Door deze boeken en verslagen vernemen we hoe de eerste minuten na de lichamelijke 'dood' beleefd kunnen worden. De sterke overeenkomsten in de bijna- doodervaringen van tienduizenden mensen verspreid over alle culturen en geloofsrichtingen geven aan dat het hier om een reëel gebeuren gaat, en dat het geen fantasie is van enkele dromers.

Enkele elementen die dikwijls deel uitmaken van een bijna-doodervaring zijn: de levensflits, de donkere tunnel, het weerzien van overleden bekenden en familieleden, het zien liggen van het eigen lichaam, het zien van de mensen die bij dat lichaam aanwezig zijn zoals artsen en familieleden, en het horen wat er wordt gezegd. Ook in de boeken van Jozef Rulof komen de meeste van deze elementen aan bod. Zo vertelt Lantos Dumonché in 'De Kringloop de Ziel' (7e druk, p. 113): Dan vloog in een flits mijn aardse leven aan mijn geest voorbij (...)

Al deze elementen zijn verwerkt in het eerste filmpje op de DVD. Maar ook enkele elementen die nieuw zijn voor de mensen die zich in dit onderwerp verdiept hebben. Elementen die niet zo bekend zijn, maar die desondanks een beslissende rol spelen in het tot stand komen van de bijnadoodervaring. Men heeft het bijvoorbeeld over het levenskoord of fluïdekoord, dat de verbinding vormt tussen het stoffelijke lichaam en de geest.

In 'Een Blik in het Hiernamaals' en in 'Tussen Leven en Dood' van Jozef Rulof wordt dit levenskoord heel nauwkeurig beschreven, en het eerste filmpje toont de werking ervan. Juist door het bestaan en het ongeschonden blijven van deze verbinding tussen lichaam en geest kan men na een bijna-doodervaring terug in het lichaam komen en op aarde verder leven. Indien dit koord breekt, dan kan de geest zich niet meer verbinden met het stoffelijke lichaam, en dan is de mens op aarde gestorven. De toestand van het koord bepaalt dus of de reanimatie kans van slagen heeft of niet.

Het tweede filmpje volgt een vrouw die het plotselinge overlijden van haar man niet kon verwerken. Ze vond geen kracht meer om door te gaan. Pas toen de nood het hoogst was, toen ze al haar eigen krachten had verbruikt, was de redding nabij.

In het leven van de geest kent men haar verdriet. Wanneer ze haar eigen krachten heeft verbruikt, kan haar geestelijke begeleider haar verder helpen. Hij kan door zijn sterke concentratie een uittreding tot stand brengen. Deze uittreding gebeurt dus niet door een lichamelijke schok of ziekte, zoals bij een bijnadoodervaring, maar door de wilsconcentratie van een geestelijke begeleider.

Door de uittreding kan de gids haar naar de weide brengen, een verbindingssfeer tussen de aarde en het hiernamaals waar ze het geluk heeft voor een tijdelijk weerzien van haar man. Nu ervaart ze dat haar geliefde niet dood is, maar springlevend. Ze weet nu waar de reis straks naar toe gaat als haar aardse tijd afgelopen is. Bij het ontwaken herinnert ze zich het nachtelijke weerzien als een intense droom. Het geluksgevoel vertelt haar dat haar geliefde leeft en gelukkig is.

Hierdoor zal ze minder treuren, wat ook haar geliefde ten goede komt. Want zware gedachten bereikte ook hen in hiernamaals en belemmerd vooruitgang.

Alcar (gids van Jozef) laat Jozef alles eerst in de geest beleven en daarna wordt het beleefde op schrift vastgelegd. Hierdoor kan Jozef de boeken ook 'vertegenwoordigen', omdat hij alles zelf ervaren heeft. En wanneer Alcar en de leiders van Alcar hun universiteit aan geestelijke-wetenschappelijke kennis in 14 titels gaan opbouwen, kan Jozef meegroeien met de verdieping door elk nieuw boek. Dit verklaart ook waarom een volgend boek weer dieper ingaat op de geestelijke wetten die hun en ons aardse leven onderbouwen, want op deze manier houdt het gelijke tred met wat Jozef kan verwerken.

 Op aarde leven we samen met miljarden mensen in één stoffelijke wereld. In het hiernamaals leeft niet iedereen in dezelfde wereld. Het hiernamaals bestaat uit een aantal gescheiden geestelijke werelden, die we sferen kunnen noemen. Een sfeer weerspiegelt het gevoelsleven en bewustzijn van haar bewoners. Binnen dezelfde sfeer leven allen samen die eenzelfde mate van geestelijke liefde bezitten.

