นทางบรรจบเป็นจำนวนคี่เพราะฉะนั้นมันจะเป็นไป ได้ในการที่จะสร้างวงจรของเมืองใหม่ด้วยการสร้างสะพานเพิ่มเพื่อให้เดินข้ามสะพานแต่ละสะพานครั้งเดียวและไม่ซ้ำเส้นทางเดิม
Report abuse