Wezel-schans

HISTORISCH:

Wezel is volgens toponymisch onderzoek de oudste bewoningskern van de parochie Blauberg. Toch wordt er tot 1727 gewacht om een kapel op te richten: dat bewijst een visitatieverslag uit datzelfde jaar. Dat verslag geeft ook de inwoners van Wezel de toelating om een school op te richten. Het gebouw waar de inwoners van Wezel hun school in huisvesten was gelegen binnen de schansgracht. Het is niet duidelijk of dit gebouw initieel gebouwd werd als schoolgebouw of dat dit gebouw nog een restant was van de oude schansbebouwing. Wel toont dit aan dat de gemeenschapsfunctie die de schans initieel uitoefende nog voor een stuk verder bewaard bleef in het gebruik van de schans als onderwijslocatie.

De vroegste vermelding van de schans is omstreeks 1749, dit in een verkoopakte van een met graan bezaaid veld dat het ‘ven schans ven tot Wezel’ werd genoemd. Het ging dus toen al om een gedempt ven dat omgezet was tot akkerland.

De schans wordt in 1763 weergegeven op een kaartje uit het abdijarchief van Tongerlo met betrekking tot de grensscheiding tussen de parochies Herselt en Westerlo. De eigenlijke schans was toen al verdwenen maar leefde nog voort als plaatsnaam voor het perceel waarop ze ooit lag. De rechthoekige vorm en slotgracht is nog goed te herkennen op 19de -eeuwse kaarten.

De schans situeert zich vlak achter de nog bestaande kapel van Wezel, ter hoogte van het terrein dat momenteel industriezone is en waar nu bedrijf Superbeton Laeremans is gevestigd.

Alle restanten van de schans zijn volledig verdwenen. Het schansven lag vlakbij.

KARTOGRAFISCH:

• Uittreksels uit de Atlas der Buurtwegen. De schans is hier mooi met blauwe omlijning weergegeven: de schans in zijn ruimere omgeving + detail

• Satellietbeelden: in ruimere omgeving + detail

• Uittreksel uit het digitaal kadasterplan (2012). De voormalige schans bevond zich op perceel 188d (dat in 1845 bestond uit 3 percelen). Er zijn geen rechtstreekse verwijzingen meer naar de vroegere schans.