In het filmpje worden eerst een aantal mensen gevolgd die in het hiernamaals aankomen. De meesten onder hen denken nog aards en moeten leren geestelijk te gaan denken en hun gedachten leren beheersen. In de geestelijke wereld gebeurt onmiddelijk datgene waar ze aan denken. Men moet dus eerst leren om behoedzaam om te gaan met hun gevoelens en hun gedachten.

Andere mensen gaan in het hiernamaals verder met kunsten en wetenschappen die ze op aarde hebben ontwikkeld. Want we zijn innerlijk immers in niets veranderd.

Ook in het filmpje komt een impressie van de kindersferen, waar kinderen leven die jong op aarde gestorven zijn en leren daar geestelijk groeien. De moeders die hen begeleiden verklaren hun de fundamenten van het geestelijke leven. 

Men verteld in dit filmpje wat nu juist zogezegde beschermengelen of geestelijke gidsen zijn. Dat zijn meestal de geesten die over hun aardse geliefde waken. Doordat zij niet meer gebonden zijn aan aardse tijd, voorvoelen ze wanneer er iets mis kan gaan. Als hun geliefde te bereiken zijn, kunnen ze dat via gevoel aan hun geliefde doorgeven. In het filmpje laat men een voorbeeld zien met een kind iets gevaarlijk dreigt te doen en dit gevoel door te geven aan de moeder.

Het filmpje handelt niet alleen over de sferen van licht maar ook over de sferen van duisternis. Er wordt ook uitgelegd eigenlijk de meeste mensen in een sfeer tussen het donker en het licht zitten, welk men het schermland noemt. Dit wordt in het filmpje nog verder verduidelijkt wat dit juist allemaal inhoud en hoe dit komt.

Vervolgens geeft het filmpje een impressie van het land van haat, hartstocht en geweld, dat het gevoelsleven van haar bewonders weerspiegeld. Als men ook in het dal van smarten Hitler, Stalin en hun soortgenoten vinden. Zijn zijn zich er zelf niet meer van bewust ze leven. Voor sommige zal het miljoenen jaren duren voordat ze verder opklimmen. Eerst moeten ze hun duistere karaktertrekken afleggen en hun verkeerde daden goedmaken.

Er wordt verteld als men door aan zichzelf te werken om een universele liefde voor al het leven meer en meer eigen te maken men naarmate men meer zal liefde voelen ook meer licht uitstralen en ook hun geestelijke omgeving komt men meer in het licht. Alsook om verder en dieper door te dringen in de stoffelijke en geestelijke wetten en reizen van tientallen jaren om al het leven te leren kennen en lief te hebben.

Het filmpje volgt een vrouw die afstemming heeft op een hogere sfeer van licht. We zien dan hoe haar sterven op aarde verloopt. Haar sterven op aarde is het geboren worden in de geest. Hoelang het duurt voordat het levenskoord breekt, wordt bepaald door de snelheid waarmee het gevoel teruggetrokken kan worden uit het aardse leven. Dit heeft grote gevolgen bij crematie (zie deel 2). Bij haar kan het levenskoord heel snel breken, omdat ze tijdens het aardse leven al volledig geestelijk voelde en dacht. Haar gevoel was op het einde van haar leven reeds teruggetrokken uit het aardse bestaan.

Er wordt dan ook verteld hoe zijn stervensproces verloopt en wat men dan kan voelen tijdens de crematie, naar de boeken van Jozef Rulof. Iemand die zo helemaal niet bekommert is om het innerlijk leven, om zijn gevoelsleven. En dus zeer weinig liefde bezit zal het bij crematie heel er moeilijk krijgen omdat zijn hele gevoelsleven zo sterk ingesteld staat op zijn aardse lichaam. Zijn hele gevoelsleven is zodanig verstrengeld met het stoffelijke bestaan, dat hij maanden nodig heeft om zijn gevoelsleven naar de geest over te brengen. Zo iemand krijgt het dan ook heel erg zwaar bij crematie omdat zijn gevoel nog zo erg dicht bij zijn lichaam staat, gaat hij de snel ingrijpende verandering, dat crematie met zich meebrengt,  de verbranding van zijn dood lichaam, het meest van allemaal voelen. Hij gaat dan geestelijk de verbranding van zijn lichaam volledig voelen en meemaken. En geen lichtgeest kan deze persoon helpen omwille van helemaal geen geestelijk liefde te bezitten en zijn ingesteldheid zich voor alles heeft afgesloten.

