Het voorwoord van het boek Barabbas:

Geachte lezer van „Barabbas”

Waarom stellen wij - de heruitgevers - van „Barabbas” u gaarne in de

gelegenheid om deze „droom over het werelddrama” geschreven door Marie Corelli opnieuw te kunnen lezen. Omdat wij geraakt werden door de liefde en schoonheid van dit boek, welke handelt over de tijd, dat Christus berecht en gekruisigd werd ‘en’ waar hij na drie dagen uit het graf verrees.

Marie Corelli - pseudoniem van Marie Mackay - werd 1 mei 1855 in

Bayswater geboren. Zij was oorspronkelijk pianiste, maar wijdde zich na haar eerste roman „Een roman uit twee werelden” (1886) geheel aan het schrijven.

Marie Corelli was een vrouw met bijzondere kwaliteiten en dat blijkt

wel uit het boek wat nu voor u ligt.

Om u een beeld te geven van haar persoon, volgt hier een citaat uit de proloog van haar boek „Het eeuwige leven”

Ik begon te schrijven, toen ik nog te jong was om iets te weten, van de wereldse manieren, en te enthousiast en te veel meegesleept door de glans en de schoonheid van het geestelijke ideaal om te beseffen, dat onvermijdelijk spot en verachting op de onervaren onderzoekster naar de mysteries van het onzichtbare moesten neerdalen. Toch was het ten gevolge van een zonderlinge psychische ervaring, dat ik op de

drempel van het leven mijn eerste boek, „Een roman van twee Werelden” schreef. Het was een overhaaste proef, maar ze was het onmiddellijke gevolg van een „inwijding” in enige van de waarheden achter de sluier van de Schijnbare Werkelijkheid. Toen wist ik niet waarom ik uitverkoren was voor zulk een „inwijding” en nu weet ik het zelfs nog niet. Het was het zeer natuurlijk gevolg van een reeks gewone gebeurtenissen, die iedereen zouden kunnen overkomen. Ik werd er niet toe gedwongen of overgehaald, want daar ik alleen op de wereld sta en zo goed als zonder vrienden ben, had ik geen gelegenheid raad of hulp bij iemand te zoeken. En ik leerde, hetgeen ik leerde, door mij onwankelbaar voornemen en de wil om onderricht te worden.

(Einde citaat.)

Rest ons nog enige opmerkingen te plaatsen over Barabbas geschreven in 1893. „Barabbas” met als ondertitel „Een droom over het werelddrama”.

Hoezeer deze benaming „werelddrama” juist is zal u blijken, wanneer u voelt hoe de persoon van uiterste en algehele Liefde, door de macht, het egoïsme en het onbewustzijn van mensen, in liefde en mededogen de weg naar het kruis gaat, de Kruisiging ondergaat, en zich drie dagen na de kruisiging in Liefde openbaart aan hen die Hem zoeken.

Hoewel dit het hoofdthema is, is er vooral ook de psychologische diepgang van mensen om Hem heen, die van barbaars tot keihard en van aandoenlijk tot hartverscheurend is.

Een bijzondere persoon, die door het hele gebeuren steeds naast Barabbas aanwezig is, is Melchior. Melchior heeft een zeer vooruitziende blik en brengt het drama door de eeuwen heen, als het ware naar onze tijd, waardoor het drama zich werkelijk lijkt te verplaatsen, dichtbij komt en we het zouden kunnen voelen als „Het drama van nu” en tevens van alle tijden.

Wat wij er over kunnen zeggen is ontoereikend.

Wij laten het gaarne aan uw eigen oordeel, kijken en voelen over wat in werkelijkheid voor u uit dit boek tot u komt.

Met veel genegenheid voor de mooie taal, waarin dit boek geschreven is, hebben wij gemeend, weinig anders te moeten wijzigen dan de spelling.

In de spreektaal hebben wij het gebruik van „Gij” gehandhaafd.

We wensen u een goede ontvangst van dit boek toe.

„De heruitgevers van Barabbas”

'Wie was die schrijfster, die Marie Corelli?

Wij stellen u voor:

Marie Corelli - pseudoniem van Marie Mackay - werd 1 mei 1855 in Bayswater geboren. Zij was oorspronkelijk pianiste, maar wijdde zich na haar eerste roman „Een roman uit twee werelden” (1886) geheel aan het schrijven.

Marie Corelli was een vrouw met bijzondere kwaliteiten en dat blijkt wel uit het boek wat nu voor u ligt.

Om u een beeld te geven van haar persoon, volgt hier een citaat uit de proloog van haar boek „Het eeuwige leven”

Ik begon te schrijven, toen ik nog te jong was om iets te weten, van de wereldse manieren, en te enthousiast en te veel meegesleept door de glans en de schoonheid van het geestelijke ideaal om te beseffen, dat onvermijdelijk spot en verachting op de onervaren onderzoekster naar de mysteries van het onzichtbare moesten neerdalen. Toch was het tengevolge van een zonderlinge psychische ervaring, dat ik op de drempel van het leven mijn eerste boek, „Een roman van twee Werelden” schreef. Het was een overhaaste proef, maar ze was het onmiddellijke gevolg van een „inwijding” in enige van de waarheden achter de sluier van de Schijnbare Werkelijkheid. 'Toen wist ik niet waarom ik uitverkoren was voor zulk een „inwijding” en nu weet ik het zelfs nog niet.

Het was het zeer natuurlijk gevolg van een reeks gewone gebeurtenissen, die iedereen zouden kunnen overkomen. Ik werd er niet toe gedwongen of overgehaald, want daar ik alleen op de wereld sta en zo goed als zonder vrienden ben, had ik geen gelegenheid raad of hulp bij iemand te zoeken. En ik leerde, hetgeen ik leerde, door mij onwankelbaar voornemen en de wil om onderricht te worden.

Einde citaat.

Wij zeggen er niets over.

Wij laten het gaarne aan uw eigen oordeel, kijken en voelen over wat in werkelijkheid voor u uit dit boek tot u komt.

Met veel genegenheid voor de mooie taal, waarin dit boek geschreven is, hebben wij het geheel in de oude taal gelaten, met een enkele uitzondering in de spelling, meer niet.

Niet alles is aangepast aan de huidige tijd.

"den luistervink spelen" is zo´n voorbeeld.

We wensen u een goede ontvangst van dit boek (ZISKA) toe. '