Dit start met dat er eerst helemaal niets was enkel een energie-bron, het AL of God of Wayti (levensbron). Deze bron is dan ooit begonnen met zijn energie uit te zenden en bracht trillingen voort. Waardoor de ruimte in beweging komt en welke dan na miljoenen jaren er hierdoor ijle nevelen ontstaan. En doordat de Albron blijft stuwen, blijft bezielen, blijft baren, blijft schepen. Komen deze nevelen meer en meer tot verdichting. Dit tijdperk van ontstaan en verdichten van de nevelen kent 7 tijdperken, zeven graden en aan het einde van derde tijdperk beginnen de nevelen al even op te lichten. Het licht in de ruimte is er dus niet ineens gekomen en vergeleken met ons huidige zonnestelsel is het licht van onze zon miljarden malen sterker. Ook de kleuren zijn er niet ineens gekomen. Zij zijn gevormd in een kosmisch scheppingsproces (doordat verschillende nevelen met elkaar gaan verbinden, zich gaan vermengen met elkaar. De zeven graden van dit proces kunnen we vergelijken met de zeven kleuren van de regenboog. Aan het laatste zevende tijdperk is de opgebouwde druk en spanning en verdichting van de nevelen zo groot het tot een ontlading (BigBang versta ik eruit) voort komt. Zo verdeelt de Albron zich in biljoenen deeltjes. Doordat sommige deeltje daarna de omgevende energie beginnen inzuigen krijgen we het ontstaan van melkwegstelsel - zonnesteles - planeten.

Op de eerste planeet (de maan) verdichten de nevelen zich steeds verder tot deze zich ook kunnen splitsen en verdelen tot heel kleine deeltjes = ontstaan van de eerste cellen. Dit is het begin van het menselijk leven. Het ontstaan van het eerste cellenleven en zich verbinden en splitsen voor nieuw leven (eerste kinderen) en hun eerste dood en daarna hun eerste reïncarnatie enz. Elke incarnatie verder bouwt de ziel zich verder op met nieuwe ervaringen, leven na leven verruimen deze zich tot ze aan een soort visstadium (soort zeeleeuw) komen. Op de maan blijft echter alles waterachtig en als de ziel alles daar uit beleefd heeft (voort bewegen, eten, slapen en paren) zorgt de wil ziel-stuwing om op land te leven trekt (de ziel/het leven) het naar een andere planeet (Mars) om op land te kunnen gaan leven (2de kosmische levensgraad) wat op de maan niet mogelijk was. Omdat er terwijl ook nog steeds nieuwe cellen op de eerste planeet (de maan) bijkomen die aan hun allereerste leven beginnen en de maan dit niet kan bieden. Hier op deze 2de kosmische levensgraad / Mars beginnen de cellen het leven opnieuw maar dan gaan we verder om een landelijk bewustzijn opbouwen, dat veel rijker zal zijn aan afwisseling en uitdagingen. En de ziel werkt verder aan het lichaam dat door de wil om zich op het land voor te bewegen hierdoor na vele levens zich de poten vormen enz. Het leven hier geeft ons vele nieuwe ervaringen, zoals het zoeken naar eten en daardoor het ontstaan van eerste gevoelens (instinct). Het gevoel van honger dat we moeten stillen anders voelen we ons zwak en angstig. Ons gevoel houdt zo gelijke tred met het machtige lichaam dat we verder en verder ontwikkelen op deze 2de kosmische graad (Mars) en zo worden wij ons bewust van de lichamelijke kracht. Na Mars gaat de ziel het leven naar de derde kosmische graad: de aarde waar we ons gevoelsleven verder moeten ontwikkelen en het menselijk bewustzijn gaat ontwaken en groeien.

Na vele 'mensen' levens verdicht er door onze aura uitstraling zich een geestelijk wereld een astrale wereld. De eerste sfeer is een geestelijk wereld van haat hartstocht en geweld. Eerst beseffen ze niet ze op aarde gestorven zijn maar naarmate hun bewustzijn groeit krijgen ze het gevoel er iets niet klopt in die sfeer. Ze gaan zich beginnen afvragen waar is nu de zon en de bomen en de dieren. En het denken aan deze aardse zaken worden ze aangetrokken naar de aardse werkelijkheid, echter als ze daar dan als geest zijn hebben ze geen vat op de stoffelijke wereld. Maar doordat het gevoelsleven nog hetzelfde is dan als hun aardse broeders kunnen ze zich er mee verbinden en komt er een natuurlijk (en massale) bezetenheid tot stand en beleven dan zo opnieuw hetzelfde als het leven op aarde. Dit maar tot die mens op aarde ook sterft en merken dat daar ook nog een andere geest uit komt en beseffen dat zij dus el eerder zijn gestorven en als geest verder leven. Maar juist door dit : het steeds willen bewonen van zo'n "gastlichaam" en deze zolang mogelijk te kunnen bezitten en niet telkens opnieuw op zoek te moeten, gaan ze hun aardse mens (gastlichaam) beginnen beschermen en helpen. Als geest zijn ze immers niet aan tijd gebonden en beleven ze vele gastlichamen en doen zo veel ervaring en kennis op waarmee ze het gastlichaam kunnen helpen. Zo komen de eerste uitvindingen tot stand, als bv vuur maken enz. Echter verassend komt er juist door dit helpen van hun aardse mensen een aangenaam prettig gevoel in hen. Waardoor men zich meer en meer op het helpen gaat toeleggen voor heerlijke gevoel vaker te beleven. Hierdoor leggen ze dierlijke gevoelsgraad af en klimmen naar hogere gevoelsgraad en dus de groei naar meer en meer liefde en krijgen ook een rustigere uitstraling en na geruime tijd verdichten dit tot nieuwe hogere geestelijke sferen. Daarnaast beginnen ze verder leven en dood te onderzoeken en vragen te stellen. Wat dit hun bewustzijn doet verruimen en meer bewust worden. Ze gaan ook andere bewoners van het hiernamaals vertellen over hun onderzoek en beginnen zo andere te onderwijzen en helpen in hun geestelijke ontwikkeling. Zo komt en ontstaat er dus steeds een hoger en hoger lichtsfeer met meer liefde en bewustzijn. Dit gaat zo verder en verder tot ze de hoogste 7de sfeer van het gouden licht bereiken waar ze dan elke levenswet kennen. Dan beginnen ze te voelen dat het nog geen eindpunt is, dat het hiernamaals alleen bedoeld is om zich klaar te maken voor de volgende komische levensgraad ! Ze voelen deze nieuwe evolutie te beleven is in een ander heelal waar het leven veel ijler is en een andere verdichtingsgraad bezit. De eerste zielen verlaten dan dit heelal en worden dan aangetrokken naar deze volgende hogere 4de kosmische levensgraad.

Op de 4de kosmische levensgraad bouwt het opnieuw een stoffelijk leven op maar de materie is daar vele malen ijler dan op aarde. Het is meer te vergelijken zoals de laatste hoogste lichtsfeer met dit verschil men nu terug vader en moeder wordt. Alsook is men voor eeuwig samen met zijn tweelingsziel. Die ziel is samen op zelfde moment geschapen op de eerste planeet (de maan)n waardoor ze even oud zijn, even krachtig, even bewust, één in liefde. Hun tweelingsziel begrijpt elke gevoel en elke gedachten. Dit geeft hen een zeer diepe verbondenheid en maakt hen zeer zielsgelukkig. Op aarde zoeken we onbewust naar onze tweelingsziel, maar zijn deze allemaal kwijt geraakt omdat we allemaal in disharmonie ging met het leven en vinden deze pas in de hogere sferen terug omdat we daar ook eerst een veel hoger niveau in gevoel en universele liefde voor moeten bezitten en eigen maken. In deze 4de kosmische levensgraad verloopt het leven ook nu terug harmonisch wat op aarde helemaal is kwijt geraakt. Daar kent de samenleving ook geen hard woord meer, geen onbegrip, geen haat, oorlog of ellende. Geen honger, geen lichamelijke of geestelijke ziekte. Maar toch is dit ook nog niet het eindstation en kan men nog steeds verder evolueren en groeien in liefde en bewustzijn dit tot men de zevende komische levensgraad bereikt. Daar voelen ze als ze nog verder gaan, ze dan terug komen in de stilte van de Albron. De zielen die daar leven zijn de aarde niet vergeten. Omdat op de lange evolutieweg wordt de ziel zich juist op aarde bewust van haar leven. De eerste zielen zien dat de aarde nog steeds mensen leven met angst voor de dood, omdat ze het geestelijke leven niet kennen. Daarom nemen de eerste zielen het besluit de universiteit aan kennis die zij opgebouwd hebben om op aarde te brengen en hen te helpen. Ze werken via profeten en mediums inspireren alle gevoelige mensen....